tag:blogger.com,1999:blog-26271197264751657142024-02-20T11:21:25.880+02:00apneagr...με μια ανάσαapneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.comBlogger10868125tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-39853037914030307422021-06-26T13:11:00.002+03:002023-11-16T17:19:58.678+02:00Πέθανε γιατί ήταν "χοντρή".<p><span face=""Open Sans", sans-serif" style="background-color: white; color: #292929; font-size: 16px;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><span style="float: left; font-family: comic sans ms; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;">Τ</span>ο 14χρονο κορίτσι δεν πέθανε γιατί ήταν άρρωστη. Δεν πέθανε σε δυστύχημα. Δεν πέθανε γιατί ήταν αυτόχειρας. Πέθανε γιατί ήταν ‘χοντρή’.<p></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Έτσι την αποκαλούσαν οι συμμαθητές της.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Έτσι και χειρότερα. Πολύ χειρότερα που δεν θα τα αναφέρουμε καν.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Είναι ασύλληπτα χυδαίοι οι χαρακτηρισμοί που εφευρίσκει ο ανθρώπινος νους προκειμένου να τρομοκρατήσει, να προπηλακίσει, να εξευτελίσει.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Λίγο πολύ που όλοι τους ξέρουμε. Τους ξέρουμε, τους έχουμε ακούσει, τους...</p><a name='more'></a> έχουμε υποστεί, έχουμε κάνει αγώνα να προστατέψουμε εμάς και τα αγαπημένα πρόσωπα.<p></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Μάταια.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Η δολιότητα, η αθλιότητα, ο ρατσιστικός λόγος είναι πιο δυνατός και νικάει τις καλές μας προθέσεις.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Είδα τη φωτογραφία της Γωγώς – τι πανέμορφο κοριτσάκι! Ένα κουκλίστικο πρόσωπο ένα χαμόγελο μέλι, δυο ματάκια όλο αθωότητα και καλοσύνη. Το εφηβικό της σώμα ίσως είναι ‘λίγο παραπάνω κιλά’.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">‘Λίγο παραπάνω κιλά’.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Ο ευγενικός τρόπος να εκφράσεις κάτι, μπορεί να είναι εξίσου κακοποιητικός με όλους τους άλλους. ‘Λίγο παραπάνω κιλά’ σημαίνει ‘χοντρός’ στο πιο κόσμιο. ‘Λίγο παραπάνω κιλά’ σημαίνει δεν είσαι αυτό που πρέπει να είσαι με βάση τις κοινωνικές νόρμες. Δεν είσαι αποδεκτός, δεν είσαι ελκυστικός, δεν ανήκεις στην ελίτ των καλλίγραμμων.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Είσαι λούζερ, πρέπει να ντύνεσαι και να φέρεσαι ανάλογα.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Πρέπει να είσαι ταπεινός μη σε πιάσουν στο στόμα τους οι συμμαθητές σου.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Να φέρεσαι δουλικά για να μην σε εξευτελίσουν.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Να προσπαθείς να περάσεις απαρατήρητος για να μη σε στριμώξουν σε κανένα καμπινέ και σού κάνουν τα μαρτύρια.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Να μην υπάρχεις, να μην αναπνέεις, να γίνεσαι ένα με τον τοίχο για να σωθείς, να γλιτώσεις, να επιβιώσεις. Να ντύνεσαι ανάλογα για να μην προκαλείς τη χλεύη. Σκούρα ρούχα, ράσα μέχρι το γόνατο, μακριά μανίκια στο κατακαλόκαιρο, μπάνια στη θάλασσα ή με το μονοκόμματο το κατίμαυρο ή καθόλου. Καλύτερα καθόλου: μην προσβάλεις και την αισθητική του κάθε μαλάκα που παίζει ρακέτες πάνω στο κεφάλι σου.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Η Γωγούλα πέθανε σε ένα χειρουργικό κρεββάτι. Παρά το νεαρότατο της ηλικίας της που απαγόρευε μια τέτοια εγχείρηση, εκείνη έπεισε τους γονείς της να κάνει μπαλονάκι.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Ήταν 14 χρονών αλλά βιαζόταν. Ήθελε να ζήσει, ήθελε να χαμογελάσει, ήθελε να μην ξυπνάει κάθε μέρα με τον τρόμο του μπούλινγκ στο αφράτο κορμάκι της. Έπρεπε να γλιτώσει αυτό το μαρτύριο μια ώρα αρχήτερα. Γιατί κάποιοι την τιμωρούσαν σκληρά. Μόνο και μόνο επειδή είχε ‘λίγα κιλά παραπάνω’.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Να γιατί μερικοί από μας συγκρουόμαστε ευθέως με τον ρατσιστικό λόγο των θεατρικών επιθεωρήσεων. Η δημόσια διαπόμπευση δεν είναι χιούμορ, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι χιούμορ.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">‘Κουσούρια’ τα λένε αυτά ακόμα και σήμερα μερικοί θεατρίνοι που διαπρέπουν στο σπορ. Κουσούρια από το τουρκικό ‘kusur’ που σημαίνει αναπηρία, μειονέκτημα, ακόμα και ομοφυλοφιλία.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Επί προσωπικού, πολλοί από μας δίνουμε έναν αγώνα να παύσει ο κακοποιητικός λόγος στις θεατρικές επιθεωρήσεις. Κι είναι αυτός ένας από τις βασικότερες αιτίες που βρίσκομαι στα δικαστήρια με τον Μάρκο Σεφερλή.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε πως δεν είναι δυνατόν να επικαλούμαστε τον Αριστοφάνη στον 21ο αιώνα. Ούτε τις παλιές ταινίες με τον Ρίζο, την Γεωργία Βασιλειάδου, τον Χρήστο Ευθυμίου και την Ταυγέτη: περιπτώσεις εξαιρετικών ηθοποιών που τυποποιήθηκαν σε ρόλους που είχαν σχέση με την εξωτερική τους εμφάνιση.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Πάνε αυτά περάσανε, τέλος.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Προχωράμε σε καινούργιες εποχές με νέους κώδικες επικοινωνίας, με νέες αντιλήψεις, με νέο χιουμορ ολόφρεσκο χωρίς τα δεκανίκια του ρατσισμού και της οπισθοδρόμησης.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Για τον θάνατο της Γωγούλας δεν ευθύνεται μόνο ο γιατρός. Οι ένοχοι είναι πολλοί. Είναι οι συμμαθητές που με την σκληρότητα τους, έσπρωξαν το κορίτσι στα όρια του - και πέρα από αυτά.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Γιατί υπάρχει σκληρότητα, μη γελιόμαστε. Και παιδική και εφηβικη. Δεν είναι όλα τα παιδιά αγγελούδια όπως θέλουμε να τα παρουσιάζουμε. Ούτε ισχύει η δικαιολογία ‘ε παιδιά είναι, τι να κάνουμε τώρα’. Όταν βλέπεις ένα δεκάχρονο να γρονθοκοπεί τον πιο αδύνατο, να προπηλακίζει τον μικρότερο, να βασανίζει το ζωάκι – καμιά δικαιολογία δεν είναι αρκετή.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Τα παιδιά γίνονται βασανιστές γιατί μεγάλωσαν έτσι. Γνώρισαν τη βία, λεκτική και σωματική, μέσα στην οικογένεια. Είδαν τον μπαμπά να χτυπάει τη μαμά, έφαγαν ξύλο από το περιβάλλον, έγιναν σκουπίδι..</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Και κάπως, κάπου έπρεπε να ξεσπάσουν.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Φταίνε οι γονείς που ρωτάνε το παιδί τους αν έπεσε θύμα μπούλινγκ, αλλά σπανίως αν το ίδιο άσκησε <a href="https://www.news247.gr/bullying" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #215b87; font-weight: 700; outline: none; text-decoration-line: none;">μπούλινγκ</a>. Λες και πρέπει να προστατέψεις μόνο το δικό σου παιδί κι όχι τα άλλο παιδιά από το δικό σου.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Η νεκρή Γωγούλα είχε ένα κουκλίστικο πρόσωπο ένα χαμόγελο μέλι, δυο ματάκια όλο αθωότητα και καλοσύνη.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Έχουμε όλοι ευθύνη να προστατέψουμε την επόμενη Γωγώ.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;">Το χρωστάμε στη μνήμη του 14χρονου κοριτσιού που έφυγε από τη ζωή μόνο και μόνο γιατί είχε ‘λίγο παραπάνω κιλά’.</p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #292929; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700; outline: none;">*The girls Cahen d'Anvers, Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding-bottom: 25px;"><span style="box-sizing: border-box; color: #999999; outline: none;"><i>γράφει η <a href="https://www.news247.gr/gnomes/elena-akrita/h-gogoyla.9274444.html" target="_blank"><span style="color: #999999;">Έλενα Ακρίτα</span></a></i></span></p>apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-38532510511240939542021-06-05T09:52:00.001+03:002021-06-05T09:52:49.509+03:00Τα social media είναι μαγικά: κάνουν τα τρολ ανθρώπους και τους ανθρώπους τρολ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.lifo.gr/sites/default/files/styles/lifo_headers_2_columns_large/public/articles/2021-06-04/trolls_1.jpg?itok=4nbjkUXp" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="800" height="200" src="https://www.lifo.gr/sites/default/files/styles/lifo_headers_2_columns_large/public/articles/2021-06-04/trolls_1.jpg?itok=4nbjkUXp" width="200" /></a></div><span style="float: left; font-family: comic sans ms; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;">Α</span>κόμα και με το κράξιμο περιπτώσεων όπως η Λατινοπούλου, συμμετέχουμε άθελά μας στη δημιουργία «αμφιλεγόμενων» αστέρων της σύγχρονης αντίδρασης και επίσης στρώνουμε τον δρόμο για τον εξαγνισμό και την αναβάθμιση κάθε φαιδρής τηλεπερσόνας που μπαίνει στο κόλπο πουλώντας τρεντίλα και ευαισθητοποίηση.<div><br /></div><div>Το καταφέραμε κι αυτό, με την δύναμη της διασύνδεσης, της διασποράς και της καταγγελίας που προσφέρουν με το αζημίωτο τα social media. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να γίνει διάσημο ένα πρόσωπο όπως η κυρία Λατινοπούλου – που μέχρι προχθές αγνοούσαμε την ύπαρξή της – πολύ πιο πέρα από το στάνταρ ποιμνίο που έχει κερδίσει ως influencer και... ως φιλόδοξη πολιτεύτρια της νέας, ανανεωμένης δεξιάς του χειρίστου είδους. Όχι, μπράβο μας. Παραφράζοντας ένα παλαιότερo σλόγκαν για τις υπερφυσικές ιδιότητες των Μέσων γενικώς, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα social media είναι μαγικά: <b>κάνουν τα τρολ ανθρώπους και τους ανθρώπους τρολ</b>. </div><div><br /></div><div>Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για πραγματικό πρόσωπο ή για...<a name='more'></a>κατασκευή, αν το τρολ είναι έμμισθο ή άμισθο, ψευδώνυμο ή επώνυμο, στρατευμένο ή μη. Η δουλειά του, το χόμπι του, το βίτσιο του, δεν είναι το άνοιγμα διαλόγου, είναι η προβοκάτσια, στην οποία εμείς αντανακλαστικά τσιμπάμε πριν την φάμε αμάσητη. Δεν έχει σημασία αν η πρόκληση είναι αληθινή ή ψευδής, ούτε το αν έχουμε δίκιο (πάντα έχουμε, εξάλλου). Ο χλευασμός καταλήγει πάντα εις βάρος μας, εμάς των αθώων χρηστών που προκειμένου να διακηρύξουμε για άλλη μια φορά την ηθική και ιδεολογική μας ανωτερότητα, λειτουργούμε ως διακινητές πάσης φύσεως μισαλλόδοξων σπαραγμάτων – υλικό με το οποίο χτίζονται πλέον οι καριέρες των «αμφιλεγόμενων» σταρ της σύγχρονης αντίδρασης. Και επίσης στρώνουμε τον δρόμο για τον εξαγνισμό και την αναβάθμιση κάθε φαιδρής τηλεπερσόνας που μυρίζεται ψητό και μπαίνει στο κόλπο πουλώντας τρεντίλα και ευαισθητοποίηση. </div><div><blockquote><i><span style="font-family: courier;"><b>Όλοι έχουμε ανάγκη να κράξουμε, να καταγγείλουμε, να ρίξουμε νερό στο μύλο μιας γενικευμένης και αέναης «μανούρας». Γι’ αυτό και συχνά την πατάμε και γινόμαστε ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ’ αλεύρι.</b></span></i></blockquote> Παλιό το κουσούρι, αν αυτό μπορεί να είναι μια παρηγοριά. Έχω κρατήσει ένα καίριο ίσως για την περίπτωση, αλλά και γενικώς, απόσπασμα που είχα πετύχει (στα αγγλικά) από τον επίλογο του βιβλίου του Αντρέ Ζιντ “Paludes” (είδα ότι έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά με τον τίτλο «Τέλματα» αλλά είναι εξαντλημένο και δυσεύρετο), το οποίο κυκλοφόρησε το 1895: </div><div><br /></div><div>Από όλους τους διανοητικούς ψυχαναγκασμούς στον κόσμο, ένας από τους πιο ενοχλητικούς είναι η ανικανότητα του αναγνώστη να αποδεχτεί απλώς κάθε πρόταση όπως του παραδίδεται. Παίρνει στα σοβαρά τα σημεία όπου αστειεύεσαι, ενώ όταν του απευθύνεσαι με απόλυτη σοβαρότητα και ειλικρίνεια, σκάει ένα βαθυστόχαστο χαμόγελο και αναφωνεί: <i>‘Χα, το έπιασα το αστείο!’</i>… Είναι σα να μην μπορεί να παραδεχτεί ότι οι άνθρωποι είμαστε ένα ακαθόριστο μίγμα γέλιου και μελαγχολίας, όπως μια μέρα με μερική συννεφιά. </div><div><br /></div><div>Επιστρέφοντας στη φασαρία που έγινε με αφορμή τις δηλώσεις της Σαλονικιάς πολιτεύτριας («Στόχος μου είναι οι Θεσσαλονικείς να αποκτήσουν την αίγλη που τους αρμόζει», δηλώνει) που αγωνίζεται για την πατρίδα, την θρησκεία, την οικογένεια και τις μασχάλες και κατάφερε να γίνει το πρόσωπο των ημερών, σκεφτόμουν ότι εσχάτως στρέφεται όλο και συχνότερα η συζήτηση σε ζητήματα περί του body shaming. Πέρα από το δίκαιο των αντιδράσεων όμως (εννοείται ότι όταν πετάς τούβλα που δεν στεκόντουσαν στην κουβέντα ούτε πριν από έναν αιώνα, θα υπάρξουν αντιδράσεις) έχω την αίσθηση πως, ό,τι κι αν λέμε δημόσια, μας τρώει ενδόμυχα φέτος όλους λίγο-πολύ, μια κοινή αγωνία, επιφανειακή και υπαρξιακή συγχρόνως. Πώς θα εμφανιστούμε ανέμελοι και ημίγυμνοι (ή και γυμνοί) στις παραλίες, κουβαλώντας όχι μόνο την χλαπάτσα αλλά και τις φοβίες και τις ανασφάλειες που μας κληροδότησαν τα λοκντάουν; Από την άλλη βέβαια, η επιθυμία αναψυχής είναι τόσο έντονη, που το body shaming (είτε εις βάρος των άλλων είτε του εαυτού μας) δεν θα είναι ανάμεσα στις προτεραιότητες των φετινών διακοπών. </div><div><i><span style="color: #666666;">γράφει ο</span> <a href="https://www.lifo.gr/stiles/optiki-gonia/ta-social-media-einai-magika-kanoyn-ta-trol-anthropoys-kai-toys-anthropoys-trol" rel="nofollow" target="_blank"><span style="color: #666666;">Δημήτρης Πολιτάκης</span></a></i></div>apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-5052017487463609072020-10-28T11:18:00.002+02:002020-10-28T17:24:14.385+02:00Το Πτωχευτικό θα κάνει την Ελλάδα αγνώριστη…<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyWjrUY0eAq0Ha6AOPH9waW62oE7-tXIL9cotQpN7hsuLww8LBcHZw9QVl4qX3XKZbi6EYmt5B0iSQFfpfaAhHrWxV8YXQskqsbySC5_T8kAsT-wltTzRvg9mwCEyDm8T3J8fYahvv6uo/s400/ftoxia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="266" data-original-width="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyWjrUY0eAq0Ha6AOPH9waW62oE7-tXIL9cotQpN7hsuLww8LBcHZw9QVl4qX3XKZbi6EYmt5B0iSQFfpfaAhHrWxV8YXQskqsbySC5_T8kAsT-wltTzRvg9mwCEyDm8T3J8fYahvv6uo/s320/ftoxia.jpg" width="320" /></a></div><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">Μ</span> ιλάω με ένα γνωστό μου γιατρό πριν από κάτι χρόνια. Λέμε για το πρωτάθλημα, λέμε για τα κομενάκια, λέμε για τον καιρό (πάντοτε να μιλάτε για τον καιρό με τους γιατρούς!), λέμε για κάτι πονάκια που έχω όταν βρέχει (ψαχνόμουνα για τζάμπα διάγνωση…), λέμε για το μεταναστευτικό, <b>φτάνει η κουβέντα και στα φράγκα</b>. Τα δικά μου, τα δικά του, τα φράγκα της χώρας, τα φράγκα της οικουμένης όλης. <div><br /></div><div>Λαύρος ο ντόκτορ, τα χώνει:
<i>«Τι μαλάκες ρε φίλε οι Αμερικάνοι! <b>Αντί να σπρώξουν εξήντα-εβδομήντα δισεκατομμύρια στη Lehman Brothers</b> για να επιπλεύσει την άφησαν να βουλιάξει και το πλήρωσαν δύο τρισεκατομμύρια. Ενώ με εξήντα-εβδομήντα δισεκατομμυριάκια, το πάρτυ θα συνεχιζόταν μια χαρά…»
</i><div><br />
Κρατείστε το αυτό με το πάρτυ, θα... <a name='more'></a>το βρούμε μπροστά μας πιο κάτω. Πριν το συναντήσουμε ωστόσο, θα ήθελα να σημειώσω ότι σε αντίθεση με τα περί του αντιθέτου γραφόμενα, <b>εκτός από τον Έλβις ζει και η Θάτσερ. Και μάλιστα όχι μόνο ζει αλλά βασιλεύει κιόλας</b>. Αν όχι στη Βολιβία και στη Χιλή, όπου σήκωσαν κεφάλι τα κουμμούνια, τουλάχιστον στην Ελλαδάρα όπου το νομοσχέδιο για το Πτωχευτικό κράτησε ψηλά τη σημαία του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού. Κι έθεσε τις βάσεις για ένα γρήγορο, για ένα ταχύτατο, για ένα αστραπιαίο πέρασμα στην κοινωνία του ενός τρίτου!
<div><br />
Το όποιον σε απλά μαθηματικά, απ’ αυτά που μαθαίνουν στα σχολεία των εικοσιπέντε μαθητών ανά τμήμα, μας κάνει κάτι ως εξής: </div><div><ul style="text-align: left;"><li>Το ένα τρίτο θα την <b>βγάζει καθαρή</b>. </li><li>Το άλλο ένα τρίτο <b>θα τρώει σκατά</b>. </li><li>Και το τελευταίο ένα τρίτο <b>δεν θα βρίσκει ούτε σκατά να φάει</b>…
</li></ul></div><div><div>Δυσκολεύεστε να το πιστέψετε, το ξέρω, αλλά και το 2010 δυσκολευόσασταν εξίσου να πιστέψετε όσους σας λέγανε ότι η ελληνική κοινωνία θα πέρναγε από το μοντέλο all inclusive στην παραλλαγή δύο τρίτα. Από εκεί δηλαδή που για όλους ή σχεδόν όλους υπήρχε ολίγη μοίρα στον ήλιο, ξαφνικά το ένα τρίτο βρέθηκε στη σκιά. <b>Μη σου πω στο πήχτρα, το μαύρο σκότος…
</b><div><br />
Όλα αυτά τα ανωτέρω τα σκεπτόμουνα προχτές που κουβέντιαζα με το φίλο μου τον Βαγγέλη (ας τον πούμε Βαγγέλη) σε γνωστό καφέ της πατρίδος μου, των Τρικάλων. Είχα πάει να δω τη μαμά, βγήκα και για καφέ με τη μασκούλα, <b>να με βλέπει ο Χαρντ και να γίνεται χάρντερ ένα πράγμα!
</b><div><br />
Και κουβεντιάζαμε με τον Βαγγέλη. Και γύρισε και εξέφρασε την απορία:
<i>«Καλά ρε Χρήστο, εγώ κι εσύ δεν τα έχουμε και τόσο καλά με την κυβέρνηση. Γνωστό αυτό. Αυτοί που τους ψήφισαν και ελπίζανε και ονειρεύονταν και <b>τώρα θα τους έρθει κατακούτελα το Πτωχευτικό, δεν θα αντιδράσουν</b>;»
</i><div><br /><i>
«Τι να σου πω Βαγγέλη μου»</i>, του απάντησα. <i>«Λογικά, όση πλύση εγκεφάλου κι αν τους κάνουν τα MME, άμα τρυπήσει η τσέπη τους και πάει βόλτα το σπίτι τους θα αντιδράσουν. <b>Αλλά δεν είμαι και απολύτως σίγουρος</b>…»
</i><div><br /><i>
«Αυτοί οι τύποι είναι που θέλανε να συνεχιστεί το πάρτυ»</i>, επέμεινε ο Βαγγέλης, θυμίζοντάς μου την ιστοριούλα με τον γιατρό και τη Lehman Brothers. <i>«Αυτοί ακριβώς οι τύποι περίμεναν λαγούς με πετραχήλια και τώρα τρώνε το τσιβί. Εγώ λέω ότι θα αντιδράσουν και θα αντιδράσουν και άσχημα κιόλας. Για να μην ξεχνάς εδώ τα τοπικά, σου θυμίζω ότι στον Μαγκούλη δεν την είχαν πέσει ούτε αριστεροί ούτε δεξιοί. <b>Παλιοί του σύντροφοι απ’ την ΠΑΣΟΚάρα την είχαν πέσει, όταν είδαν πως το πάρτυ ψόφησε.</b> Έχω την εντύπωση πως και οι γαλάζιοι ψηφοφόροι θα αντιδράσουν αναλόγως»!
</i><div><br />
Διατηρώντας τις αμφιβολίες μου, του είπα να βάλουμε ένα στοίχημα. Ένα ευρώ εγώ ότι δεν θα προκύψει κοινωνική έκρηξη κι ένα ευρώ ο Βαγγέλης ότι θα σκάσει το ηφαίστειο. Του χρόνου τέτοια εποχή, αν μας αφήσει ήσυχους ο κορωνοϊός, <b>θα ξέρουμε ποιος κέρδισε το έπαθλο…</b> </div><div><i><u><span style="color: #444444;">γράφει ο <a href="https://newpost.gr/blogs/5f97dea9b7cd5997326acbea/i-thatser-den-pethane-pote-i-koinonia-toy-enos-tritoy-einai-edo" target="_blank"><span style="color: #444444;">Χρήστος Ξανθάκης</span></a></span></u></i></div></div></div></div></div></div></div></div></div>apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-3270449092256099882020-09-25T18:11:00.001+03:002020-09-25T18:11:00.529+03:00Εσύ θα φταις! Πάλι εσύ θα φταις!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM3KRrTq2zOPtlsonu_xxaFntjdxvZRcnoHya96ebvbWTxa1m9Ct_VDvp48Aql81AEFdbl8rBYca2Bv5vS4M71C0e6mFJ9TrURTpEr6W1CxpHm_qpYES0LfjO7BFUaVEORvfYFBkDmEdQ/s399/daxtilo.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="211" data-original-width="399" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM3KRrTq2zOPtlsonu_xxaFntjdxvZRcnoHya96ebvbWTxa1m9Ct_VDvp48Aql81AEFdbl8rBYca2Bv5vS4M71C0e6mFJ9TrURTpEr6W1CxpHm_qpYES0LfjO7BFUaVEORvfYFBkDmEdQ/s320/daxtilo.jpg" width="320" /></a><div><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">Μ</span> ε λίγα λόγια:
Δεν φταίει που δεν πήραμε μέτρα το καλοκαίρι στις πύλες εισόδου της χώρας. </div><div><br /></div><div>Δεν φταίει που ανοίξαμε τα σχολεία με τα παιδιά το ένα πάνω στο άλλο, που δεν βρήκαμε αίθουσες, που δεν πήραμε όσους καθηγητές χρειαζόμαστε, που δεν πήραμε όσο προσωπικό καθαριότητας χρειαζόμαστε, που φτάσαμε τέλος Αυγούστου να συζητάμε αν θα δοθούν μάσκες στα παιδιά ή όχι, που δεν κάνουμε τεστ στους εκπαιδευτικούς. (Σήμερα από γινάτι βγήκαν στους δρόμους). </div><div><br /></div><div>Δεν φταίει που δεν έχουμε προσλάβει επαρκές και...<a name='more'></a> εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, που δεν έχουμε προετοιμάσει τις ΜΕΘ, που δεν έχουμε εντάξει τη πρωτοβάθμια στη μάχη, που δεν έχουμε βάλει στη συνταγογράφηση τα τεστ (γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό κι αυτοί από γινάτι βγήκαν σήμερα στους δρόμους) </div><div><br /></div><div>Δεν φταίει που στα ΜΜΜ ο ένας είναι πάνω στον άλλον. Που τα δρομολόγια στο μετρό γίνονται κάθε 10 λεπτά.
Δεν φταίει που έξι μήνες κοιτάμε το ταβάνι και το κουβεντιάζουμε. </div><div>Όχι! </div><div>Τίποτα από όλα αυτά δεν θα φταίει. </div><div><b>Εσύ θα φταις! Πάλι εσύ θα φταις!</b> </div><div>Ένα έχω να σας πω: Φοράτε μάσκα. </div><div><i><u>γράφει η Tάνια Καραγιάννη (fb)</u></i></div>apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-30864203094230751452020-03-29T11:54:00.000+03:002020-03-29T11:54:01.206+03:00Πώς θα τελειώσει η πανδημία; Τα πιθανά σενάρια και ο κόσμος που θα αφήσει πίσω<a href="https://img.huffingtonpost.com/asset/5e7cca6b230000f2360c6ced.jpeg?cache=rcpLELI8aM&ops=scalefit_960_noupscale" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="213" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5e7cca6b230000f2360c6ced.jpeg?cache=rcpLELI8aM&ops=scalefit_960_noupscale" width="320" /></a><span style="float: left; font-family: "comic sans ms"; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;">Κ</span>αι τώρα τι; Πως θα τελειώσει όλο αυτό; Θα τελειώσει; Πώς θα είναι ο κόσμος μετά από αυτό; Μια πιθανή εικόνα από το μέλλον.<br />
<br />
Πριν από τρεις μήνες κανείς δεν ήξερε τον SARS-CoV-2 (η επίσημη ονομασία του νέου κορονοϊού που προκαλεί τον COVID-19). Τώρα η πανδημία έχει σκορπίσει τον φόβο σε ολόκληρο τον πλανήτη, με περίπου μισό εκατ. κρούσματα (τα επιβεβαιωμένα μόνο) και έχει κλειστεί στο σπίτι του το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή περίπου 3 δισ. άνθρωποι.<br />
<br />
Εκτός από τους ανθρώπους, έχει συνθλίψει οικονομίες και...
