Απόψεις ενός πολίτη με αναπηρία... εσύ που θα τη βάλεις τη ψήφο σου;

Φίλε μου Έλληνα!

Πρόσεξε πολύ καλά που θα τη βάλεις… τη ψήφο σου στις 6 Μαΐου. Δεν είμαι ο καταλληλότερος για να σε προειδοποιήσω, αλλά έχω ταυτότητα. Είμαι ο Νεοέλληνας της διπλανής σου πόρτας. Είμαι ο νέος άνθρωπος που μοχθεί για την καθημερινότητά του και δε βασίζεται στις εύκολες γνωριμίες, στα κολακευτικά χτυπήματα του ώμου, στις πλάτες του μπαμπά του.

Είμαι αυτός που δε φωνάζει για αυτά που κάποτε τον έφερναν στο προσκήνιο της ιστορίας (ναι, ακόμα και αυτά εγώ είμαι, αλλά αυτά είναι το παρελθόν μου και εγώ ψάχνω το μέλλον μου) ούτε φωνάζει για να διεκδικήσει αυτό που είναι, γιατί τα ξέρει. Δεν είμαι ο σύγχρονος...πεοταλαντωτής (=μαλάκας, συγγνώμη αλλά ελπίζω να μη σε προσβάλει η λέξη!). Ναι, από την άλλη όμως, σαν νέος άνθρωπος με ενδιαφέρει ο έρωτας, η σεξουαλική μου ζωή, η διασκέδασή μου, η δημιουργία των μελλοντικών μου ιστοριών-εμπειριών μου. Αυτό δε με κάνει απαθή όπως πολύ έχουν προσπαθήσει να πείσουν τη πλειοψηφία του κόσμου. Ξέρω ποιος είμαι!

Είμαι άνθρωπος με πατρίδα οριοθετημένη, με ιστορία γεμάτη αγώνες, με μια σημαία που αγγίζει τα χρώματα του καθαρού ουρανού (γαλάζια απόχρωση), αλλά και του ουρανού που στάζει όταν πονάει (λευκό χρώμα). Είμαι αυτός που θέλω ελεύθερα και τις επόμενες δεκαετίες να λέω «ευχαριστώ Ελλάδα» και όχι «ευχαριστώ προάστιο της Ενωμένης Γερμανίας».

Θέλω να λέω ευχαριστώ στη γλώσσα που μου μετέδωσε η «αγράμματη» οικογένειά μου, η μη in οικογένειά μου όταν με έστελνε για 12 συναπτά έτη σε δημόσια σχολεία. Είμαι ο άνθρωπος που πιστεύει στην παιδεία, στην έρευνα, στην επιστήμη, στην αξία του τόπου, στην καρδιά των συνανθρώπων μου, σε όλα αυτά που οι άλλες χώρες έχουν επενδύσει και έχουν πραγματικά την ανάπτυξη. Γιατί φίλε μου Έλληνα, η πολυπόθητη ανάπτυξη δε βρίσκεται μόνο σε εργοστάσια και βιομηχανίες. Βρίσκεται στην επένδυση της γνώσης, στην προαγωγή της επιστήμης και στη στήριξη των ανθρώπων που δημιουργούν νέες ιδέες. Για αυτό λίγο πριν την κάλπη αναρωτήσου… θέλουμε μια χώρα φάμπρικας με πολλά και φτηνά εργατικά χέρια ή μια χώρα ιδεών και επιστημόνων σε όλους τους σύγχρονους τομείς;

Δεν είμαι anonymous, κουκουλοφόρος ή αυτός που τα σπάει στις διαδηλώσεις. Βασικά, δεν κατεβαίνω στις πορείες (αν και πίστεψέ με πολύ θα το ήθελα), γιατί με όλα αυτά που γίνονται κάθε φορά σε αυτές τις εκδηλώσεις κινδυνεύει η ζωή μου. Βλέπεις φίλε μου, μαζί με όλα τα παραπάνω είμαι άνθρωπος με κινητική αναπηρία, που δε μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του εξαιτίας τις αδυναμίας μου να κουνήσω τα χέρια μου. Και για αυτό θέλω μετά τις 6 Μαΐου να συνεχίσουν να υπάρχουν οι ελεύθερες διαδηλώσεις, όταν η πολιτεία δε λειτουργεί σωστά αλλά και να μπορώ και εγώ να συμμετέχω γιατί θα είναι ειρηνικές.

