Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ) αποτελούν σήμερα την ραχοκοκαλιά του παραγωγικού ιστού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελληνικής Οικονομίας. Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ο κυρίαρχος τύπος επιχείρησης στη γηραιά ήπειρο είναι οι Πολύ Μικρές Επιχειρήσεις οι οποίες απασχολούν μέχρι 9 άτομα, κάτι που ισχύει τόσο στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Αγοράς όσο και στην Ελλάδα.
Η ΜμΕ έχει περιορισμένα κεφάλαια και δυνατότητες χρηματοδότησης από πιστωτικούς οργανισμούς. Δεν διαθέτει συνήθως συγκεκριμένη οργανωσιακή δομή και τα χαρακτηριζόμενα ως δημιουργικά τμήματα έρευνας και ανάπτυξης. Στοχεύει σε συγκεκριμένο τμήμα της αγοράς εφαρμόζοντας το αποκαλούμενο «focus strategy». Χαρακτηρίζεται, όμως, από δημιουργικότητα, καινοτομία, και ικανότητα να ελίσσεται και να αναπροσαρμόζεται στις απαιτήσεις του ανταγωνισμού.
Σύμφωνα με στοιχεία της... Ευρωπαϊκής Κοινότητας η πολύ μικρή επιχείρηση (ΠΜΕ) σήμερα «αγωνίζεται για να επιβιώσει», σε αντίθεση με τις μεγαλύτερες ΜΜΕ οι οποίες δίδουν περισσότερη έμφαση σε επιχειρηματικές πολιτικές όπως, «υψηλότερα κέρδη» και «καλύτερη ποιότητα των προσφερομένων αγαθών και υπηρεσιών». Αναγνωρίζεται ευρέως στους επιχειρηματικούς και επιστημονικούς κύκλους ότι οι ΜμΕ και ακόμη περισσότερο οι καινοτόμες ΜμΕ αποτελούν μια από τις σημαντικότερες πηγές δημιουργίας θέσεων εργασίας!
Ο τομέας των ΜμΕ στην Ελλάδα έχει μικρής κλίμακας δομή όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα. Το ποσοστό των πολύ μικρών επιχειρήσεων είναι μεγαλύτερο από τον μέσο όρο της ΕΕ. Οι ελληνικές πολύ μικρές επιχειρήσεις απασχολούν περισσότερο προσωπικό (58%) από τη μέση ευρωπαϊκή πολύ μικρή επιχείρηση (29,7%). Κατά συνέπεια, η συμβολή όλων των ΜμΕ στην απασχόληση είναι υψηλότερη στην Ελλάδα (87 %) σε σχέση με την ΕΕ (67 %). Επιπλέον, η συμβολή των ΜμΕ στην προστιθέμενη αξία επίσης ξεπερνά τον μέσο όρο της ΕΕ (73 % έναντι 58 % αντίστοιχα) σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τις ΜμΕ το 2009.
ΜΜΕ στην Ελλάδα: βασικά αριθμητικά στοιχεία, εμπορική μη χρηματοοικονομική οικονομία, εκτιμήσεις 2008
(πηγή: Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο ΜΜΕ: Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την SBA στην Ελλάδα ‘09)
Εδώ και 2 μέρες η πλειοψηφία των δημοσιογράφων στην χώρα μας αναλύει, σχολιάζει και επικρίνει τελικά το ‘περίφημο’ Προεδρικό Διάταγμα για τα εργασιακά όπως θα διαμορφωθούν μετά τις εντολές της Τρόικας. Δεν άκουσα από κανέναν δημοσιογράφο (και αναρωτιέμαι αν έγινε επίτηδες ή αν απλά δεν το πρόσεξαν) για τις ελεύθερες απολύσεις σε επιχειρήσεις με λιγότερους από 20 εργαζομένους. Όπως φαίνεται ξεκάθαρα στον πίνακα οι επιχειρήσεις αυτές απασχολούν περισσότερο από το 97% των εργαζομένων στην χώρα μας! Γιατί λοιπόν οι δημοσιογράφοι και ο υπουργός εργασίας κ. Λοβέρδος ασχολούνται και σχολιάζουν αποκλειστικά σχεδόν την αύξηση του ποσοστού των απολύσεων από 2% σε 5% για τις επιχειρήσεις άνω των 150 εργαζομένων όταν αυτές δεν αποτελούν παρά μόνο το 1% της Ελληνικής Οικονομίας;
Τυχαίο; Δεν νομίζω!!!