<a name='more'></a>συστήματα υγείας σε πολλές χώρες, με γεμάτα νοσοκομεία και άδειους δρόμους και γραφεία. Έχει χωρίσει ανθρώπους από τους συγγενείς και τους φίλους τους. Ένας άγνωστος μέχρι πριν λίγο καιρό ιός που έχει αλλάξει τον κόσμο όπως τον ξέραμε. Όπως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ή η 11η Σεπτεμβρίου, αυτή η πανδημία καταγράφεται ήδη στις σελίδες της Ιστορίας ως ΤΟ γεγονός του 2020.<br />
<br />
<b>«Ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος για μια πανδημία»</b><br />
<br />
Οι προειδοποιήσεις ότι ο κόσμος δεν είναι έτοιμος για μια πανδημία, δεν ήταν λίγες. Ο Μπιλ Γκέιτς το <a href="https://www.ted.com/talks/bill_gates_the_next_outbreak_we_re_not_ready" target="_blank">είχε πει</a> από το 2015, σε ομιλία του στο TED2015. <br />
<br />
Τον Οκτώβριο, το Johns Hopkins <a href="http://www.centerforhealthsecurity.org/event201/scenario.html" target="_blank">έκανε μια προσομοίωση</a> για το τι θα μπορούσε να συμβεί αν ένας νέος κορονοϊός εξαπλωνόταν σε ολόκληρο τον πλανήτη. Και τώρα έχει συμβεί. Τα υποθετικά σενάρια έγιναν πραγματικότητα. Το «κι αν;» έγινε «και τώρα τι;», γράφει <a href="https://www.theatlantic.com/health/archive/2020/03/how-will-coronavirus-end/608719/" target="_blank">το Atlantic</a>. <br />
<br />
<b>Και τώρα τι; Πως θα τελειώσει όλο αυτό; Θα τελειώσει;</b><br />
<br />
Όπως <a href="https://www.theatlantic.com/health/archive/2020/03/how-will-coronavirus-end/608719/" target="_blank">γράφει ο συντάκτης του Atlantic</a>, οι ζωές των ανθρώπων της νέας γενιάς, των μωρών που γεννιούνται τώρα με τον φόβο του COVID-19 (ας την πούμε Generation C) θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από τις αποφάσεις που θα ληφθούν τις επόμενες εβδομάδες και από τις απώλειες που θα υποστούμε ως συνέπεια.<br />
<br />
Μια υπενθύμιση: Ο Δείκτης Παγκόσμιας Υγειονομικής Ασφάλειας, που βαθμολογεί κάθε χώρα σχετικά με την ετοιμότητά της για το ενδεχόμενο μιας πανδημίας, δίνει στις ΗΠΑ βαθμολογία 83,5 - την υψηλότερη στον κόσμο. Κράτος πλούσιο, ισχυρό, ανεπτυγμένο, οι ΗΠΑ υποτίθεται ότι ήταν το πιο έτοιμο κράτος στον κόσμο. Αυτή η ψευδαίσθηση έχει καταρριφθεί. Παρά τους μήνες που προηγήθηκαν με προειδοποιήσεις ότι ο ιός εξαπλώνεται και πέρα από την Κίνα, όταν τελικά έφτασε στην Αμερική, την βρήκε ανέτοιμη. <br />
<br />
Το φιάσκο δε με τα τεστ, ή μάλλον την έλλειψή τους, ήταν καθοριστικό γιατί δεν μπόρεσαν να εντοπιστούν τα κρούσματα και άρα η εξάπλωση του ιού.<br />
<br />
<b>Οι επόμενοι μήνες</b><br />
<br />
Το βασικό τους επόμενους μήνες είναι το σύστημα υγείας. Δηλαδή η θωράκισή του. Μια μελέτη που έγινε από μια ομάδα στο Imperial College του Λονδίνου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εάν η πανδημία αφεθεί ανεξέλεγκτη, τα κρεβάτια στα νοσοκομεία θα γεμίσουν μέχρι τα τέλη Απριλίου (αυτό βέβαια ανάλογα με τη χώρα και τη διαθεσιμότητα). Μέχρι τα τέλη Ιουνίου, για κάθε διαθέσιμο κρεβάτι ΜΕΘ, θα υπάρχουν περίπου 15 ασθενείς COVID-19 που θα χρειάζονται εντατική. Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, η πανδημία θα έχει σκοτώσει 2,2 εκατομμύρια Αμερικανούς (χωρίς να υπολογίζονται όσοι θα χάσουν τη ζωή τους από άλλα αίτια, όπως τροχαία, εγκεφαλικά, επειδή δεν θα έχουν δυνατότητα πρόσβασης στα νοσοκομεία). <a href="https://www.theatlantic.com/health/archive/2020/03/how-will-coronavirus-end/608719/" target="_blank">«Αυτό είναι το χειρότερο σενάριο», γράφει το Atlantic</a>.<br />
<br />
Για να το αποφύγουμε, πρέπει να συμβούν τα εξής - και γρήγορα.
<br />
<ol style="text-align: left;">
<li>Το πρώτο και σημαντικότερο είναι <b>να παραχθούν γρήγορα μάσκες, γάντια και εξοπλισμός ατομικής προστασίας</b>. Εάν οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης δεν μπορούν να παραμείνουν υγιείς, όλο το σύστημα θα καταρρεύσει. Σε πολλές χώρες, τα αποθέματα είναι ήδη ελάχιστα και οι γιατροί επαναχρησιμοποιούν μάσκες μεταξύ των ασθενών. Αυτές οι ελλείψεις συμβαίνουν επειδή ο ιατρικός εξοπλισμός γίνεται κατά παραγγελία και εξαρτώνται από τις διεθνείς αλυσίδες εφοδιασμού που βρίσκονται σήμερα σε δύσκολη θέση. Η επαρχία Χουμπέι στην Κίνα, το επίκεντρο της πανδημίας, ήταν επίσης κέντρο παραγωγής ιατρικών μασκών. Μια λύση -που ήδη γίνεται από κάποια κράτη- είναι παραγωγή μασκών από βιομηχανίες που πριν παρήγαγαν άλλα προϊόντα. </li>
<li>Το δεύτερο είναι <b>η μαζική ανάπτυξη τεστ</b> για τον COVID-19.Ο ΠΟΥ έχει προειδοποιήσει όλες τις χώρες ότι το βασικό είναι να γίνονται όλο και περισσότερα τεστ για να εντοπίζεται ο ιός. Στην Γερμανία εκτιμάται ότι υπάρχουν τόσοι λίγοι θάνατοι αναλογικά με τα κρούσματα γιατί γίνονται περισσότερα τεστ. Στην Ελλάδα, που τα τεστ γίνονται επιλεκτικά, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας για τον κορονοϊό, κ. Τσιόδρας, έχει αναφέρει ότι σήμερα εκτιμάται ότι τα κρούσματα στη χώρα μας ανέρχονται μεταξύ 8.000 και 10.000, τη στιγμή που τα επιβεβαιωμένα δεν έχουν ξεπεράσει τα 1.000.</li>
<li>Τα παραπάνω μέτρα θα πάρουν χρόνο, κατά τη διάρκεια του οποίου η πανδημία είτε θα επιταχυνθεί πέρα από την ικανότητα του συστήματος υγείας να ανταπεξέλθει ή αργά σε συγκρατημένα επίπεδα. Έτσι, η πορεία της - και η μοίρα των εθνών - εξαρτάται τώρα από το τρίτο πράγμα που συμβαίνει ήδη: <b>η κοινωνική αποστασιοποίηση</b>. Σκεφτείτε με αυτό τον τρόπο: Υπάρχουν τώρα μόνο δύο ομάδες στις κοινωνίες. Η ομάδα Α περιλαμβάνει όλους όσους εμπλέκονται στην υγεία, όσους μάχονται με τον ιό, είτε πρόκειται για τη θεραπεία ασθενών, είτε για δοκιμές θεραπειών και εμβολίων, είτε για προμήθειες προϊόντων. Η ομάδα Β περιλαμβάνει όλους τους υπόλοιπους. Η δουλειά της ομάδας Β είναι να βοηθήσει ώστε η ομάδα Α να «αγοράσει» περισσότερο χρόνο. Η ομάδα Β πρέπει τώρα να «αμβλύνει την καμπύλη» της μετάδοσης με φυσική απομόνωση από άλλους ανθρώπους.</li>
</ol>
Για να αποτραπεί η μελλοντική κατάρρευση του συστήματος υγείας, αυτά τα φαινομενικά δραστικά βήματα πρέπει να ληφθούν αμέσως. Ο Τραμπ έχει δείξει πρόθυμος να σταματήσει το μέτρο της κοινωνικής αποστασιοποίησης για χάρη της οικονομίας. Το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας εκτιμά ότι με τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης μπορεί να μειωθεί το ποσοστό μόλυνσης κατά 95%. <a href="https://www.theatlantic.com/health/archive/2020/03/how-will-coronavirus-end/608719/" target="_blank">«Η εγκατάλειψη της κοινωνικής αποστασιοποίησης θα ήταν ανόητη τακτική», γράψει το Atlantic</a>. «Η εγκατάλειψη της κοινωνικής αποστασιοποίησης τώρα, που οι έρευνες και ο προστατευτικός εξοπλισμός είναι σε έλλειψη, θα ήταν καταστροφική».<br />
<br />
<b>Τα σενάρια για το μέλλον</b><br />
<br />
Ακόμα και μια τέλεια απάντηση δεν θα σταματήσει την πανδημία, αναφέρει το Atlantic. Όσο ο ιός επιμένει σε κάποιο σημείο της γης, υπάρχει η πιθανότητα ένας μολυσμένος ταξιδιώτης να ξαναρχίσει νέες σπίθες σε χώρες που έχουν ήδη σβήσει τις πυρκαγιές τους. Αυτό συμβαίνει ήδη στην Κίνα, τη Σιγκαπούρη και άλλες ασιατικές χώρες που φαινόταν για λίγο ότι ο ιός ήταν υπό έλεγχο. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, υπάρχουν τρία πιθανά σενάρια για το μέλλον: ένα πολύ απίθανο, ένα πολύ επικίνδυνο και ένα πολύ μακροπρόθεσμο.<br />
<br />
<b>Το πρώτο σενάριο</b> είναι ότι όλα τα κράτη θα καταφέρουν να θέσουν υπό έλεγχο τον ιό, όπως έγινε με τον SARS το 2003. Δεδομένης της έκτασης της πανδημίας, ωστόσο, και του πόσο άσχημα είναι τα πράγματα σε πολλές χώρες, οι πιθανότητες παγκόσμιου ταυτόχρονου ελέγχου του ιού, είναι ελάχιστες.<br />
<br />
<b>Το δεύτερο σενάριο</b> είναι ότι και αυτός ο ιός θα κάνει ότι έκαναν και άλλοι ιοί που προκάλεσαν πανδημίες γρίπης στο παρελθόν: θα περάσει από τον παγκόσμιο πληθυσμό και θα αφήσει πίσω του αρκετούς επιζώντες με ανοσία πλέον και τελικά δεν θα μπορεί να βρει ξενιστή για να επιβιώσει. Αυτό είναι το γνωστό πλέον σενάριο της «ανοσίας της αγέλης». Είναι η πιο γρήγορη λύση και γι’ αυτό είναι ελκυστική σε κάποιους ηγέτες (βλέπε Μπόρις Τζόνσον). Αλλά είναι μια λύση με τρομερό κόστος: ο SARS-CoV-2 είναι πιο μεταδοτικός και θανατηφόρος από την γρίπη και πιθανόν να αφήνει πίσω του πολλά εκατομμύρια νεκρούς και πολλά κατεστραμμένα συστήματα υγείας. Εκτός από τη Βρετανία, και οι ΗΠΑ φλερτάρουν με αυτό το σενάριο.<br />
<br />
<b>Το τρίτο σενάριο</b> είναι ότι ο κόσμος αντιδρά με λύσεις όπως αυτές που έχουμε δει μέχρι σήμερα για να κερδίσει χρόνο μέχρι να παραχθεί ένα εμβόλιο. Αυτή είναι η καλύτερη επιλογή, αλλά και η πιο περίπλοκη και χρονοβόρα.<br />
<br />
Εξαρτάται, αρχικά, από την παρασκευή εμβολίου. Εάν επρόκειτο για πανδημία γρίπης, τα πράγματα θα ήταν ευκολότερα. Ο επιστημονικός κόσμος έχει εμπειρία στην παρασκευή εμβολίων γρίπης και το κάνει κάθε χρόνο. Αλλά δεν υπάρχουν τώρα εμβόλια για κορονοϊούς - μέχρι τώρα, αυτοί οι ιοί φαινόταν να προκαλούν ασθένειες που ήταν ήπιες ή σπάνιες - έτσι οι έρευνες πρέπει να ξεκινήσουν από το μηδέν.<br />
<br />
Τα πρώτα βήματα ήταν εντυπωσιακά γρήγορα. Την περασμένη Δευτέρα, ένα πιθανό εμβόλιο που δημιουργήθηκε από τη Moderna, μπήκε στη φάση των πρώιμων κλινικών ελέγχων. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον 63 ημέρες ώστε οι επιστήμονες να αναλύσουν τα γονίδια του ιού για πρώτη φορά και να γίνουν οι πρώτες δοκιμές σε ανθρώπους. Η αρχική δοκιμή θα πει απλά στους ερευνητές εάν το εμβόλιο φαίνεται ασφαλές και εάν μπορεί πραγματικά να ενεργοποιήσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Μετά οι ερευνητές θα πρέπει να ελέγξουν ότι όντως αποτρέπει τη μόλυνση από τον SARS-CoV-2. Θα χρειαστεί να κάνουν δοκιμές σε ζώα και δοκιμές μεγάλης κλίμακας σε ανθρώπους για να διασφαλίσουν ότι το εμβόλιο δεν προκαλεί σοβαρές παρενέργειες. Θα χρειαστεί να μάθουν ποια δόση απαιτείται, πόσες δόσεις χρειάζονται οι άνθρωποι, αν το εμβόλιο λειτουργεί σε ηλικιωμένους και εάν απαιτεί κάτι άλλο για να γίνει πιο αποτελεσματικό.<br />
<br />
Υπάρχει επίσης μια ακόμα διαφορά από τα άλλα εμβόλια. Τα υπάρχοντα εμβόλια δρουν παρέχοντας στο σώμα αδρανοποιημένους ή κατακερματισμένους ιούς, επιτρέποντας στο ανοσοποιητικό σύστημα να προετοιμάσει τις αμυντικές του μεθόδους, όταν και αν χρειαστεί. Αντίθετα, το εμβόλιο της Moderna περιλαμβάνει ένα στέλεχος του γενετικού υλικού του SARS-CoV-2 - το RNA του. Η ιδέα είναι ότι το σώμα μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτόν το φλοιό για να χτίσει τα δικά του ιικά τμήματα, τα οποία στη συνέχεια θα αποτελέσουν τη βάση προετοιμασίας του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτή η προσέγγιση λειτουργεί σε ζώα, αλλά δεν είναι αποδεδειγμένο ότι λειτουργεί στους ανθρώπους. Αντιθέτως, Γάλλοι επιστήμονες προσπαθούν να τροποποιήσουν το υπάρχον εμβόλιο της ιλαράς χρησιμοποιώντας στοιχεία του νέου κορονοϊού.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://img.huffingtonpost.com/asset/5e7cca46230000e9360c6cec.jpeg?cache=gLZO3KbgLp&ops=scalefit_960_noupscale" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="578" data-original-width="800" height="288" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5e7cca46230000e9360c6cec.jpeg?cache=gLZO3KbgLp&ops=scalefit_960_noupscale" width="400" /></a></div>
<br />
Όμως, όποιος από τους τρόπους αποδειχθεί ο πιο αποτελεσματικός, θα χρειαστούν 12 έως 18 μήνες για να αναπτυχθεί ένα εμβόλιο που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ευρεία κλίμακα. <br />
<br />
Πράγμα που σημαίνει ότι αυτός ο κορονοϊός θα είναι μέρος της ζωής μας για τουλάχιστον ένα χρόνο, αν όχι για πολύ περισσότερο. Εάν τα σημερινά περιοριστικά μέτρα δείχνουν να λειτουργούν, η πανδημία μπορεί να περιοριστεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να επιστρέψουμε σε κάτι που θα μοιάζει με ομαλότητα. Τα γραφεία θα μπορέσουν να γεμίσουν ξανά, το ίδιο και τα μπαρ και τα καφέ. Τα σχολεία θα μπορούσαν να ξανανοίξουν και οι φίλοι και συγγενείς να αγκαλιαστούν ξανά. Αλλά όσο το παλιό status quo επιστρέφει, το ίδιο θα κάνει και ο ιός. Αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινωνία πρέπει να βρίσκεται σε συνεχή απομόνωση μέχρι το 2022. Αλλά «πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε πολλαπλές περιόδους κοινωνικής αποστασιοποίησης», λέει ο Στέφεν Κίσλερ του Χάρβαρντ.<br />
<br />
<b>Τι θα αφήσει πίσω της αυτή η πανδημία</b><br />
<br />
Φυσικά το θέμα της υγείας όλων μας και το πως θα βγούμε από αυτή την πανδημία είναι μια μόνο πτυχή της νέας πραγματικότητας.
<br />
<ul style="text-align: left;">
<li>Η <b>οικονομία</b> βιώνει ένα σοκ τόσο ξαφνικό και ολέθριο που λίγοι εν ζωή άνθρωποι έχουν βιώσει στο παρελθόν. Περίπου ένας στους πέντε Αμερικανούς έχουν χάσει είτε ώρες εργασίας είτε τις δουλειές τους. Τα ξενοδοχεία είναι άδεια. Οι αεροπορικές παλεύουν για την επιβίωση. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι κλειστές για άγνωστο χρονικό διάστημα. Οι ανισότητες θα διευρυνθούν. </li>
<li>Μετά την πανδημία, αναμένεται και μια δεύτερη: αυτή της <b>ψυχικής υγείας</b>. Σε μια περίοδο έντονου στρες, φόβου και αβεβαιότητας, οι άνθρωποι αποκόπτονται από αυτό που έχουν περισσότερο ανάγκη, την καταπραϋντική ανθρώπινη επαφή. Οι αγκαλιές, οι χειραψίες, τα φιλιά είναι πλέον επικίνδυνα. Τα άτομα με άγχος ή ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή δυσκολεύονται περισσότερο. Οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι είναι ήδη αποκλεισμένοι από μεγάλο μέρος της δημόσιας ζωής, καλούνται να αποστασιοποιηθούν ακόμη περισσότερο, εμβαθύνοντας τη μοναξιά τους. Οι Ασιάτες ήδη υποφέρουν από ρατσιστικές προσβολές, που τροφοδοτούνται και από τον ίδιο τον πρόεδρο των ΗΠΑ όταν μιλά για τον «κινεζικό ιό». Τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης παιδιών είναι πιθανό να αυξηθούν, στα πλαίσια της καραντίνας. Τα παιδιά μπορεί να υποστούν ψυχικό τραύμα που θα μείνει μαζί τους μέχρι την ενηλικίωση. Οι επιζώντες του COVID-19 μπορεί να στιγματιστούν. Οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας θα χρειαστούν χρόνο για να ξεπεράσουν αυτό που βίωσαν: Ένα έως δύο χρόνια αφού ο SARS χτύπησε το Τορόντο, γιατροί και νοσηλευτές που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή, μετά ήταν λιγότερο παραγωγικοί και αρκετοί ήρθαν αντιμέτωποι με το μετατραυματικό στρες. Οι άνθρωποι που θα έχουν περάσει μεγάλο διάστημα σε καραντίνα είναι πιθανό να εκδηλώσουν αγοραφοβία. </li>
<li>Οι πανδημίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν <b>κοινωνική αλλαγή</b>. Οι άνθρωποι, οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί μπόρεσαν εξαιρετικά γρήγορα να υιοθετήσουν νέες πρακτικές που μέχρι τότε δαιμονοποιούσαν, όπως η εργασία από το σπίτι, οι τηλεδιασκέψεις όπου μπορούν να συμπεριληφθούν και άτομα με αναπηρίες, σωστές άδειες ασθενείας και διευκολύνσεις για την φροντίδα των παιδιών. Ίσως ο κόσμος καταλάβει πόσο σημαντικό είναι ένα δίκαιο και προσβάσιμο από όλους σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.</li>
</ul>
<i><span style="color: #666666;">από το <a href="https://www.huffingtonpost.gr/entry/pos-tha-teleiosei-e-pandemia-ta-pithana-senaria-kai-o-kosmos-poe-tha-afesei-piso_gr_5e7c81c0c5b6cb08a928798c?utm_source=News247&utm_medium=BestofNetwork_article&utm_campaign=24MediaWidget&utm_term=Pos7" target="_blank"><span style="color: #666666;">HuffPost Greece</span></a></span></i>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-58286855360142430102020-03-23T20:52:00.000+02:002020-03-23T20:52:41.770+02:00Καταλαβαίνεις τώρα;<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsL8fga8fnHC0-tmq_Ujo1DDx-rJSOs-ieuLTgJPvBp3HsKn30CTdvNJMiC-iERjStV6g7BqKbFQ_FOBdi42zSA_NaN0mPvE2EC4_-ZpGMVSWz329IlBrTpmou0mP8rwWvIl1-ok_UTnY/s1600/1.bmp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="699" data-original-width="572" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsL8fga8fnHC0-tmq_Ujo1DDx-rJSOs-ieuLTgJPvBp3HsKn30CTdvNJMiC-iERjStV6g7BqKbFQ_FOBdi42zSA_NaN0mPvE2EC4_-ZpGMVSWz329IlBrTpmou0mP8rwWvIl1-ok_UTnY/s320/1.bmp" width="261" /></a><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">Κ</span>αταλαβαίνεις τώρα γιατί σε αφορά;<br />
Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά το τι γίνεται στην μακρινή Κίνα;<br />
Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά ο πόλεμος στη Συρία;<br />
Η πείνα στην Υεμένη;<br />
Ο έμπορα στην Μαυριτανία;<br />
Η φαβέλα στη Βραζιλία;<br />
Καταλαβαίνεις συμπατριώτη μου τώρα;
Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά η κλιματική αλλαγή;<br />
Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά η μόλυνση στην Ινδία;<br />
Το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική;<br />
Έχεις καταλάβεις πως αυτός ο κόσμος είναι ένα πράγμα και πως τα σύνορα είναι κάτι τυχαίες γραμμές στον χάρτη;<br />
Επίσης, έχεις καταλάβει τώρα πως η...
<a name='more'></a> ιδιωτικοποίηση απλά συμφέρει τους ήδη κατέχοντες και πως ο κοσμάκης για να επιβιώσει θέλει ένα δυνατό κράτος;<br />
Που να νοιάζεται για όλους το ίδιο;<br />
Που να μπορεί να σταθεί στα πόδια του;<br />
Καταλαβαίνεις τώρα γιατί σε αφορά;<br />
Καταλαβαίνεις πως όταν συμβεί το κακό δεν υπάρχει μέρος να κρυφτείς, ούτε καν πλέον πίσω από το δάχτυλό σου;<br />
Τα καταλαβαίνεις;<br />
<b>Αμφιβάλλω</b>.<br />
Κάποιοι δε θα καταλάβουν ποτέ τι συμβαίνει.<br />
Κάποιοι θα το ξεχάσουν μόλις ηρεμήσουν τα πράγματα.<br />
κάποιοι θα το βάλουν τεχνηέντως στην άκρη γιατί έτσι τους συμφέρει...<br />
<i><u>γράφει ο Γιώργος Τυρίκος-Εργάς</u></i><br />
<span style="color: #444444;">από το</span> <a href="http://harddog-sport.blogspot.com/2020/03/q.html" target="_blank"><span style="color: #444444;">harddog</span></a>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-25276316292731317372020-03-15T11:24:00.000+02:002020-03-15T12:47:27.117+02:00Ατομική ευθύνη• πότε την είχαμε;<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFp_OKwXc9eG9WHMiaiNqIJ1uA-D2yarLw1v8chWBhj_v02flqTx16sxLeb5YYEbWaYYOyqNSyAPJqkx2LKjz0PJWOHoYAt2UcSFbQiPUvQmDBktcikcWMIm9hi0wqrQow5l8ya3smTdE/s320/%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B8%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="213" data-original-width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFp_OKwXc9eG9WHMiaiNqIJ1uA-D2yarLw1v8chWBhj_v02flqTx16sxLeb5YYEbWaYYOyqNSyAPJqkx2LKjz0PJWOHoYAt2UcSFbQiPUvQmDBktcikcWMIm9hi0wqrQow5l8ya3smTdE/s320/%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B8%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2580%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B9.jpg" /></a><span style="float: left; font-family: "comic sans ms"; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;">Ο</span> Έλληνας, τώρα με την εφιαλτική απειλή να τον κυκλώνει, ψάχνει τη χαμένη του ατομική ευθύνη• την ψάχνει στα έγκατα του ωχαδερφισμού τού γένους.<br />
<br />
Μπροστά στην πανδημία αναζητά (ή μάλλον: του ζητούν) αυτό που δεν έχει για δεκαετίες.<br />
<br />
Το αίσθημα ατομικής ευθύνης μας λείπει όταν πίνουμε «ένα ποτηράκι παραπάνω» και μετά πιάνουμε τιμόνι• όταν πετάμε στα σκουπίδια, και όχι στον
σωστό κάδο, ό,τι ανακυκλώνεται• όταν αφήνουμε τα απορρίμματα και τα αποτσίγαρά μας στην παραλία• όταν ρυπαίνουμε κυκλοφορώντας με χαλασμένο καταλύτη –χαλασμένο αν και το ξέρουμε. <b>Ατομική ευθύνη!</b><br />
<br />
Στην Ελλάδα είναι αγαθό εν ανεπαρκεία που τώρα αναζητείται για...
<a name='more'></a><br />
τον πόλεμο με τον κορωνοϊό. Αναζητείται και όλο χάνεται. Όπως ο ύποπτος ως φορέας του ιού που ενόσω αναμενόταν το αποτέλεσμα του τεστ, το έσκασε από το νοσοκομείο και χάθηκε μαζί με το υιικό φορτίο του. Από ατομική ευθύνη για την πάρτη του.<br />
<i><span style="color: #666666;">από το <a href="http://harddog-sport.blogspot.com/2020/03/blog-post_76.html" target="_blank"><span style="color: #666666;">harddog-sport</span></a></span></i>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-22231450187703185812020-03-02T17:41:00.000+02:002020-03-02T17:41:15.362+02:00Το Μίσος (μας λερώνει όλους)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD7H_IBqjO7j607U3J5I3g6TlYzCU6FKO4CuRTa2rW-d6y7G1D5Zhaa1ZmKiEBexyQ7OSMWk6_kHKGhEt9jroZIKtpIwD09Uq0FlbJD7WVNJuCaoI53nRSGm37-5c_EVDGuFkxQUEu9SUk/s640/trt.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="322" data-original-width="640" height="161" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD7H_IBqjO7j607U3J5I3g6TlYzCU6FKO4CuRTa2rW-d6y7G1D5Zhaa1ZmKiEBexyQ7OSMWk6_kHKGhEt9jroZIKtpIwD09Uq0FlbJD7WVNJuCaoI53nRSGm37-5c_EVDGuFkxQUEu9SUk/s320/trt.jpg" width="320" /></a><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">
Μ</span>ίσος, πιο επικίνδυνο από όλους τους «ιούς».<br />
<br />
Θα έχεις ακούσει την πλάκα περί της πιο «καθαρής» Καθαράς Δευτέρας ένεκα των αντισηπτικών που χρησιμοποιούν όλοι περισσότερο για τον κορωνοϊό.<br />
<br />
Κι όμως η φετινή Καθαρά Δευτέρα είναι γεμάτη από τη βρωμιά του μίσους. Του μίσους που εκφράστηκε και προκάλεσε γέλια στο λιμάνι της Μυτιλήνης, με τους θαλασσοδαρμένους προσφύγες που προσπαθούσαν να πατήσουν στεριά.<br />
<br />
Το βίντεο που κυκλοφόρησε με τον κύριο που...
