Εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ θέτε να πάθουμε όλοι αμνησία δηλαδή;

Ενώ τα σενάρια τρόμου και οι κουβέντες για την βέβαιη επερχόμενη οικονομική καταστροφή έχουν παγιωθεί στην επικαιρότητα, το πιο δυσάρεστο από όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό είναι άλλο:
Η κρυφή (ή πολλές φορές φανερή) επιθυμία από τα ΜΜΕ (εφημερίδες, ραδιόφωνα, blog) που έχουν αναλάβει την προστασία του ΣΥΡΙΖΑ να σταματήσει οποιαδήποτε κίνηση αντιπολίτευσης που μπορεί να ενοχλήσει, να εκνευρίσει και να διαλύσει τη νεοσύστατη αριστερή κυβέρνηση γιατί μετά θα ξαναέρθουν στην εξουσία οι ακροδεξιοί ζάβλακες με τα αστεία ονόματα ή οι ναζί που παραμένουν στο υποσυνείδητο του υπέροχου Έλληνα ψηφοφόρου σαν μία εναλλακτική λύση.

Αν κάποιοι θεωρούν ότι με τον ερχομό μιας αριστερής κυβέρνησης στην... εξουσία θα πάθουμε όλοι αμνησία, θα βυθιστούμε στην αδράνεια, θα ξεχάσουμε που ζούμε και γιατί έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο, τότε λυπούμαστε αλλά σύντομα θα χρειαστεί να αλλάξουν γνώμη. Μπορούμε να καταλάβουμε την ενόχληση του ΣΥΡΙΖΑ για όσα λέει η παραπαίουσα ΝΔ ή το πτώμα του ΠΑΣΟΚ, είναι τουλάχιστον εξοργιστικό να βλέπεις αυτούς που διέλυσαν μία ολόκληρη χώρα να σου ζητάνε τώρα και τα ρέστα, αλλά δεν γίνεται να περιμένεις ασυλία ή τερματισμό των δράσεων από πολιτικούς χώρους που, εδώ και δεκαετίες, έχουν αποδείξει την κατεύθυνση και τη συνέπεια τους.

Αγαπητοί υπερασπιστές του ΣΥΡΙΖΑ, παλαιοί και νέοι, η αντιπολίτευση σε μία κυβέρνηση είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. Ειδικά σε μία χρεοκοπημένη χώρα σαν την Ελλάδα με τρομακτικές κοινωνικές αντιθέσεις, με ναζιστική αστυνομία και με ολιγάρχες που κάνουν ότι θέλουν. Επομένως, οι θεωρίες περί "αναρχικών που έχουν ξεσαλώσει" και "δεν μπορούσαν να τα κάνουν αυτά πριν" είναι προκλητικά ανιστόρητες. Ο αντιεξουσιαστικός χώρος έχει μία πολυετή δράση πίσω του γεμάτη με παρεμβάσεις έξω από σπίτια πρωθυπουργών, πορείες, συγκρούσεις, συγκεντρώσεις στα δικαστήρια, αποκλεισμούς δρόμων, ολιγόλεπτες καταλήψεις σε ΜΜΕ. Αυτή τη δράση την έχει πληρώσει με χημικά, δακρυγόνα, προσαγωγές, συλλήψεις, δικαστήρια και φυλακίσεις. Αν οι ευαίσθητοι υπερασπιστές του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έδιναν σημασία σε αυτά πριν γιατί ήταν στο 4% αυτό δεν σημαίνει ότι θα αλλάξει η κατάσταση επειδή πήγαν στο 36%.

Και ναι, υπήρχαν χρονικές στιγμές που οι ακροδεξιές κυβερνήσεις τύπου Σημίτη ή Σαμαρά είχαν βαλθεί να καταστείλουν βάρβαρα οποιονδήποτε τολμούσε να αμφισβητήσει την εξουσία τους, αλλά στο τέλος δεν κατάφεραν τίποτα ουσιαστικό. Τα παραδείγματα είναι πολλά: Ο Δεκέμβρης του 2008 έγινε με κυβέρνηση τη ΝΔ, το τρομοκαλοκαίρι του 2002 και η σύνοδος του 2003 επί παντοκρατορίας Σημίτη, οι πράξεις συμπαράστασης στο Νίκο Ρωμανό επί Σαμαρά, Βορίδη και Γεωργιάδη. Άλλες φορές η αστυνομία ήταν πιο επιθετική, μερικές φορές ήταν πιο ανεκτική. Άλλες φορές οι ποινές στα δικαστήρια ήταν πιο χαλαρές και άλλες φορές ήταν αμείλικτες. Παρόλα αυτά όμως, ο κόσμος που αγωνίζεται για μία διαφορετική κοινωνία, για την απελευθέρωση του ανθρώπου και για την κατάργηση της εξουσίας ήταν εκεί. Με τα καλά του και τα στραβά του, με σωστά και λάθη, με στιγμές μεγαλείου αλλά και ντροπής.

Κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση στην Ελλάδα είναι έκρυθμη και δεδομένη. Η ανεργία παραμένει στα ύψη, η φτώχεια είναι κυρίαρχη, ο κόσμος ζητάει δικαιοσύνη. Μπορεί να μην έχετε ευθύνη για όσα προαναφέραμε, αλλά αυτά δεν γίνεται να εξαφανιστούν με λεκτικά πυροτεχνήματα και κινήσεις εντυπωσιασμού. Η δικαιοσύνη και η ρήξη με τα επιχειρηματικά συμφέροντα πρέπει να εμφανιστούν τώρα. Αν δεν γίνουν αυτά τους πρώτους μήνες μίας "διαφορετικής" κυβέρνησης που "δεν χρωστάει τίποτα σε κανέναν", τότε δεν θα γίνουν ποτέ. Αν κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ενοχλούνται από την όποια αντιπολίτευση γιατί πίνουν τα κρασιά τους στα Εξάρχεια, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι έχουν να διαχειριστούν μία χρεοκοπημένη χώρα και μία νεολαία χωρίς μέλλον.
από το Imf fuck off