Ο κομμουνισμός και η αριστερά χωρίς παραμορφωτικούς φακούς...

Διάβασα ένα άρθρο της "Αυγής" και...
Ένα γεγονός:
Η απελευθέρωση της Τριπολιτσάς στις 23 Σεπτεμβρίου 1821, επτά μήνες μετά από την έναρξη της Επανάστασης του 1821, από τον στρατό των Ελλήνων κάτω από την αρχηγία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ήταν μια σημαντική καταλυτική στρατιωτική επιτυχία των επαναστατημένων Ελλήνων στον Εθνικό αγώνα για την Ελευθερία του σκλαβωμένου Έθνους.

Η μεγάλη σφαγή που ακολούθησε ήταν ένα ιδιαίτερα μελανό σημείο που στιγμάτισε το πολεμικό κατόρθωμα και προσβάλλει την γενναιότητα του Πολεμιστή. . Μολονότι η δουλεία 400 χρόνων, τα βασανιστήρια οι εκτελέσεις οι βιασμοί, ο γενιτσαρισμός , είχαν δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για παρόμοιες ανεπίτρεπτες όμως , εκτονώσεις ο ιστορικός του Σήμερα έχει κάθε λόγο να κρίνει το γεγονός με τα ήθη και τον πολιτισμό της εποχής μας.

Οι επαναστατημένοι υπόδουλοι της... αχανούς Οθωμανικής αυτοκρατορίας που έβλεπαν τα παιδιά τους να τουρκεύονται τις κόρες τους στα χαρέμια των πασάδων ήταν πολύ δύσκολο να δουν τότε τις πράξεις τους με ανθρώπινη καλοσύνη και σεβασμό στα ανθρώπινα ιδεώδη.

Η διαστροφή:

Το Άρθρο της Αυγής στην επέτειο της 25ης Μαρτίου 2010

Αποκαλεί:
«..εθνικιστικό μύθο που θέλει γενικώς τους "Έλληνες" να ξεσηκώνονται κατά των "Τούρκων" συλλήβδην, και που δυστυχώς διαιωνίζεται στα σχολεία αναπαράγοντας μια δηλητηριώδη κουλτούρα για τη συνύπαρξη των δύο λαών..» και «..Εθνικιστική σκουριά την ανάγνωση της Ιστορίας..»

Στην «εμβριθή» ιστορικό- κοινωνική "ανάλυση" αν είχαμε τα ορθάνοικτα θολο - κουλτουριάρικα μάτια της σκοτεινής Αυγής κατά τον εγκέφαλο του εγκέφαλου που συνέταξε το άρθρο, θα διαπιστώναμε :

Ότι «.. ότι εξεγερμένοι βαλκανικοί λαοί αναζητούσαν την πραγμάτωση ενός οράματος πολιτικής αυτοδιάθεσης... Δεν επιζητούσαν, δηλαδή, τη διαφυγή από μια απροσδιόριστη "σκλαβιά" στην οποία ήταν δήθεν υποδουλωμένη η καθημερινότητα τους, ..»

Ότι «Ο πολυεθνικός ξεσηκωμός αποσκοπούσε κυρίως στην επίτευξη ενός περιζήτητου (και "εθνικά ουδέτερου") αγαθού που τα μεταγενέστερα δυτικά συντάγματα αποκάλεσαν εύστοχα λαϊκή κυριαρχία».

Ότι τέλος «Έπρεπε να κυλήσουν μερικές δεκαετίες για να γίνει αντιληπτό το δηλητηριώδες περιεχόμενο που φωλιάζει μέσα σε έναν τέτοιο φαντασιακό όρο "Έθνος" . Επομένως, το αίτημα για πολιτική ελευθερία, αποσυνδεδεμένο πλήρως από γελοίες ερμηνείες περί «εθνεγερσίας» (λες και ήταν στο ψυγείο ένα «έθνος» και κάποιος άνοιξε την πόρτα), είναι το μοναδικό στοιχείο που πρέπει να συγκρατήσει η αριστερά, ..»

Η διαχρονική Αλήθεια:
Το ΚΚΕ, η αριστερά, οι κομμουνιστές δεν κουράστηκαν να μας αποκαλύπτουν με τα έργα και τα λόγια τους τις επιδιώξεις τους.