<a name='more'></a> έβριζε τους ανθρώπους αυτούς είναι ίσως ό,τι πιο άρρωστο έχουμε δει. (κι έχουμε δει πολλά, ίσως περισσότερα από όσα αντέχουμε για να μην συνηθίζουμε τη φρίκη).<br />
<br />
Ο κύριος αυτός είπε:<br />
<i>«Η άλλη είναι γκαστρωμένη. Κι επειδή είναι γκαστρωμένη; Όταν την πήρες τη βάρκα…</i><br />
<br />
<i>– Να μη γαμ@@σουν@ σα τη σκύλα να μην ήσουνα γκαστρωμένη μωρή! Κουνέλες! Εμείς σε γαμ@@αμε»;</i><br />
<br />
Και οι συγκεντρωμένοι γέλασαν, τους άρεσε η ατάκα. Και ακούγεται και μια φωνή να λέει: <i>έλα μην τα λες αυτά, μας ακούνε.</i><br />
<br />
Να σου πω ο κύριος που ξεστόμισε αυτές τις αθλιότητες, ενώ οι πρόγονοί του κάπως έτσι, με βάρκες έφτασαν στη Μυτιλήνη, είναι άθλιος. Πιο άθλιος όμως είναι αυτός που του «βάζει μυαλό», όχι όμως γιατί διαφωνεί μαζί του. Αλλά γιατί «μας ακούνε»!<br />
<br />
Ένα πηχτό σαν μαζούτ μίσος έχει καλύψει τα πάντα και τους πάντες!<br />
<br />
Η ανικανότητα των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, οι απατεώνες με τον μανδύα των ΜΚΟ (που παίρνουν στο λαιμό τους και τους πραγματικούς εθελοντές που βοηθάνε), οι ακροδεξιοί που βρήκαν ευκαιρία να βγουν από το θλιβερό τους καβούκι έχουν μετατρέψει ένα διεθνές πρόβλημα σε έναν νέο εθνικό διχασμό.<br />
<br />
Είναι ντροπή για το ανθρώπινο γένος αυτά που υφίστανται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες σε δομές τύπου Μόρια, αλλά και όσα γίνονται τις τελευταίες μέρες και στα νησιά και στον Έβρο.<br />
<br />
Η Τουρκία παίζει το παιχνίδι της για περισσότερα εκατομμύρια ευρώ και όχι μόνο, η Ελλάδα χάνει τη μπάλα και το φινάλε είναι ένας νέος διχασμός που θα μας βγει (όπως όλες τις φορές που συνέβη) σε κακό!<br />
<br />
Το μίσος διοχετεύεται σε λάθος ανθρώπους: στα θύματα, που είναι και εύκολος στόχος.<br />
Κι από τους δυστυχείς διασωθέντες ναυαγούς, το μίσος διαχέεται και μεταξύ μας.<br />
<br />
Σταματήσαμε να διαφωνούμε. Τώρα νιώθω ότι στη θέση της διαφωνίας υπάρχει μίσος.<br />
Κι εγώ μίσος αισθάνομαι για κάποιον που βρίζει τόσο χυδαία μια έγκυο γυναίκα που κατάφερε να φτάσει ζωντανή με το παιδί στα σπλάχνα της στη Μυτιλήνη.<br />
<br />
Κι αυτός μίσος θα αισθάνεται για μένα και τις απόψεις μου.<br />
<br />
Η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει επικίνδυνα. Τόσο μίσος που κυκλοφορεί καλό δεν προμηνύει. Κι αυτό με τρομάζει.<br />
<i><u><span style="color: #666666;">γράφει ο <a href="https://www.viewtag.gr/to-misos-mas-leronei-oloys/" target="_blank"><span style="color: #666666;">Γιάννης Καφάτος</span></a></span></u></i>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-66807396327205153082019-10-07T18:15:00.000+03:002019-10-07T18:15:02.904+03:00Είμαστε όλοι πρόσφυγες<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvjt3FUKTvG-UsVeezP2J1Ith2ETC6Ze-vzRp_ao1g60dgRfVT7aklsMwft2ZkzcVd1LrtmKlX3yX9HvLwgaZmXn-3ESTqNoOjuhncrGGmm_LOzQvxCyGY-cde4A5oXTFm3Sj7anSoP0g/s640/prosfigas-620x330.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="620" height="170" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvjt3FUKTvG-UsVeezP2J1Ith2ETC6Ze-vzRp_ao1g60dgRfVT7aklsMwft2ZkzcVd1LrtmKlX3yX9HvLwgaZmXn-3ESTqNoOjuhncrGGmm_LOzQvxCyGY-cde4A5oXTFm3Sj7anSoP0g/s320/prosfigas-620x330.jpg" width="320" /></a><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">Μ</span>εγάλωσα στα Προσφυγικά των Τρικάλων. Συνοικία ταπεινή, στην άκρη της πόλης, πλάι στο νοσοκομείο και στα χωράφια. Πλάι στα Γύφτικα και στα Εργατικά. Εκεί είχανε δώσει οικόπεδο στη γιαγιά μου τη Μίνα, που είχε έρθει από την Πάνορμο, εκεί είχαν πάρει κι άλλες οικογένειες, από την Ιωνία, από τον Πόντο, από τον Καύκασο. Σπίτια χαμηλά που λέει και το τραγούδι, χτισμένα πετραδάκι πετραδάκι, δωμάτιο το δωμάτιο, κεραμίδι το κεραμίδι. Χρόνια δύσκολα και πλύσιμο στη σκάφη και μπουγάδα στην κοπάνα με νερό απ’ την τουλούμπα. Άντε πέστα στον γάτουλα που έδωσε ένα χιλιάρικο πλας για να πάρει το καινούριο το αϊφόνι…<br />
<br />
Ακούγομαι γραφικός το ξέρω, σε μια Ελλάδα του...
<a name='more'></a> 2019 που δεν καταλαβαίνει πολλά από τη μαύρη την προσφυγιά. Ακούγομαι λίγο σαν τη γιαγιά μου, που έλεγε «Τσέτες» κι έτρεμε το στόμα της και καμιά φορά ξύπναγε τα βράδια με τα ονόματα των νεκρών στα χείλη της. Την άκουγα, στο ίδιο δωμάτιο κοιμόμασταν, δεν έφτανε το σπίτι να μας χωρέσει όλους χωριστά και τακτοποιημένα. Το σπίτι χτισμένο δωμάτιο το δωμάτιο, κάθε δωμάτιο και λίγη περισσότερη ανακούφιση, λίγη περισσότερη αναπνοή, μια σπιθαμή χώρος επιπλέον για να μην τρακάρουμε ο ένας επάνω στον άλλον. Το παλιό μας το σπίτι στα Προσφυγικά των Τρικάλων, περνάω ακόμη από εκεί καμιά φορά, το γκρεμίσανε τώρα, χτίστηκε άλλο στη θέση του με φαρδιά μπαλκόνια. Νομίζω ότι μερικές απ’ τις τριανταφυλλιές του πατέρα μου επέζησαν.<br />
<br />
Δεν είμαστε λίγοι, είμαστε πολλοί που μεγαλώσαμε σε κάποιου είδους προσφυγικό περιβάλλον. Είμαστε πολλοί, είμαστε πολλές και μπορούμε να νιώσουμε αυτή την ατέλειωτη πίκρα όσων άφησαν πίσω τους πατρίδες και οικογένειες και σπίτια και βιός και αναμνήσεις, κομμάτια όλα, συντρίμμια όλα, θρύψαλα όλα. Από εκεί αρχόμαστε κι εμείς, από το βασίλειο του πόνου, από το κράτος του ζόφου, από εκεί κάνουν κουμάντο το λεπίδι και το μπιστόλι. Δεν είναι παστίλιες για τα ζόρια του αλλουνού αυτό το πράγμα φίλε, είναι ένα πολύ βαθύ σκοτάδι που δεν σε αφήνει να ησυχάσεις και τόσο εύκολα. Είναι το σκοτάδι της προσφυγιάς…<br />
<br />
Αφήστε μας λοιπόν να αντιμετωπίζουμε με μια σχετική καχυποψία τα νέα μέτρα τα κυβερνητικά, που υπόσχονται στο φιλοθεάμον κοινό κλειστά στρατόπεδα τύπου Αμυγδαλέζας, που υπόσχονται στους ρέκτες απελάσεις σωρηδόν, που υπόσχονται στα λιγούρια ξύλο, μπουνίδι και γκλομπ. Όλα αυτά μοιάζουν εξαιρετικά ενδιαφέροντα στο χαρτί, άμα έχεις να κάνεις με νουμεράκια και εξισώσεις και με τα γαμημένα τα εξελόφυλλα. Αλλά στην πραγματικότητα αφορούν σε ανθρώπους, σε παιδιά και μανάδες και σε γέρους, σε ψυχές που πέφτουν να κοιμηθούν το βράδυ και αναρωτιούνται τι είναι αυτό που τους βρήκε. Σε ψυχές βασανισμένες και ταλαιπωρημένες.<br />
<br />
Τις δικές τους τις πατρίδες τις κάναμε μπάχαλα ως πολιτισμένοι Δυτικοί της Ευρώπης και της Αμερικής, γιατί θέλαμε να διαδώσουμε τη δημοκρατία και τον πολιτισμό. Και να τσουρνέψουμε και κανά ψωλοπετρέλαιο δεν λέω, να πάμε κόντρα στη επέκταση των άλλων δυνάμεων, να παίξουμε τα παιχνίδια μας τα γεωπολιτικά. Και οι ίδιοι, οι ίδιες γίνανε πιόνια στις ορέξεις μας. Γίνανε θύματα, γίνανε αίματα, γίνανε τάφοι ομαδικοί, γίνανε ένα ποτάμι που ξεκινάει από την Ανατολή και δεν λέει να σταματήσει. Θα πατήσουμε άραγε τη σκανδάλη ή θα προσφέρουμε χείρα βοηθείας τώρα που βρέχει και τα δικά μας πόδια το προσφυγικό; Εμείς τα παιδιά και τα εγγόνια των προσφύγων, που μεγαλώσαμε με τους μύθους των Χαμένων Πατρίδων…<br />
<i>γράφει ο <a href="http://newpost.gr/blogs/5d9afff34f5a73457108f4aa/eimaste-oloi-prosfyges" target="_blank"><span style="color: black;">Χρήστος Ξανθάκης</span></a></i>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-13281346264700199162019-05-24T20:26:00.001+03:002019-05-24T20:26:43.136+03:00Ήταν μόλις δεκατεσσάρων, ντρέπομαι<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit6UVFJnGccQb4_me8431qkW6acP8Kx1qfU_H_qBVrR3EZcSjm_Z25WBR2c-NrCnxunefDLdyyQ8Uybf1RaLevX6_daxBVYJg2voqTIwMXDB1K60reaL3pOOS1vdT8FgZ6CiQxWopPesXF/s1600/20130928-201159.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="300" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit6UVFJnGccQb4_me8431qkW6acP8Kx1qfU_H_qBVrR3EZcSjm_Z25WBR2c-NrCnxunefDLdyyQ8Uybf1RaLevX6_daxBVYJg2voqTIwMXDB1K60reaL3pOOS1vdT8FgZ6CiQxWopPesXF/s320/20130928-201159.jpg" width="240" /></a><span style="float: left; font-family: "comic sans ms"; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;">Ζ</span> ούμε, μεσούσης της πλέον ακραιφνούς προεκλογικής περιόδου, ακόμη μια φορά τη γνωστή τελετουργία ανθρωποφαγίας, με ένα δεκατετράχρονο κορίτσι θυσιασμένο στο αιμοσταγές τέρας της θεαματικότητας. Με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες σχετικά με την προσωπική της ζωή, την απόγνωσή της, την αποπλάνηση και την παραπλάνηση που 'χε στο νου της τη μορφή μιας «αγάπης», τα τελευταία της λόγια σε ένα γράμμα…<br />
<br />
Περασμένα όλα αυτά από τη γνωστή μίντια-κρεατομηχανή που καταπίνει την αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ζωής μα και του θανάτου, ξερνώντας την ως κηλίδες αίματος και μελάνης, με αποφορά λεκτικής πτωμαΐνης.<br />
<br />
Ο κανιβαλισμός κάθε παιδιού που...
<a name='more'></a>πέφτει θύμα ασέλγειας, παραμέλησης, άσκησης βίας, κακοποίησης, ως και δολοφονίας, έχει ονοματεπώνυμο. Από τη «Σπυριδούλα» ως το σήμερα, η κοινωνία μας δεν προχώρησε -φαίνεται- ούτε βήμα. Με την ίδια αδηφαγία καταβροχθίζει όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, «λιντσάρει» φεησμπουκικώς τους θύτες και σκυλεύει τα θύματα, χώνοντας βαθιά τη μουσούδα στα λαγούμια του κιτρινισμού.<br />
<br />
Ήταν μόλις δεκατεσσάρων, μα… <b>σαν τα σκυλιά πέσαμε απαξάπαντες πάνω στο παιδικό κορμάκι</b>. Ανελλήνιστοι Ελληναράδες, θεούσες κυράτσες, κυριλέδες φεδεράτοι κι αστοιχείωτες τηλεπερσόνες, σκυλευτές της αξιοπρέπειας, μιντιάνθρωποι από λάσπη κι αναλυτές τύπου… «λάμψης», διαμέλισαν την τραγική ιστορία και την έδωσαν βορά στην «κοινή γνώμη».<br />
<br />
Ο κοινωνικός μας κανιβαλισμός έχει πρόσημο αρνητικό: Είμαι εγώ που παριστάνω τον «άνθρωπο» αλλά όταν ένα παιδί κλαίει, κλείνω τα παντζούρια και… «κοιτάζω τη δουλειά μου»… Είσαι εσύ που διαβάζεις κάθε κατακίτρινο δημοσίευμα και ανυπόγραφα κλοπυράιτ άρθρα της συμφοράς… Είναι ο κάθε απαίδευτος δημοσιογραφογυρολόγος που ξεπουλά αίμα και ψέμα…<br />
<br />
Είμαστε όλοι εμείς που μένουμε απαθείς και άπραγοι -μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα- στον κιτρινισμό, την καταστρατήγηση όλων των κανόνων δεοντολογίας, στη σύληση ενός νεκρού…<br />
<br />
Ναι. Είμαστε όλοι εμείς συμμέτοχοι και συνένοχοι σε επαναλαμβανόμενα εγκλήματα κατά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, είτε μπροστά στη ζωή, είτε μπροστά στο θάνατο....<br />
<br />
Ήταν μόλις 14. Ντρέπομαι.<br />
<span style="color: #444444;"><i>γράφει η <a href="https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/196797_itan-molis-14" target="_blank"><span style="color: #444444;">Μαργαρίτα Ικαρίου</span></a></i></span>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-62393072685113635832019-04-11T18:36:00.000+03:002019-04-11T18:36:38.809+03:0011η Απριλίου: Η ημέρα που οι ΗΠΑ συνέλαβαν… τη δημοσιογραφία<a href="https://katohika.gr/wp-content/uploads/2019/04/11i-apriliou-i-imera-pou-oi-ipa-synelavan-ti-dimosiografia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="800" height="173" src="https://katohika.gr/wp-content/uploads/2019/04/11i-apriliou-i-imera-pou-oi-ipa-synelavan-ti-dimosiografia.jpg" width="320" /></a><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">Λ</span> ίγες εικόνες θα μπορούσαν να συνοψίσουν το επίπεδο των δημοκρατικών θεσμών και της ελευθερίας του Τύπου στις κοινωνίες της Δύσης, όσο τα πρώτα πλάνα από τη σύλληψη του συν-δημιουργού του Wikileaks, Τζούλιαν Ασάνζ.<br />
<br />
Εμφανώς καταβεβλημένος από τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει (για τα οποία η πρεσβεία του Ισημερινού του αρνούνταν θεραπεία σε μια νέα μορφή βασανιστηρίων) και κάτωχρος από τη σχεδόν ολοκληρωτική έλλειψη επαφής με τον ήλιο, ο Ασάνζ κρατούσε στα χέρια του ένα βιβλίο που αποκαλύπτει τις πραγματικές ισορροπίες δυνάμεων στο εσωτερικό του αμερικανικού κράτους: Το περίφημο History of the National Security State, στο οποίο ο Αμερικανός διανοούμενος, Γκορ Βιντάλ, εξέταζε τη διαπλοκή του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος, για το οποίο μιλούσε ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ, με το βαθύ κράτος των μυστικών υπηρεσιών.<br />
<br />
Λίγα λεπτά αργότερα, η Σκότλαντ Γιάρντ ανακοίνωνε και...
<a name='more'></a> επισήμως πως η σύλληψη έγινε για λογαριασμό των Ηνωμένων Πολιτειών, που τώρα ζητούν την έκδοσή του — μια χώρα στην οποία ο Ασάνζ θα μπορούσε θεωρητικά να αντιμετωπίσει ακόμη και την θανατική ποινή.<br />
<br />
Τα διαφορετικά επίπεδα ανάλυσης, όμως, αυτής της εικόνας του Τζούλιαν Ασάνζ με χειροπέδες, έξω από το κτίριο της πρεσβείας του Ισημερινού, δεν σταματούν εδώ. Είναι <b>η αποτύπωση σε ηλεκτρονική μορφή του τέλους του διεθνούς δικαίου</b>, όπως το γνωρίσαμε τους τελευταίους αιώνες.<br />
<br />
Καταρχήν, σηματοδοτεί την κατάρρευση κάθε έννοιας κράτους δικαίου για το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είχαν προειδοποιήσει από το 2018 ότι η συνεχιζόμενη κράτηση του Ασάνζ παραβιάζει τον νόμο και τις υποχρεώσεις του βρετανικού κράτους απέναντι στο διεθνές δίκαιο. Τώρα, με τη σύλληψη του Ασάνζ φτάνουμε στο σημείο ένα κράτος (οι ΗΠΑ) να απαιτούν και να πετυχαίνουν την παράνομη σύλληψη ενός ξένου εκδότη και δημοσιογράφου σε μια τρίτη χώρα. Το βρετανικό κράτος είχε να βρεθεί σε τέτοιο επίπεδο υποτέλειας απέναντι στις ΗΠΑ από την εποχή που ο Τόνι Μπλερ παπαγάλιζε τις αποφάσεις του Τζορτζ Μπους διατάζοντας την εισβολή και κατάληψη του Ιράκ.<br />
<br />
<i>«Η σύλληψη του Ασάνζ»</i>, έγραψε ο ερευνητής δημοσιογράφος Τζέρεμι Σκάχιλ, <i>«σημαίνει ότι κάποιοι διάβηκαν τον Ρουβίκωνα. Και όταν διαβαίνεις τον Ρουβίκωνα, όπως έκανε ο Ιούλιος Καίσαρας στέλνοντας τον στρατό στη Ρώμη, είναι η στιγμή που η Δημοκρατία (Republic) μετατρέπεται σε Imperium»</i>.<br />
<br />
H ίδια εικόνα, όμως, της σύλληψης αποτυπώνει και τις νέες ισορροπίες που η Ουάσιγκτον κατάφερε να επιβάλλει στην λεγόμενη πίσω αυλή της — τη Νότια Αμερική. Η απόφαση του προέδρου του Ισημερινού Λένιν Μορένο, να παραδώσει τον Ασάνζ στους δήμιους του αποτελεί, σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο της χώρας Ραφαέλ Κορέα, ένα <i>«έγκλημα το οποίο η ανθρωπότητα δεν θα ξεχάσει ποτέ»</i>. Ο Μορένο, εξηγούσε ο Κορέα «είναι ο μεγαλύτερος προδότης στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής». Και δεν είναι ο μόνος. Η μετατροπή του Ισημερινού από ένα υπερήφανο κράτος που αμφισβητούσε τις εντολές του ΔΝΤ σε ένα κράτος δορυφόρο της Ουάσιγκτον είναι ενδεικτική για το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται στην περιοχή.<br />
<br />
Πέρα και πάνω από οτιδήποτε άλλο όμως, η εικόνα ενός εκδότη, ο οποίος οδηγείται με χειροπέδες στο δικαστήριο, σημαίνει <b>το οριστικό τέλος της ελευθερίας του Τύπου για τις κοινωνίες της Δύσης</b>. Ακόμη και η Αμερικανική Ένωση για τις Πολιτικές Ελευθερίες (ACLU), σημειώνει τώρα ότι η αντισυνταγματική δίωξη από τις ΗΠΑ ενός ξένου εκδότη «ανοίγει τον δρόμο για την έναρξη ποινικών διώξεων εναντίον άλλων μέσων ενημέρωσης» στην Αμερική και αποτελεί «επικίνδυνο προηγούμενο για τη δίωξη και Αμερικανών δημοσιογράφων».<br />
<br />
Είναι προφανές, ότι η σύλληψη του Ασάνζ αποτελεί κλιμάκωση του πογκρόμ που εγκαινίασε ο Μπαράκ Ομπάμα και συνεχίζει ο Ντόναλντ Τραμπ εναντίον της ελευθεροτυπίας και των λεγόμενων whistleblowers σε όλο τον κόσμο. Μόνο τους τελευταίους μήνες έχουμε την στοχοποίηση μικρών ανεξάρτητων site που ασκούσαν κριτική στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, την επιστροφή στη φυλακή της Τσέλσι Μάνινγκ, που έδωσε στα Wikileaks τα 750.000 διαβαθμισμένα έγγραφα αμερικανικών πρεσβειών και τώρα τη σύλληψη ενός ανθρώπου που έγινε σύμβολο της ελευθερίας του Τύπου.<br />
<br />
Το μήνυμα είναι σαφές: Όποιος τολμά να αποκαλύπτει εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που πραγματοποιούν οι ΗΠΑ, είναι καταδικασμένος να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή ή την απομόνωση. Μόνο που ο Ασάνζ, με το παράδειγμά του δείχνει ότι θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι τόσο γενναίοι ώστε να τα βάζουν και με τα ισχυρότερα imperium.<br />
<i><span style="color: #444444;">γράφει ο</span> <a href="https://sputniknews.gr/apopseis/201904112978355-asanz-syllhpsh-hpa-dhmosiografia/" target="_blank"><span style="color: #444444;">Άρης Χατζηστεφάνου</span></a></i>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-32343619289005108312019-03-25T18:35:00.000+02:002019-04-23T11:58:53.965+03:00Η εξοικείωση με το τέρας σε κάνει να το φοβάσαι λιγότερο<a href="https://im1.7job.gr/sites/default/files/article/2019/13/287792-86037063.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="180" src="https://im1.7job.gr/sites/default/files/article/2019/13/287792-86037063.jpg" width="320" /></a><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">Ο</span> καλός και συνεργάσιμος φασίστας...<br />
Σιγά σιγά αρχίζουμε να δείχνουμε ανοχή και κατανόηση: «Δεν είναι όλοι οι εθνικιστές φασίστες», «δεν χαρίζουμε τους ανθρώπους αυτούς στην άκρα δεξιά», «δεν οξύνουμε τα πνεύματα», «ο καλός και αξιοπρεπής ακροδεξιός», «ο συνεργάσιμος εθνικιστής», κι όλα αυτά μαζί προκειμένου να συνεχίσουμε την ομαλή μας συμβίωση χωρίς διχασμούς και εντάσεις.
<br />
<br />
Την ίδια στιγμή, σημαίες στα...
<a name='more'></a>
μπαλκόνια γίνονται πολιτικά ακροδεξιά σύμβολα. Συλλαλητήρια γαβγίζουν εθνικιστικά συνθήματα. Ακροδεξιές επιθέσεις σε μετανάστες. Επιθέσεις σε ομοφυλόφιλους, τρανς. Τάγματα εφόδου από 17χρονα. Σταυροί στήνονται όπου να ναι και αρμόδιες υπηρεσίες δεν επεμβαίνουν γιατί θεωρούν πως η «κοινή γνώμη» το επικροτεί. Καθημερινές ακρότητες, τείνουν να γίνουν συνηθισμένη είδηση. Η εξοικείωση με το τέρας σε κάνει να το φοβάσαι λιγότερο. Το συνηθίζεις.
<br />
<br />
Μα, το έθος (συνήθεια) σύμφωνα με τον Αριστοτέλη διαμορφώνει ήθος. Και το νέο ήθος προβάλλει με βία, με αγένεια και φέρνει μαζί του το σκοτάδι. Γιατί το τέρας παραμένει τέρας. Έτσι κυλάει η καθημερινότητά μας με ένα τέρας, η ύπαρξη του οποίου έχει πάψει να σοκάρει ακόμα κι εκείνους που αρνούνται να «συνηθίσουν».
<br />
<br />
Αυτός είναι σήμερα ο τρόπος του φασισμού, και στην περίπτωσή μας πέτυχε. Βασίζεται στην ανοχή, στην κόπωση της αντίστασης και μέρα με τη μέρα παρεισφρέει στα σχολεία, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, γίνεται καθημερινότητα, εμφανίζεται σαν δικαίωμα, και καταλήγει στον «καλό και συνεργάσιμο φασίστα».
<br />
<br />
Πολλές φορές γίνομαι υπερβολική. Γιατί θέλω να φωτίσω το πρόσωπό του όσο καλύτερα γίνεται. Για να το δεις και να τρομάξεις. Να φοβηθείς. Ώστε αν αύριο έρθει και προθυμοποιηθεί να σου παρέχει τις υπηρεσίες του ή τη βοήθεια του σε μια δύσκολή στιγμή, να το αναγνωρίσεις και να τρέξεις μακριά γνωρίζοντας πως μ’ενα τέτοιο τέρας, δεν μπορείς ούτε να συνεργαστείς ούτε να συνυπάρχεις. Θα σε καταπιεί. Είναι όπως τα λιοντάρια, που υιοθετούν κάποιοι δείχνοντάς τους ανόητη εμπιστοσύνη και στο τέλος μαθαίνουμε ότι τους κατασπάραξαν.
<br />
<br />
Ευτυχώς, οι απροσάρμοστοι, που δεν μπορούν να συνηθίσουν είναι ακόμα πολλοί. Και η διαφωνία τους είναι η μόνη ελπίδα. Η προάσπιση της δημοκρατίας έχει ονοματεπώνυμο: Το δικό μας...
<br />
<i><span style="color: #444444;">γράφει η</span> <a href="https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/o-kalos-kai-synergasimos-fasistas" target="_blank"><span style="color: #444444;">Τζώρτζια Ρασβίτσου</span></a></i>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-41468382859456239122019-01-11T18:53:00.001+02:002019-03-25T18:12:37.307+02:00Ραγιάδες<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1-aK4ZcZfrEbR-gAcovraSYS2f7cdsCd12sejXYXrCMXnZfdiCy5_c3mjrDOGfbzYrUd9Y9j3C3LDk1jh06o-4hW30SU952zEQ4hsirEIYPpgMe6s4t6S72uMA11Cw-arzF9X-a2hb4VG/s1600/image-289387-panoV9free-mbro.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="250" data-original-width="520" height="153" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1-aK4ZcZfrEbR-gAcovraSYS2f7cdsCd12sejXYXrCMXnZfdiCy5_c3mjrDOGfbzYrUd9Y9j3C3LDk1jh06o-4hW30SU952zEQ4hsirEIYPpgMe6s4t6S72uMA11Cw-arzF9X-a2hb4VG/s320/image-289387-panoV9free-mbro.jpg" width="320" /></a>
<span style="float: left; font-family: "comic sans ms"; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;">Μ</span>πορεί ως ραγιάδες να χάσαμε τον αυτοσεβασμό μας, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι, είμαστε Ευρωπαίοι ραγιάδες. Είμαστε, πως να του πούμε, σπουδαίοι ραγιάδες. Ένα είδος προνομιούχων ραγιαδο-ευνούχων. Χαλάλι μας λοιπόν που τρώμε ατέλειωτες σφαλιάρες. Που μας χώνουνε τη μούρη στο χώμα. Που δήθεν θλίβονται και μας συμπαρίστανται στις τραγωδίες μας, αλλά μας τα παίρνουν όλα. Που μας ανασκολοπίζουν με κάθε νέο Eurogroup. Που μας επισκέπτονται οι βασανιστές μας στην Αθήνα (βλέπε Αγκέλα) και μας δηλώνουν ότι …”μας στηρίζουν’!<br />
<br />
Αφού χάσαμε το φιλότιμο, είναι αναμενόμενο οι κυβερνώντες να...
