Αυτοί που δεν έχουν αφήσει κατουρημένη ποδιά χωρίς να μηδίσουν μπροστά της

Το έπος της κατουρημένης ποδιάς...
Ώπα ωρέ! Πλάκωσε η Τουρκιά και μας φοβερίζει! Ο κ. Πέτρος Τατσόπουλος (φίλος κάποτε, την εποχή της αθωότητάς του) στο κυβερνητικό σχήμα ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναγνωρίζει ένα εθνικοσοσιαλιστικό μόρφωμα! Ο άλλος, ο δυστυχής απ’ τα «Νέα», τον εθνικισμό και τον φασισμό της χούντας τον ονομάζει «εθνοπατριωτισμό». Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: και το έθνος να συκοφαντηθεί με τον εθνικισμό και ο πατριωτισμός με τον φασισμό. Ο κ. Ψαριανός (που από καιρό έπεσε στο ποτάμι κι έπνιξε την ψυχή του) κατηγορεί τον κ. Βαξεβάνη, τον κ. Αρβανίτη, τον κ. Λαζόπουλο και την αφεντιά μου ως χαφιέδες του καθεστώτος. Επίπεδο τρολ.

Όλοι αυτοί που κατά κόρον χρησιμοποίησαν τους... ευφημισμούς του «εκσυγχρονισμού» για να εξαπατήσουν τον λαό και να τον κάνουν «απασχολήσιμο» και «ευέλικτο», τώρα χρησιμοποιούν τη διαστρέβλωση, την παραποίηση και τη συκοφαντία για να πετύχουν το ίδιο. Ανασύρουν τα κακόγουστα αρχαιολατρικά παραληρήματα της χούντας, τις κιτς γιορτές για την «πολεμική αρετή των Ελλήνων», και τα προσομοιάζουν με τον εορτασμό της εθνικής (εθνικιστικής; εθνικοπαράφρονος; εθνικολαϊκιστικής;) επετείου, επειδή σ’ αυτόν οι μπάντες θα παίξουν την «Ιτιά»!

Και ιδού η «εθνικόφρων αριστερά»! Ιδού οι «φαιοκόκκινοι», ιδού οι «λαϊκιστές». Το ίδιο τροπάρι! Είκοσι χρόνια τώρα, οι θεράποντες της υποτέλειας, κάνουν τους τιμητές όσων αντιστέκονται σε δαύτη. Ένα μέρος αυτών των τύπων προέρχεται απ’ την Αριστερά κι ένα μέρος της Αριστεράς (πρόβλημά της) σχετίζεται ακόμα μαζί τους.

Και να τώρα πολύς αχός ακούγεται, πολλά ντουφέκια πέφτουν, Σταυρούλης κάνει πόλεμο με νύφες και μ’ εγγόνια. Η χώρα καίγεται, βρίσκεται στις διαπραγματεύσεις με την ψυχή στο στόμα και οι παρελάσεις ανάγονται σε μείζον ζήτημα! Επίπεδο τρολ; επίπεδο υπομειόνων; μακάρι να ’ταν έτσι. Πρόκειται για επίπεδο Σουλτς, όταν θέλει να ’χει λόγο για τη σύνθεση της ελληνικής κυβέρνησης, πρόκειται για επίπεδο Σόιμπλε και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα εκλογικά αποτελέσματα, πρόκειται για τον ολοκληρωτικό εφιάλτη ο οποίος αρχίζει να χαρακτηρίζει την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Δεν πρόκειται για τα λιμά μιας προπαγάνδας οργουελικής μεν, γελοίας δε, ούτε για τις σοφιστείες ορισμένων ξοφλημένων στα μάτια του κόσμου, πρόκειται για τη θηριώδη προπαγάνδα της ομογενοποιημένης σκέψης. Ενός συστήματος που βάζει στον ίδιο παρονομαστή τον κομμουνισμό με τον φασισμό (κι εν μέρει το επιτυγχάνει, όταν ακόμα κι οπαδοί του ΚΚΕ πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμπλέει με τη Χρυσή Αυγή), στον ίδιο παρονομαστή τον πατριωτισμό με τον εθνικισμό, τα δημοτικά τραγούδια με τη χούντα και πάει λέγοντας. Πρόκειται για μια κρεατομηχανή.

