Παραπονιάρικα

Το γνωστό, πια, «κούρεμα» των μισθών και των συντάξεων, πήρε, ελαφρώς και το φίλο μου το Μπάμπη. Του λείπουνε, μήνα με μήνα, κάτι κατοστάρικα, αλλά …υπομονή! Όμως, δεν είναι μόνον αυτά! Είναι και τα άλλα, τα καθημερινά, που ανεβαίνουνε! Σχεδόν όλα! Δεν ανεβήκανε απλά – φτάσανε στο …Θεό! Ζούμε την ανάβαση, όχι του μακαρίτη του Κύρου αλλά των …τιμών! Μέχρι και τα σουβλάκια, λόγω ΦΠΑ, πήρανε την ανιούσα, καταγγέλλει, προβληματισμένος, ο Μπάμπης,

- Επιτρέπεται ; ρωτάει . Και συμπληρώνει το décor της μελαγχολίας «άσε που ξεχάσαμε κάτι πίτσες, κάτι έξτρα μακαρονάδες, το κινέζικο, το delivery …κόπηκε».
Θυμάται ο Μπάμπης, καναπεδάτος, χαλαρός, και πρόχειρος
- Να παραγγείλουμε κάτι να φάμε !

Κι έπαιρνε στο τηλέφωνο, έλεγε και το... παραπάνω του (έλα μωρέ, δε βαριέσαι, βάλε και μία σαλάτα του σεφ), έτρωγε χλιδάτα, όσο μπορούσε, το υπόλοιπο το άφηνε, κι όλα καλά και το μέλι …γλυκό!
Τώρα γίνεται αλλιώς! Τρώμε, το βράδυ ό,τι έμεινε από το μεσημέρι – όσο έχουμε βέβαια γιατί, σε λίγο καιρό, όπως πάει το πράμα μπορεί και να μην έχουμε, βλέπε επικουρικά, κλπ, αφήνει υπονοούμενα υπερβολής ο Μπάμπης. Και ξαναγυρίζει στο θέμα που τον απασχολεί .
- Ήτανε πολυτέλεια; ρωτάει.

Εδώ που τα λέμε, φίλε Μπάμπη, τι πολυτέλεια ήτανε; Πιφ, ήτανε! Και να σου πω και κάτι, έτσι και το μετρήσεις, οικονομικά εννοώ, μία η άλλη σου ερχόντανε, και δε το λέω εγώ αυτό το λέει, η δική σου η… Μέρκελ, η Ιουλία, η γυναίκα σου!
- Κοίτα να δεις! εξηγούσε η Ιουλία

Και σου έκανε μια εξήγηση-ανάλυση, και μια ανάλυση-εξήγηση, όπως οι συζητήσεις στη Βουλή, στις εξεταστικές ! Τόσο το ένα, τόσο το άλλο, τόσο εκείνο, να η σούμα και να και η απόφαση–το delivery, αθώο!
Τώρα, τα βράδια του ο Μπάμπης, βλέπει μεν, τα νέα, στη τηλεόραση, αλλά τη περνάει… αλλιώς. Είναι, μεν στο καναπέ, είναι χαλαρός, αλλά …σκέτος, ασυνόδευτος, από τα σταθερά τερψιλαρύγγια, ήτοι φιστίκια ντόπια, μύγδαλα, καρύδια, κάσιους, κλπ ! Προχθές, μόνο το βράδυ, βρήκε κάτι, ξεχασμένους, «ξερούς» καρπούς, έβαλε κι ένα λικεράκι, όχι βέβαια, από ΤΙΑ ΜΑΡΙΑ και συναφή, αλλά από το σπιτικό – εκείνο που έφτιαξε η πεθερά του το καλοκαίρι από βύσσινο, κι… «έβγαλε» το βράδυ, με άρωμα παλιάς καλής εποχής !

Στενοχωριέται ο Μπάμπης! Και παραπονιέται γενικά και ειδικά. Δεν είναι άνθρωπος αυτός; λέει! Τώρα τι να του πεις; Θα ξεχνάει, φαίνεται, ο φίλος ο Μπάμπης, ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι …άνθρωποι! Υπάρχουνε κατηγορίες –τάξεις να τις πεις, πες τες όπως θέλεις. Καλή ώρα, όπως οι ομάδες- κι εσύ ,δικέ μου, μετά το «κουρεματάκι» που σου κάνανε υποβιβάστηκες, σε άλλη… «κατηγορία» λόγω…εσόδων!

- Και τα δικαιώματα μου ως πολίτης; απορεί.
Μπάμπη, με όλο τα σεβασμό που έχω στο πρόσωπο σου, πρέπει να σου πω, ότι είσαι …οφ! Και βέβαια είσαι πολίτης και βέβαια έχεις δικαιώματα. Σταμάτησες να πληρώνεις φόρους; ΦΠΑ; φόρο ακινήτων; διόδια; ακριβή υγεία; Σου απαγορεύεσαι κανείς να είσαι ολυμπιακός ή παναθηναϊκός ή ατρόμητος; όχι βέβαια! Σε εμπόδισε ποτέ κανείς να πας να διασκεδάσεις; Θα μου πεις ότι το Μέγαρο είναι ακριβό! Μπορείς , όμως, να πας σε ταβερνούλα που έχει και στοιχεία …αυθεντικής λαϊκής κουλτούρας! Να σου πω και κάτι άλλο –στη τηλεόραση, δε βλέπεις όποιο κανάλι θες εσύ; Και μη μου πεις πως όλα λένε τα «νέα» κατά πως τους λένε να τα πουν, γιατί μπορείς να δεις κανάλια του… εξωτερικού! Τώρα, αν, δεν ξέρεις ξένες γλώσσες, πώς να του κάνουμε δε φταίει η …ευρωζώνη, η Μέρκελ ή ο Σαρκοζί! Σου απαγορεύεσαι, κανείς, μέχρι τώρα, να ντυθείς με κινέζικα; Ποτέ! Σου είπε κανείς να μην έχεις…βάρκα; Άλλο θέμα αν είναι τεκμήριο! Το δίλιτρο στην πυλωτή, Μπάμπη, δικό σου δεν είναι; Τώρα αν δεν μπορείς να του βάζεις βενζίνη γιατί έχει «ανέβει», άκου μια συμβουλή, ή «τσούλα» το …περιοδικά (σε γάμους, βαφτίσια, τίποτα εθνικές επαιτίους, κλπ.) ή βρες …κατήφορο!

Και μη ρωτάς εμένα που θα πάει αυτή η κατάσταση! Γιατί το κλειδί είναι στα χέρια σου, φίλε Μπάμπη –μπες στο «παιχνίδι’ και ξεκίνα, όσο πιο γρήγορα γίνεται, αφήνοντας τις χαρές του καναπέ, τις ανέξοδες κριτικές, τον…απαραίτητο φραπέ, τα βουβά παράπονα και γενικά το χαβαλέ της αοριστολογίας και της ανευθύνης, και, τέλος, θυμήσου, πως, ότι έκανες μέχρι τώρα το έκανες με …«συμμετοχή» και δικάσου «έξοδα»! Σωστά;
γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΛΙΝΟΣ

από το politismospolitis