Είναι άλλη μια σκόπιμη ενέργεια να αποπροσανατολιστούν οι εργαζόμενοι; Θα απευθύνω μέσα από τις γραμμές των blogs την έκκληση στους δημοσιογράφους των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜ"Ε" να μην «διαβάζουν» βιαστικά τα νομοσχέδια και τα προεδρικά διατάγματα που έρχονται και θα έρθουν στο φως της δημοσιότητας.
Για μένα ως Λέκτορα του Μάνατζμεντ, στην Επιχειρηματικότητα και Καινοτομία οι ελεύθερες απολύσεις στις Πολύ Μικρές και Μικρές Επιχειρήσεις αποτελούν την είδηση-βόμβα μεγατόνων για την Ελληνική Οικονομία και τον ελληνικό επιχειρηματικό κόσμο που κατά την ταπεινή μου άποψη έχει ήδη πτωχεύσει ΑΤΥΠΑ (ή ανεπίσημα) και θα πτωχεύσει ΤΥΠΙΚΑ (και επίσημα) στο προσεχές μέλλον!!!
του Πάνου Γ. Πιπερόπουλου (Λέκτορα Πανεπιστημίου Μακεδονίας)
Καλώς ήρθατε
«Ελεύθερες» οι απολύσεις στις Πολύ Μικρές Επιχειρήσεις… Τυχαίο; Δεν νομίζω!!!
Tweet
Ετικέτες
απολύσεις,
Εξαθλίωση,
Επιχειρήσεις,
εργαζόμενοι,
εργοδοσία,
φτώχεια
1 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Ο κύριος Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου δολοφόνησε την Εργασία. Στεγνά και στυγνά.
Ούτε δωσίλογοι πρωθυπουργοί κατεχομένων χωρών τόλμησαν να καταργήσουν τις συντάξεις. Ο κ. Παπανδρέου τις εξαέρωσε.
Ούτε φασιστικές κυβερνήσεις τόλμησαν να πειράξουν τις αποζημιώσεις. Ο κ. Παπανδρέου τις κατέκοψε.
Μόνον ο Πινοτσέτ, ο Φράνκο κι ο Μουσολίνι τόλμησαν να απελευθερώσουν τις απολύσεις. Το ίδιο τόλμησε και ο γιος του Ανδρέα.
Ο κ. Παπανδρέου είναι πλέον τόσο χρήσιμος στην Ελλάδα, όσον ήταν στον Αχιλλέα η φτέρνα του...
*****
Με ένα κύμα-τσουνάμι-ευφημισμών που κρατάει απ' την εποχή Σημίτη, οι κυβερνώντες και τα πρόθυμα παπαγαλάκια τους, συγκαλύπτουν με την κομιλφώ ρητορική τους (κυρίως μέσω των πλείστων εκ των ΜΜΕ) τη μεγαλύτερη Υβριν όλων των εποχών: τον συνειδητό ανασκολοπισμό της χώρας - της Ελλάδας!
Με πομφόλυγες περί «όπεν γκόβερμεντ» και «ηλεκτρονικών βιογραφικών», στην πραγματικότητα έθεσαν την πατρίδα υπό κατοχήν και τώρα προχωρούν σπρώχνοντας τους απλούς επί σφαγήν.