Απόντες σε όλους τους Εθνικούς αγώνες, ιταμοί προδότες είτε σταλινικοί κατ αρχήν όλοι είτε ανανεωτές και «ὑπερήφανοι» κάποιοι σήμερα, αρνούνται συλλήβδην την έννοια του Έθνους. Αρνούνται την Δημοκρατία, τους Θεσμούς το Σύνταγμα,το κράτος Δικαίου και επαξίως αναγορευθήσαν, οι διαχρονικοί εφιάλτες της Εθνικής, Πολιτικής, Οικονομικής, Πολιτιστικής ζωής της Ελλάδος. Τέλος αρνούνται αυτό καθ εαυτό το δικαίωμα της Ελευθερίας εν ονόματι του δουλοποιητικού κομμουνισμού.

Αλήθεια τι να πρωτοθυμηθούμε και τι να ξεχάσουμε:

Την προδοσία της Μ. Ασίας...με τα λόγια τους

«Αν δεν νικιόμασταν στη Μ.Ασία, η Τουρκία θα ‘τανε σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Τη “λευτεριά” μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μ.Ασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των Εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον Τουρκικό λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε» Ριζοσπάστης, 12/07/1935

Την προδοσία της Μακεδονίας και Θράκης με τα δικά τους λόγια:

«..Η Ελλάδα είναι κράτος ιμπεριαλιστικό που κατέκτησε δια της βίας ολόκληρες περιφέρειες κατοικημένες από άλλες εθνότητες. Το ΚΚΕ διακηρύττει εν ονόματι των βασικών αρχών του μπολσεβικισμού, για τη Μακεδονία και τη Θράκη το σύνθημα του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι πλήρους αποχωρισμού από το Ελληνικό κράτος, του δικαιώματος για μια ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και υποστηρίζει δραστήρια την επαναστατική πάλη του πληθυσμού των περιφερειών αυτών για την εθνική τους απελευθέρωση...» (Επίσημα κείμενα ΚΚΕ τόμος 3ος, σελιδα 326, 4η Ολομέλεια της Κ.Ε του ΚΚΕ (28 – 29/7/1948)

Την προδοσία του συμμοριτών κατσαπλιάδων του λεγομένου ΔΣΕ που επεδίωκαν την υποταγή της Ελλάδος στο Σοβιετικό δουλικό κομμουνιστικό καθεστώς.. ( με τα δικά τους λόγια)

«.. Ο Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε λήξει και οι επιχειρήσεις συνεχίζονταν. Εμείς θα είχαμε τη δυνατότητα να οργανωθούμε κανονικά και θα κοβόταν η Ελλάδα αλά Κορέα, μισή μισή... Υπήρχε η δική μας προσδοκία. O Κόκκινος Στρατός. Αυτόν περιμέναμε να κάνει προς τα κάτω, αλλά μπήκε μονάχα σαράντα έως πενήντα χιλιόμετρα στην περιοχή της Θράκης, ξαναγύρισε στη Βουλγαρία και πήγε προς τη Γιουγκοσλαβία. Περιμέναμε εμείς ο έρημοι να 'ρθει προς τα κάτω. Δεν ήρθε..» ( Το ΒΗΜΑ, 09/12/2001.Συνέντευξη του Χ. Φλωράκη. )

Σήμερα το γλοιώδες και κατάπτυστο κείμενο της Αυγής απλώς επαναλαμβάνει και επιβεβαιώνει την πλήρη απάρνηση και εμπαιγμό της όποιας κομμουνιστικής αριστεράς με την έννοια της Πατρίδος.

Την καπηλεία των Εθνικών αγώνων τους οποίους αφου καταπροδιδόμουν εν συνεχεία αγιοποιούν ως δήθεν ιδικούς τους αγώνες για «πολιτική ελευθερία», « πολιτική αυτοδιάθεση»

Με τους «σοφούς» λόγους του αρθρογράφου της Αυγής, οι επαναστατημένοι Έλληνες δεν επιζητούσαν την Εθνική Ελευθερία, «δηλαδή, τη διαφυγή από μια απροσδιόριστη «σκλαβιά» στην οποία ήταν δήθεν υποδουλωμένη, αλλά την πολιτική αυτοδιάθεση»!!!.