<a name='more'></a>θριαμβολογούν, οι αντιπολιτευόμενοι να χασκογελούν, οι Γερμανοτσολιάδες να γρυλίζουν. Ε,πως να το κάνουμε δηλαδής. Ως Ευρωπαίιοι ραγιάδες και ευνοούμενοι ευνούχοι, οφείλουμε να πληρώνουμε το ανάλογο τίμημα. Την απώλεια του αυτοσεβασμού μας.
<br />
<span style="color: #444444;">από το </span><a href="https://odosdrachmis.gr/?p=26406" target="_blank"><span style="color: #444444;">Οδός Δραχμής</span></a>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-32347756342097871272019-01-07T19:34:00.000+02:002019-01-07T19:34:43.463+02:00«Tο πιο όμορφο απ’ όλα, δε στο ‘χω πει ακόμα…»<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3yI-vLrmnuvTgMZJlyN7aKwl0v2wrmpO6AufxMiN4gzZs_oSqkDU5iIvXGxJDIRvJiOAnY4JH0BixeFyoqx3Zr7trmRGpIuliu003nfFWsj7UoU8VLeCLBQCcNpsgjk7mKp-z5tXTgluo/s1600/maria-dimitriadi1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="620" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3yI-vLrmnuvTgMZJlyN7aKwl0v2wrmpO6AufxMiN4gzZs_oSqkDU5iIvXGxJDIRvJiOAnY4JH0BixeFyoqx3Zr7trmRGpIuliu003nfFWsj7UoU8VLeCLBQCcNpsgjk7mKp-z5tXTgluo/s320/maria-dimitriadi1.jpg" width="320" /></a><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">Η</span>Μαρία Δημητριάδη δεν ήταν, μόνο, η τραγουδίστρια με την υπέροχη φωνή και τις εμβληματικές ερμηνείες, αλλά κι ένα κομμάτι της δικής μας διαδρομής, όπως αυτή «κύλησε» στο πέρασμα του χρόνου ανάμεσα στις μικρές και μεγάλες στιγμές της καθημερινότητας, στις μικρές και μεγάλες σκηνές των ονείρων μας, στους μικρούς και μεγάλους δρόμους των αγώνων μας.<br />
<br />
Η φωνή της ταυτίστηκε με το...<a name='more'></a> πολιτικό-επαναστατικό τραγούδι. Τα τραγούδια της, από τα πρώτα φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή, τα χρόνια του ΄70 – ΄80 – χρόνια γεμάτα αγωνιστικό παλμό και ανάταση – μέχρι και σήμερα, δεν έπαψαν ποτέ να μας συντροφεύουν.
<br />
<br />
«Κάναμε πολιτική δουλειά, καθώς οι συναυλίες μας δεν ήταν μόνο καλλιτεχνικά γεγονότα αλλά και μέσο πάλης. Πηγαίναμε στη Λάρυμνα πρωί πρωί, χειμώνα, σε ένα σινεμά καλοκαιρινό και τραγουδούσαμε. Κάθε Κυριακή πρωί τραγουδούσαμε σε κινηματογράφους της Αθήνας για απεργούς, παρόλο το ξενύχτι της προηγούμενης νύχτας στις μπουάτ…» έλεγε η ίδια. Γιατί η Μαρία, εκτός από θαυμάσια ερμηνεύτρια ήταν και μια αυτόφωτη προσωπικότητα, με θέσεις και λόγο κοφτερό σα μαχαίρι. Έπαιρνε ξεκάθαρη θέση απέναντι στα ζητήματα που αφορούσαν τον επαγγελματικό της κλάδο αλλά και την κοινωνία, ήταν ταγμένη με το μέρος των καταπιεσμένων, του λαού, των πολλών. Και όχι μόνο δεν μάσαγε ποτέ τα λόγια της, μα τα έκανε και πράξεις.
<br />
<br />
Η Μαρία Δημητριάδη αντιστάθηκε με πείσμα και συνέπεια στην ευκολία, στο συμβιβασμό, στο βόλεμα. Ήταν πάντα παρούσα μέσα στα γεγονότα, τραγούδησε σε γήπεδα, σε σινεμά, σε εργοστάσια, έξω από γιαπιά, σε πλατείες, στους δρόμους, στους εργατικούς – αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες του λαού μας, στις συναυλίες αλληλεγγύης προς τους αγωνιζόμενους και διωκόμενους λαούς, για τους απεργούς, στα μπλόκα των αγροτών. Συμπορεύτηκε με το ΚΚΕ στηρίζοντας τις θέσεις του και παλεύοντας μαζί του. Δεν έκανε πίσω, δε λύγισε. Αυτή την πορεία ακολούθησε στη σύντομη ζωή της. Αταλάντευτη, ακόμα κι όταν, συχνά, χρειάστηκε να πληρώσει βαρύ προσωπικό τίμημα.
<br />
<br />
«Χωρίς να υπερηφανεύομαι δηλώνω ότι δεν έχω κάνει ποτέ ούτε μισή υποχώρηση στη δουλειά μου. Ούτε μισή! Και αυτό το πληρώνω. Υπήρξαν φορές που δεν είχα να καπνίσω τσιγάρο. Αλλά υποχώρηση δεν έχω κάνει. Ούτε μία καλημέρα δεν έχω πει σε κάποιον που δε θέλω να του την πω…», έλεγε πριν από χρόνια σε συνέντευξή της στο Ριζοσπάστη.
<br />
<br />
Γι’ αυτό την αγαπήσαμε όπως αγαπάμε έναν δικό μας άνθρωπο ― η Μαρία ήταν δικός μας άνθρωπος. Το πρόωρο φευγιό της, μια μέρα σαν σήμερα, στις 7 του Γενάρη 2009, άφησε μια γεύση πικρή που δεν την ξεπλένει εύκολα ο χρόνος.
<br />
<br />
Δεν σε ξεχνάμε Μαρία. Με τα πιο όμορφα τραγούδια σου στην πλώρη μας («το πιο όμορφο απ’ όλα, δε στο ‘χω πει ακόμα…») θα τραβάμε κουπί για τις πιο όμορφες θάλασσες (που «δεν ταξιδέψαμε ακόμα…») και όσο οι καρδιές μας θα χτυπούν, ένας τους χτύπος θα ΄ναι πάντα η φωνή σου…<br />
<span style="color: #444444;">από το <a href="http://www.katiousa.gr/politismos/mousiki/pio-omorfo-ap-ola-de-sto-cho-pei-akoma/?fbclid=IwAR2brWyFDnXQpHXAvudjI6GzWgqZbQiOKDL7u0ewC3UJm1rO4aeuC_u8-es" target="_blank"><span style="color: #444444;">katiousa</span></a></span>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-75467308554480688822018-12-03T18:22:00.000+02:002018-12-03T18:22:09.734+02:00Έχει όνομα, μη διστάζετε να το πείτε: φασισμός <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcGMVGfWwo_e4TR_DiKvKhDZgRnnq-GqgpxMkeH2oCEmYuhe0LE_aGiBslo0DcgyOosQxsvYEkkp6eYdRKhU345lwUkUo_3RlmF-H0Qn-LEpbSVHzaOTYjvTRP0pYhD-41NHVsbN1arbyU/s1600/exofyllo.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="470" data-original-width="740" height="203" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcGMVGfWwo_e4TR_DiKvKhDZgRnnq-GqgpxMkeH2oCEmYuhe0LE_aGiBslo0DcgyOosQxsvYEkkp6eYdRKhU345lwUkUo_3RlmF-H0Qn-LEpbSVHzaOTYjvTRP0pYhD-41NHVsbN1arbyU/s320/exofyllo.jpg" width="320" /></a><span style="float: left; font-family: "comic sans ms"; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;"> Ε</span>δώ και ένα ο χρόνο μιλάμε για ακροδεξιά, εννοώντας πλαγίως, εμμέσως πλην σαφώς, κάτι πολύ χειρότερο, που δεν το ονοματίζουμε déclaré. Μιλάμε για ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας ή για ακροδεξιές μαθητικές παρελάσεις, ή για παρακρατικές ομάδες αποφεύγοντας να πούμε σταράτα αυτό που πραγματικά είναι. Γιατί; Μην παρεξηγηθούμε ή μην μαρμαρώσει η γλώσσα μας αντικρίζοντας καταπρόσωπο το κεφάλι της Μέδουσας. <b>Λοιπόν, η επάρατη πολιτική νόσος έχει όνομα: φασισμός. Και δεν βοηθά κανέναν να την αποκαλούμε με το χαϊδευτικό της, ακροδεξιά.</b><br />
<br />
Οι λέξεις έχουν πολύ βαθιές ρίζες για να...
<a name='more'></a>ξηλωθούν και να μεταφυτευτούν σε άλλα νοήματα. <b>Τα φασιστικά γεγονότα που έδωσαν υπόσταση στη λέξη, ακόμα καπνίζουν, κι ας πέρασε κοντά ένας αιώνας.</b> Και τώρα ξανά η μπόχα του φασισμού πλανιέται πάνω από χώρες του πλανήτη, στους δρόμους των πόλεων, τα σπίτια των ανθρώπων, στις εφημερίδες, τα τηλεοπτικά κανάλια, τα social media.
<br />
<br />
Και δεν είναι άθραυστο το αυγό του φιδιού ώστε να μην έχει σπάσει και στην Ελλάδα, μετά από τόσους αγκυλωτούς σταυρούς και σβάστικες που έχουν χαραχτεί σε τοίχους και σε σώματα. Μετά από τόσες επιθέσεις και εγκλήματα μίσους. Όσο κι αν τα ‘χουν ξεπλύνει παστρικά τηλεοπτικά κανάλια και τα ΄χουν περιθάλψει στοργικές εφημερίδες.
<br />
<br />
Τους φασίστες βουλευτές της Χρυσής Αυγής δεν τους έφερε ο πελαργός στη Βουλή. Πολίτες τους έστειλαν που ήξεραν και γνώριζαν τι ψηφίζουν. Ακόμα και ψηφοφόροι που δεν ψηφίζουν ΧΑ, μέσα από έρευνα έχει προκύψει ότι ενστερνίζονται συνειδητά νεοναζιστικές αντιλήψεις. <b>Κι η ΝΔ αντί να αναχαιτίσει την άνοδο του φασισμού, βρίσκει θαλπωρή και καταφύγιο σε αυτόν.</b> Γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση γνωρίζει καλά ότι δεν έχει δρόμο να διαβεί προς στις κάλπες. Μόνο με τις πλάτες του φασισμού μπορεί να πάει μπροστά. Έτσι λοιπόν θα πάει. Κι από πίσω της, πιστό σκυλί, θα βαδίσει το θλιβερό ΚΙΝΑΛ. Οπότε εδώ κι ένα χρόνο επιμελώς λαμπαδιάζει τη φωτιά της Χρυσής Αυγής. Και τι δεν πέταξε μέσα για να φουντώσει. Εθνικισμό, θρησκευτικό φανατισμό, μισαλλοδοξία, αρχαιολαγνεία. Γέμισε η Βόρειος Ελλάδα άλογα, περικεφαλαίες και μαύρα ράσα.
<br />
<br />
<b>Αυτή τη στιγμή η ΝΔ και οι πολιτικοί της συνοδοιπόροι είναι ηθικοί αυτουργοί της εξάπλωσης φασιστικών αντιλήψεων στο σώμα της κοινωνίας.</b> Η κοινοβουλευτική αριστερά οφείλει λοιπόν να τους το διατυπώνει κατάμουτρα, ως έχει. Ο μόνος τρόπος για να τα βγάζει κανείς πέρα είναι όταν αναγνωρίζει και ονοματίζει την αλήθεια. Τα κοινωνικά μέτρα που εισηγείται η κυβέρνηση και ψηφίζονται στο κοινοβούλιο είναι μία πολιτική για να συνέλθει η κοινωνία. Αν δεν συνοδεύεται από έντονη πολιτική κατά του φασισμού, ποιο το βαθύτερο νόημα;
<blockquote>Να ακούμε τους ποιητές. Να ακολουθούμε πιστά τις αράδες των ποιημάτων τους αν δεν θέλουμε να χαθούμε στη μετάφραση. Να βρούμε τα λόγια που παίρνουν το ίδιο βάρος σε όλα τα χείλη «έτσι να λέμε πια τα σύκα: σύκα, και τη σκάφη: σκάφη».</blockquote>
<i>γράφει η <a href="https://www.koutipandoras.gr/article/ehei-onoma-mi-distazete-na-peite-fasismos" target="_blank"><span style="color: black;">Ζωή Χαλιδιά</span></a></i>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-82101686653336018262018-11-25T11:42:00.000+02:002018-11-27T18:34:40.768+02:00Μια νέα γενιά φασιστών και τραμπούκων εκκολάπτεται<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGi2Ng69WhX6IiFQiKZjgUJemey6t0n-2-bCx1AzOmMVfxDsB-KYq3ImHvle3q0lEsVxpHnKLinMTHYDkcbT97505qcI0L0XT4T6lMG_MVKCQJDyMKiEIiPJJA3qVHIl2RQ-qzL97X6io/s640/xa+sxoleia2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="330" data-original-width="508" height="207" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGi2Ng69WhX6IiFQiKZjgUJemey6t0n-2-bCx1AzOmMVfxDsB-KYq3ImHvle3q0lEsVxpHnKLinMTHYDkcbT97505qcI0L0XT4T6lMG_MVKCQJDyMKiEIiPJJA3qVHIl2RQ-qzL97X6io/s320/xa+sxoleia2.jpg" width="320" /></a><span style="float: left; font-family: "comic sans ms"; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;">Η</span> Χρυσή Αυγή έκανε το πρώτο της ξεπέταγμα από περιθωριακή ναζιστική γκρούπα σε πανελλαδική οργάνωση με αξιόλογο κοινωνικό έρεισμα στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ήταν η περίοδος της μαζικής υστερίας για το Μακεδονικό με τα κρατικά οργανωμένα συλλαλητήρια και τη μονοπώληση του δημόσιου λόγου από τις «ορθές εθνικές» θέσεις. Το αφόρητα εθνικιστικό κλίμα που δημιουργήθηκε τότε, σε συνδυασμό με το ανοιχτό προμοτάρισμα από τμήμα του κρατικού μηχανισμού επέτρεψε στους ναζί να στρατολογήσουν νέο κόσμο, να στήσουν οργανώσεις σε μια σειρά πόλεις, να δικτυωθούν στα σχολεία και σε συλλόγους οπαδών.<br />
<br />
Με την αύξηση της επιρροής τους πολλαπλασιάστηκαν και...
<a name='more'></a>οι επιθέσεις των Ταγμάτων εφόδων των ναζί εναντίον μεταναστών, αντιρατσιστών και αντιφασιστών με αποκορύφωμα τη δολοφονική επίθεση σε βάρος του <b>Δημήτρη Κουσουρή</b> το 1998 έξω από τα δικαστήρια, με την αστυνομία να παρακολουθεί άπραγη.<br />
<br />
Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται και σήμερα. Ενώ μετά τη δολοφονία του <b>Παύλου Φύσσα</b> και τις διώξεις που ασκήθηκαν σε βάρος τους οι χρυσαυγίτες είχαν λουφάξει, τα Τάγματα Εφόδου είχαν σχεδόν αποσυρθεί από τους δρόμους και γενικά η συμμορία προσπαθούσε να κρατήσει πιο χαμηλό προφίλ και να μην προκαλεί, τώρα, μετά τη δυναμική επαναφορά του Μακεδονικού, με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών, η Χρυσή Αυγή δοκιμάζει και πάλι να σηκώσει κεφάλι με σημαντική, δυστυχώς, επιτυχία.<br />
<br />
Για ακόμη μία φορά, η εθνικιστική προπαγάνδα ΜΜΕ και κομμάτων, τα οργανωμένα συλλαλητήρια από τμήματα του κράτους, του παρακράτους και της Εκκλησίας διαμορφώνουν ένα τοξικό κλίμα που φουσκώνει με αέρα τα πανιά των ναζί. Οι χρυσαυγίτες ξεπλένονται συστηματικά από τα εγκλήματά τους και πλασάρονται ως οι πιο αδιάλλακτοι υπερασπιστές των εθνικών μας «δικαίων». Αυτοί που «αγαπούν την πατρίδα», έστω και κάπως «ερειστικά», απέναντι στους άλλους που την ξεπουλούν.
<br />
<br />
Καμία έκπληξη λοιπόν, δεν προκαλεί που η ναζιστική οργάνωση ανεβάζει τους τόνους, πυκνώνει την παρουσία της στον δημόσιο χώρο και τα Τάγματα Εφόδου επανεμφανίζονται. Αυτή τη στιγμή, βρίσκεται σε εξέλιξη κύμα καταλήψεων σε σχολεία της χώρα με αιτήματα για τη Μακεδονία και τον Κατσίφα που έχει έντονη τη σφραγίδα της ΧΑ και της Άκρας Δεξιάς. Τόσο ανοικτά μάλιστα όπου σε ένα πανό κατάληψης διαβάζουμε: <i><b>«Η δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία»</b></i>.
<br />
<br />
Μια νέα γενιά φασιστών και τραμπούκων εκκολάπτεται μπροστά στα μάτια μας με την ευγενική χορηγία του κράτους, των ΜΜΕ, σύσσωμης της Δεξιάς και δυστυχώς ενός μέρους της Αριστεράς που με πρόσχημα τον αντιιμπεριαλισμό κλείνει το μάτι σε όλο το εθνικιστικό κατακάθι που απλώνεται στην κοινωνία.
<br />
<i>γράφει ο <a href="http://www.zoornalistas.com/2018/11/blog-post_698.html" target="_blank"><span style="color: black;">Δημήτρης Τσίρκας</span></a></i><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibO80dlVU160twMcGm2Ev8FyeaCjx_v_QOW0r9EF7he7ZtPn-I_z5nbJCS2GQsrHpteKJfn00MLsjkdokgFUtHBybQ3nvBCsYSslR6jP06sUqdy1vDwo7yAsksziPqCj4e-sbjl70Qqri_/s1600/exofyllo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="470" data-original-width="740" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibO80dlVU160twMcGm2Ev8FyeaCjx_v_QOW0r9EF7he7ZtPn-I_z5nbJCS2GQsrHpteKJfn00MLsjkdokgFUtHBybQ3nvBCsYSslR6jP06sUqdy1vDwo7yAsksziPqCj4e-sbjl70Qqri_/s400/exofyllo.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><i>ΟΎΤΕ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΊΑ ΟΎΤΕ ΠΟΥΘΕΝΆ</i></b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-87798176566622214722018-10-31T17:33:00.000+02:002018-10-31T17:33:01.278+02:00Όσο περισσότερο παραγκωνίζεις κάποιον από “συμπολίτη” τόσο πιο “πρεζάκι” γίνεται<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2pTSc1S_XDXdDwlTMfcjvn7v_ubFecV-28DolDgJVM0vxjgbg7-x209UAte_6Hzt1qkjamDZ5vfUAJU6p17YbAWf49DNoOzjUoUlgZP5lKnPQ8yNopf2-pFrG8BL2t36knFEiqJM3DcSI/s1600/Metarruthmisi+gia+toxikomaneis%25CE%25B2%25CE%25B2%25CE%25B2%25CE%25B2_0.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="180" data-original-width="290" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2pTSc1S_XDXdDwlTMfcjvn7v_ubFecV-28DolDgJVM0vxjgbg7-x209UAte_6Hzt1qkjamDZ5vfUAJU6p17YbAWf49DNoOzjUoUlgZP5lKnPQ8yNopf2-pFrG8BL2t36knFEiqJM3DcSI/s1600/Metarruthmisi+gia+toxikomaneis%25CE%25B2%25CE%25B2%25CE%25B2%25CE%25B2_0.jpg" /></a><span style="float: left; font-family: "comic sans ms"; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;">Π</span> όσες φορές δεν σου ζητήθηκε αυτό το 1 ευρώ, τα 50 λεπτά για την υποτιθέμενη τυρόπιτα, το νοίκι και το γάλα των 3 παιδιών;<br />
<br />
Ακόμα και αν μόλις έκανε χρήση και κοιμάται όρθιος στο βαγόνι. Ακόμα και αν τα πονεμένα χέρια είναι γεμάτα από τα σημάδια της σύριγγας. Ακόμα και αν τον βλέπεις να κατεβαίνει σε μια στάση και να κάνει αλισβερίσι στον από κάτω δρόμο. Κλείνεις τα μάτια. Γυρίζεις αλλού το βλέμμα.<br />
<br />
Είναι ένας ανεπιθύμητος, ένας άλλος, ένας ξένος που πήρε το λάθος μονοπάτι.<br />
<br />
Ώσπου τον συναντάς ξανά σε...
<a name='more'></a>κεντρικό δρόμο. Πεσμένο κάτω με τα σύνεργα απλωμένα γύρω. Δυσανασχετείς. Καλείς τον ΕΚΑΒ.<br />
<br />
Τώρα είναι ένας άρρωστος πια.<br />
<br />
Ξανά μπροστά σου ο φίλος σου, σε λίγους μήνες υπό τη μορφή της παραβιασμένης κλειδαριάς στο αυτοκίνητο και της μπαταρίας που λείπει. Καλείς την αστυνομία. Διαμαρτύρεσαι. Πότε θα σταματήσει επιτέλους;<br />
<br />
Ο άρρωστος έγινε εγκληματίας.<br />
<br />
Πότε ο “μπαφιάρης” συμμαθητής είναι χρήστης; Η μητέρα που παίρνει αντικαταθλιπτικά; Ο μπάρμπας που “τα τσούζει”; Που είναι τελικά αυτή η διαχωριστική γραμμή; Πότε σταματάμε να είμαστε οι συνάνθρωποι και γινόμαστε οι “ανεπιθύμητοι”;<br />
<br />
Γραμμή πρώτη – Η πολιτική<br />
<br />
Για την ιστορία, τα οπιοειδή ναρκωτικά (όπως η ενέσιμη ηρωίνη) ήρθαν στην Ελλάδα στα μέσα του ‘70. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλές θεωρίες σχετικά με την αιτία άφιξης (όπως καταστολή των ενεργών πολιτικά στοιχείων) αλλά το μόνο που μπορεί να αποδειχθεί είναι πως εκείνη την εποχή εδραιώθηκαν εν γένει οι ροές ουσιών από την Ασία στην Ευρώπη. Συνεπώς η Ελλάδα, εξαιρετικό σημείο εισόδου, κοντά και στο δρόμο των Βαλκανίων και στην Τουρκία, δεν άργησε να γνωρίσει το φαινόμενο. Βεβαίως στην Ελλάδα η χρήση χασίς ήταν ήδη αρκετά διαδεδομένη. Ωστόσο οι κουτσαβάκηδες και οι μάγκες χασικλίδες θεωρούνται μάλλον εθνικό φολκλόρ πάρα κοινωνικό πρόβλημα. Αυτό άλλαξε ραγδαία, καθώς οι “βαριοί” χρήστες μπήκαν αμέσως στο περιθώριο. Το όριο της χρήσης για το κράτος τέθηκε ξεκάθαρα στο πέρασμα στην παρανομία. Η ατομική χρήση του εξαρτημένου ατόμου δεν ποινικοποιείται. Με άλλα λόγια, το φαινόμενο αφορά τις αρχές μόνο στο βαθμό που δημιουργεί εγκληματικότητα και κοστίζει στον προϋπολογισμό. Ταυτόχρονα, οι υπόνοιες για οργανωμένη μεταφορά πιατσών ούτως ώστε κατευθυνόμενα να υποβαθμίζονται συγκεκριμένες περιοχές είναι πολλές. Δύσκολα εξηγείται σε άλλη περίπτωση η παρουσία της αστυνομίας στο απέναντι πεζοδρόμιο, καθώς γίνονται αγοραπωλησίες στο κέντρο. Με ένα σμπάρο λοιπόν δυο τρυγόνια – υπάρχει σαφής εικόνα παρουσίας και περιστασιακής επέμβασης των οργάνων της τάξης και συνάμα εκμετάλλευση του κοινωνικού φαινομένου (που μόνο προβλήματα δημιουργεί) για την διαμόρφωση της πόλης.<br />
<br />
Γραμμή δεύτερη- Η ασθένεια<br />
<br />
Η Εξάρτηση είναι ασθένεια, βιοψυχοκοινωνική ασθένεια μάλιστα, από τις πολύ σύνθετες. Πέρα από τη σωματική εξάρτηση που δημιουργεί απόλυτα επιτακτική ανάγκη χρήσης (αν δεν πάρεις τη δόση σε περιμένουν κράμπες, εμετός, παραισθήσεις και ανεξέλεγκτο τρέμουλο), υπάρχει και η ψυχολογική εξάρτηση. Η επιθυμία δηλαδή για όλο και μεγαλύτερη δόση ώστε να προκληθεί η κατάσταση της ευφορίας. Η ψυχολογική εξάρτηση δεν έχει να κάνει μόνο με την ουσία, αλλά με τον τρόπο ζωής, τις συνθήκες της χρήσης. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η απώλεια της προσωπικής ελευθερίας και του ελέγχου, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας. Πολύ ενδιαφέρον είναι ότι η εμφάνιση ή όχι της εξάρτησης προσδιορίζεται από τα ατομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά του καθενός. Από τους δυο που θα δοκιμάσουν μια ουσία, ο ένας θα βρίσκεται στην κατάλληλη κατάσταση για να γίνει εξαρτημένος και ο άλλος όχι. Εξίσου σημαντικό είναι οτι συχνότατα (ειδικότερα μετά τη οικονομική κρίση) εμφανίζεται η διπλή διάγνωση, δηλαδή ο συνδυασμός ψυχικής ασθένειας και εξάρτησης, που αποδεικνύει πως η μια παθογένεια τρέφει την άλλη. Με την εμφάνιση των νέων σύνθετων ναρκωτικών, ο χρήστης αποκτάει και εντελώς διαφορετικό πρόσωπο. Δεν περιορίζεται στη πιάτσα της Μασσαλίας ανταλλάσσοντας σύριγγες. Μπορεί να είναι ο αριστούχος της τάξης, που διακινεί τα συνταγογραφημένα φάρμακα των ηλικιωμένων παππούδων. Η θεραπεία σε αυτή τη συνθήκη είναι και αυτή πολύ διαφορετική έννοια. Συμπεριλαμβάνει την οικογένεια, την κοινότητα. Τα ναρκωτικά δεν είναι μια ατομική αδυναμία. Είναι μια μαύρη τρύπα όπου βρίσκονται όσοι δεν συγκρατήθηκαν από το δίχτυ της κοινωνικής συνοχής.<br />
<br />
Γραμμή τρίτη- Η Μπίζνα<br />
<br />
Εκτιμάται ότι η αξία λιανικής μόνο της ηρωίνης (που είναι η δεύτερη σε διακίνηση ουσία μετά τη κάνναβη) για το 2016 στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανέρχονται στα 7 δισ. ευρώ. Η παγκόσμια αγορά έχει πολλαπλάσιους δείκτες. Αν δε, προσθέσουμε στα δεδομένα και τις άλλες ουσίες, έχουμε μια από τις πιο δυνατές παγκοσμίως αγορές και επιβεβαιωμένα τη πιο δυνατή ανάμεσα στις εγκληματικές. Οι γραμμές όμως θολώνουν πολύ καθώς σε κάποιες χώρες η πώληση της μαριχουάνας είναι νόμιμη, ως ναρκωτικά χρησιμοποιούνται μέχρι και συστατικά από ρινικά σπρέι και οι νέες ψυχοδραστικές ουσίες μπορούν να παρασκευαστούν κατ’ οίκον. Σαν πλατφόρμα όλη αυτή η εμπορική δραστηριότητα χρησιμοποιεί μεταξύ άλλων και το darknet, ένα καλά κρυμμένο κομμάτι του διαδικτύου, προσβάσιμο βάσει κωδικών και πλήρως ανώνυμο. Οι συναλλαγές στο darknet γίνονται σε bitcoin και τα προϊόντα αποστέλλονται στο σπίτι, όπως με μια παραγγελία από το ebay. Φυσικά η κρίση περιόρισε κάπως τη χρήση της ακριβής “καθαρής” ηρωίνης και έφερε στο προσκήνιο όλα τα νέα σκευάσματα. Επίσης αυξήθηκε κατά πολύ και η συμμετοχή στο τζόγο, ο οποίος εκτός του ότι αποτελεί εξάρτηση από μόνος του, συντηρεί και ένα εξαιρετικό κύκλωμα επιχειρήσεων άλλων κλάδων. “Ευτυχώς”, να και μια παγκόσμια οικονομία που δεν περνάει ύφεση.<br />
<br />
Γραμμή τέταρτη – Τα media<br />
<br />
Φτάνει να ρίξουμε μια ματιά στον τρόπο που παρουσιάζεται το πρόβλημα της εξάρτησης στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για γίνει φανερό ποια είναι η θέση των μίντια. Η εξάρτηση βρίσκεται κάπου ανάμεσα στην άρρωστη υπερδιέγερση από τη λέξη “θάνατος”, τα δακρυγόνα των Εξαρχείων και τη διακίνηση παράνομων τσιγάρων. Ανά διαστήματα συνδέεται με καταλήψεις και “υγειονομικό κίνδυνο”. Η αλήθεια είναι ότι το προφίλ του εξαρτημένου ατόμου πάντα είχε μια ανεξήγητη γοητεία για τον θεατή, μια τραγικότητα και ταυτόχρονα μια αποστασιοποίηση από τα τετριμμένα της ζωής. Το “πρεζάκι” όμως, που είναι η ξεπεσμένη μορφή του, σταματάει να έχει ενδιαφέρον. Γίνεται ένα μίασμα, στιγματισμένο μέσα στην αδυναμία του να αντιδράσει. Σε όλο αυτό το συνεχές πουθενά δεν εμφανίζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στην επιλογή και το δικαίωμα στο λάθος. Κάποτε καίγονταν στην πυρά οι ψυχικά ασθενείς ως δαιμονισμένοι, σήμερα καίγονται και οι χρήστες. Ακόμα και αν η χρήση είναι ένα αναγκαστικό διέξοδο, αν είσαι άστεγος. Ή θύμα καθημερινού bullying. Ή εκδιδόμενη. Η πυρά βλέπεις, είναι θεαματικότερη για το κοινό απ’ ότι η ατομική και συλλογική κριτική.