Οχι μόνον εξαπάτησαν το Κοινοβούλιο για να υπερψηφισθεί το Μνημόνιο (με τη βοήθεια των αχρείων πατριδοκοκάπηλων του ΛΑΟΣ), αλλά τώρα μεΠροεδρικό Διάταγμα ο κ. Γιώργος Ανδρέα Παπανδρέου υπερφαλαγγίζει (πάλι) τη Βουλή κι επιβάλλει με το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» μέτρα επαίσχυντα, που ούτε ο τελευταίος κουίσλινγκ σε διατεταγμένη υπηρεσία γκαουλάιτερ θα τολμούσε. Λες και η Ελλάδα κυβερνάται πλέον από μια εξωθεσμική παρέα, αρεστή στον πριγκηπάδελφο Νικολάκη.
Αφού ο κ. Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου προκάλεσε ο ίδιος κρίση δανεισμού της χώρας, και αφού στη συνέχεια πήρε επαίτης (με κωμικές μπλόφες) τους δρόμους της Εσπερίας, διασύροντας τους Ελληνες ως τεμπέληδες κι ανεπρόκοπους, αφού μας οδήγησε στην απομείωση της εθνικής κυριαρχίας, βάζει τώρα την Εργασία πάνω στο κρεβάτι του Προκρούστη και τη βιάζει.
Ο άνθρωπος, γύρισε τη χώρα πίσω στην εποχή των κολίγων
Αυτός ο πρωθυπουργός-ανδρείκελο των Δυνατών και του ΔΝΤ φέρεται σαν να 'χει χάσει η χώρα πόλεμο.
Με επικοινωνιακές κουτοπονηριές (βλέπει «φλασιές ανάκαμψης» ο συνεντευξάκιας Λοβέρδος κι ύστερα στήνει την Εργασία στα έξι βήματα) αυτή η κυβέρνηση έχει μπει απ' την αρχή της στου κακού τη στράτα,
αυτήν που έχει αναγορεύσει σε μονόδρομο, οδηγώντας τη χώρα στον όλεθρο.
Με εκβιασμούς (του τύπου: δεν θα πάρουμε την επόμενη δόση απ' το πακέτο στήριξης) προχωρούν σε αλλεπάλληλους βιασμούς. Χήρες, ορφανά, δημόσιοι υπάλληλοι, εργάτες -οι πάντες βιάσθηκαν, πλην λαμογίων και Κλαζομενίων.
Μεγάλη υπόθεση οι Κλαζομένιοι - είναι αλήθεια ότι πολλοί εξ αυτών, που στο άκουσμα λέξεων όπως «εργατική τάξη», «πατρίδα» ή «παράδοση» έβγαζαν φλύκταινες, άνοιξαν τον δρόμο στον Σημίτη, στον Καραμανλή και τώρα στον Γιωργάκη, για να υποδουλώσουν τον λαό και να καθαιρέσουν το αυτεξούσιον της χώρας.
Με (αυτούς τους τρομερούς) ευφημισμούς, αλληλολειχόμενοι μετ' «ευπρεπείας» στα ΜΜΕ κι από τα ΜΜΕ, κάνοντας αβάντα στους «νταβατζήδες» και υψώνοντας πάντα επικριτικό το δάκτυλο στον λαό, αλάλιασαν τη δημοκρατία, έκαναν κουρέλι το Σύνταγμα, περιήγαγαν τους εργαζόμενους σε καθεστώς σκλαβιάς και κατέβασαν τον πολιτισμό των ανθρώπων σε επίπεδα μεσημεριανάδικων ή επιδοτούμενων λακεδοβαλέδων...
Ο κ. Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου προϊόν και ο ίδιος της παρακμής που κατατρύχει τη χώρα απ' την εποχή του πατέρα του, ευδόκησε να πάρει εναντίον της μέτρα που μόνον τύραννοι ή εγκάθετοι ξένων Επικυρίαρχων θα επεδίωκαν.
Μένει να αποδειχθεί αν ο λαός (όπως κι οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί) θα σκύψει το κεφάλι για να αποκεφαλισθεί ή αν θα τους «πάρει με τις πέτρες»...
Δημοσίευση σχολίου