Το μεγάλο κόλπο στην Υγεία...

Ο πρώην υπουργός Υγείας κ. Παπαδόπουλος είχε μιλήσει για τα τρωκτικά στο χώρο της Υγείας. Ούτε ο ίδιος, όμως, ούτε οι μετέπειτα υπουργοί Υγείας έκαναν κάτι για να βάλουν σε τάξη το χώρο. Ούτε η σημερινή κυβέρνηση αντιμετωπίζει τα τρωκτικά. Η συμφωνία που έγινε για τα χρέη του δημοσίου προς τους προμηθευτές δεν είναι εξυγιαντική πράξη. Αν τα πράγματα συνεχίσουν να λειτουργούν κατά τον ίδιο τρόπο, θα φτάσουμε και πάλι στο ίδιο σημείο...

Είναι ένα από τα μεγαλύτερα κόλπα που έχουν ποτέ στηθεί σε αυτή τη χώρα. Το δημόσιο οφείλει πάντα χρήματα στους προμηθευτές και με αυτό το πρόσχημα οι προμηθευτές χρεώνουν φάρμακα και αναλώσιμα σε τιμές πολλαπλάσιες από αυτές που ισχύουν στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Αν υπήρχε ένας ενιαίος Οργανισμός που να διαπραγματεύεται για λογαριασμό όλων των νοσοκομείων δεν θα είχαμε τέτοια φαινόμενα. Επίσης, αν υπήρχαν πιο ουσιαστικοί έλεγχοι στη στιγμιογράφηση και είχε διακοπεί η λειτουργία των shop in the shop που λειτουργούν μέσα στα δημόσια νοσοκομεία, τότε ο χώρος της Υγείας θα έπαυε να αποτελεί πηγή προβλημάτων για τον κρατικό προϋπολογισμό.

Τους τελευταίους μήνες θα... περίμενε κανείς ότι θα γινόντουσαν σημαντικά βήματα για να αρχίσει να αλλάζει κάτι επιτέλους στο χώρο της Υγείας. Δυστυχώς, έγιναν ελάχιστα και γι΄ αυτό φέρει ευθύνη η κυρία υπουργός, αλλά και ο πρωθυπουργός προσωπικά για την ατυχή επιλογή του.

Τα τρωκτικά δεν εξαφανίζονται με το να βγαίνει κάθε τρεις και λίγο η κυρία υπουργός στα τηλεοπτικά κανάλια. Θέλει δουλειά. Θέλει συγκρούσεις, ανατροπές.

Το πρόβλημα στην Υγεία δεν αντιμετωπίζεται με το να στερήσουμε τα νοσοκομεία και τους ασθενείς από τα αναγκαία φάρμακα. Δεν είναι τρόπος λειτουργίας αυτός. Αλήθεια, έχει επέμβει κάποιος εισαγγελέας για να εξετάσει το καθεστώς λειτουργίας των προμηθειών στα νοσοκομεία; Γιατί η γάζα πρέπει να κοστίζει χ φορές σε ένα ελληνικό νοσοκομείο απ’ ό,τι σε ένα γερμανικό; Αυτό από μόνο του δεν είναι ένα στοιχείο διαφθοράς;

Γιατί θα πρέπει οι διοικήσεις των νοσοκομείων να αποτελούνται από συνταξιούχους που το μόνο τους προσόν είναι ότι υπηρέτησαν πιστά τον κομματικό τους φορέα; Ζητάμε να γίνει εξονυχιστικός έλεγχος στους βουλευτές και στους υπουργούς; Μήπως πρέπει να ζητήσουμε να ανοίξουν οι λογαριασμοί όλων όσων διετέλεσαν τα τελευταία χρόνια μέλη διοικήσεων των νοσοκομείων και των επιτροπών προμηθειών;

Αν θέλει η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, μπορεί να αντιμετωπίσει τα τρωκτικά. Αν θέλει η σημερινή κυβέρνηση θα πρέπει και να το αποδείξει. Η συμφωνία που έγινε με τους προμηθευτές δεν ήταν δα και κάποιο κατόρθωμα και ας μην το παρουσιάζουν έτσι...
Θανάσης Μαυρίδης στο capital