Γραμμή πέμπτη- Η καθημερινότητα<br />
<br />
Φοβάσαι να περάσεις από τα κακόφημα στενά τη νύχτα. Φοβάσαι για εκείνους που θα πλησιάσουν το παιδί σου. Αναγκάζεσαι να μετακινείς σώματα για να ανοίξεις το πρωί το μαγαζί σου. Καταλύεται η ελευθερία και το δικαίωμα του να βρίσκεσαι στην γειτονιά σου. Δεν έχεις άδικο. Ο χρήστης μπορεί να είναι επικίνδυνος. Δεν ειναι όμως εξ ορισμού. Και στην καθημερινότητα σου μάλλον θα πρέπει να τα βάλεις με το μεγάλο ψάρι και όχι με το μικρό. Το μεγάλο ψάρι όμως είναι καλά δικτυωμένο και προφυλαγμένο από παντού. ΄Όσο για το μικρό που χτυπάει απεγνωσμένα την ουρά του στα τοιχώματα της γυάλας, δεν μπορείς επιλεκτικά να του αφαιρέσεις την εξάρτηση από την προσωπικότητα. Να του δώσεις δυο χαστούκια να συνέλθει. Αν κάπου κρύβεται η αρχή της εξάρτησης, είναι στην έλλειψη μιας καλής, συναρπαστικής, βιώσιμης εναλλακτικής. Ή στην έλλειψη ενός φιλικού βλέμματος. Δεν είναι τυχαίο που όλα τα προγράμματα δημιουργούν και στηρίζουν κοινότητες. Όσο περισσότερο παραγκωνίζεις κάποιον από “συμπολίτη” τόσο πιο “πρεζάκι” γίνεται. Οι λύσεις για τον χρήστη πλέον είναι πολλές. Οι δομές εκτός του ΚΕΘΕΑ και ΟΚΑΝΑ (που δεν λειτουργούν με καμία λίστα αναμονής παρεμπιπτόντως, απορροφούν όλα τα περιστατικά) περιλαμβάνουν ΜΚΟ, δήμους, κέντρα ψυχικής υγείας, νοσοκομεία. Αρκεί να ζητήσεις τη βοήθεια. Αρκεί να προλάβεις να συνειδητοποιήσεις ότι τη χρειάζεσαι.
<br />
<br />
Όσες γραμμές και αν τραβήξαμε, δεν περιχαρακώνεται η “υγιής” κοινωνία από τα ναρκωτικά, χωρίς να κάνεις ευγονική. Δεν είναι όγκος τα ναρκωτικά, να γίνει καθαρή εκτομή και να συρράψουμε πάλι τον κοινωνικό ιστό. Είναι ο καθρέφτης της αλληλεγγύης, της ευημερίας, της εγκατάλειψης και της ασυνέχειας. Όπως τοποθετήθηκε Ο Δ. Γιαννάτος, κοινωνιολόγος και σύμβουλος απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ που έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για το παρόν άρθρο “Πέσαμε Β και Γ εθνική σαν πολιτισμός”. Θα συμφωνήσω.
<br />
<br />
Με 1 ευρώ από τον καθένα, σε μη υλική μορφή, ίσως κάπως μπορούμε να ξαναβρούμε τη υγεία μας όμως. Έχεις, φιλαράκι, 1 ευρώ;
<br />
<br />
Αν εσείς ή κάποιος στον κοινωνικό σας περίγυρο αντιμετωπίζει προβλήματα εξάρτησης μη διστάσετε να καλέσετε τη γραμμή SOS του ΟΚΑΝΑ στο 1031 ή τη γραμμή βοήθειας του ΚΕΘΕΑ στο 1145.<br />
<b><i>γράφει η <a href="https://ipolizei.gr/filaraki-exeis-ena-eurw-na-swsw-thn-koinwnia/" target="_blank"><span style="color: #444444;">Αγαθή Κάτσια</span></a></i></b>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-16772032256233070682018-10-21T11:52:00.000+03:002018-10-21T11:52:06.020+03:00Δεν υπάρχει σοβαρή συμμορία στην Ελλάδα που να μην έχει ανάμεσα στα μέλη της έναν τουλάχιστον μπάτσο<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-Xba3dDMtu9I7STUd5INKKLDbuMP-Wcld9mDR4n0dA_4FtTqeS86wmEX54VmMe5gYPpc4Flu3SxxK_sCZ1HSwX7vyoJafHdQludImbQGLRuNmkEbEnE22mIfySGkjCN8o3y8W2RVCNMHJ/s1600/Dp0cPWlWwAAz7Be.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1097" data-original-width="1600" height="219" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-Xba3dDMtu9I7STUd5INKKLDbuMP-Wcld9mDR4n0dA_4FtTqeS86wmEX54VmMe5gYPpc4Flu3SxxK_sCZ1HSwX7vyoJafHdQludImbQGLRuNmkEbEnE22mIfySGkjCN8o3y8W2RVCNMHJ/s320/Dp0cPWlWwAAz7Be.jpg" width="320" /></a><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">Ε</span> λληνική Αστυνομία: Η πιο επικίνδυνη γιάφκα <b>fake news</b> στην Ελλάδα<br />
<br />
Το νέο περιστατικό με τη σπείρα τραμπούκων αστυνομικών της ΕΛ.ΑΣ, οι οποίοι σύμφωνα με <a href="https://www.tovima.gr/2018/10/18/society/apokalypsi-tou-vimatos-se-omada-pou-listeye-allodapous-anike-o-34xronos-astynomikos-stin-nikaia/" target="_blank">αποκλειστικό ρεπορτάζ</a> της εφημερίδας Βήμα προχωρούσαν σε ληστρικές επιδρομές εναντίον Πακιστανών φορώντας κουκούλες, δεν φέρνει στο φως μόνο καταγγελίες για βαθιά διαφθορά στο εσωτερικό της ελληνικής αστυνομίας.<br />
<br />
Η υπόθεση αντιμετωπίστηκε από την πρώτη στιγμή, από τα...<a name='more'></a> περισσότερα μεγάλα ΜΜΕ σαν «απαγωγή» και βασανισμός αστυνομικού από Πακιστανούς. Σύμφωνα με τον <a href="https://www.eleftherostypos.gr/ellada/308421-ektakto-astynomikos-thyma-apagogis-kai-xylodarmoy-apo-6-pakistanoys/" target="_blank">Ελεύθερο Τύπο</a>, την πληροφορία έδωσε πρώτος ο ΣΚΑΪ και στη συνέχεια άρχισαν να την αναμεταδίδουν αρκετά ακόμη Μέσα. Όπως ήταν αναμενόμενο έφτασε γρήγορα και στην δεύτερη μεγαλύτερη πηγή διασποράς ψευδών ειδήσεων στην Ελλάδα, τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://info-war.gr/wp-content/uploads/2018/10/Capture-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="419" data-original-width="621" height="267" src="https://info-war.gr/wp-content/uploads/2018/10/Capture-1.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Μένει να διαπιστωθεί ποια είναι τα πραγματικά περιστατικά της συγκεκριμένης υπόθεσης και το πως έφτασε στα ΜΜΕ η πληροφορία περί «απαγωγής αστυνομικού». Η μέχρι στιγμής εμπειρία όμως μας επιτρέπει μερικά πρώτα συμπεράσματα.<br />
<br />
Δεν χρειάζεται να έχει θητεύσει κανείς επί μακρόν σε ελληνικές αίθουσες σύνταξης για να γνωρίζει που γεννιούνται τέτοιου είδους ψευδείς ειδήσεις: Στα κεντρικά της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής.<br />
<br />
Οι αστυνομικοί συντάκτες λαμβάνουν ένα τηλεφώνημα το οποίο στη συνέχεια αποδίδουν σε «πηγές της αστυνομίας» και το οποίο παρουσιάζει τις θέσεις της ΕΛ.ΑΣ.<br />
<br />
Εκεί ξεκινά και σταματά συνήθως το «ρεπορτάζ».<br />
<br />
Έτσι ξεκίνησαν οι ψευδείς ειδήσεις για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου αλλά και οι παραπλανητικές ειδήσεις για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.<br />
<br />
Οι πληροφορίες μάλιστα διαδίδονται ακόμη και αν είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα διαψευστούν στη συνέχεια. Σημασία έχει να περάσουν στην κοινή γνώμη τις πρώτες 24 με 48 ώρες, όταν η είδηση θα παίζει ψηλά στα δελτία ειδήσεων.<br />
<br />
Οι αστυνομικοί συντάκτες (τουλάχιστον όσοι συμμετέχουν στη διασπορά των fake news) δεν βγάζουν τις πληροφορίες από το μυαλό τους. Mαζί, όμως, με τους αρχισυντάκτες τους, συμμετέχουν σε μια «γιάφκα» που παράγει fake news.<br />
<br />
Η γιάφκα της ενημέρωσης έχει συγκεκριμένους κανόνες, που παραπέμπουν στη δράση της μαφίας. Κάθε νεαρός συντάκτης, που μπαίνει στο αστυνομικό ρεπορτάζ, μαθαίνει ότι αν δεν διαδώσει τις ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, οι υπεύθυνοι επικοινωνίας της ΕΛ.ΑΣ θα κλείσουν την στρόφιγγα ενημέρωσης σε αυτόν και το μέσο που εκπροσωπεί. Έτσι, καθώς θα χάνει συνεχώς «ειδήσεις», τις οποίες θα έχουν όλοι οι συνάδελφοί του, είναι πλέον θέμα χρόνου να απολυθεί.<br />
<br />
Από την άλλη, αν παίξει το παιχνίδι της αστυνομίας θα έχει σύντομα τόσο λερωμένη τη φωλιά του ώστε δεν θα μπορεί ποτέ να μιλήσει για τη λειτουργία της «γιάφκας».<br />
<br />
Όταν πλέον αποκαλύπτεται η αλήθεια, οι ίδιοι συντάκτες και οι αρχισυντάκτες μπαίνουν στις ηλεκτρονικές σελίδες και απλώς αλλάζουν την είδηση χωρίς καν να αναφέρουν ότι αρχικά μετέδιδαν ψευδείς πληροφορίες. Ζούμε σε μια χώρα που ύστερα από κάθε μεγάλο ρεπορτάζ – με «πηγές» της αστυνομίας – είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε print screen στις οθόνες μας για να μπορούμε να συγκρίνουμε το αρχικό κείμενο με αυτό που θα μείνει στο site ύστερα από λίγες ημέρες.<br />
<br />
Οι συντάκτες και οι αρχισυντάκτες μάλιστα είναι τόσο ερασιτέχνες και λειτουργικά αναλφάβητοι ώστε δεν ξέρουν καν να αλλάξουν το URL στο site, για να μην καρφώνονται (<a href="https://info-war.gr/poia-mme-diakinoyn-fake-news-gia-to-thanato-toy-zak-kostopoylo/" target="_blank">μερικά παραδείγματα εδώ</a>).<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLTst6nJWrRNbQhOc_vGHSjwomoameD8He0Vem50iYVqTspHzRXY8uxwEqzvsF3z33OSbgWrt4bKCXmEDjrJCxl7tMjCf6vxvUgBOFDvE_KFzPoaYPcgb_pIf2j3g5FTjNCZeBfdz2eBIl/s1600/Dp2qd1FWoAAsFrb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="502" data-original-width="1600" height="125" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLTst6nJWrRNbQhOc_vGHSjwomoameD8He0Vem50iYVqTspHzRXY8uxwEqzvsF3z33OSbgWrt4bKCXmEDjrJCxl7tMjCf6vxvUgBOFDvE_KFzPoaYPcgb_pIf2j3g5FTjNCZeBfdz2eBIl/s400/Dp2qd1FWoAAsFrb.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η γιάφκα των fake news που λέγεται Ελληνική Αστυνομία πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τέτοια από την ΕΣΗΕΑ. Κανένα μέσο ενημέρωσης δεν μπορεί πλέον να επικαλείται ανώνυμες πηγές της αστυνομίας, που έχουν χάσει ολοκληρωτικά την αξιοπιστία τους. Αν κάποιος σου λέει συνεχώς ψέμματα και εσύ συνεχίζεις να τον εμπιστεύεσαι είσαι η ηλίθιος ή συνένοχος (χωρίς το δεύτερο να αποκλείει το πρώτο).<br />
<br />
Δεν είναι απλώς θέμα δεοντολογίας. Είναι ζήτημα προστασίας της δημοκρατίας από έναν ανεξέλεγκτο μηχανισμό, για τον οποίο φέρουν ευθύνη, συντάκτες, αρχισυντάκτες, διευθυντές ΜΜΕ, ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ και φυσικά οι πολιτικοί προϊστάμενοί του.<br />
<b><i>γράφει ο <a href="https://info-war.gr/el-as-i-pio-epikindyni-giafka-fake-news-stin-ellada-toy-ari-chatzistefanoy/" target="_blank"><span style="color: #444444;">Άρης Χατζηστεφάνους</span></a></i></b>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-20738795771190432022018-09-06T18:36:00.000+03:002018-09-06T22:17:26.387+03:00Στο πάτο της θάλασσας <a href="https://romvos.files.wordpress.com/2018/09/000008.jpg?w=614" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="415" data-original-width="614" height="216" src="https://romvos.files.wordpress.com/2018/09/000008.jpg?w=614" width="320" /></a><span style="float: left; font-family: "comic sans ms"; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;"> Ε</span>ίμαι τέκνο του Αρχιπελάγους και των μικρών λουρίδων στεριάς που έχουν ξεμυτίσει πριν κάποια εκατομμύρια χρόνια μέσα απ’ τα νερά και που πάλι εκεί θα βυθιστούν κάποτε. Από τη στιγμή που ήρθα να ζήσω στο μοναδικό αυτό νησιωτικό σύμπαν, άρχισα ν’ αντιλαμβάνομαι ότι πολλά πράγματα εδώ γίνονταν στραβά.
<br />
<br />
Είχαμε αγοράσει ένα σπιτάκι ερειπωμένο στην...
<a name='more'></a>Άνω Σύρο και φροντίσαμε να το ξαναφτιάξουμε έτσι όπως έστεκε για κάποιους αιώνες, σεβόμενοι την ιστορία του μεσαιωνικού οικισμού, που κείνη την εποχή είχε κηρυχτεί «αρχαιολογικός οικισμός». Παράλληλα όμως βλέπαμε ότι τον ίδιο καιρό είχαν αρχίσει να χτίζονται ολόγυρα διώροφα και τριώροφα χωρίς καθόλου άδειες. Έχοντας ζήσει τα πρότερα χρόνια της ζωή μου εξαποδώ, δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε ένα γύρω. Ούτε γιατί όσα παράνομα συνέβαιναν γύρω μου, τα κάλυπτε ένα πέπλο σιωπής, διαπλοκής, αλληλοκατανόησης. Τουτέστιν, σήμερα χτίζω εγώ παράνομα, αύριο χτίζεις εσύ κρυφίως και όλοι μαζί ψηφίζουμε τον δήμαρχο που θα μας διορίσει το παιδί στο Δήμο.<br />
<br />
Είμαι από φύση και πνεύμα κέρατο δηλ. «ενεργός, υπεύθυνος πολίτης» και δεν θα μπορούσα να παρακολουθώ παθητικά την καταστροφή του τόπου στον οποίο ζούσα. Αποτάθηκα λοιπόν αρχικά στον τοπικό Δήμο κι εκεί μου δήλωσαν ορθά-κοφτά ότι τα καταγγελλόμενα αυτά δεν εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Έσπευσα λοιπόν στην πολεοδομία όπου κι εκεί όμως μου δήλωσαν αναρμόδιοι, στη δε αρχαιολογική υπηρεσία μου εξήγησαν πως δεν έχουν το απαραίτητο προσωπικό ώστε να κάνουν ελέγχους. Τελικώς φάνηκε ότι το πρόβλημα αφορούσε μόνον εμένα και έπρεπε να το λύσω μόνος μου.<br />
<br />
Εκείνο τον καιρό διάβαζα το βιβλίο του Μιχαήλ Δεκλερή «ΔΩΔΕΚΑΔΕΛΤΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ: ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΒΙΩΣΙΜΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ», και λίγο καιρό μετά τον γνώρισα και προσωπικά, μιας και στη Σύρο περνούσε τα καλοκαίρια του. Στον άνθρωπο αυτόν, καθώς και στον Κορνήλιο Καστοριάδη και τον Σερζ Λατούς, οφείλω πολλά για την ευαισθητοποίηση και το περιεχόμενο των γνώσεών μου. Τα σχετικά βιβλία τους έγιναν οδηγός στη σκέψη και στις δράσεις μου κι όταν πλέον αποκτήσαμε φίλους που είχαν παρόμοιες με εμάς ιδέες και προβληματισμούς δημιουργήσαμε μαζί το ΔΙΚΤΥΟ ΑΙΓΑΙΟΥ στο οποίο και συμμετείχαν αρκετοί πολίτες και ομάδες από πολλά νησιά του Αρχιπελάγους.<br />
<br />
Κάναμε πολλές συναντήσεις εκείνα τα πρώτα χρόνια, κάθε φορά και σε άλλο νησί, κι αφού τα κουβεντιάσαμε, αποφασίσαμε από κοινού να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να μπορέσουμε να σπάσουμε αυτή τη διαπλεκόμενη σιωπή –τοπικών αρχόντων και υπηκόων-και να βάλουμε ένα φρένο στην καταστροφή των νησιών που διαγραφόταν μπροστά μας, εξαιτίας της αδυναμίας της πολιτείας να χαράξει και να εφαρμόσει μια πολιτική προστασίας των αιγαιοπελαγίτικων νησιών, που θα έπρεπε να αποτελούν προστατευόμενα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.<br />
<br />
Αρκετές καταγγελίες, μηνύσεις και άλλες παρεμφερείς ενέργειες, ανέλαβε να τις κάνει η ομάδα της Σύρου επειδή βρίσκεται κοντά στις δημόσιες υπηρεσίες. Και για το λόγο αυτό παραβρέθηκα κι εγώ σε πάμπολλες δίκες που προκάλεσαν οι καταγγελίες που γίνονταν από το Δίκτυο Αιγαίου. Μηνύσεις και καταγγελίες για συνεχείς διανοίξεις δρόμων από ιδιώτες αλλά και Δήμους, χωρίς αδειοδοτήσεις, μέσα σε προστατευόμενες δασικές εκτάσεις, σε αρχαιολογικούς χώρους, σε περιοχές NATURA, μηνύσεις για παράνομη πολεοδόμηση και δημιουργία εκατοντάδων παραθεριστικών κατοικιών από ψευδεπίγραφους συνεταιρισμούς, μηνύσεις για καταστροφή βιοτόπων, για παράνομες τοποθετήσεις κεραιών, για εγκατάσταση αιολικών πάρκων και γεωτρήσεις χωρίς τις αναγκαίες άδειες κι ό,τι μπορεί ακόμη να βάλει ανθρώπου νους.<br />
<br />
Συχνά στις δίκες αυτές συνάντησα δημάρχους που έρχονταν να καταθέσουν σαν μάρτυρες υπεράσπισης, ώστε με το κύρος της εξουσίας να απενοχοποιήσουν παρανομούντες συνεργαζόμενους ιδιώτες εργολάβους. Συγκρούστηκα με υπαλλήλους και διευθυντές πολεοδομιών που πλούτιζαν αδειοδοτώντας τα πάντα χάριν χρημάτων. Και σήμερα έχουμε κάποιους να εκτίουν πολυετείς ποινές κάθειρξης για όλα τα παραπάνω.<br />
<br />
Άφατη μελαγχολία, λοιπόν, με πλημμυρίζει κι άφατος πόνος, όταν κοιτάζω τις φωτογραφίες της Ίου που τραβήξαμε 40 χρόνια πριν.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://romvos.files.wordpress.com/2018/09/000000.jpg?w=614" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="415" data-original-width="614" height="270" src="https://romvos.files.wordpress.com/2018/09/000000.jpg?w=614" width="400" /></a></div>
<br />
Σκέφτομαι αυτούς τους ελάχιστους κατοίκους -φτάνουν δε φτάνουν τις 2000 ψυχές- που δεν ένιωσαν την ανάγκη να δημιουργήσουν μιαν αληθινή, μια ουσιαστική κοινωνία ανθρώπων, ώστε να συνεργαστούν και να οργανώσουν ένα συνεταιρισμό για να διαχειριστούν από κοινού το μέλλον το δικό τους αλλά και της μικρής στεριανής λουρίδας γης που κατοικούν.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://romvos.files.wordpress.com/2018/09/000022.jpg?w=614" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="371" data-original-width="614" height="241" src="https://romvos.files.wordpress.com/2018/09/000022.jpg?w=614" width="400" /></a></div>
<br />
Και να απολαύσουν έτσι, στη λογική ενός ήπιου αειφορικού τουρισμού, τα οφέλη που τους προσφέρουν άνθρωποι που έρχονται από τα πέρατα του κόσμου με την επιθυμία να βιώσουν, έστω και για λίγο, τη μοναδικότητα ενός αιγαιοπελαγίτικου νησιού.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://romvos.files.wordpress.com/2018/09/34_ar0_-3.jpg?w=614" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="614" height="272" src="https://romvos.files.wordpress.com/2018/09/34_ar0_-3.jpg?w=614" width="400" /></a></div>
<br />
Ξεχνούν πως οφείλουν να το παραδώσουν στις επόμενες γενεές έτσι όπως οι ίδιοι το κληρονόμησαν και να μην το ξεπουλήσουν στον πρώτο υπερφίαλο επιχειρηματία που θα καταστήσει ολόκληρο το νησί «προσωπική επιχείρηση…»<br />
<br />
Σαν διέξοδο στον αδιέξοδο αυτό δρόμο της «Άγριας και χωρίς όρια Ανάπτυξης», εμείς, μερικές εκατοντάδες κάτοικοι των Κυκλάδων συν-εργαζόμαστε για την κήρυξη από την Ουνέσκο των κυκλαδίτικων νησιών σε Γεωλογικό Περιβαλλοντικό Πάρκο, λόγω της μεγάλης γεωλογικής σημασίας του Αρχιπελάγους. Στόχος μας είναι να έχουν τα νησιά μας ήπιο τουρισμό από όλον τον κόσμο και σε όλη τη διάρκεια του έτους. Για ανθρώπους που αναζητούν τον περιπατητικό, φυσιολατρικό, αρχαιολογικό και εκπαιδευτικό τουρισμό και την ουσιαστική απόκτηση γνώσεων για την προέλευση του πλανήτη και για την ιστορία του ανθρώπου ως φορέα πολιτισμού.<br />
<br />
<b>Κι ας αφήσουμε πίσω μας το ξεπουλήρητο: Ο,ΤΙ ΦΑΜΕ, Ο,ΤΙ ΠΙΟΥΜΕ, ΚΙ Ο,ΤΙ ΑΡΠΑΞΕΙ Ο ΑΠΥΘΜΕΝΟΣ…</b>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://romvos.files.wordpress.com/2018/09/000030-2.jpg?w=517&h=349" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="349" data-original-width="517" height="216" src="https://romvos.files.wordpress.com/2018/09/000030-2.jpg?w=517&h=349" width="320" /></a></div>
<br />
<span style="color: #444444;"><i><b>γράφει ο <a href="https://romvos.wordpress.com/" target="_blank"><span style="color: #444444;">Τέος Ρόμβος</span></a></b></i></span>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-67536240778937150852018-07-22T14:42:00.000+03:002018-07-22T14:42:04.674+03:00Εγώ, ο χωρίς Ε9, χαμογελάω και προχωρώ σε πείσμα όλων. Εγώ, ο βρωμιάρης, άστεγος. Ο σπουδαγμένος με βιογραφικό<a href="http://www.enallaktikos.gr/img95421_036657d32c970d1519afa90003af56db_650_430.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.enallaktikos.gr/img95421_036657d32c970d1519afa90003af56db_650_430.jpg" data-original-height="430" data-original-width="646" height="213" width="320" /></a>
<b><i>«H ζωή που είχα αφήσει»</i></b><br />
<br />
Ένας νέος άνθρωπος, ένας πωλητής της «σχεδίας», ο Νίκος Σέρβος, στο τεύχος #49 του περιοδικού (Ιούνιος 2017) αφηγούνταν περιστατικά από τη ζωή του στο δρόμο, μοιραζόταν σκέψεις και διατράνωνε την επιθυμία να συνεχίσει να χαμογελά και να...<a name='more'></a>υπάρχει.
<br />
<br />
<i>«Είναι στιγμές που θες να φωνάξεις, να διαμαρτυρηθείς και ν΄αλλάξεις ανθρώπους, συμπεριφορές και νοοτροπίες. Την κοινωνία ολάκερη. Κι απλά κάθεσαι, παρατηρείς και σκέφτεσαι.
</i><br />
<i><br /></i>
<i>"Ω, σκέψη, πού με παρασύρεις;" αναρωτιέσαι. Στο παρελθόν; Στο μέλλον; Δεν τα πειράζεις αυτά, δεν αλλάζουν. Τώρα ζω, σήμερα. Και τι να κάνω; Απλά γράφω σκέψεις περίεργες στο χαρτί. Περίεργος κι εγώ μια ζωή, στην πράξη. Άλλωστε, ο δρόμος της περιέργειας οδηγεί στο παλάτι της σοφίας.