Η χώρα βρίσκεται επί ξυρού ακμής και ο ένας κυβερνητικός εταίρος, ο ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορείται για λαϊκισμό, ενώ ο άλλος, οι ΑΝΕΛ, για εθνικισμό. Τι βολικό!

Και κατηγορούνται από ποιους; Απ’ τα δουλικά της Διαπλοκής και της Υποτέλειας! Από τους λειτουργικώς συμμετέχοντες στο πιο τοξικό (και ταξικό) φαινόμενο της εποχής μας, στη μεγαλύτερη όλων των Ύβρεων: τη συγχώνευση του νεοφιλελευθερισμού με τη σοσιαλδημοκρατία. Με αποτέλεσμα τον «εκσυγχρονισμό» ή τον εκφασισμό, ή και τα δύο.

Τα ρεμάλια της πολιτικής ορθότητας, του μεταμοντερνισμού, της εθνικής αποδόμησης, της ταξικής παράλυσης, της κοινωνικής υποδούλωσης, που με τον πιο αισχρό τρόπο επικαλούνται τον διαφωτισμό και τη δημοκρατία, δεν έκαναν τίποτε άλλο όλα αυτά τα χρόνια παρά να υποστηρίζουν τους ανθρωπιστικούς πολέμους, τα μνημόνια και ό,τι άλλο κραταίωνε την εθνική υποταγή και την ταξική υποδούλωση.

Αυτοί οι τύποι, διάσπαρτοι στον Τύπο, τα ΑΕΙ, τις τέχνες και τα υποτελή στη Διαπλοκή και τη Διαφθορά κόμματα, εξακολουθούν να βρίζουν τον λαό για λαϊκιστή, διεφθαρμένο, ανίκανο και τεμπέλη. Διεφθαρμένοι οι ίδιοι ως το κόκαλο, πάντα κομματικοί πελάτες, κεκοσμημένοι διαφόρων ΜΚΟ και αλληλέγγυοι της ελεεινής μορφής ο ένας με τον άλλον, στήνουν χρόνια τώρα στον τοίχο τον λαό και τον πυροβολούν στο μυαλό, την καρδιά και την ψυχή. Του σκοτώνουν την παράδοση, τους ήρωες και τους αγίους.

Εκεί που κάποτε οι καπεταναίοι κρέμαγαν τ’ άρματα, κρεμάνε τώρα τα δουλικά τις πομπές τους και βάζουν στον ίδιο ντορβά τα τραγούδια του ΕΑΜ με τα εμβατήρια της χούντας. Αυτοί που συγκυβέρνησαν με τον Μπαλτάκο και κυβερνώνται απ’ τον Σόιμπλε την πέφτουν στους Ελληνες και τους καλούν να διορθώσουν την ψήφο τους, αλλιώς θα τους τη διορθώσουν αυτοί. Πώς; Με τον πνιγμό και την οικονομική ασφυξία. Αυτοί, οι απολογητές της κυρίας Μέρκελ που παρομοιάζουν τον κ. Τσίπρα με τον Χίτλερ, δεν είναι απλώς γελοίοι - τότε θα ήταν ακίνδυνοι. Είναι το ίδιο το σύστημα, είναι η πεμπτουσία του. Είναι η στρατηγική του. Διότι ένα σύστημα δεν δημιουργεί 1.500.000 ανέργους για πλάκα, ούτε λεηλατεί μισθούς και συντάξεις για χαβαλέ. Το κάνει για να δημιουργήσει μια νέου τύπου νεοταξίτικη χώρα-παρία. Και αυτό υπερασπίζονται οι ρατσιστές (οι αρχιρατσιστές) που ενοχοποιούν (για να τον αδρανοποιήσουν) τον λαό για πράγματα που ο ίδιος δεν πιστεύει, ότι δηλαδή είναι περιούσιος ή ανάδελφος και άλλα τέτοια χρυσαυγίτικα. Δουλειά των ρατσιστών, σμπίρων του συστήματος, είναι να ενοχοποιούν τον λαό για χρυσαυγιτισμό, να βγάζουν τον Αγανακτισμένο φασίστα και τον αριστερό, λαϊκιστή. Ποιοι; αυτοί που δεν έχουν αφήσει κατουρημένη ποδιά χωρίς να μηδίσουν μπροστά της...
γράφει ο Στάθης