Μεταναστευτικό: μια ανοιχτή πληγή που κακοφορμίζει...

Σε προηγούμενο άρθρο είχα εκφράσει τις ανησυχίες μου, όχι ακριβώς για την πολιτογράφηση μεταναστών που έχουν νομιμοποιηθεί, αλλά για την ανεξέλεγκτη συνεχιζόμενη εισβολή από στεριά και θάλασσα όλο και περισσότερων λαθρομεταναστών συν γυναιξί και τέκνοις. Πού θα πάει αυτή η ιστορία; Με το κράτος-μπάχαλο στο οποίο ζούμε, οδηγούμαστε στο απόλυτο ΧΑΟΣ!

Επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά, προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης, ότι δεν ανησυχώ για αλλοίωση της πολιτισμικής ταυτότητας της Ελλάδας - που έτσι κι αλλιώς είναι ήδη παραμορφωμένη από τους ίδιους τους Έλληνες - και καταδικάζω απερίφραστα τα ρατσιστικά παραληρήματα, και μάλιστα από Ιεράρχες, που μιλάνε για "μόλυνση" του ελληνικού αίματος και άλλα απαράδεκτα. Ανησυχώ, όμως, για την αδυναμία απορρόφησης από μια μικρή και χρεοκοπημένη χώρα ανεξέλεγκτου αριθμού μεταναστών που αυτή τη στιγμή μπορεί να πλησιάζει τα δύο εκατομμύρια και αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Και ανησυχώ για τις συνέπειες της άνευ αυστηρών όρων, και για προφανή πολιτική εκμετάλλευση, εσπευσμένης ιθαγενοποίησης εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών, που συχνά νομιμοποιήθηκαν και θα νομιμοποιούνται με παράνομες διαδικασίες σκοτεινών κυκλωμάτων.

Τα προβλήματα που... δημιουργούνται, και που θα πολλαπλασιάζονται λόγω ανεργίας και εγκληματικότητας, είναι απειλητικά και δεν πρέπει ν' αφήνουν κανένα αδιάφορο. Το ζήτημα για μένα είναι πρακτικό κι όχι ιδεολογικό. Δεν τίθεται θέμα ρατσισμού εδώ. Το ίδιο θα ανησυχούσα αν οι μετανάστες προέρχονταν από τη Δυτική Ευρώπη ή τις ΗΠΑ. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνυπάρξω με ανθρώπους από κάθε φυλή και θρησκεία, αρκεί να σέβονται τους νόμους της χώρας που τους φιλοξενεί, κι εκτός από δικαιώματα να συνειδητοποιούν ότι έχουν και υποχρεώσεις. Αντίθετα, αδυνατώ να συνυπάρξω ακόμη και με Έλληνες όταν παρανομούν.

Με ανησυχεί σφόδρα που ήδη διαφαίνεται ότι οι μετανάστες θεωρούν ότι έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους ίδιους τους Έλληνες, και σχεδόν καμία υποχρέωση. Ενθαρρυμένοι, για να μην πω αποθρασυμένοι και μου κολλήσουν - αν δεν το έχουν κάνει - τη ρετσινιά της ρατσίστριας, από πολιτικά κόμματα που για δικούς τους ιδιοτελείς λόγους έχουν κάνει κυρίαρχη ιδεολογία τους τις ανοιχτές αγκάλες προς πάντα εισερχόμενο λαθραίως στη χώρα μας, τολμούν να διακηρύσσουν από την επίσημη ιστοσελίδα τους "Δεν θέλω δημοψήφισμα για το μεταναστευτικό"! Αυτό, αν δεν κάνω λάθος, ερμηνεύεται ως ΟΧΙ στη δημοκρατία, ΟΧΙ στο δικαίωμα της πλειοψηφίας των Ελλήνων ν' αποφασίζουν για το μέλλον των παιδιών τους.

Αυτό και μόνο έπρεπε να θορυβήσει τον αλαζόνα Πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου, και να δεχτεί την αίτηση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων για δημοψήφισμα στο μεταναστευτικό, ώστε να βγάλει από πάνω του την τεράστια ευθύνη απέναντι στην ιστορία και τις επόμενες γενιές. Ποιος εχέφρων άνθρωπος δεν θα το επεδίωκε; Ένα δημοψήφισμα, όμως, που δεν θα γίνει με όρους "Ναι" ή "Όχι" αλλά με κατάθεση αυστηρών προϋποθέσεων για την πολιτογράφηση. Είναι γεγονός ότι κάποιοι από τους μετανάστες δικαιούνται την υπηκοότητα και πρέπει να την πάρουν. Πολύ περισσότεροι όμως απλά δεν τη δικαιούνται.