</i><br />
<i><br /></i>
<i>Κι εγώ σοφός; Μάλλον πλούσιος σ’ εμπειρίες που βαραίνουν το νου και τη ψυχή. Άχρηστες μπροστά σ’ αδιάφορους, απίστευτες μπροστά σε άπιστους Θωμάδες. Κι εγώ; Αόρατος μπροστά σε ζωντανούς. Και γνωριμίες πλούσιες. Καθηγητές κι εθισμένοι, βουλευτές και χαμένοι ιερείς και κολασμένοι.
</i><br />
<i><br /></i>
<i>Και λες: "Προλαβαίνω στα τριάντα πέντε ν’ αλλάξω". Δεν αλλάζει ο κόσμος με μιας. Εγώ αλλάζω. Κι αν αλλάξω εγώ, θα έχει αλλάξει και ένα μικρό κομμάτι του κόσμου. Φοράς το γιλέκο και ελπίζεις. Άδικα; Μήπως είναι καλύτερα να πάρω τη "μαλακία" που πουλάω και να ψοφήσω στο παγκάκι μου; Ένα παγκάκι που άνθρωποι έφτιαξαν κι άνθρωποι κάθονται, κοιμούνται, ζουν.
Άνθρωποι, κοινωνία, ο κόσμος. Ένας κόσμος που είχα ξεχάσει. Μήνες κλεισμένος –απομονωμένος εκούσια από επιλογή ενός άρρωστου μυαλού– σ’ ένα παρατημένο κτίριο, πνιγμένος από καταθλίψεις, ενοχές και βιβλία. Τροφές για σκέψεις και το κορμί μισό. Σαράντα κιλά, άπλυτο, αξύριστο, απεχθές. Ούτε για συσσίτιο όρεξη πια. Και μια φωνή βγαλμένη από το πιο βαθύ πηγάδι της κόλασης, όταν από περιέργεια δοκιμάζεις να μιλήσεις με τον εαυτό σου. Ν’ αναρωτηθείς: "Πέθανα; Με ξέχασε ο Θεός εδώ κάτω; Γιατί δεν με βλέπει κανείς; Δεν μου μιλάει κανείς; Υπάρχω;". Δύσκολο το "περιθώριο". Όχι, δεν ήθελα να υπάρχω, τότε. Σήμερα;
</i><br />
<i><br /></i>
<i>Σήμερα, άλλοι δεν θέλουν να υπάρχω. Θέλω εγώ, όμως. Εγώ, ο χωρίς Ε9, χαμογελάω και προχωρώ σε πείσμα όλων. Εγώ, ο βρωμιάρης, άστεγος, ο σπουδαγμένος με βιογραφικό και μια βιβλιοθήκη στο μυαλό.
</i><br />
<i><br /></i>
<i>Και μια πεζοπορία Αθήνα-Κυλλήνη για να βρω δουλειά, μακριά από την πόλη, με τον φράτε Λεόνε συνοδοιπόρο. Και βρήκα έναν Θεό που μαλάκωνε τις πέτρες να ξαπλώσω, που πλάταινε τα δέντρα για να χαίρομαι τη σκιά τους, που έστελνε σπουργίτια και άσπρες πεταλούδες για συντροφιά μου κάθε ξημέρωμα. Κι έκανε τον ήλιο να μου χαμογελά. Θυμόμουν τον πατέρα μου να παίρνει τη γάιτα και ν’ ανοίγεται στη λιμνοθάλασσα, νύχτα ακόμα, να ψαρέψει.
</i><br />
<i><br /></i>
<i>Απορούσα τότε. Τώρα ξέρω, πατέρα. Εκεί βλέπεις τον πλάστη, κάθε πρωί, από την αρχή να χτίζει. Θυμήθηκα και γύρισα. Γιατί; Αξίζει, ρε Νικόλα;
</i><br />
<i><br /></i>
<i>Αξίζω, αξίες. Ποιες, γιατί και για ποιον; Και τελικά τι ζητάω; Άλλη μια εμπειρία να ζήσω; Άλλο ένα βιβλίο να ταξιδέψω; Άλλη μια καλημέρα να πω; Άλλη μια "σχεδία" να πουλήσω;»...</i><br />
<br />
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Νίκου <a href="http://www.shedia.gr/news/2018/jul/03/h-zwh-poy-eixa-afhsei/" target="_blank">εδώ</a>.
<br />
<blockquote> Το κείμενο του Νίκου συγκαταλέγεται στα δέκα υποψήφια για το βραβείο του Διεθνούς Δικτύου Περιοδικών Δρόμων για το καλύτερο άρθρο πωλητή (2018 Best Vendor Contribution INSP Award). Οι πέντε φιναλίστ θα γίνουν γνωστοί στις αρχές Αυγούστου, ενώ το όνομα του νικητή θα ανακοινωθεί στα τέλη Αυγούστου (21-23 Αυγούστου), κατά τη διάρκεια του φετινού Διεθνούς Συνεδρίου Περιοδικών Δρόμων που θα λάβει χώρα στη Γλασκώβη.</blockquote>
<i>από το <a href="http://enallaktikos.gr/"><span style="color: black;">enallaktikos</span></a></i>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-8034247261530775482018-07-18T18:33:00.000+03:002018-07-18T18:33:15.070+03:00O ευτελισμός της ανθρώπινης ύπαρξης στο Πεδίον του Άρεως<a href="https://i2.wp.com/www.postmodern.gr/wp-content/uploads/2018/07/taxiarches.jpg?resize=768%2C442" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="442" data-original-width="768" height="184" src="https://i2.wp.com/www.postmodern.gr/wp-content/uploads/2018/07/taxiarches.jpg?resize=768%2C442" width="320" /></a><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">Δ</span>ευτέρα 16 Ιουλίου 2018, 19:30, Πεδίον του Άρεως.<br />
<br />
Μία κοπέλα κείτεται ανάσκελα στις πλάκες του περίβολου της εκκλησίας των Παμμέγιστων Ταξιαρχών στο Πεδίον του Άρεως. Δίπλα της στέκονται δύο άτομα που συχνά σκύβουν και ψάχνουν τα πράγματά της. Από το δρομάκι, έξω από τον περίβολο της εκκλησίας, δεν μπορώ να διακρίνω εάν η αναίσθητη κοπέλα είναι λιπόθυμη ή έχει πεθάνει.Βρίσκεται πάντως σε στάση νεκρής…
<br />
<br />
Καλώ τους άνδρες της εταιρείας σεκιούριτι που...
<a name='more'></a> φυλάνε το Πάρκο και πλησιάζουμε μαζί προς το σημείο. Η κοπέλα είναι ζωντανή αλλά ανασαίνει με δυσκολία.
<br />
<br />
<i>«Δεν έχει τίποτα. Απλά κοιμάται»</i>, λέει ο άνδρας που στέκεται κοντά της και έψαχνε νωρίτερα τα πράγματά της. <i>«Είχε τέσσερις μέρες να κοιμηθεί – θα ξυπνήσει αύριο πια»</i>, συμπληρώνει η γυναίκα.
<br />
<br />
Δίπλα στην αναίσθητη κοπέλα βρίσκεται μία σύριγγα…
<br />
<br />
Γνωρίζω από πρώτες βοήθειες και ζητώ από τους φύλακες να βοηθήσουν να τη γυρίσουμε στο πλάι για να μπορεί να ανασαίνει καλύτερα.
<br />
<br />
<i>«Μην την ακουμπάτε, έχει aids!»</i>, προειδοποιεί η γυναίκα.
<br />
<br />
Επιμένω και καταφέρνουμε να τη γυρίσουμε.
<br />
<br />
Οι άνδρες των σεκιούριτι καλούν το ΕΚΑΒ με κάποιον προβληματισμό. <i>«Ξέρεις, συμβαίνει συχνά να έρχεται το ΕΚΑΒ και μετά να ξυπνούν οι τοξικοεξαρτημένοι και να τους βρίζουν…»</i>
<br />
<br />
Αρχίζουν να μαζεύονται στο σημείο κι άλλοι τοξικοεξαρτημένοι. Προσπαθούν να τη ξυπνήσουν, ρίχνοντας νερό στο πρόσωπό της, ώστε να μην έρθει το ΕΚΑΒ. Δεν θέλουν να έρθει το ΕΚΑΒ. Για κάποιο λόγο θέλουν την αναίσθητη κοπέλα εκεί…
<br />
<br />
Εκείνη όμως, παρά τα νερά και τα χαστουκάκια δεν αντιδρά.
<br />
<br />
Κάθε ένας που την πλησιάζει ρίχνει και ένα ψάξιμο στα πράγματά της…
<br />
<br />
Δεν κρατιέμαι και βάζω τις φωνές: <i>«δεν ντρέπεσαι να κλέβεις τα πράγματα της κοπέλας την ώρα που είναι αναίσθητη από χρήση; Θα ’θέλες να σου κάνουν το ίδιο;»</i>
<br />
<br />
<i>«Και τι σε νοιάζει ρε φίλε; Θα είσαι κι αύριο εδώ; Εγώ θα είμαι και θα της τα δώσω τα πράγματα… Για να τα φυλάξω τα πήρα… Δεν έχει τίποτα η κοπέλα. Αλλά που να καταλάβεις εσύ που δεν «πίνεις»… Έτσι ζούμε εμείς…»</i>
<br />
<br />
<i>«Θέλεις να μου πεις ότι είναι κανονικό να βρίσκεται η κοπέλα αναίσθητη στις πλάκες, περιτριγυρισμένη από αγνώστους που την κλέβουν;»</i>
<br />
<br />
<i>«Και γιατί να είναι κανονικό να έχει σπίτι και να χρωστά δάνεια και να πληρώνει λογαριασμούς, όπως εσύ; Ο καθένας κάνει την επιλογή του… Κι εμένα μπορεί να μη μου αρέσει η ζωή σου αλλά δεν σου λέω τίποτα…»</i>
<br />
<br />
<i>«Είναι επιλογή να πεθαίνεις μέρα με την ημέρα στο Πάρκο;»</i>
<br />
<br />
<i>«Κανείς δεν πεθαίνει. Θα ξυπνήσει η κοπέλα… 90% θα ξυπνήσει. Να μην κοιτάς, αν δεν σου αρέσει».</i>
<br />
<br />
<i>«Δεν μπορώ να μην κοιτάω. Θα ήμουν κτήνος αν δεν κοίταγα. Η κοπέλα χρειάζεται βοήθεια».</i>
<br />
<br />
Η κουβέντα οδηγείται σε αδιέξοδο, την ώρα που περισσότεροι τοξικοεξαρτημένοι κάνουν φύλλο και φτερό τα πράγματα της αναίσθητης κοπέλας, απλώνοντας στις πλάκες του περίβολου της εκκλησίας μπλουζάκια, σουτιέν και φτηνά καλλυντικά…
<br />
<br />
Υποθέτω ότι ψάχνουν για κρυμμένα χάπια…
<br />
<br />
Φτάνει το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ με τη συνοδεία αυτοκινήτου της εταιρίας σεκιούριτι. Οι δύο άνδρες του ΕΚΑΒ πλησιάζουν την κοπέλα με γάντια και παίρνουν τον σφυγμό της. Οι άλλοι τοξικοεξαρτημένοι τους προειδοποιούν ότι έχει aids και επιμένουν ότι δεν έχει τίποτα – απλώς κοιμάται.
<br />
<br />
Ο ένας άνδρας του ΕΚΑΒ τούς ρωτάει το όνομά της. Το γνωρίζουν οι περισσότεροι. Όνομα και επίθετο. Ο άνδρας του ΕΚΑΒ φωνάζει δυνατά το όνομά της. Η κοπέλα αρχίζει να κουνιέται ελάχιστα…
<br />
<br />
<i>«Μαρία</i> (ψεύτικο όνομα), <i>θέλεις να έρθεις μαζί μας στο νοσοκομείο;»</i>, της λέει και την τραντάζει…
<br />
<br />
Η κοπέλα δείχνει να κάνει μεγάλη προσπάθεια για να βγει από τον λήθαργο. Βγάζει όμως μόνο κάποια άναρθρα μουγκρητά…
<br />
<br />
Ο άνδρας των ΕΚΑΒ επιμένει πιο δυνατά: <i>«Μαρία, θέλεις να σε πάμε σε νοσοκομείο;»</i>
<br />
<br />
Η κοπέλα μάλλον συγκατανεύει αλλά οι τοξικοεξαρτημένοι γύρω της, εν χορώ φωνάζουν <i>«Όχι, όχι, δεν θέλει. Μην την πάρετε!»</i>
<br />
<br />
Η αρχική (μάλλον) συγκατάνευση της «Μαρίας» γυρνάει (μάλλον) σε άρνηση. Στην πραγματικότητα όμως η κοπέλα το μόνο που θέλει (και μπορεί) είναι να επιστρέψει στον λήθαργό της… Δεν είναι σε θέση να αποφασίσει για τίποτα.
<br />
<br />
Οι άνδρες των ΕΚΑΒ σηκώνονται από πάνω της και ξεκινούν να αποχωρήσουν…
<br /><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i0.wp.com/www.postmodern.gr/wp-content/uploads/2018/07/20180716_203715.jpg?resize=768%2C373" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="373" data-original-width="768" height="193" src="https://i0.wp.com/www.postmodern.gr/wp-content/uploads/2018/07/20180716_203715.jpg?resize=768%2C373" width="400" /></a></div><br />
<i>«Μα έτσι θα την αφήσετε;»</i><br />
<br />
<i>«Δεν μπορούμε να την πάρουμε με το ζόρι…»</i>
<br />
<br />
Απομακρύνονται προς το όχημα τους…
<br />
<br />
Μία τοξικοεξαρτημένη με πλησιάζει και με ρωτάει γιατί δεν την πήραν μαζί τους.
<br />
<br />
<i>«Αντέδρασαν οι φίλοι της»</i>, της απαντώ…
<br />
<br />
<i>«Α, κατάλαβα, θα γίνει πάρτι απόψε…»</i>
<br />
<br />
<i>«Τι εννοείς;»</i>
<br />
<br />
<i>«Ε, δεν καταλαβαίνεις; Όλοι αυτοί θα γ… απόψε. Πρώτη φορά θα είναι; Κανονικό πάρτι, σου λέω…».</i>
<br />
<br />
Φίλες και φίλοι, την ώρα που εγώ γράφω αυτές τις γραμμές από την ασφάλεια του σπιτιού μου και την ώρα που εσείς διαβάζετε αυτές τις γραμμές από την ασφάλεια του δικού σας σπιτιού, είναι πολύ πιθανόν μία αναίσθητη κοπέλα, τοξικοεξαρτημένη, άστεγη, ίσως με aids να ΒΙΑΖΕΤΑΙ επανειλημμένα από δεκάδες άνδρες κάθε ηλικίας, εθνικότητας και κατάστασης υγείας στον περίβολο της εκκλησίας των Ταξιαρχών του Πεδίου του Άρεως…
<br />
<br />
Καλή νύχτα στην κοινωνία μας.<br />
<i>γράφει ο <a href="http://www.postmodern.gr/o-eytelismos-tis-anthropinis-yparxis-sto-pedion-toy-areos/" target="_blank"><span style="color: black;">Δημήτρης Καλαντζής</span></a></i>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-35268957264583111252018-04-08T17:39:00.000+03:002018-04-08T17:40:08.619+03:00Το μεγάλο ζήτημα της Πίστης<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHkPV4VPLtDGiaDAnHVBgGozkt5WaXACMYrRxpRV5uEc2yRqkz0GCe7416OmpSpFYAg47wvlaz_XBuxTaeUyCfFIopixcaMqx5_pLmatPWa_Cr8REm90YsfOFhoQWcur6JfKqI9-rll649/s1600/comp210969181100774.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="212" data-original-width="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHkPV4VPLtDGiaDAnHVBgGozkt5WaXACMYrRxpRV5uEc2yRqkz0GCe7416OmpSpFYAg47wvlaz_XBuxTaeUyCfFIopixcaMqx5_pLmatPWa_Cr8REm90YsfOFhoQWcur6JfKqI9-rll649/s1600/comp210969181100774.jpg" /></a><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">Δ</span>εν πιστεύω. Το γεγονός αυτό δεν αισθάνομαι, ότι με κάνει καλύτερο άνθρωπο ή πιο ευφυή ή ανώτερο σε σχέση με τους συνανθρώπους μου, που πιστεύουν. Για την ακρίβεια περισσότερο το αντιλαμβάνομαι ως αδυναμία μου, όσο μεγαλώνω, παρά ως ένα προσόν. Υπήρξαν στιγμές στη ζωή μου, που θα ήθελα πολύ να πιστεύω, θα ήθελα να απευθυνθώ σε κάτι ανώτερο, όχι με την έννοια του αιτήματος ή της δοσοληψίας με το Θείο, αλλά με την έννοια της αυτογνωσίας, ότι δεν μπορεί ο άνθρωπος να είναι το Ανώτερο Είδος, αυτή η γεμάτη ελαττώματα ύπαρξη απέχει πολύ από το Ανώτερο.<br />
<br />
Για να πάρω τα πράγματα από την αρχή, όλα ξεκίνησαν στην...
<a name='more'></a> παιδική μου ηλικία. Γεννήθηκα στην Ελλάδα γεγονός, που αυτόματα με έκανε να λογίζομαι ως Χριστιανός Ορθόδοξος. Λίγα χιλιόμετρα ανατολικότερα θα γεννιόμουν ως Μουσουλμάνος, λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα θα ήμουν Ρωμαιοκαθολικός στο δόγμα. Από μόνο του αυτό το συμπτωματικό γεγονός με έκανε ιδιαίτερα σκεπτικιστή απέναντι στο Δόγμα και κατ’ επέκταση λανθασμένα απέναντι στην Θεϊκή οντότητα. Η τριβή μου με τα θρησκευτικά στη διάρκεια των σχολικών χρόνων, μου γεννούσε περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις. Όποτε συναντούσα στα βιβλία μου τον όρο «κατά τας γραφάς», ρωτούσα πεισματικά, «ναι αλλά ποιος έγραψε τας γραφάς» και οι αποκρίσεις ήταν ειρωνικές, απαξιωτικές, προσβλητικές αλλά ποτέ επεξηγηματικές. Είχα από μικρός καταλάβει, ότι όπου έμπαινε ο άνθρωπος ως διαμεσολαβητής των πιστών με το Θείο, τα πράγματα γινόντουσαν επικίνδυνα υποκειμενικά και χειριστικά.
<br />
<br />
Εκεί περίπου έκανα το πρώτο λάθος. Ασχολιόμουν πολύ με την επιφάνεια, με το ιερατείο, με το τελετουργικό, με τους ναούς, με τον πλούτο που έξω από κάθε λογική περιέβαλε μια διδασκαλία για αγάπη και ταπείνωση, ώστε τελικά αντί να αναζητώ τις απαντήσεις, εκμεταλλευόμουν το ότι εξυπνότερος ων έφερνα σε δύσκολη θέση τους θεοσεβούμενους συνομιλητές μου κι αυτό λογιζόταν ως μια κάποιου είδους νίκη. Στην πραγματικότητα ήταν ήττα δική μου, που έχανα χρόνο με θρησκόληπτους ανθρώπους, οι οποίοι υπάκουαν τυφλά σε ένα αρρωστημένο πρωτόκολλο.
<br />
<br />
Το πρώτο χτύπημα το δέχθηκα στην εφηβεία μου διαβάζοντας τη συνέντευξη ενός Αμερικανού κοσμοναύτη. Μιλούσε για την φυσική τελειότητα και αρμονία που αντίκρισε στη Γη από πολύ μακριά και το πόσο κοντά αισθάνθηκε κοντά στον Θεό. Αναλογίστηκα τις θετικές σπουδές, που έκανε στη ζωή του εκείνος ο άνθρωπος, την αφοσίωσή του στις επιστήμες, την τετράγωνη σκέψη που υπαγόρευε η επαγγελματική του εξειδίκευση κι ένιωσα ένα ιδιαίτερο δέος μπροστά στη θεολογική του συνείδηση. Αργότερα επειδή ήμουν ανέκαθεν λάτρης των βιογραφιών και των περιεκτικών – διαφορετικών συνεντεύξεων, παρατήρησα ολοένα και περισσότερους καταξιωμένους επιστήμονες βιολόγους, μαθηματικούς και κυρίως γιατρούς να δηλώνουν τη θερμή πίστη τους στον Θεό.
<br />
<br />
Επανέρχομαι συνεχώς στο θέμα της Πίστης, γιατί προφανώς σε αυτό το κείμενο δε θα απαντήσω εγώ ο αδαής, ο ελλιπής, ο ημιμαθής το ερώτημα περί της ύπαρξης του Θεού και της μορφής που έχει η Θεϊκή οντότητα. Στέκομαι μόνο στην αξία της Πίστης, στην αξία του να απευθύνεσαι κάπου «παραπάνω», όχι απαραίτητα για να ζητήσεις, αλλά για να συνομιλήσεις και για να δηλώσεις έτσι πως γνωρίζεις, ότι μπορεί να βρίσκεσαι στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, αλλά δεν είσαι ο ανώτερος, δεν είσαι το τέλειο.
<br />
<br />
Σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου, με τη μικρή μου κόρη ασαράντιστη ακόμα σε ένα κρεβάτι Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας νοσοκομείου απευθύνθηκα ψηλά. «Παναγία μου κάνε να βγούμε καλά από δω μέσα και θα της δώσω το όνομά σου». Δεν ήταν μια προσπάθεια να κερδίσω κάτι, μια συναλλαγή, ήταν μια προσπάθεια να πιστέψω. Όλα πήγαν κατ’ ευχή και δεν ξέχασα, τήρησα την υπόσχεση. Σαν μια υπόσχεση σε έναν δικό μου άνθρωπο που δεν ζούσε πια, όχι σαν μια υπόσχεση και υποταγή στο Θείο. Ακόμα και η προσπάθειά μου αυτή για Πίστη με βοήθησε, σκεφτείτε να είχα φτάσει στην εγκατεστημένη Πίστη.
<br />
<br />
Πηγαίνω στην εκκλησία το Πάσχα περισσότερο προσηλωμένος στην Ορθόδοξη λαογραφία που αγαπώ και λιγότερο για άλλους λόγους. Προσπαθώ να μην κοιτάζω τους χρυσοποίκιλτους ιερείς, αλλά τους πιστούς που δεν κάνουν επίδειξη των καινούργιων τους ρούχων, μόνο κοιτάζουν ψηλά κάτι, που μόνο εκείνοι βλέπουν. Ανατριχιάζω ακούγοντας το «Ω γλυκύ μου έαρ» και η Πίστη μου σταματά εκεί. Επιστρέφω μετά στην καθημερινότητα σκεπτικιστής, πνεύμα και γλώσσα αντιλογίας και αμφιβολίας. Δεν νιώθω ότι πλεονεκτώ έναντι των πιστών, μάλλον υπολείπομαι. Είναι παράδοξο αλλά τα σημαντικότερα λόγια που ανακαλώ περί Πίστης ανήκουν σε έναν άθεο κι όχι σε ένα πιστό. Θυμάμαι τα λόγια του σπουδαίου άθεου εξελικτικού βιολόγου Ρίτσαρντ Ντώουκινς. «Δεν πιστεύω, αλλά θεωρώ χυδαίο να προσβάλλω την Πίστη οποιουδήποτε ανθρώπου.» Είναι όντως χυδαίο να προσβάλλεις οποιονδήποτε, όπου κι αν πιστεύει ή δεν πιστεύει. Η ενθεΐα και η αθεΐα δεν επιβάλλονται, ούτε διδάσκονται κατ’ εμέ. Πηγάζουν από την ψυχή μας και το μυαλό μας κάθε μέρα που περνάμε στον πλανήτη. Ας μην κάνουμε τόσο θόρυβο περί αυτών επιδεικνύοντάς τα στους γύρω μας. Ας τα κρατήσουμε για τον εαυτό μας. Η Πίστη είναι απολύτως προσωπική υπόθεση ανάμεσα σε εμάς και σ’ Αυτό(ν).<br />
<b><i>γράφει ο <a href="http://www.gazzetta.gr/plus/gnwmes/article/1217510/megalo-zitima-tis-pistis" target="_blank"><span style="color: black;">Χρήστος Κιούσης</span></a></i></b>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-69142256273149086152018-03-02T18:06:00.000+02:002018-03-02T18:06:10.702+02:00Κάποτε, στο μέλλον, τα μνημόνια θα φαντάζουν «καλές εποχές» για την Ελλάδα<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipGNb3mjFQzVmDNlJiXFzmIohm7Zqe54N8tNobS7q781QScrrDLuvQvMf9HT6je80tyVWMwusk-HU3uDThhSGyxbLvtLs1G_93kdr8wtMXNL4ZTDAN4Osi9uep43ohWnOsCFb2tqoquvbC/s1600/eb28519930c54357ccc74f171853378d_L.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="745" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipGNb3mjFQzVmDNlJiXFzmIohm7Zqe54N8tNobS7q781QScrrDLuvQvMf9HT6je80tyVWMwusk-HU3uDThhSGyxbLvtLs1G_93kdr8wtMXNL4ZTDAN4Osi9uep43ohWnOsCFb2tqoquvbC/s320/eb28519930c54357ccc74f171853378d_L.jpg" width="320" /></a><span style="float:left;font-size:50px;line-height:38px;padding-top:1px;padding-right:5px;font-family: comic sans ms;">Ό</span>ταν ήμασταν μικροί και είχαμε λευκώματα (σ.σ. για τους άνω των 35, οι μικρότεροι να προχωράνε στην επόμενη παράγραφο), κάναμε μια ερώτηση: <i>«Τι θα έκανες αν είχες μια στιγμή παντοδυναμίας»;</i> Η σχεδόν ομόφωνη απάντηση; <i>«Θα την εξασφάλιζα»</i>. Από αυτή τη μικρή φράση, αποκαλύπτεται <b><i><u>πόσο υποτιμήσαμε όλοι το ΣΥΡΙΖΑ</u></i></b>. Εμείς σκεφτόμασταν «κόμμα διαμαρτυρίας» και «αριστερή παρένθεση», την ώρα που η σκέψη στο μυαλό του Αλέξη ήταν <b>«κράτος»</b>. Τα λάθη που κάναμε οι Έλληνες ήταν πολλά, σχεδόν...
<a name='more'></a> όσα οι πλάνες μας.<br />
<br />
<b>Λάθος 1:</b> <i><u>Ο Αλέξης δεν κάνει εκλογές όποτε πιέζεται</u></i><br />
<br />
Μετά τους πρώτους μήνες της πρωθυπουργίας του Αλέξη, θα νόμιζε κανείς ότι η διεξαγωγή εκλογικών αναμετρήσεων είναι το χόμπι του. Ότι κάθε φορά που βρίσκεται στον τοίχο, κάνει εκλογές. Λάθος πρώτο. Ο Αλέξης και το επιτελείο του ποτέ δεν προκάλεσαν εκλογική αναμέτρηση, συμπεριλαμβανομένου του δημοψηφίσματος, αν δεν ήξεραν ότι θα είναι κερδισμένοι. Το μικρό «κόμμα διαμαρτυρίας» έχει κερδίσει ουσιαστικά Ευρωεκλογές, δύο εθνικές εκλογές, και το δημοψήφισμα. Μετά από κάθε νίκη, αποκτούσε και περισσότερους οπαδούς. Οπότε, όσοι περιμένουν ότι η Τρόικα, το μνημόνιο, η οποιοσδήποτε θα τον πιέσει προς μια εκλογική αναμέτρηση στην δεν θα έχει διαλέξει το χρόνο και την ατζέντα, πλανώνται.<br />
<br />
<b>Λάθος 2:</b> <i><u>Κόμμα διαμαρτυρίας</u></i><br />
<br />
«Στο 4% θα γυρίσετε» φωνάζουν οι αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός είναι και ο αρχέγονος φόβος που διακατέχει το κόμμα. Ότι ο Αλέξης δεν είναι πραγματικά Ανδρέας και ότι το όνειρο έχει τέλος. Όποτε το 4% έπρεπε να γίνει «κράτος». Το να βάλει κανείς τα χέρια του στους μοχλούς της εξουσίας είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να τους ρυθμίσει έτσι, ώστε να δέσει τους αντιπάλους χειροπόδαρα για πολλά χρόνια.
