Πώς θα τελειώσει η πανδημία; Τα πιθανά σενάρια και ο κόσμος που θα αφήσει πίσω

Και τώρα τι; Πως θα τελειώσει όλο αυτό; Θα τελειώσει; Πώς θα είναι ο κόσμος μετά από αυτό; Μια πιθανή εικόνα από το μέλλον.

Πριν από τρεις μήνες κανείς δεν ήξερε τον SARS-CoV-2 (η επίσημη ονομασία του νέου κορονοϊού που προκαλεί τον COVID-19). Τώρα η πανδημία έχει σκορπίσει τον φόβο σε ολόκληρο τον πλανήτη, με περίπου μισό εκατ. κρούσματα (τα επιβεβαιωμένα μόνο) και έχει κλειστεί στο σπίτι του το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή περίπου 3 δισ. άνθρωποι.

Εκτός από τους ανθρώπους, έχει συνθλίψει οικονομίες και...

Καταλαβαίνεις τώρα;

Καταλαβαίνεις τώρα γιατί σε αφορά;
Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά το τι γίνεται στην μακρινή Κίνα;
Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά ο πόλεμος στη Συρία;
Η πείνα στην Υεμένη;
Ο έμπορα στην Μαυριτανία;
Η φαβέλα στη Βραζιλία;
Καταλαβαίνεις συμπατριώτη μου τώρα; Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά η κλιματική αλλαγή;
Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά η μόλυνση στην Ινδία;
Το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική;
Έχεις καταλάβεις πως αυτός ο κόσμος είναι ένα πράγμα και πως τα σύνορα είναι κάτι τυχαίες γραμμές στον χάρτη;
Επίσης, έχεις καταλάβει τώρα πως η...

Ατομική ευθύνη• πότε την είχαμε;

Ο Έλληνας, τώρα με την εφιαλτική απειλή να τον κυκλώνει, ψάχνει τη χαμένη του ατομική ευθύνη• την ψάχνει στα έγκατα του ωχαδερφισμού τού γένους.

Μπροστά στην πανδημία αναζητά (ή μάλλον: του ζητούν) αυτό που δεν έχει για δεκαετίες.

Το αίσθημα ατομικής ευθύνης μας λείπει όταν πίνουμε «ένα ποτηράκι παραπάνω» και μετά πιάνουμε τιμόνι• όταν πετάμε στα σκουπίδια, και όχι στον σωστό κάδο, ό,τι ανακυκλώνεται• όταν αφήνουμε τα απορρίμματα και τα αποτσίγαρά μας στην παραλία• όταν ρυπαίνουμε κυκλοφορώντας με χαλασμένο καταλύτη –χαλασμένο αν και το ξέρουμε. Ατομική ευθύνη!

Στην Ελλάδα είναι αγαθό εν ανεπαρκεία που τώρα αναζητείται για...

Το Μίσος (μας λερώνει όλους)

Μίσος, πιο επικίνδυνο από όλους τους «ιούς».

Θα έχεις ακούσει την πλάκα περί της πιο «καθαρής» Καθαράς Δευτέρας ένεκα των αντισηπτικών που χρησιμοποιούν όλοι περισσότερο για τον κορωνοϊό.

Κι όμως η φετινή Καθαρά Δευτέρα είναι γεμάτη από τη βρωμιά του μίσους. Του μίσους που εκφράστηκε και προκάλεσε γέλια στο λιμάνι της Μυτιλήνης, με τους θαλασσοδαρμένους προσφύγες που προσπαθούσαν να πατήσουν στεριά.

Το βίντεο που κυκλοφόρησε με τον κύριο που...

Είμαστε όλοι πρόσφυγες

Μεγάλωσα στα Προσφυγικά των Τρικάλων. Συνοικία ταπεινή, στην άκρη της πόλης, πλάι στο νοσοκομείο και στα χωράφια. Πλάι στα Γύφτικα και στα Εργατικά. Εκεί είχανε δώσει οικόπεδο στη γιαγιά μου τη Μίνα, που είχε έρθει από την Πάνορμο, εκεί είχαν πάρει κι άλλες οικογένειες, από την Ιωνία, από τον Πόντο, από τον Καύκασο. Σπίτια χαμηλά που λέει και το τραγούδι, χτισμένα πετραδάκι πετραδάκι, δωμάτιο το δωμάτιο, κεραμίδι το κεραμίδι. Χρόνια δύσκολα και πλύσιμο στη σκάφη και μπουγάδα στην κοπάνα με νερό απ’ την τουλούμπα. Άντε πέστα στον γάτουλα που έδωσε ένα χιλιάρικο πλας για να πάρει το καινούριο το αϊφόνι…

Ακούγομαι γραφικός το ξέρω, σε μια Ελλάδα του...