Είναι εντυπωσιακό ότι οι πρώτοι που ανησυχούν για τη μαζική χορήγηση ιθαγένειας είναι οι ίδιοι οι μετανάστες που έχουν βολευτεί. Θεωρούν, κι ας μην το λένε δημόσια, τους νεοεισερχόμενους στη χώρα ως απειλή για την τύχη των ίδιων, αφού η ισχνή (με δανεικά) ελληνική πίτα θα πρέπει να μοιραστεί σε περισσότερους... Θύελλα προκάλεσαν οι θέσεις του προέδρου της Ένωσης Μεταναστών Ελλάδος, Ζαν-Ντανιέλ Κολομπανί, στην εκπομπή "Πρόσωπο με Πρόσωπο" στις 8-2-2010, ο οποίος ανησυχεί για την έλλειψη κομματικής συναίνεσης σ' ένα τόσο σοβαρό θέμα. Έχει άδικο;

Μάλιστα οι ίδιοι οι μετανάστες παραδέχονται μέσα από την ιστοσελίδα τους ότι «Η διαρκώς μεγαλύτερη κινητικότητα λαών και πληθυσμών που επιφέρει η Παγκοσμιοποίηση τα τελευταία χρόνια, οι πολιτικές ανακατατάξεις, οι αναδιανομές αγορών και συνόρων, οι αλλαγές του τρόπου παραγωγής δημιουργούν μεγάλες πιέσεις κάθε είδους. Οι οικονομικοί μετανάστες, πολιτικοί πρόσφυγες, και κάθε είδους διωκόμενοι άνθρωποι θα αυξάνουν συνεχώς τα επόμενα χρόνια.» Να λοιπόν η αλήθεια από το στόμα του λύκου: η Παγκοσμιοποίηση επιφέρει κινητικότητα των λαών, δημιουργούνται κάθε είδους πιέσεις, και οι μετανάστες θα αυξάνονται συνεχώς! Ήδη οι αλλοδαποί ζητιάνοι στα φανάρια αυξάνονται και ουδείς γνωρίζει πώς θα αντιδρούν αύριο-μεθαύριο όταν πεινάνε.

Κι εμείς τι κάνουμε; ΤΙΠΟΤΑ! Συνεχίζουμε να είμαστε κατακερματισμένοι σε αντιμαχόμενες και αλληλομισούμενες ομάδες στοιχιζόμενοι πίσω από αντεθνικά κομματικά μορφώματα! Έτσι, αντί να κυριαρχεί στην πολιτική ζωή η υπευθυνότητα, η λογική και το βασικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης, κυριαρχούν τα προσωπικά συμφέροντα, οι αφορισμοί, η πολιτική εμπάθεια και η πλύση εγκεφάλου. Εάν η "Ελλάς εάλω", όπως ισχυρίζονται κάποιοι και ίσως δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα, εάλω πρώτα εκ των έσω! Και εάλω επειδή εμείς οι ίδιοι ανοίξαμε την κερκόπορτα στους μετανάστες με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους και για πολλούς λόγους, που έχω αναλύσει σε πληθώρα άρθρων μου.

Το έχω ξαναπεί: ό,τι μας συμβαίνει σαν άτομα και σαν έθνη είναι αποτέλεσμα νομοτέλειας. Αυτό που θερίζουμε εξαρτάται από εκείνο που σπείραμε, και κανένας θεός δε μπορεί να μας γλιτώσει. Θα συνοψίσω τα αίτια στα κυριότερα: οι Έλληνες δεν γεννάνε παιδιά, τα λιγοστά που γεννάνε απεχθάνονται τις χειρωνακτικές εργασίες, αγαπούν το αραλίκι στο Δημόσιο, πιστεύουν στην αρχή της ήσσονος προσπάθειας, λατρεύουν την καλοπέραση, και είμαστε διχασμένοι μέχρι το μεδούλι, διότι αυτό επιτάσσει και έτσι λειτουργεί η φαυλο-Δημοκρατία μας. Το διαίρει και βασίλευε είναι η βασική αρχή της ψευτοδημοκρατίας. Αν σε αυτά προσθέσουμε και την άκρως ευάλωτη γεωγραφική μας θέση, όπως και την έλλειψη διορατικότητας, οργάνωσης και πειθαρχίας στο διεφθαρμένο Κράτος, το αποτέλεσμα γίνεται εκρηκτικό. (Παρέλειψα σκοπίμως να μιλήσω για πιθανούς προδότες και εφιάλτες σε υψηλές κυβερνητικές θέσεις για να μην ερεθίσω περισσότερο τα πνεύματα. Άλλωστε δεν μου αρέσει να μιλάω για πράγματα που δε μπορώ ν' αποδείξω.)

Οι Έλληνες, δυστυχώς, δεν αυτοπροσδιορίζονται μ' εκείνο που πιστεύουν οι ίδιοι αλλά με το αντίθετο εκείνου που πιστεύει ο κομματικός τους αντίπαλος, ακόμη κι αν ενδόμυχα συμφωνούν! Έτσι, χάρη στην ύπουλη μακροχρόνια πλύση εγκεφάλου των αρχιτεκτόνων της Παγκοσμιοποίησης μέσω της διάβρωσης του κράτους-έθνους και της δαιμονοποίησης αυτών που το υπερασπίζονται, αποδίδοντάς τους τον άκρως υποτιμητικό τίτλο του "φασίστα ακροδεξιού", οι "προοδευτικοί" τοποθετούνται με πάθος απέναντι, ακόμη κι αν αυτό υπονομεύει τα θεμελιώδη ατομικά και κυριαρχικά τους δικαιώματα. Η δαιμονοποίηση του ΛΑ.Ο.Σ, π.χ., είναι ένα περίτρανο παράδειγμα. Άρα μηδέν εις το "πηλίκιον", και τα δεινά μας θα συνεχίζονται μέχρις εκεί που θ' αποφασίσουν οι αρχιτέκτονες του ΧΑΟΥΣ, δηλαδή μέχρι τελικής πτώσης.
Συγνώμη που γίνομαι μάντης κακών...
Μαρία Σεφέρου