<br />
<br />
<u>Υπάρχουν τέσσερεις εξουσίες</u>. Η νομοθετική εξουσία είναι αποτέλεσμα εκλογών. Ο Αλέξης φρόντισε να μην εξαρτάται από τους βουλευτές του αλλά αυτοί από αυτόν, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνητικού του εταίρου, Στρατηγού Πάνου. Απόλυτος έλεγχος σε μια αδύναμη κοινοβουλευτική ομάδα.<br />
<br />
<u>Η δεύτερη εξουσία, η εκτελεστική</u>, βασίζεται κυρίως στην ικανότητα των υπουργείων να προωθήσουν ή να παρακωλύσουν την ατζέντα της κυβέρνησης. Ο Λένιν ήξερε ότι η εξουσία βασίζεται στον έλεγχο «κομβικών σημείων» και η «φωνή λαού» θα ακολουθήσει. Φρόντισε λοιπόν να διορίσει ανθρώπους σε σημεία κλειδιά και να εξακολουθήσει να διορίζει ώστε και με την επόμενη κυβέρνηση να έχει έλεγχο.<br />
<br />
<u>Περνάμε στην τρίτη εξουσία</u>, τη δικαστική. Χρησιμοποίησε πρόσωπα κλειδιά στον Άρειο Πάγο, ώστε να επηρεάσει το δικαστικό σύστημα, ενώ εξακολουθεί να διορίζει δικαστές της αρεσκείας του.<br />
<br />
<u>Όσο για την Τέταρτη</u>; Εκτός από την ΕΡΤ και τα κρατικά μέσα χρειαζόταν συμμάχους, με πρώτο πρόθυμο τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ του βορρά, στον οποίο ανήκει τώρα ένα σημαντικό κομμάτι του Τύπου.<br />
<br />
Είμαστε στην επόμενη φάση του σχεδίου. Το κόμμα διαμαρτυρίας έγινε πλέον κράτος αλλά και πάλι μην περιμένετε εκλογές. Ελέγχοντας πλέον τους μοχλούς εξουσίας θα προσπαθήσει να γυρίσει το κλίμα και να μειώσει τη διαφορά πριν ποτέ σκεφτεί να καταφύγει στις κάλπες.<br />
<br />
<b>Λάθος 3:</b> <i><u>Η Τρόικα θα τον ρίξει</u></i><br />
<br />
Η Τρόικα προσπάθησε όντως να τον ρίξει, αλλά το δημοψήφισμα ήταν η διακήρυξη του ότι αν πέσει, θα πάρει και την Ελλάδα μαζί του. Ήταν πλέον όχι απλώς κυβέρνηση, αλλά κράτος. Και εμείς πανηγυρίσαμε αυτή τη διακήρυξη, ότι «με τον Αλέξη, ακόμα και στην Κόλαση». Έχουμε παράδοση στα τσάμικα-διακήρυξη της οπισθοδρομικότητας μας. Τα χορέψαμε στο Σύνταγμα, όπως και λίγο παλιότερα, υπό τη σκιά των τανκς...
Λάθος 4: Τουλάχιστον δεν έχουν τανκς<br />
<br />
Η κλιμάκωση της «καλής βίας» στην οποία όσοι εναντιώνονται βαφτίζονται «φασίστες», αυτής που δέρνει από γιατρούς μέχρι κρεοπώλες, δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε αναπόφευκτο κακό κάποιων ακραίων συνιστωσών. Είναι ακριβώς η υπενθύμιση του πόσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει ο Αλέξης στην αντιπολίτευση. Για αυτό άλλωστε πλέον τον «αγαπάνε» οι Ευρωπαίοι. Με αυτόν μπορούν να περάσουν μεταρρυθμίσεις. Χωρίς αυτόν, ξέρουν ότι θα παραλύσει η Αθήνα. Ο ακρογωνιαίος λίθος της δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ είναι η υφέρπουσα απειλή βίας. Είναι ότι θα πετάει πέτρες απέξω μέχρι να ξαναμπεί μέσα. Η τακτική άλλωστε χρησιμοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία στη Γερμανία του '30. Οι «Ρουβικώνες» τότε βέβαια φορούσαν καφέ στολές. Αναρωτιέμαι, αν με ένα τέτοιο άρθρο σε λίγο καιρό δεν θα περιμένω το σύνηθες «στόλισμα» από «αναγνώστες» αλλά ένα όχι τόσο ελαφρύ χτύπημα στην πόρτα. Ας είναι. Ο Fritz Gerlich ήταν πάντα ένας ήρωας μου.<br />
<br />
<b>Λάθος 5:</b> <i><u>Είναι αμόρφωτοι</u></i><br />
<br />
Μπορεί το μόνο βιβλίο που να έχουν διαβάσει να είναι κάποια επεξήγηση για τον Μαρξ, αλλά δεν είναι αμόρφωτοι. Είναι αρκετά μορφωμένοι για να ξέρουν ότι η δύναμη βασίζεται στην αμορφωσιά των άλλων. Στην δύναμη να πείσει κανείς τη μάζα ότι η ζωή της βελτιώνεται, ακόμα και όταν αυτή χειροτερεύει. <i>«Η Άγνοια Είναι Δύναμη»</i> θα μπορούσαν να γράφουν στους τοίχους των τάξεων κάθε φορά που κλείνουν σχολεία, και μαζί και μυαλά. Για κάθε βιβλίο που καίγεται, κάθε άποψη που φιμώνεται, κάθε φωνή που της επιτίθενται, κάθε ψεκασμένη θεωρία συνομωσίας που γίνεται «κοινή γνώση», χάνεται ένα μυαλό. Στη θέση του γεννιέται ένας φρέσκος αναγνώστης της <span style="color: #444444;">zougla</span> και του <span style="color: #444444;">makeleio</span>, των κορυφαίων σε αναγνωσιμότητα σάιτ αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.<br />
<br />
Λένε ότι τα νέα κρατάνε ή ένα κύκλο ειδήσεων, ή δέκα. Ο «αμόρφωτος» Αλέξης ελέγχει πλήρως τον κύκλο. Κάθε νέο που τον αφορά, κρατάει ένα κύκλο ειδήσεων, και εξαφανίζεται από κάτι άλλο, την ίδια ακριβώς τακτική που ακολουθεί και ο Τράμπ. Κάθε νέο που αφορά τους αντιπάλους του κρατάει δέκα. Ο Κ. Μητσοτάκης βρίσκεται συνέχεια στην άμυνα, παράξενο για έναν αρχηγό αντιπολίτευσης που δεν έχει κυβερνήσει ποτέ. Το πρόβλημα της χώρας έγινε η Siemens, και όχι οι διορισμοί. Τα αντιπολιτευτικά ΜΜΕ έχουν αναγκαστεί να δίνουν χώρο στους «Δεν πληρώνω» και στη Ζωή όταν αντιτίθενται στον Αλέξη, κρατώντας έτσι ζωντανά στοιχεία που θα δυσκολέψουν περεταίρω την ΝΔ στη διακυβέρνηση. Επικοινωνιακά, οι «αμόρφωτοι» κυριαρχούν. Ο Όργουελ, είμαι σίγουρος, ότι από κάπου μας βλέπει και γελάει με κάθε νέο που μαθαίνει να «αγαπάει το Μεγάλο Αδερφό».<br />
<br />
<b>Λάθος 6:</b> <i><u>Θα κερδίσει η αξιοπρέπεια</u></i><br />
<br />
Η ανατροφή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον εμποδίζει να πέσει στη λάσπη. Στέκεται ψηλά και παρατηρεί. Προσπαθεί φιλότιμα, στη Βουλή και στις εφημερίδες να μιλήσει λογικά. Πιστεύει ότι στη λογική κρύβεται η δύναμη. Ο Ρόμπερτ Χάινλαιν έγραψε ότι «μπορείς να πείσεις χίλιους ανθρώπους απευθυνόμενος στις προκαταλήψεις τους, πιο εύκολα από ότι μπορείς να πείσεις έναν απευθυνόμενος στη λογική». Το 1937 ιδρύθηκε στις ΗΠΑ το Ίδρυμα Ενάντια στην Προπαγάνδα. Έκλεισε το 1942, όταν κατάλαβαν ότι εν μέσω πολέμου, η απάντηση στην προπαγάνδα είναι πιο αποτελεσματική προπαγάνδα. Η αξιοπρέπεια δεν κερδίζει, τουλάχιστον όχι χωρίς να πέσει και αυτή στη λάσπη, εκεί που γίνεται η μάχη.<br />
<br />
<b>Λάθος 7:</b> <i><u>Δεν είναι ηγέτης</u></i><br />
<br />
Οι ηγέτες είναι κατά βάση πωλητές, όπως ο Steve Jobs, ο Περόν ή ο Ανδρέας. Διαμορφώνουν ένα όραμα και το «πουλάνε» στο λαό. Συνήθως είναι δικό τους, αλλά ο Αλέξης είναι ηγέτης που πουλάει καλύτερα το όραμα άλλων. Σε μια Ελλάδα ανίκανη να ανταγωνιστεί, το «όραμα» των Γερμανών δεν ήταν μια ισχυρή καταναλωτική μεσαία τάξη, μια χώρα που παράγει επιστήμονες και επιχειρήσεις, αλλά μια φτωχοποιημένη Ελλάδα, πηγή φτηνής εργασίας για τις άλλες, πιο αναπτυγμένες οικονομίες. Ο Σαμαράς απέτυχε να «πουλήσει» αυτό το όραμα στο πόπολο. Ο Αλέξης, του «όλοι εργάτες και αδέρφια είμαστε» αποτελεί τον ιδανικό ηγέτη-πωλητή για αυτή τη μετά-μνημονιακή Ελλάδα, όπου η ελίτ θα είναι στο δημόσιο και οι υπόλοιποι φτηνοί και αμόρφωτοι, ή στο εξωτερικό. Θα μπορούσε ποτέ άραγε ο Κυριάκος να πουλήσει επιτυχώς το πόσο ευτυχισμένοι θα είμαστε, ως φτωχά ταξικά αδέρφια των υπόλοιπων πρώην κομμουνιστικών χωρών, πρώτες ύλες για τα εργοστάσια του Σόιμπλε; Τιμή και δόξα λοιπόν στην ηγέτη-Αλέξη.<br />
<br />
<b><i><u>Συμπέρασμα</u></i></b>
<br />
Αν θέλει η Ελλάδα να επιβιώσει μέσα σε ένα Ευρωπαϊκό πλαίσιο και επιτέλους να εξελιχθεί σε ισότιμο εταίρο αντί για προτεκτοράτο της Γερμανίας, πρέπει οι υγιείς δυνάμεις του τόπου να σταματήσουν να υποτιμούν τον Αλέξη και να δουν το ΣΥΡΙΖΑ για αυτό που πραγματικά είναι: ένα κόμμα που επιθυμεί να εγκαταστήσει το δικό του κράτος, με σπουδή και μεταχειριζόμενο κάθε μέσο. Αν καταφέρει να ολοκληρώσει το έργο του, τότε τα μνημόνια θα φαντάζουν «καλές εποχές» σε μια αλβανοποιημένη Ελλάδα, όπου θα κυριαρχεί η φτώχεια, η βία και η μαφία, κρατική η όχι, όπως ακριβώς σε όλα τα πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα. Σημασία έχει να υπάρχουν οι υποδομές να ανακάμψουμε.<br />
Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύει, δεν χτίζει.<br />
<b><i>γράφει ο <a href="http://www.huffingtonpost.gr/george-lagarias/blog-giorgos-lagarias_b_18549172.html" target="_blank"><span style="color: black;">Γιώργος Λαγαρίας</span></a></i></b>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-22376475781147538762018-02-01T19:10:00.000+02:002018-02-19T19:33:13.550+02:00Σε αυτό το συλλαλητήριο, με αυτούς τους διοργανωτές ετοιμάζεσαι να πας;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2018/01/%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BA.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2018/01/%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BA.jpg" data-original-height="446" data-original-width="800" height="178" width="320" /></a><span style="float: left; font-family: "comic sans ms"; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;">Ό</span> σοι μιλάμε για τους διοργανωτές των συλλαλητηρίων για το «Μακεδονικό» και τον εθνικιστικό τους χαρακτήρα έχουμε διάφορους σοφιστές της πλάκας να μας ρωτούν όλο αθωότητα: <b><i>«Μα καλά, τους εκατοντάδες χιλιάδες που ήταν στη Θεσσαλονίκη τους λέτε ναζί, φασίστες και ακροδεξιούς;»</i></b>…
<br />
<br />
Απαντάμε (άλλη μια φορά): Όχι, όσοι ήταν στο συλλαλητήριο στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν ήταν ναζί. Όμως οι Κασιδιάρης, Παππάς και το υπόλοιπο χρυσαυγίτικο ασκέρι – που ήταν εκεί – είναι ναζί. Όχι, όσοι ήταν στο συλλαλητήριο στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν ήταν φασίστες. Αυτοί που βεβήλωσαν όμως το Μνημείο του Ολοκαυτώματος – και ήταν εκεί – είναι χιτλερικοί. Όχι, όσοι ήταν στο συλλαλητήριο στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν ήταν φασίστες. Όμως αυτοί που έκαψαν το κτίριο στην πόλη – και ήταν εκεί – είναι φασίστες. Όχι, όσοι ήταν στο συλλαλητήριο στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν ήταν ακροδεξιοί. Όμως αυτοί που από...
<br />
<a name='more'></a>βήματος του συλλαλητηρίου έβγαζαν κορώνες κατά των «γυφτοσκοπιανών», όπως ο Φράγκος Φραγκούλης, και κραύγαζαν από εξέδρας και δίπλα στους διοργανωτές το «αλήτες, προδότες, πολιτικοί» είναι ακροδεξιοί.
<br />
<br />
Πατριώτη, λοιπόν, εσύ που πήγες στο συλλαλητήριο και νιώθεις (ή παριστάνεις) τον θιγμένο, ότι τάχα αναφερόμαστε σε σένα όταν σου μιλάμε για τους διοργανωτές και κάποιους από τους συμμετέχοντες, να αφήσεις τα «σάπια», και εφόσον δεν είσαι φασίστας – που δεν είσαι – να πάρεις θέση για το γεγονός ότι μετατρέπεσαι στο υπόστρωμα για να κάνουν οι φασίστες τη δουλίτσα τους (για περισσότερα επ’ αυτού <a href="http://www.imerodromos.gr/patrioti-ase-ta-sapia" target="_blank">εδώ</a>).
<br />
<br />
Τώρα που συνεννοηθήκαμε (;) ας πάμε να δούμε ποιοι είναι τόσο οι διοργανωτές του νέου συλλαλητηρίου της Αθήνας, όσο και εκλεκτοί φορείς που καλούν σε αυτό.
<br />
<br />
<b>Μιχάκης</b>
<br />
<br />
Για τη παροχή άδειας χρήσης της πλατείας Συντάγματος την Κυριακή κατατέθηκαν στον δήμο Αθηναίων δυο αιτήσεις. Η μια (που απορρίφθηκε) ήταν από τον Δημήτριο Μιχάκη, ο οποίος κατά δήλωσή του εκπροσωπεί τα σωματεία «Ελληνορθόδοξο Κίνημα Σωτηρίας», «Πολιτιστικό Οδοιπορικό», την «Παμμακεδονική Ένωση Αυστραλίας», την «Επιστημονική Επιτροπή Εθνικών Ζητημάτων» και τον σύλλογο «Οι μωμόγεροι».
<br />
<br />
Για το «ποιόν» του Μιχάκη ως «δεξιός ψάλτης» και εμπροσθοφυλακή του ναζιστή χρυσαυγίτη Παππά στα προ διετίας επεισόδια που προκάλεσαν οι φασίστες στο θέατρο «Χυτήριο», και ως επικεφαλής των ισλαμοφάγων κατά των προσφυγόπουλων στο Ωραιόκαστρο έχουμε ήδη αναφερθεί στον Ημεροδρόμο <a href="http://www.imerodromos.gr/pii-diorganonoun-to-syllalitirio-makedonomachi-i-kryfonazi-ichitikovinteo/" target="_blank">αναλυτικά</a>:
Να προσθέσουμε ότι ο Μιχάκης τον Ιανουάριο του 2015 ήταν υποψήφιος με τους Ανεξάρτητους Έλληνες στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης (τερμάτισε προτελευταίος…).
<br />
<br />
Ο συγκεκριμένος το 2010 είχε συντονιστικό ρόλο σε ένα <a href="https://www.youtube.com/watch?v=8fZLwwgieLE" target="_blank">συλλαλητήριο</a> (το «πλήθος» δεν ξεπερνούσε τα 20 άτομα…) στην παραλία της Θεσσαλονίκης με κεντρικό ομιλητή τον ίδιο. Πίσω του στέκονταν τρεις λεβέντες με περικεφαλαία, ασπίδες και ακόντια.
<br />
<br />
<b>Παμμακεδονική</b>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2018/01/%CF%80%CE%B1%CE%BC.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2018/01/%CF%80%CE%B1%CE%BC.jpg" data-original-height="188" data-original-width="268" /></a></div>
Ως διοργανωτής του συλλαλητηρίου της Αθήνας κατακυρώθηκε, τελικά, η «Συντονιστική Επιτροπή Πανεθνικού – Παλλαϊκού Συλλαλητηρίου Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου». Οι διοργανωτές δήλωσαν επίσημα ότι εκπροσωπούνται από τέσσερα άτομα. Συγκεκριμένα: Τη Νίνα Γκατζούλη, εκπρόσωπο των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου. Τον Μιχάλη Πατσίκα, εκπρόσωπος του «Θερμαϊκός Ωρα Μηδέν – Ακομμάτιστοι Πολίτες». Τον Γιώργο Τάτσιο, πρόεδρο όλων των Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδονίας στην Ελλάδα. Τη Γεωργία Μπιτάκου, δημοσιογράφος – διοργανώτρια του συλλαλητηρίου.
<br />
<br />
Οι Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου, των οποίων ηγείται η Νίνα Γκατζούλη, έχουν βασική συνιστώσα την «Παμμακεδονική Α.Ε.» (Pan-Macedonian Association Inc.) των ΗΠΑ. Association Inc.) των ΗΠΑ. Η εν λόγω οργάνωση ιδρύθηκε το 1947 εν μέσω εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα, για να εξυμνήσει τον Τρούμαν (που εκτός από ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα έριχνε ναπάλμ στην Ελλάδα) και με σκοπό, φυσικά, την καταπολέμηση του κομμουνισμού. Στους <a href="http://panmacedonian.info/history-of-the-pan-macedonian-association-greek/" target="_blank">ύμνους της Παμμακεδονικής</a> για τις ΗΠΑ και τον Τρούμαν και τις οιμωγές της κατά της «Κομμουνιστικής απειλής» περιλαμβάνονται και τα εξής:
<br />
<br />
<i>«Το 1947 υιοθετήθηκε στις ΗΠΑ το Δόγμα/Σχέδιο Τρούμαν-Μάρσιαλ, σύμφωνα με το οποίο θα παρεχόταν βοήθεια στην Ελλάδα ούτως ώστε οι Έλληνες να καταπολεμήσουν το Κομμουνιστικό κίνημα το οποίο απλωνόταν με αστραπιαίο ρυθμό στον Ελλαδικό χώρο. Η Κυβέρνηση Τρούμαν, μέσω του προαναφερθέντος Δόγματος/Σχεδίου και η οικονομική ενίσχυση της Αμερικής μαζί με τις τόσες θυσίες του Ελληνικού λαού και το Ελληνικό αίμα που χύθηκε κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου, έσωσε την Μακεδονία από τα πλοκάμια της Κομμουνιστικής απειλής».</i><br />
<br />
Η «Παμμακεδονική Α.Ε.» των ΗΠΑ, έχει κατά καιρούς ευθυγραμμιστεί απόλυτα με τη δολοφονική εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ τόσο στην επέμβαση του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία όσο και στην εισβολή του Μπους στο Ιράκ:
<br />
<br />
<i>«Χαρακτηριστικές οι επίσημες διακηρύξεις που υιοθετήθηκαν στα ετήσια συνέδρια του 2004 («υποστηρίζουμε τις ένοπλες δυνάμεις της Αμερικής που βρίσκονται σε πολεμικά θέατρα στο εξωτερικό») και του 2005 («καταδικάζουμε την τρομοκρατία σε όλες τις μορφές της και υποστηρίζουμε τις προσπάθειες των Αμερικανών ανδρών-γυναικών των ενόπλων δυνάμεων οι οποίοι υπηρετούν στην πρώτη γραμμή διεθνώς»). Σε μια εποχή, θυμίζουμε, που οι αποκαλύψεις για τη φρίκη του Αμπού Γκράιμπ και των «αντιτρομοκρατικών» επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού ξεσήκωναν τη δημοκρατική κοινή γνώμη στο εσωτερικό των ίδιων των ΗΠΑ»</i>
<br />
<br />
Η Παμμακεδονική συνιστώσα του συλλαλητηρίου έχει παλιά… «δημοκρατική» παράδοση. Για παράδειγμα το 22ο «παμμακεδονικό» συνέδριό της, τον Αύγουστο του 1968 στη Θεσσαλονίκη, οργανώθηκε από τις χουντικές αρχές . Στην οργανωτική επιτροπή («Εφημερίδα των Συντακτών», Τάσος Κωστόπουλος, 24/4/2016) <i><b>«μετείχαν ο υπουργός Βορείου Ελλάδος, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου (και μέλος του «επαναστατικού συμβουλίου» της χούντας) Νίκος Γκαντώνας (…) την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου κήρυξε αυτοπροσώπως ο β’ αντιπρόεδρος της χουντικής κυβέρνησης Δημήτριος Πατίλης (πάλαι ποτέ αξιωματικός του Τάγματος Ασφαλείας Ναυπάκτου επί Κατοχής και μέλος, επίσης, του «επαναστατικού συμβουλίου»), ενώ διαβάστηκε και «χαιρετιστήριο μήνυμα» του άλλου αντιπροέδρου –του γνωστού Παττακού»</b></i>. Στο ίδιο <a href="http://www.efsyn.gr/arthro/ellas-ellinon-makedonoamerikanon-0" target="_blank">άρθρο</a> πληροφορούμεθα ότι η «Παμμακεδονικής» είχε ένα πλήρες… χουντικό καλοκαίρι το 1968 όταν είχαμε «επίσκεψη της ηγεσίας της στον δικτάτορα Παπαδόπουλο και πανηγυρική φωτογράφησή της μαζί του (28/8/1968)».
<br />
<br />
Σε ό,τι αφορά τον «ύπατο προέδρο» Παναγιώτη Αϊβάζη της Παμμακεδονικής, έλεγε (όπως διαβάζουμε στο άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών»):
<br />
<br />
<i>«Εκ μέρους της Υπάτης Δ/σεως της Παμμακεδονικής Ενώσεως Αμερικής-Καναδά, με εθνικήν υπερηφάνειαν εκφράζω τον ενθουσιασμόν μας διά την επελθούσαν πραγματικήν αλλαγήν εις τον πολιτικόν και κοινωνικόν βίον της φιλτάτης πατρίδος μας εκ της επεμβάσεως του εθνικού μας στρατού και υπό της Εθνοσωτηρίου Επαναστατικής Κυβερνήσεως της 21 Απριλίου 1967. Διακηρύττω προς πάσαν κατεύθυνσιν την ύπαρξιν εις την Πατρίδα μας υγιούς και πραγματικής Δημοκρατίας πλέον και την επικράτησιν πλήρους ελευθερίας, γαλήνης, τάξεως και ασφαλείας. […] Προς πάντας απευθύνω θερμόν και εγκάρδιον πατριωτικόν χαιρετισμόν, με αισθήματα αφοσιώσεως εις την Εθν. Κυβέρνησιν, τα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη και τα πεπρωμένα του Εθνους και με την διαβεβαίωσιν ότι η Παμμακεδονική Αμερικής-Καναδά θα αποτελή πάντοτε τμήμα της Πατρίδος εν τη Ξένη, προκεχωρημένον φυλάκιον του Εθνους μας και ακοίμητον φρουρόν της Ελλάδος και της Μακεδονίας μας» </i>(«Φωνή της Καστορίας», 25/8/1968, σ.1).<br />
<br />
Ο δε «κυβερνήτης Ν. Υόρκης» της Παμμακεδονικής (και πρόεδρος των εκεί εισαγωγέων-εξαγωγέων) Γεώργιος Ζίας, μετέπειτα «ύπατος πρόεδρος» κατά το μεγαλύτερο μέρος της δικτατορίας (1971-1974)», έλεγε σε πρωτοσέλιδη συνέντευξή του στην ίδια εφημερίδα:<br />
<br />
<i>«Διακηρύττω με ιδιαιτέραν χαράν και υπερηφάνειαν ότι συναντήσαμεν εις την πατρίδα μας πλήρη τάξιν, ειρήνην, ομόνοιαν και ασφάλειαν, πράγματα τα οποία εις ουδεμίαν άλλην χώραν συναντά κανείς. Και ταύτα χάρις εις την εθνοσωτήριον επέμβασιν του ηρωικού μας στρατού και την Επαναστατικήν Κυβέρνησιν της 21 Απριλίου 1967. Οι απανταχού Ελληνες πρέπει να τους ευγνωμονούμεν» (Πηγή: ο.π.)
Βασική συνιστώσα των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου είναι και Παμμεκοδονική της Αυστραλίας. Η τελευταία, χωρίς περιστροφές διαδηλώνει – από την επίσημη ιστοσελίδα της – τα εξόχως… «πατριωτικά»:
«Διεκδικούμε πολιτισμικά, εθνογραφικά και ιστορικά το Μοναστήρι, Γευγελή, Στρώμνιτσα, Κρούσοβο, Αχρίδα, Πετρίτσι, Άνω Τσουμαγιά, Ανατολική Ρωμυλία, Kωνσταντινούπολη, Μ.Ασία, Πόντο, Κύπρο, Β.Ήπειρο…»!</i> (<a href="http://pamakedonikienwsiellados-australias.blogspot.gr/p/blog-page_23.html" target="_blank">δείτε εδώ</a>)<br />
<br />
<b>Θερμαϊκός</b><br />
<br />
Στους συνδιοργανωτές του συλλαλητηρίου περιλαμβάνεται η Κίνηση «Θερμαϊκός Ώρα Μηδέν – Ακομμάτιστοι Πολίτες» με εκπρόσωπο τον κ.Μιχάλη Πατσίκα, ο οποίος υπήρξε γενικός γραμματέας της «Σπίθας» του Μίκη Θεοδωράκη.
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2018/01/%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%92-300x225.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2018/01/%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%92-300x225.jpg" data-original-height="225" data-original-width="300" /></a></div>
Ο κ. Πατσίκας μαζί με τον κ. Όθωνα Ιακωβίδη υπήρξαν βασικοί προπαγανδιστές του συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης στα ΜΜΕ της Βορείου Ελλάδας. Ο δεύτερος ήταν ομιλητής επί 14 λεπτά στην συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης. Εκεί ήταν που ζήτησε από το ακροατήριο «να θυμηθούμε ότι είμαστε Έλληνες» διότι όπως εξήγησε «δεν γίνεται να έχουμε προγόνους λιοντάρια κι εμείς να είμαστε κότες»… Εκεί ήταν που φώναξε από μικροφώνου την απειλή «να επιβάλλουμε την βούλησή μας με κάθε τρόπο», η οποία συμπεριλήφθηκε στο εμφανιζόμενο σαν «ψήφισμα» του συλλαλητηρίου. Περιττό να σημειώσουμε πως ο συγκεκριμένος τυγχάνει ιδιαίτερης προβολής στον επίσημο ιστότοπο του «Θερμαϊκού».