Φίλε μου Έλληνα ή Γραίκο (σημασία δεν έχει οι άλλοι πως σε χαρακτηρίζουν αλλά το πώς τους έχεις πείσει πως πρέπει να φορτίζουν τη λέξη που λένε για εσένα). Μην ακούς τι δεν είσαι. Άκου μόνο τι θέλεις να γίνεις. Δεν είσαι ο «λαός», η μονάδα δηλαδή που εύκολα χειραγωγείται. Είσαι ξεχωριστή οντότητα από το διπλανό σου. Είσαι μοναδικός πολίτης. Είσαι ο Κώστας, η Μαρία, ο Γιάννης, η Δέσποινα. Εκτίμησε τα όνειρά σου και δες αν ταιριάζουν με του γείτονα. Μη γίνεσαι φερέφωνο απόψεων που δεν πιστεύεις εσύ ο ίδιος. Μη ψηφίσεις με βάση το εγώ, αλλά το εμείς… το εμείς για όλους! Είναι ο δικός μας τρόπος για αλλαγή!

Το μέλλον δε βρίσκεται στη νέα μόδα των συνεργασιών. Η ψήφος δεν πρέπει να πάει στον καλύτερο συνδυασμό χρωμάτων, στο καλύτερο ανοιξιάτικο μοντελάκι. Πρέπει να πάει σε νέους ανθρώπους, σε νέες ιδέες, σε νέες απόψεις. Πρέπει να προσφερθεί στην ομάδα των ανθρώπων που προτείνουν ολοκληρωμένες απόψεις και προγράμματα σε ό, τι αφορά την παιδεία, τον τουρισμό, την προστασία των κοινωνικών ομάδων, την αγροτική επένδυση, τη ναυτιλία, την έρευνα και όχι ΜΟΝΟ την οικονομία και το ασφαλιστικό.

Στην ομάδα που σέβεται την διαφορετικότητα του φύλου, της εθνικότητας, της θρησκευτικής πεποίθησης, της σωματικής διάπλασης. Να μη δοθεί στον αρχηγό που απλά ζητά να γίνει Πρωτοϋπουργός, αλλά σε αυτόν που θέλει μια Ελλάδα που ενδιαφέρεται για την ουσιαστική πρόοδο. Διαβάστε, συγκρίνετε και αποφασίστε με κλειστή τηλεόραση, μόνοι σας, για το τι θα κάνουμε αύριο. Σίγουρα μπορούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να βρούμε ΜΙΑ ΛΥΣΗ για όλους όσους νιώθουν και είναι Έλληνες. Μη πέσετε στην παγίδα του φόβου. Έχουμε ζήσει πολλά ως έθνος, αλλά έχουμε ζήσει. Και ζήσαμε αυτές τις κακουχίες γιατί πιστεύουμε στην ελευθερία, στην ανεξαρτησία. Δεν είναι το δίλημμα Ευρώπη ή μόνοι μας! Δεν είναι η θεωρία μνημόνιο ή αντιμνημόνιο! Θεωρώ πως είναι η απόφαση που θα μας κάνει ξανά ελεύθερους. Μπορεί να πεινάσουμε, αλλά ας είμαστε ελεύθεροι. Και την ελευθερία δεν τη δίνει κανείς, μόνο διεκδικείται όταν δεν υπάρχει. Και τώρα δεν υπάρχει!

Δεν είμαι ο καταλληλότερος άνθρωπος για να μιλήσω. Είμαι άνθρωπος όμως με ταυτότητα. Είμαι ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος, ειδικευόμενος ιατρός και πιστεύω πως η Ελλάδα δεν ανήκει μόνο στην ιστορία της. Είναι κομμάτι του αύριο, που μόνο εμείς μπορούμε να το ορίσουμε! Εγώ έχω ονειρευτεί μια Ελλάδα που κοιτάζει τον πολίτη ουσιαστικά, με ένα κράτος που έχει υποχρεώσεις απέναντι στους ανθρώπους, ενώ και οι πολίτες έχουν υποχρεώσεις λογικές και ανάλογες με τις δυνατότητες τους απέναντι στο κράτος. Μια Ελλάδα που έχει την επιστήμη ως βασικό στόχο για τη βελτίωση. Μια Ελλάδα που… που δεν έχει όρια, που δε φοβάται, που είναι ελεύθερη!
Εσύ;

από το pitsirikos