Θα φάμε τη σκόνη τους

 

Ε ίναι απίθανο να σκεφτούμε την Ευρώπη χωρίς την Αφρική. Οπως είναι αδύνατο να τη σκεφτούμε χωρίς την Ασία, τουλάχιστον το δυτικό τμήμα της, αυτό που βρέχεται από τη Μεσόγειο και ορίζεται από τα Ουράλια. Η Ευρώπη ήταν πάντα εν μέρει και Αφρική. Οπωσδήποτε ήταν Βόρεια Αφρική. Επομένως, αυτό που πριν από τέσσερις δεκαετίες είχε πει ο Εκο, εν είδει μελλοντολόγου, ότι κάποτε η Ευρώπη θα γίνει Αφροευρώπη, είναι στην πραγματικότητα κάτι που γίνεται εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια. Και γίνεται με όλους τους δυνατούς τρόπους. Με τη γεωλογία, με τη βιολογία, με τις κλιματικές αλλαγές, ανθρωπογενείς και μη, με την ιστορία, με την οικονομία, με τις μετακινήσεις των πληθυσμών. 

Και το χρώμα της Αφροευρώπης του μέλλοντός μας δεν...

Πέθανε γιατί ήταν "χοντρή".

Το 14χρονο κορίτσι δεν πέθανε γιατί ήταν άρρωστη. Δεν πέθανε σε δυστύχημα. Δεν πέθανε γιατί ήταν αυτόχειρας. Πέθανε γιατί ήταν ‘χοντρή’.

Έτσι την αποκαλούσαν οι συμμαθητές της.

Έτσι και χειρότερα. Πολύ χειρότερα που δεν θα τα αναφέρουμε καν.

Είναι ασύλληπτα χυδαίοι οι χαρακτηρισμοί που εφευρίσκει ο ανθρώπινος νους προκειμένου να τρομοκρατήσει, να προπηλακίσει, να εξευτελίσει.

Λίγο πολύ που όλοι τους ξέρουμε. Τους ξέρουμε, τους έχουμε ακούσει, τους...

Τα social media είναι μαγικά: κάνουν τα τρολ ανθρώπους και τους ανθρώπους τρολ

Ακόμα και με το κράξιμο περιπτώσεων όπως η Λατινοπούλου, συμμετέχουμε άθελά μας στη δημιουργία «αμφιλεγόμενων» αστέρων της σύγχρονης αντίδρασης και επίσης στρώνουμε τον δρόμο για τον εξαγνισμό και την αναβάθμιση κάθε φαιδρής τηλεπερσόνας που μπαίνει στο κόλπο πουλώντας τρεντίλα και ευαισθητοποίηση.

Το καταφέραμε κι αυτό, με την δύναμη της διασύνδεσης, της διασποράς και της καταγγελίας που προσφέρουν με το αζημίωτο τα social media. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να γίνει διάσημο ένα πρόσωπο όπως η κυρία Λατινοπούλου – που μέχρι προχθές αγνοούσαμε την ύπαρξή της – πολύ πιο πέρα από το στάνταρ ποιμνίο που έχει κερδίσει ως influencer και... ως φιλόδοξη πολιτεύτρια της νέας, ανανεωμένης δεξιάς του χειρίστου είδους. Όχι, μπράβο μας. Παραφράζοντας ένα παλαιότερo σλόγκαν για τις υπερφυσικές ιδιότητες των Μέσων γενικώς, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα social media είναι μαγικά: κάνουν τα τρολ ανθρώπους και τους ανθρώπους τρολ. 

Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για πραγματικό πρόσωπο ή για...

Το Πτωχευτικό θα κάνει την Ελλάδα αγνώριστη…

Μ ιλάω με ένα γνωστό μου γιατρό πριν από κάτι χρόνια. Λέμε για το πρωτάθλημα, λέμε για τα κομενάκια, λέμε για τον καιρό (πάντοτε να μιλάτε για τον καιρό με τους γιατρούς!), λέμε για κάτι πονάκια που έχω όταν βρέχει (ψαχνόμουνα για τζάμπα διάγνωση…), λέμε για το μεταναστευτικό, φτάνει η κουβέντα και στα φράγκα. Τα δικά μου, τα δικά του, τα φράγκα της χώρας, τα φράγκα της οικουμένης όλης. 

Λαύρος ο ντόκτορ, τα χώνει: «Τι μαλάκες ρε φίλε οι Αμερικάνοι! Αντί να σπρώξουν εξήντα-εβδομήντα δισεκατομμύρια στη Lehman Brothers για να επιπλεύσει την άφησαν να βουλιάξει και το πλήρωσαν δύο τρισεκατομμύρια. Ενώ με εξήντα-εβδομήντα δισεκατομμυριάκια, το πάρτυ θα συνεχιζόταν μια χαρά…»

Κρατείστε το αυτό με το πάρτυ, θα...

Εσύ θα φταις! Πάλι εσύ θα φταις!

Μ ε λίγα λόγια: Δεν φταίει που δεν πήραμε μέτρα το καλοκαίρι στις πύλες εισόδου της χώρας. 

