Η εξίσωση είναι λίγο περίεργη, αφού συστηματικά εδώ και ένα χρόνο όσο περισσότερο μειώνεται η οικοδομική δραστηριότητα, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι τιμές των δομικών υλικών.Έτσι τη στιγμή που ο οικοδομικός κλάδος έχει χτυπήσει «κόκκινο» και η αγορά ακινήτων βρίσκεται στο ναδίρ, ο γενικός δείκτης τιμών των υλικών κατασκευής νέων κτηρίων κατοικιών ανεβαίνει μήνα με το μήνα.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής από τον Μάρτιο του 2011 έως και τον Φεβρουάριο του 2012, η συνολική οικοδομική δραστηριότητα (ιδιωτική και δημόσια) σημείωσε μείωση κατά 20,8% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο Μαρτίου 2010- Φεβρουαρίου 2011.
Την ίδια στιγμή ο μέσος γενικός δείκτης τιμών υλικών κατασκευής του δωδεκαμήνου Μαΐου 2011 – Απριλίου 2012, σε σύγκριση προς τον... ίδιο δείκτη του δωδεκαμήνου Μαΐου 2010 – Απριλίου 2011, παρουσίασε αύξηση 1,5%!
Η αύξηση δεν είναι αμελητέα εάν υπολογίσει κανείς ότι κατά το 12μηνο Ιανουαρίου 2010- Ιανουαρίου 2011, ο δείκτης τιμών είχε αυξηθεί κατά 3,9%!
Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος έχει μιλήσει ευθέως για καρτέλ που δρουν ανεξέλεγκτα στο χώρο των οικοδομικών υλικών και επί της ουσίας για «κλειστές αγορές» που δεν ιδρώνει το αυτί τους αφού απολαμβάνουν μιας ιδιότυπης ασυλίας την ίδια στιγμή που τίθεται το θέμα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Και το ερώτημα παραμένει: πώς είναι δυνατόν τη στιγμή που έχει εκμηδενιστεί η οικοδομική δραστηριότητα, με τα δημόσια έργα που εκτελούνται να είναι ελάχιστα, να αυξάνεται η τιμή των δομικών υλικών που αποτελούν, περίπου, το 60% του κόστους ενός έργου;
γράφει η Βάλια Μπαζού
από το Ποντίκι
Αναρτήσεις
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου