Εργοδότες χωρίς σύνορα

Κάθε πρωί περνούν από τα Γιάννενα στην Αλβανία για να πάνε στα εργοστάσιά τους

«Όταν ταξιδεύω στην Αθήνα, για να πάω από το Αεροδρόμιο στην Ομόνοια, χρειάζομαι περίπου 45 λεπτά. Τόσο κάνω κάθε μέρα για να πάω από το σπίτι μου στα Γιάννενα στη δουλειά μου, στο Αργυρόκαστρο, στη γειτονική Αλβανία. Μια ευθεία είναι...».

O 38χρονος Αντώνης Ούζας πήγε για πρώτη φορά στην Αλβανία το 1993. «Με είχαν καλέσει στο σπίτι τους δύο φίλοι μου από τη Δερβιτσιάνη, ο Φώτης και ο Πύρρος Καρατζάς», περιγράφει στα «ΝΕΑ». «Εκείνη την περίοδο χιλιάδες Αλβανοί άφηναν τη χώρα τους αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στην Ελλάδα. Η πρόσκληση των δύο φίλων μου μετατράπηκε σε πρόκληση, όταν διαπίστωσα ότι η αγορά στην περιοχή τους ήταν παρθένα και πραγματική ευκαιρία για επενδύσεις. Ήμουν 23 ετών τότε και, για να λέω την αλήθεια, δεν το πολυσκέφτηκα. Γρήγορα έγινα μόνιμος κάτοικος Ιωαννίνων και επιχειρηματίας στην Αλβανία».

Την απόσταση ο κ. Ούζας την υπολογίζει βάσει του χρόνου που απαιτεί και, όπως λέει, οι περισσότεροι κάτοικοι των πόλεων χρειάζονται τόσο χρόνο για να φτάσουν στη δουλειά τους όσο και ο ίδιος. Άλλωστε, σημειώνει, στα σύνορα «μας ξέρουν εμάς που περνάμε καθημερινά και σπάνια καθυστερούμε. Θα πρέπει να έχει γίνει κάτι εξαιρετικό για να αντιμετωπίσουμε πρόβλημα. Άντε να συμβεί κάτι μια φορά- δύο τον χρόνο. Αυτό θα μπορούσε να γίνει ακόμη κι αν δεν δούλευα σε άλλη χώρα».

9 εκατ. ευρώ
Σήμερα, ο κ. Ούζας έχει... δύο εργοστάσια στο Αργυρόκαστρο. «Δεν είχα σκεφτεί καθόλου ότι πήγαινα σε μια χώρα όπου όλα ανατρέπονταν με ταχύτητα- παραδέχεται για την εποχή που ξεκίνησε τις επιχειρηματικές του προσπάθειες στην Αλβανία. «Ευτυχώς τα πράγματα εξελίχθηκαν καλά για μένα. Έτσι, στο ένα εργοστάσιο εμφιαλώνω αναψυκτικά και χυμούς. Πρόκειται για μια επένδυση που έφθασε τελικά τα 6.500.000 ευρώ. Στη δεύτερη μονάδαπαραγωγής τυροκομικών και γαλακτοκομικών προϊόντων- έχουμε επενδύσει μέχρι στιγμής 2.500.000 ευρώ. Αυτή η μονάδα έγινε για να εκμεταλλευθούμε την άριστη ποιότητα του γάλακτος στην ευρύτερη περιοχή του Αργυροκάστρου». Ο επιχειρηματίας επισημαίνει ότι στις επενδύσεις του βοηθήθηκε σημαντικά από το ελληνικό σχέδιο για την ανάπτυξη των Βαλκανίων, αφού το 30% των επενδύσεών του καλύφθηκε από το υπουργείο.

«Σήμερα απασχολώ 200 άτομα προσωπικό», λέει ο κ. Ούζας. «Τα μεροκάματα είναι από 10 έως και 40 ευρώ. Το γεγονός ότι έχω καλούς συνεργάτες με βοήθησε να αποφασίσω να μένω μόνιμα στα Ιωάννινα και έτσι το πρωί να πηγαίνω στο Αργυρόκαστρο και το βράδυ να επιστρέφω στα πάτρια εδάφη. Άλλωστε όλοι οι Αλβανοί μιλάνε ελληνικά, ξέρω και εγώ τη γλώσσα τους, επομένως όλα πάνε καλά. Η μεγαλύτερη δυσκολία που πέρασα ήταν το 1996 με την πτώση των πυραμίδων που έφερε την πλήρη κατάλυση του κράτους με πολλές κακοποιές ομάδες να απειλούν, να ληστεύουν και να λεηλατούν. Όλη μέρα και όλη νύχτα κάναμε σκοπιά έξω από το εργοστάσιο για έξι μήνες, αλλιώς δεν θα υπήρχε τίποτα σήμερα», περιγράφει.

Γέφυρες συνεργασίας
«Κάθε κίνηση, εμπορική επιχειρηματική, τουριστική και εκδηλώσεις είναι γέφυρα συνεργασίας και φιλίας» λέει στα «ΝΕΑ» ο μορφωτικός ακόλουθος στο ελληνικό προξενείο του Αργυροκάστρου κ. Νίκος Γερασιμίδης. «Οι δυο χώρες ζουν μαζί, η μια είναι στην Ε.Ε. και η άλλη προσπαθεί να βρει τον δρόμο προς αυτή την πορεία. Είναι χαρά όλων στο προξενείο όταν μαθαίνουμε ότι ένας Έλληνας ξεκίνησε να δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στην Αλβανία».

Σύμφωνα με το Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας, η Ελλάδα είναι από τους σημαντικότερους εμπορικούς εταίρους και στη δεύτερη θέση στον κατάλογο χωρών με τις οποίες συνεργάζεται η Αλβανία. Οι εισαγωγές της από την Ελλάδα το πρώτο τρίμηνο 2007 έφτασαν τα 93,71 εκατ. ευρώ, ενώ το πρώτο τρίμηνο 2008 έφτασαν τα 113,01 εκατ.- ποσοστό 14,3% από τις συνολικές εισαγωγές.

ta-nea