Ήταν μόλις δεκατεσσάρων, ντρέπομαι

Ζ ούμε, μεσούσης της πλέον ακραιφνούς προεκλογικής περιόδου, ακόμη μια φορά τη γνωστή τελετουργία ανθρωποφαγίας, με ένα δεκατετράχρονο κορίτσι θυσιασμένο στο αιμοσταγές τέρας της θεαματικότητας. Με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες σχετικά με την προσωπική της ζωή, την απόγνωσή της, την αποπλάνηση και την παραπλάνηση που 'χε στο νου της τη μορφή μιας «αγάπης», τα τελευταία της λόγια σε ένα γράμμα…

Περασμένα όλα αυτά από τη γνωστή μίντια-κρεατομηχανή που καταπίνει την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ζωής μα και του θανάτου, ξερνώντας την ως κηλίδες αίματος και μελάνης, με αποφορά λεκτικής πτωμαΐνης.

Ο κανιβαλισμός κάθε παιδιού που...

11η Απριλίου: Η ημέρα που οι ΗΠΑ συνέλαβαν… τη δημοσιογραφία

Λ ίγες εικόνες θα μπορούσαν να συνοψίσουν το επίπεδο των δημοκρατικών θεσμών και της ελευθερίας του Τύπου στις κοινωνίες της Δύσης, όσο τα πρώτα πλάνα από τη σύλληψη του συν-δημιουργού του Wikileaks, Τζούλιαν Ασάνζ.

Εμφανώς καταβεβλημένος από τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει (για τα οποία η πρεσβεία του Ισημερινού του αρνούνταν θεραπεία σε μια νέα μορφή βασανιστηρίων) και κάτωχρος από τη σχεδόν ολοκληρωτική έλλειψη επαφής με τον ήλιο, ο Ασάνζ κρατούσε στα χέρια του ένα βιβλίο που αποκαλύπτει τις πραγματικές ισορροπίες δυνάμεων στο εσωτερικό του αμερικανικού κράτους: Το περίφημο History of the National Security State, στο οποίο ο Αμερικανός διανοούμενος, Γκορ Βιντάλ, εξέταζε τη διαπλοκή του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος, για το οποίο μιλούσε ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ, με το βαθύ κράτος των μυστικών υπηρεσιών.

Λίγα λεπτά αργότερα, η Σκότλαντ Γιάρντ ανακοίνωνε και...

Η εξοικείωση με το τέρας σε κάνει να το φοβάσαι λιγότερο

Ο καλός και συνεργάσιμος φασίστας...
Σιγά σιγά αρχίζουμε να δείχνουμε ανοχή και κατανόηση: «Δεν είναι όλοι οι εθνικιστές φασίστες», «δεν χαρίζουμε τους ανθρώπους αυτούς στην άκρα δεξιά», «δεν οξύνουμε τα πνεύματα», «ο καλός και αξιοπρεπής ακροδεξιός», «ο συνεργάσιμος εθνικιστής», κι όλα αυτά μαζί προκειμένου να συνεχίσουμε την ομαλή μας συμβίωση χωρίς διχασμούς και εντάσεις. 

Την ίδια στιγμή, σημαίες στα...

Ραγιάδες

Μπορεί ως ραγιάδες να χάσαμε τον αυτοσεβασμό μας, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι, είμαστε Ευρωπαίοι ραγιάδες. Είμαστε, πως να του πούμε, σπουδαίοι ραγιάδες. Ένα είδος προνομιούχων ραγιαδο-ευνούχων. Χαλάλι μας λοιπόν που τρώμε ατέλειωτες σφαλιάρες. Που μας χώνουνε τη μούρη στο χώμα. Που δήθεν θλίβονται και μας συμπαρίστανται στις τραγωδίες μας, αλλά μας τα παίρνουν όλα. Που μας ανασκολοπίζουν με κάθε νέο Eurogroup. Που μας επισκέπτονται οι βασανιστές μας στην Αθήνα (βλέπε Αγκέλα) και μας δηλώνουν ότι …”μας στηρίζουν’!

Αφού χάσαμε το φιλότιμο, είναι αναμενόμενο οι κυβερνώντες να...

«Tο πιο όμορφο απ’ όλα, δε στο ‘χω πει ακόμα…»

ΗΜαρία Δημητριάδη δεν ήταν, μόνο, η τραγουδίστρια με την υπέροχη φωνή και τις εμβληματικές ερμηνείες, αλλά κι ένα κομμάτι της δικής μας διαδρομής, όπως αυτή «κύλησε» στο πέρασμα του χρόνου ανάμεσα στις μικρές και μεγάλες στιγμές της καθημερινότητας, στις μικρές και μεγάλες σκηνές των ονείρων μας, στους μικρούς και μεγάλους δρόμους των αγώνων μας.

Η φωνή της ταυτίστηκε με το...