«Μικρέ φασίστα καληνύχτα»

Κάπου διάβασα πως η ευρύτερη έννοια του φασισμού αντικατοπτρίζεται σε κάθε άδικη, αντιδημοκρατική, βίαιη πράξη, ιδεολογία, συναίσθημα, συνήθεια στο χώρο της πολιτικής και της κοινωνίας.

Μόλις μου περιέγραψαν την καθημερινότητα μου σκέφτηκα.
Φουσκωμένα,αγίνωτα μυαλά, χειραγωγημένοι άνθρωποι, έρμαια της κάθε ιδεολογίας που επί της ουσίας δεν γνωρίζουν τι ρίζες έχει και που αποσκοπεί.

Έκανα πίσω αυτομάτως και είπα τη σκέψη μου δυνατά: «Λόγια…Λόγια…Λόγια».
Ποια είναι η Χρυσή Αυγή,ποια είναι η διάμετρος του ποδιού και του χεριού του Κασιδιάρη,του Λαγού,του Παναγιώταρου. Αναλύσεις επί αναλύσεων. Ζαλίστηκα… Κουράστηκα!!!

Τους εαυτούς μας θα τους κρίνουμε ποτέ;Το έγκλημα το διαπράξαμε εμείς…οι 500.000 και βάλε που τους θρονιάσαμε στη Βουλή και στις ζωές μας. Μην αποκαλείτε τον χρυσαυγίτη αμόρφωτο και δολοφόνο.
Φτύστε στα μούτρα όποιον κρύφτηκε πίσω από τη δικαιολογία της εκδίκησης απέναντι στην κυβέρνηση και ψήφισε Χρυσή Αυγή. Αυτόν που βούτηξε στα στα νερά του φιλοναζιστικού κόμματος έχοντας πλήρη μεσάνυχτα για το πόσο σκοτεινά και βρώμικα λιμνάζοντα ύδατα είναι. Γυρνάνε τώρα σαν τα κουνούπια πάνω από το έλος του φασισμού και δεν έχουν καταλάβει πως η μόνη εκδίκηση που πήραν ήταν απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό,στα παιδιά τους και στη νέα γενιά.

Το κτήνος στα γραπτά του Χατζιδάκι που μεγαλώνει είναι υπαρκτό. Ζει μέσα μου,μέσα σου… Το ξυπνάς, το θρέφεις,το μεγαλώνεις σε χρόνο ανύποπτο. Από το «γυφτάκι» στο φανάρι και την «αδερφή» που έχεις γείτονα.

Δηλαδή τι θαρρείς; Ο φασισμός,ο ρατσισμός ξεκινούν από ένα φόνο; Εκεί καταλήγουν.
Γεννιούνται από τότε που καταλαβαίνεις εσύ τον κόσμο,μέσα από το σπίτι σου και πεθαίνουν μαζί σου.
Το θέμα είναι τι έχεις κάνει εσύ στο μεσοδιάστημα από τη γέννηση ως το θάνατο.Αυτό που αποκαλούμε ΖΩΗ!

Όλα αυτά που υποκριτικά μας τρομάζουν ή μας θυμώνουν είναι καμώματα ανθρώπων σκεπτόμενων.

Τα ΜΜΕ, η κυρίαρχη δύναμη και εξουσία της οικουμένης που είναι πλειοψηφικά πουλημένη και δοσμένη σε κομματικά και επιχειρηματικά συμφέροντα κάνει άριστα τη δουλειά της πλάθοντας συνειδήσεις,δημιουργώντας φόβο και ανασφάλεια. Μα γιατί απορείς; Υπάρχει το υπόβαθρο,οι κατάλληλες συνθήκες, η σωστή πρώτη ύλη (εμείς είμαστε όλα αυτά,αν αναρωτιέσαι).

Δεν είναι μόνο τα λεφτά, το κέρδος, τα συμφέροντα. Είναι και κάτι πιο βαθύ που τους λερώνει… Η αίσθηση της απόλυτης κυριαρχίας,ότι σου πατάνε το κεφάλι με την αρβύλα και εσύ μικρέ φασίστα ή κρυφο-φασίστα είσαι ξαπλωμένος μπρούμυτα και φιλάς το έδαφος. Τους το δώσαμε αυτό,τους το χαρίσαμε.

Μια αλήθεια διάβασα σήμερα που έλεγε πως καπηλευόμαστε το έργο των παλιών αγωνιστών,των πραγματικών αγωνιστών Ελλήνων. Είναι εκείνοι που έδωσαν ψυχή και σώμα για να ψηφίσεις εσύ Χρυσή Αυγή. Εμείς οι μεταγενέστεροι ζούμε στη σκιά τους και αποδεικνύουμε πως το βάρος δεν αρμόζει για τις δικές μας πλάτες. Γι′αυτό επικαλούμαστε τα γραπτά του Χατζιδάκι, του Ραφαηλίδη, του Καστοριάδη, του Χρόνη Μίσσιου. Εκείνοι προφητικά μας άφησαν ενέχυρο την πνευματική τους περιουσία κι εμείς την κορνιζάραμε και αντί να πούμε ευχαριστώ την εξευτελίσαμε. Ίσως αν ζούσαν τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.

Εμείς δεν εξελιχθήκαμε. Διαλέξαμε την άνεση του καναπέ. Λέμε… Λέμε… Λέμε και ύστερα κλείνουμε το φως και κοιμόμαστε. Κοιμόμαστε είναι φως φανάρι… Θα δανειστώ για το τέλος ένα απόσπασμα του Χρόνη Μίσσιου:

«Όταν σταμάτησα να είμαι επαγγελματίας επαναστάτης, είπα κι εγώ να γίνω μέλος αυτής της κοινωνίας. Να αντιληφθώ τι γίνεται και τι είναι αυτό που θέλω να ανατρέψω. Όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να αλλάξω το σύστημα άρχισα να αγωνίζομαι να μην με αλλάξει αυτό.

Αγωνίζομαι να μείνω άνθρωπος και αυτό είναι η κορυφαία πολιτική μάχη.Να μπορείς να παραμείνεις άνθρωπος με το δικό σου βλέμμα».

γράφει η Λίλα Βουργαζοπούλου
από το parathiro