Δεν φταίει που ανοίξαμε τα σχολεία με τα παιδιά το ένα πάνω στο άλλο, που δεν βρήκαμε αίθουσες, που δεν πήραμε όσους καθηγητές χρειαζόμαστε, που δεν πήραμε όσο προσωπικό καθαριότητας χρειαζόμαστε, που φτάσαμε τέλος Αυγούστου να συζητάμε αν θα δοθούν μάσκες στα παιδιά ή όχι, που δεν κάνουμε τεστ στους εκπαιδευτικούς. (Σήμερα από γινάτι βγήκαν στους δρόμους). 

Δεν φταίει που δεν έχουμε προσλάβει επαρκές και...

Πώς θα τελειώσει η πανδημία; Τα πιθανά σενάρια και ο κόσμος που θα αφήσει πίσω

Και τώρα τι; Πως θα τελειώσει όλο αυτό; Θα τελειώσει; Πώς θα είναι ο κόσμος μετά από αυτό; Μια πιθανή εικόνα από το μέλλον.

Πριν από τρεις μήνες κανείς δεν ήξερε τον SARS-CoV-2 (η επίσημη ονομασία του νέου κορονοϊού που προκαλεί τον COVID-19). Τώρα η πανδημία έχει σκορπίσει τον φόβο σε ολόκληρο τον πλανήτη, με περίπου μισό εκατ. κρούσματα (τα επιβεβαιωμένα μόνο) και έχει κλειστεί στο σπίτι του το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή περίπου 3 δισ. άνθρωποι.

Εκτός από τους ανθρώπους, έχει συνθλίψει οικονομίες και...

Καταλαβαίνεις τώρα;

Καταλαβαίνεις τώρα γιατί σε αφορά;
Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά το τι γίνεται στην μακρινή Κίνα;
Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά ο πόλεμος στη Συρία;
Η πείνα στην Υεμένη;
Ο έμπορα στην Μαυριτανία;
Η φαβέλα στη Βραζιλία;
Καταλαβαίνεις συμπατριώτη μου τώρα; Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά η κλιματική αλλαγή;
Καταλαβαίνεις γιατί σε αφορά η μόλυνση στην Ινδία;
Το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική;
Έχεις καταλάβεις πως αυτός ο κόσμος είναι ένα πράγμα και πως τα σύνορα είναι κάτι τυχαίες γραμμές στον χάρτη;
Επίσης, έχεις καταλάβει τώρα πως η...

Ατομική ευθύνη• πότε την είχαμε;

Ο Έλληνας, τώρα με την εφιαλτική απειλή να τον κυκλώνει, ψάχνει τη χαμένη του ατομική ευθύνη• την ψάχνει στα έγκατα του ωχαδερφισμού τού γένους.

Μπροστά στην πανδημία αναζητά (ή μάλλον: του ζητούν) αυτό που δεν έχει για δεκαετίες.

Το αίσθημα ατομικής ευθύνης μας λείπει όταν πίνουμε «ένα ποτηράκι παραπάνω» και μετά πιάνουμε τιμόνι• όταν πετάμε στα σκουπίδια, και όχι στον σωστό κάδο, ό,τι ανακυκλώνεται• όταν αφήνουμε τα απορρίμματα και τα αποτσίγαρά μας στην παραλία• όταν ρυπαίνουμε κυκλοφορώντας με χαλασμένο καταλύτη –χαλασμένο αν και το ξέρουμε. Ατομική ευθύνη!

Στην Ελλάδα είναι αγαθό εν ανεπαρκεία που τώρα αναζητείται για...

Το Μίσος (μας λερώνει όλους)

Μίσος, πιο επικίνδυνο από όλους τους «ιούς».

Θα έχεις ακούσει την πλάκα περί της πιο «καθαρής» Καθαράς Δευτέρας ένεκα των αντισηπτικών που χρησιμοποιούν όλοι περισσότερο για τον κορωνοϊό.

Κι όμως η φετινή Καθαρά Δευτέρα είναι γεμάτη από τη βρωμιά του μίσους. Του μίσους που εκφράστηκε και προκάλεσε γέλια στο λιμάνι της Μυτιλήνης, με τους θαλασσοδαρμένους προσφύγες που προσπαθούσαν να πατήσουν στεριά.

Το βίντεο που κυκλοφόρησε με τον κύριο που...

Είμαστε όλοι πρόσφυγες

Μεγάλωσα στα Προσφυγικά των Τρικάλων. Συνοικία ταπεινή, στην άκρη της πόλης, πλάι στο νοσοκομείο και στα χωράφια. Πλάι στα Γύφτικα και στα Εργατικά. Εκεί είχανε δώσει οικόπεδο στη γιαγιά μου τη Μίνα, που είχε έρθει από την Πάνορμο, εκεί είχαν πάρει κι άλλες οικογένειες, από την Ιωνία, από τον Πόντο, από τον Καύκασο. Σπίτια χαμηλά που λέει και το τραγούδι, χτισμένα πετραδάκι πετραδάκι, δωμάτιο το δωμάτιο, κεραμίδι το κεραμίδι. Χρόνια δύσκολα και πλύσιμο στη σκάφη και μπουγάδα στην κοπάνα με νερό απ’ την τουλούμπα. Άντε πέστα στον γάτουλα που έδωσε ένα χιλιάρικο πλας για να πάρει το καινούριο το αϊφόνι…

Ακούγομαι γραφικός το ξέρω, σε μια Ελλάδα του...