Κάτι δηλαδή όπως οι σημερινοί λαθρομετανάστες, μόνο που ο νέος Κολοκοτρώνης αναζητείται μεταλλαγμένος ..!!!

Ίσως θα πρέπει να αφήσουμε τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον επικαλούμενο και Γέρο της Δημοκρατίας από τους δημοκράτες μας να μιλήσει εκείνος για τους κομμουνιστές ροζ υπερήφανους και σταλινικούς, αφού περί των ιδίων ανθρώπων πρόκειται:

«.....Μέθοδος του Κομμουνισμού είναι η υφαρπαγή όλων των ηθικών και εθνικών συνθημάτων μας..Ήρχισαν απο την υφαρπαγήν του όρου "Λαοκρατία" .Ο όρος αυτός είναι ιδικός μας. Σημαίνει το κράτος του λαού, σημαίνει Δημοκρατίαν.Ημείς αφελώς εστέρξαμε την υπεξαίρειν του όρου και επετρέψαμε την υιοθέτησίν του απο τον κομμουνισμό. Έπειτα επροχώρησε εις την υπεξαίρεσιν του όρου "Δημοκρατία". Και βαθμιαίως νομιμοποιείται εις την χρησιμοποίησιν του ,εις τρόπον ώστε ο όρος "Δημοκρατία", "δημοκρατικός στρατός", "δημοκρατικόν κίνημα" να καταντά να σημαίνει πλέον κομμουνιστικήν κίνησιν.»

..Και εμείς απο έλλειψιν επαρκούς προσοχής εις την ηθικήν και ψυχολογικήν αξίαν των συνθημάτων ενδίδομεν και επιτρέπομεν αυτήν την υπεξαίρεσιν.Και οι κομμουνισταί προχωρούν διεδικούντες τον όρον "Εθνική αντίστασιν". Και στέργομεν επίσης την αποστέρησιν και αυτού του όρου. Δια να φθάσουν εις την διεκδίκησιν κα του Ρήγα Φεραίου και του Μακρυγιάννη και του Κολοκοτρώνη και όλων των ηρώων του εικοσιένα δια να φθάσωμεν τελικώς εις πλήρη απώλειαν όλων των αληθών Λαικών, Εθνικών συνθημάτων μας-, τα οποία θα έχουν οι κομουνισται μεταχειρισθη, δια να τα προδώσουν..Το θέμα ενώ φαίνεται καθαρώς θεωρητικόν, έχει μεγάλην πρακτικήν βαρύτητα δια τον Λαόν αλλά και ειδικώτερον δια την Νεότητα.Θεωρώ δια τούτο καθήκον μου να συστήσω την διεκδίκησιν του συνόλου των συνθημάτων , τα οποία είναι ιδικά μας, εις τρόπον ώστε να απομείνη εις τον κομμουνισμόν, η χρησιμοποίησις εκείνων μόνον των συνθημάτων τα οποία είναι πράγματι ιδικά του και τα οποία ονομάζονται Δικτατορία, Τυραννία και Προδοσία»
"Πολιτικά Θέματα" τόμος τρίτος σελδα 19-20, συνεδριαση της βουλής της 14ης Ιανουαρίου 1948

Είναι θέμα χρόνου να ωριμάσει η αντίληψη και να διαποτιστεί ο Ελληνικός Λαός που σέβεται την Ιστορία του και την διαχρονική Πανανθρώπινη Εξαιρετική Διακεκριμένη Αξία του Ελληνικού Έθνους στον Παγκόσμιο Γίγνεσθαι , ότι τα κομμουνιστικά κόμματα είναι έκνομα, αντεθνικά, αντισυνταγματικά, αντιδημοκρατικά και δεν έχουν θέσει στην Πολιτισμένη Κοινωνία Ελεύθερων Ανθρώπων του όποιου Έθνους.

Ας μην αφήσουμε το σκοτάδι της Ανατολής να σκεπάσει το φως της Δύσεως..

Ιάσων