<br />
<br />
Μερικές από τις θέσεις – αναρτήσεις του κ.Ιακωβίδη στην ηλεκτρονική σελίδα του είναι οι ακόλουθες:
<br />
<br />
«ΌΣΟ ΑΝΑΘΈΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΈΠΟΥΜΕ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΉΣΕΙΣ ΔΩΣΙΛΌΓΩΝ ΚΑΙ ΒΟΥΛΉ ΑΝΔΡΕΙΚΈΛΩΝ να χειρίζονται και να διαπραγματεύονται εθνικές υποθέσεις, είναι βέβαιο ότι η συνθήκη της Λωζάνης (μέσα από μία νέα “ερμηνεία” της, όπως ο ΠτΔ άφησε να αιωρείται ότι μπορεί να συμβεί) θα καταλήξει σε παραχώρηση και της Κοζάνης …..» (8/12/2017 – με αφορμή την επίσκεψη Ερντογαν στην Αθήνα)
«ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΜΙΛΑΣ ΡΕ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ; ΣΕ ΧΑΧΟΛΟΥΣ ;;; Όταν ο προκαθήμενος της χούντας της κομματοκρατίας και της εθελοδουλείας μιλά για Δημοκρατία, ξεπερνά και τον δικτάτορα Παπαδόπουλο που επίσης μας παρουσίαζε τη χούντα του για Δημοκρατία !!» (18/11/2017 – αναφερόμενος στον Τσίπρα με αφορμή ομιλία του).<br />
<br />
«Ο ΚΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΥΛΗΔΕΣ* (με αφορμή τη χθεσινή «αρχηγική εμφάνιση» του Κούλη, στην πασαρέλα της ΔΕΘ) Τη μόνη κοινωνία που μπορεί να διαμορφώσει ο Κούλης μας, είναι μία κοινωνία κούληδων * «κούλης» : (στην Ινδική αποικιοκρατία) σκλάβος, παρίας, άνθρωπος/ζώο, που γεννήθηκε για να υπηρετεί τους αφεντάδες του» (17/9/2017 – αναφερόμενος στον Κυριάκο Μητσοτάκη).
«ΑΡΧΗ, ΑΝΔΡΑ ΔΕΙΚΝΥΣΙ» Ο ΖΟΥΡΑΡΙΣ (με τα «μέζεα» του) ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΜΟΥΝΟΨΕΙΡΑ !!! ΕΓΙΝΕ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΒΡΑΚΙ ΤΗΣ ΡΕΠΟΥΣΗ!!! (25/5/2017)<br />
<br />
Επίσης ο κ.Ιακωβίδης τυγχάνει λάτρης δημοσιευμάτων – τα οποία αναδημοσιεύει στην σελίδα του (10/10/2017) – του τύπου : <i>«Κι όμως η Ιερουσαλήμ ιδρύθηκε από… Έλληνες»</i> (PRoNEWS.GR)
<br />
<br />
Όσο για την σελίδα του «Θερμαικού» σε περίοπτη θέση αναπαραγάγει καλέσματα υπέρ συλλαλητηρίου κινήσεων εφέδρων (πχ Σύλλογος Εφέδρων Πελοποννήσου», «Λέσχη Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων» κλπ) ή δήμων όπως ο Δήμος Σκύδρας που βάζει λεωφορεία για το συλλαλητήριο της Αθήνας.
<br />
<br />
Θυμίζουμε ότι η Δήμαρχος Σκύδρας, συνηθίζει να καλεί με κάθε επισημότητα χρυσαυγίτες βουλευτές στο δημαρχείο της και φιλοξενείται επαινετικά στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής (<a href="http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/drasthriothtes-topikwn383" target="_blank">εδώ η δήμαρχος Σκύδρας υποδέχεται τον βουλευτή της ΧΑ 13/1/2016</a>)
<br />
<br />
<b>Γεωργία Μπιτάκου</b>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2018/01/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2018/01/images.jpg" data-original-height="275" data-original-width="183" /></a></div>
Η κυρία Γεωργία Μπιτάκου δηλώνει δημοσιογράφος και είναι εκπρόσωπος – διοργανώτρια του συλλαλητηρίου σύμφωνα με την ανακοίνωση των οργανωτών. Κύρια ενασχόληση της ωστόσο είναι η διοργάνωση των «No Limits» δηλαδή των «εκτός ορίων» αγώνων Kick boxing που συνήθως διεξάγονται μέσα σε κλουβιά – αρένες κλεισμένα με συρματοπλέγματα. Στους αγώνες που κατά καιρούς έχει διοργανώσει στην Ελλάδα υπάρχει αισθητή παρουσία μελών της «Χρυσής Αυγής». Ηταν μάλιστα τον Ιούνιο του 2017 σε αγώνα ανάμεσα στον Σταμάτη Μπιτάκο (αδελφός της) και τον Αλβανό αθλητή Florian Marku που οι χρυσαυγίτες βρήκαν την ευκαιρία να ξεδιπλώσουν από την κερκίδα όλο το φασιστικό και ρατσιστικό «ρεπερτόριο» τους. <br />
<br />
Στην προσωπική της σελίδα στο Facebook η κυρία Μπιτάκου χρησιμοποιεί πολύ ενδιαφέρουσα φρασεολογία για να διατυπώσει τις απόψεις της και να προπαγανδίσει το συλλαλητήριο. Για παράδειγμα:
<br />
<br />
<i>«Αυτούς ταΐζουμε μέσα στη Βουλή !!!! Της ίδιας στόφας ΕΦΙΑΛΤΕΣ!!!!!!»</i> (26/1/2018 – με αφορμή την δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη ότι δεν θα πάει στο συλλαλητήριο) .
<i>«Ο αγώνας για λευτεριά τώρα ξεκίνησε και πρέπει να λήξει όταν τελειώσουμε με την κατοχή , όταν αδειάσει η Βουλή από το κηφηναριό των δοσίλογων… Αυτό το συλλαλητήριο πρέπει να έχει όλο τον πληθυσμό της χώρας από κάτω και η εξέδρα θα είναι μόνο μπροστά στο Ναό της Δημοκρατίας στη Βουλή που τώρα μπαινοβγαίνουν ανενόχλητοι υπάλληλοι εβραϊκού τραπεζικού λόμπι… Το επόμενο συλλαλητήριο που από σήμερα ετοιμάζεται και που έρχεται να σας αποτελειώσει ΠΡΟΔΟΤΕΣ!!!!!!!» </i>(22/1/2018)<br />
<br />
<i>«Όπου κίτρινο ήταν Μακεδονία στην Αυτοκρατορία του μεγαλύτερου Στρατηλάτη όλων των εποχών, του Έλληνα Μεγάλου Αλεξάνδρου!!!! Τους κατακτούσε παρέα με δοξασμένους στρατηγούς, καλλιτέχνες και φιλοσόφους γιατί ο στόχος ήταν ένας: εξάπλωση και διάδοση, απόλυτη κυριαρχία του Ελληνισμού!!!! Με τη λογική των Σκοπιανών λοιπόν να επιδιώξουν και οι υπόλοιποι του χάρτη να ονομαστούν Μακεδονία μέχρι και οι βορειοδυτικοί Ινδοί, ΑΛΛΆ να μάθουν Ελληνικά να προσαχθούν στο Ελληνικό κράτος… Πρέπει να τους τελειώσουμε και μπορούμε πριν μας αφανίσουν ολοκληρωτικά !!!!»</i> (19/1/2018 – «Μακεδονία» μέχρι την… Ινδία θέλει η κυρία Μπιτάκου…)<br />
<br />
<i>«…να απαλλαγούμε από όλους αυτούς τους επονείδιστους, ξεδιάντροπους, ανήθικους, αναίσχυντους κηφήνες …. τις εφιαλτικά σιχαμερές και αισχρές κεφαλές του τόπου ….»</i> (8/12/2017 – από τις πολιτικές αποτιμήσεις της κυρίας Μπιτάκου)<br />
<br />
<i>«Αποφάσισα να σταματήσω να πηγαίνω στο θέατρο χαμένος χρόνος και χρήμα γιατί οι καλύτερες «παραστάσεις» είναι δωρεάν και είναι αυτές που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο Αλέξης και ειδικά όταν βάζει τον Παυλόπουλο να ανοίγει την αυλαία … πολύ καλά έκανε (σσ: ο Ερντογάν) και τους χόρεψε στο ταψί αφού ξέρει ότι μπροστά σε απάτριδες και προσκυνημένους…Αφού κετέστρεψε οικονομικά , στρατιωτικά, πολιτισμικά και ηθικά τη χώρα , ο σαλτιμπάγκος «εκπρόσωπός» μας (σσ: ο Τσίπρας), ετοιμάζεται να δώσει και τα κλειδιά της Θράκης… Για άλλη μια φορά ΟΣΚΑΡ λοιπόν για τον Αλέξη και σε πολλές κατηγορίες : καλύτερος ανθέλληνας , καλύτερος υποτακτικός , καλύτερος ανιστόρητος , καλύτερος παραχαράκτης , καλύτερος εκποιητής , καλύτερος Γενοκτόνος και εύχομαι πολύ σύντομα ….να πάρει και τον τελευταίο ρόλο της δωσίλογης καριέρας του : αυτόν του καταζητούμενου για το έγκλημα της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ!!!!!!!»</i> (7/12/2017 – με αφορμή την επίσκεψη Ερντογαν στην Ελλάδα)<br />
<br />
<b>Πολιτιστικοί Σύλλογοι</b><br />
<br />
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδονίας (ΠΟΠΣΜ) με πρόεδρο τον κ. Γιώργο Τάτσιο είναι επίσης εκ των διοργανωτών. Όπως αναφέρει στην επίσημη ιστοσελίδα της <i>«ιδρύθηκε το 2014 από εκπροσώπους Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων που εδρεύουν σε όλη την Ελλάδα. Κύριος στόχος αυτής της ενωτικής κίνησης είναι η διαφύλαξη και διάδοση της γνήσιας Μακεδονικής Παράδοσης ως αναπόσπαστο κομμάτι της ευρύτερης Ελληνικής Παράδοσης»</i>.
<br />
<br />
Σε πρόσφατη ανοιχτή επιστολή της προς τη Βουλή, η ΠΟΠΣΜ (21/12/2017), δίνοντας το στίγμα της όσον αφορά την <i>«διαφύλαξη της γνήσιας πολιτιστικής ταυτότητας» φαίνεται να θεωρεί ότι αυτή περνάει κυρίως μέσα από την απαγόρευση σλαβικών τραγουδιών και χορών στην Ελλάδα και ειδικά στη Μακεδονία διότι πιστεύει ότι συμπατριώτες μας «παρασύρονται» από «πολλές ορχήστρες που έχουν απήχηση στο νεανικό κοινό»</i>… Ο δε κ.Γ. Τάτσιος δεν φείδεται δηλώσεων κατά «των προδοτών της ενδοχώρας» όσον αφορά το «Μακεδονικό».
<br />
<br />
Εξέχουσα μορφή της ΠΟΠΣΜ μέχρι τον Μάη του 2017 ήταν κάποιος κύριος Δημήτρης Ευαγγελίδης ο οποίος – μέχρι να αποχωρήσει – έφερε επί τριετία τον τίτλο του «Έφορου Τεκμηρίωσης» της Ομοσπονδίας.
<br />
<br />
Ο περί ου ο λόγος είναι αυτός για τον οποίο η ΕΝΕΚ, το εθνικιστικό – φασιστικό κόμμα, εξέδωσε ανακοίνωση (7/6/2009) για να τονίσει επί τη επετείω της ίδρυσής της ότι <i>«την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Αθανάσιος Πλεύρης και ο Συναγωνιστής και συγγραφέας Εθνικιστικών βιβλίων Δημήτρης Ευαγγελίδης»</i>.
Ο εν λόγω φέρεται συνοδοιπόρος του ναζιστή – χουντικού Κώστα Πλεύρη ως στέλεχος της «<a href="http://www.efsyn.gr/arthro/ellas-ellinon-makedonoamerikanon-0" target="_blank">4ης Αυγούστου</a>» ενώ ειδικεύεται σε <a href="https://hellas-now.com/pos-tha-gini-o-diamelismos-tou-skopianou-protektoratou-analysi/" target="_blank">άρθρα</a> του τύπου <i>«Πως θα γίνει ο διαμελισμός του σκοπιανού προτεκτοράτου» και εισηγείται την κατάληψη από την Ελλάδα της νότιας FYROM: «Η Ελλάδα έχει όλα τα νόμιμα δικαιώματα να διεκδικήσει την πεδιάδα της Πελαγονίας (περιοχή Μοναστηρίου-Βιτώλια) και την περιοχή Γευγελής-Δοϊράνης δηλ. τα εδάφη (20-15%) νοτίως της νοητής γραμμής Αχρίδα-Περλεπές-Στρώμνιτσα μέχρι τα σημερινά ελληνο-βουλγαρικά σύνορα, λόγω της ύπαρξης ακόμα και σήμερα ελληνικών πληθυσμών».</i><br />
<br />
Ο Ευαγγελίδης, όπως φαίνεται στις αναρτήσεις του στο facebook, δηλώνει υποστηρικτής του «Θερμαικού» και των πρωτοβουλιών του για τα συλλαλητήρια, αναπαράγει άρθρα υπέρ του <i>«ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΗΝΩΜΕΝΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ΕΜΙΡΑΤΑ;»</i>, λατρεύει κείμενα όπως <i>«Σήμερα, 73 χρόνια μετά, με καθαρή ματιά, ας αντιληφθούμε τι διακυβεύθηκε τον Δεκέμβριο του 1944 στους δρόμους της Αθήνας και ας κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στους χωροφύλακες του Μακρυγιάννη, στους άνδρες της Γ΄ Ορεινής Ταξιαρχίας του Θρ.Τσακαλώτου και στον «πατέρα της νίκης» Ουίνστων Τσώρτσιλ, που κράτησαν την Ελλάδα στον Ελεύθερο Κόσμο»</i>. (3/12/2017) και – λογικό – αποθεώνει τις απόψεις του Φαήλου Κρανιδιώτη…<br />
<br />
Αυτοί είναι οι επίσημοι διοργανωτές του συλλαλητηρίου στην Αθήνα. Ωστόσο στην «πρώτη γραμμή» αυτών που καλούν με όλες τους τις δυνάμεις τον κόσμο να πάρει μέρος είναι πολύ και διάφοροι. Χαρακτηριστικό το παρακάτω παράδειγμα:<br />
<br />
<b>Ενώσεις Απόστρατων Αξιωματικών</b><br />
<br />
Από το συλλαλητήριο δεν απουσιάζουν οι Ενώσεις των Αποστράτων Αξιωματικών οι οποίες παρεμπίπτοντος χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και βρίσκονται υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και του εκάστοτε ΥΠΕΘΑ. Σε πρόσφατη συνεδρίαση του το Συντονιστικό Συμβούλιο των Τριών Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών, <a href="https://www.facebook.com/people/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%A1%CE%BF%CE%B6%CE%AE%CF%82/100008331211459" target="_blank">αποφάσισε τη συμμετοχή του</a> στο συλλαλητήριο της Αθήνας, αφού εξάλλου είχε προηγηθεί και αυτή στο αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης. Ως συντονιστή της εκδήλωσης στην Αθήνα όρισαν τον Πρόεδρο της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Αντιστράτηγο ε.α. Βασ. Ροζή. Πρόεδρος του Συντονιστικού τους είναι ο Αντιναύαρχος Π.Ν.ε.α. Σ. Περβαινάς.<br />
<br />
Ο Περβαινάς είναι αυτός που έχει <a href="http://www.stoxos.gr/2013/12/blog-post_7569.htmlhttp://www.onalert.gr/stories/kalos-psifisan-xrysi-aygi-oi-stratiotikoi)" target="_blank">δηλώσει</a>:<br />
<br />
<i>“Καλώς ψήφισαν όσοι στρατιωτικοί ψήφισαν Χρυσή Αυγή” αφού “όταν την ψήφιζαν δεν ήταν εγκληματική οργάνωση”. Ερωτηθείς, δε, αν θεωρεί ή όχι ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση απαντά ότι “επειδή εγώ είμαι θεσμικός θα περιμένω να αποφανθεί η Δικαιοσύνη”…</i><br />
<br />
Ο Ροζής είναι αυτός που φέρεται ως ομιλητής εκ μέρους του Αποστράτων στο συλλαλητήριο. Έχει περιπλανηθεί στο πρόσφατο παρελθόν σε μια σειρά από ακροδεξιά κόμματα.
<br />
<br />
Τον Ιούλιο του 2016 είχε <a href="http://www.naftemporiki.gr/story/1123990/nea-deksia-genikos-dieuthuntis-o-antistratigos-ea-b-rozis" target="_blank">οριστεί</a> γενικός διευθυντής της Νέας Δεξιάς, με απόφαση του προέδρου του κόμματος Φαήλου Κρανιδιώτη.<br />
<br />
Είχε προηγηθεί το πέρασμα του, από τις «ΡΙΖΕΣ», το κόμμα του άλλοτε στενού συνεργάτη του Αν. Σαμαρά, Π. Μπαλτάκου.
Στον… ελεύθερο χρόνο του συμμετέχει και ως βασικός ομιλητής σε <a href="https://www.facebook.com/people/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%A1%CE%BF%CE%B6%CE%AE%CF%82/100008331211459">εκδηλώσεις</a> που γίνονται στο Γράμμο και στο Βίτσι, αλλά και σε πρόσφατη εκδήλωση στου «Μακρυγιάννη» <br />
<br />
Σε αυτό το συλλαλητήριο, με αυτούς τους διοργανωτές και με αυτούς τους συνοδοιπόρους, έδωσε την ευλογία του ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και θα συμμετάσχει η Εκκλησία της Ελλάδος δια του αντιπροέδρου της Δ.Ι.Σ., Μητροπολίτη Σύρου Δωροθέου, ο οποίος και θα αναγνώσει το σχετικό ανακοινωθέν της Δ.Ι.Σ., πλαισιουμένου από τους Σεβ. Μητροπολίτες Δράμας κ. Παύλο και Χίου κ. Μάρκο. <br />
<br />
Σε αυτό το συλλαλητήριο, με αυτούς τους διοργανωτές και με αυτούς τους συνοδοιπόρους, καλούν οι ΑΝΕΛ συγκυβερνήτες του κ.Τσίπρα, η «Ένωση Κεντρώων» του Βασίλη Λεβέντη και (ανεπίσημα) η ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.<br />
<br />
<b>Σε αυτό το συλλαλητήριο, με αυτούς τους διοργανωτές και με αυτούς τους συνοδοιπόρους δεν είναι καθόλου περίεργο ότι διαφημίζουν την συμμετοχή τους οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής</b>.
<br />
<br />
<u>ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ</u>: Ο Μίκης Θεοδωράκης σύμφωνα με ανακοινώσεις που έχουν γίνει – και δεν έχουν μέχρι τώρα διαψευστεί από τον ίδιο – θα είναι κεντρικός ομιλητής στο εν λόγω συλλαλητήριο. Πράγμα που ήδη αξιοποιούν πολλοί και διάφοροι για το «ξέπλυμά τους». Εφόσον αυτό συμβεί, δύο κουβέντες. Πρώτη κουβέντα: Κρίμα… Δεύτερη κουβέντα: Ο μουσικοσυνθέτης Θεοδωράκης δεν έχει το αλάθητο. Κι αν αυτό ισχύει για τον παγκόσμιο μουσικοσυνθέτη Θεοδωράκη, πόσο μάλλον για τον «πολιτικό» Θεοδωράκη. Η άποψη που έχει για το «Μακεδονικό» ο Μίκης είναι λαθεμένη. Μεγαλύτερο, όμως, θα είναι το λάθος να υπερασπιστεί αυτή τη λάθος θέση του με το ασύγγνωστο λάθος μιας συμμετοχής του σε ένα συλλαλητήριο με τέτοιους διοργανωτές και με τέτοια συνθήματα. Από εκεί και πέρα τον μουσικοσυνθέτη Θεοδωράκη, αλλά και τους αγώνες του, δεν μπορεί να τους «κοντύνει» κανείς.<br />
Ούτε καν ο ίδιος.
<br />
από το <a href="http://www.imerodromos.gr/idou-pii-diorganonoun-to-syllalitirio-ke-mia-kouventa-gia-ton-miki-ton-nikou-bogiopouloupanagioti-theodoropoulou/" target="_blank"><span style="color: black;">Ημερόδρομος</span></a>
</div>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2627119726475165714.post-27276203659690524802017-12-31T10:28:00.000+02:002017-12-31T10:28:07.998+02:00Αγιοβασιλιάτικες ζοχάδες <a href="http://harlemnightclub.co.uk/wp-content/uploads/2017/11/article-2076268-0F3A460E00000578-447_634x607.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://harlemnightclub.co.uk/wp-content/uploads/2017/11/article-2076268-0F3A460E00000578-447_634x607.jpg" data-original-height="607" data-original-width="634" height="306" width="320" /></a>
<span style="float: left; font-family: "comic sans ms"; font-size: 50px; line-height: 38px; padding-right: 5px; padding-top: 1px;">Ό</span>πως κάθε χρόνο τέτοια μέρα, παραμονή πρωτοχρονιάς, έφυγα αχάραγα από το σπίτι και πήγα να πιω καφέ στο γραφείο μου. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγω τις αγιοβασιλιάτικες ζοχάδες που με πιάνουν με τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα των φάλτσων πιτσιρικάδων.<br />
<br />
- Να τα πούμε;<br />
- Πείτε τα!<br />
-<i> "Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά..."
</i><br />
<br />
Με τις πρώτες λέξεις αρχίζει να πεταρίζει το μάτι μου. "Δεν μπορεί", σκέφτομαι, "με δουλεύει ο πιτσιρικάς. Έναν άντρα ένα κι εξήντα εννιά (με το ζόρι) δεν τον λες με τίποτε ψηλή δεντρολιβανιά, μάλλον κοντοπίθαρο τον λες, παρεκτός και θες να του κάνεις πλάκα...
<br />
<br />
- <i>"...κι αρχή καλός μας χρόνος, εκκλησιά με τ' άγιο θρόνος..."
</i><br />
<br />
Εδώ ξεροκαταπίνω και...
<a name='more'></a>
πάω πάσο. "Ποιητική αδεία", ξανασκέφτομαι, "ο αρσενικός θρόνος έγινε ουδέτερο: το θρόνος". Αλλά ο πιτσιρικάς πρέπει σίγουρα να με δουλεύει. Από πού κι ως πού με βλέπει ως εκκλησιά; Εκτός αν εννοεί ότι παραχόντρυνα τελευταία και η κοιλιά μου μοιάζει με τρούλλο...
<br />
<br />
- <i>"...Άγιος Βασίλης έρχεται και δεν μας καταδέχεται..."
</i><br />
<br />
Νά τα μας! Τί γκίνια είν' αυτή, ρε γαμώτο; Αυτός ο παχουλός, ασπρομάλλης γεράκος, που μοιράζει δώρα σε όλον τον κόσμο, εμένα δεν με καταδέχεται! Τί διάολο, στο πηγάδι έχω κατουρήσει εγώ και δεν με καταδέχεται ο άη-Κλάους τής κοκακόλας;
<br />
<br />
- <i>"...από την Καισαρεία, συ 'σαι αρχόντισσα κυρία..."
</i><br />
<br />
Εδώ το ποτήρι ξεχειλίζει. Όχι από την Καισάρεια που γίνεται Καισαρεία (ποιτική αδεία πάντα) αλλά από το κωλόπαιδο με το τρίγωνο που με βλέπει ως αρχόντισσα κυρία, παρά τις τρεις πήχες γένι και την αρκουδόφατσά μου. Κι όχι μόνο με βλέπει ως κυρία (έστω και αρχόντισσα), αλλά με προκαλεί κιόλας:
<br />
<br />
- <i>"..δες κι εμέ, το παλληκάρι..."
</i><br />
<br />
Και τί ακριβώς υποτίθεται ότι πρέπει να κάνω εγώ με τον πιτσιρικά; Με δούλεψε, με κορόιδεψε, με ζοχάδιασε, με προκάλεσε στο ίδιο μου το σπίτι και πρέπει όχι μόνο να τον ευχαριστήσω αλλά να του δώσω και ρεγάλο από πάνω; Ρε, δεν με παρατάτε πρωινιάτικα! Χίλιες φορές στο γραφείο για καφέ, λέμε! Κι άσε την πραγματική αρχόντισσα του σπιτιού να καθαρίσει...
<br />
<br />
Πώς γίνεται, όμως, ενώ ο τόπος μας έχει θαυμάσια πρωτοχρονιάτικα κάλαντα, να έχει επικρατήσει αυτή η αηδία που προσβάλλει και τα αφτιά μας και την αισθητική μας γενικώτερα; Την απάντηση την δίνει ο μέγας Παπαδιαμάντης με μια απλή ιστορία, την οποία μεταφέρω εν συντομία:
<br />
<br />
Εκείνη την εποχή, λοιπόν, νέος τις αθηναίος ερωτεύτηκε (για κακή μας τύχη) νεαρά μεν παντρεμένη δε αθηναία τής υψηλής κοινωνίας. Η νεαρά, όμως, σεμνή και μετρημένη, δεν υπέκυπτε με τίποτε στην πολιορκία τού επίδοξου εραστή. Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο ερωτευθείς νέος αποφάσισε να κάνει καντάδα στο αντικείμενο του πόθου του, πλην κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο, μιας και η νεαρά ήταν παντρεμένη. Έτσι, ο νέος έγραψε τους περιπαθείς του στίχους και τους ανακάτεψε με άλλους, άσχετους μεν εορταστικούς δε στίχους.<br />
Δείτε:
<br />
<br />
<i>(άσχετο εορταστικό)</i><br />
<i>ψηλή μου δεντρολιβανιά,</i><br />
<i>(άσχετο εορταστικό)</i><br />
<i>εκκλησιά με τ' άγιο θρόνος,</i><br />
<i>(άσχετο εορταστικό)</i><br />
<i>στην γη να περπατήσεις</i><br />
<i>και να με καλοκαρδίσεις </i><br />
<i>(άσχετο εορταστικό)</i><br />
<i>και δεν με καταδέχεσαι </i><br />
<i>(άσχετο εορταστικό)</i><br />
<i>συ 'σαι αρχόντισσα κυρία,</i><br />
<i>(άσχετο εορταστικό)</i><br />
<i>ζαχαροκάντια ζημωτή,</i><br />
<i>(άσχετο εορταστικό)</i><br />
<i>δες κι εμέ το παλληκάρι...</i><br />
<br />
Καταλάβατε τι τραβάμε τώρα; Επειδή ένας...άντε μη πω...δεν μπόρεσε κάποτε να...άντε μη ξαναπω...πρέπει σήμερα εμείς να...θου, κύριε... Αμάν!<br />
<br />
Ας είναι. Σταματώ εδώ. Αρκετά γκρίνιαξα τέτοια μέρα. Ώρα να ηρεμήσω και να πάω μια βόλτα από το βιβλιοπωλείο...έτσι, για το καλό.<br />
<br />
<b>Καλή Πρωτοχρονιά!!!</b><br />
<i>γράφει ο <a href="http://teddygr.blogspot.gr/2012/12/blog-post_31.html" target="_blank"><span style="color: black;">Θοδωρής Αθανασιάδης </span></a></i>
apneagrhttp://www.blogger.com/profile/12389824186206746047noreply@blogger.com0