Αγαπητέ Ευάγγελε...

Το ΠΑΣΟΚ κατά τον Ευάγγελο Βενιζέλο βαδίζει προς τις κάλπες έχοντας ανακτήσει την ικανότητα να κοιτάζει τους πολίτες στα μάτια. Τι ακριβώς βλέπει εκεί, αποφεύγει να μας το πει ευθέως ο νέος πρόεδρος του κινήματος. Το υπονοεί πάντως κατά κάποιο ντροπαλό τρόπο, όταν διαπιστώνει ότι το τεκμήριο αθωότητας έχει χαθεί για όλους. Προδιαγράφει όμως κάπως ποινικώς την ενάρετη αισιοδοξία του, λέγοντας ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αντιστρέψει το τεκμήριο ενοχής που περιβάλλει το πολιτικό σύστημα. Συνεπώς μεταξύ τεκμηρίων θα κινηθεί η εκλογική μάχη, αν πιστέψουμε τον έγκυρο συνταγματολόγο.

Προσοχή στον γορίλα, που λέει το τραγούδι. Το τεκμήριο αθωότητας έχει χαθεί για... όλους -και για το ΠΑΣΟΚ και για τον Βενιζέλο συνεπώς. Αλλά ου παντός πλειν ες Κόρινθον - δεν είναι δουλειά όλων να ανατραπεί το άλλο τεκμήριο, το τεκμήριο ενοχής, οι άλλοι δεν έχουν, φαίνεται, ούτε την ικανότητα ούτε τις δυνατότητες να διαπράξουν τέτοια κάθαρση. Αυτή είναι δουλειά του ΠΑΣΟΚ, που ο αρχηγός του αναλαμβάνει αυτοβούλως για λογαριασμό όλου του πολιτικού συστήματος. Καταλογίζοντας ταυτόχρονα στη Δεξιά περίσσεια λαϊκισμού και στην Αριστερά έλλειμμα ρεαλισμού.

Καλή είναι η κουβέντα περί τεκμηρίων αθωότητας και ενοχής γενικώς, αγαπητέ Ευάγγελε, αλλά εκτός από αυτά τα τεκμήρια υπάρχουν και τα άλλα, τα συγκεκριμένα, αποκαλούμενα και πειστήρια - στην περίπτωσή σας, ενοχής και μάλιστα αποδεδειγμένης. Και όταν αφήνεστε στη γοητεία του δικαίου και των τεκμηρίων και καταλογίζετε δεξιά και κυρίως αριστερά διάφορα, απλώς τεκμηριώνετε τη διαπίστωση ότι ούτε καταλάβατε ούτε έχετε σκοπό να καταλάβετε, ή να ομολογήσετε ότι καταλάβατε, τι ακριβώς διαπράξατε ομού μετά των συνενόχων σας εις βάρος των πολιτών που κοιτάζετε στα μάτια - αφού πρώτα τους τα βγάλατε. Εις βάρος της δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της κυριαρχίας και τελικώς της χώρας σας.

Διότι, πώς να το κάνουμε, υπήρξατε από τους επιτελείς της φαυλότητας η οποία μας οδήγησε ως εδώ. Όλα όσα έσπρωξαν το πολιτικό σύστημα στη σημερινή μηδενική αξιοπιστία έχουν και την υπογραφή σας. Επί δεκαετίες βλέπατε, ακούγατε και σωπαίνατε, εκτός αν προτιμάτε τη χειρότερη εκδοχή, ότι δεν βλέπατε και δεν ακούγατε και γι’ αυτό σωπαίνατε, ή τη χείριστη, ότι δεν βλέπατε και ακούγατε απλώς, αλλά συμμετείχατε στην πειρατεία κατά του κράτους, των πολιτών και των κάθε είδους προοδευτικών ιδεών. Ότι δηλαδή εκμεταλλευόσασταν - ή και ανοίγατε- τις τρύπες του συστήματος για να προσπορίζεστε πολιτικά και προσωπικά οφέλη.

Μόνιμος υπουργός, αγαπητέ Ευάγγελε, προβεβλημένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα, επί Σημίτη και επί Γιώργου, μόνο με το τεκμήριο αθωότητας του πολιτικού συστήματος δεν ασχοληθήκατε. Κατεβήκατε (και μας κατεβάσατε όλους) σκαλί-σκαλί και χεράκι-χεράκι με άλλους προβεβλημένους συντρόφους σας ως τον σημερινό πάτο, δεν υπήρξατε ποτέ ο γενναίος και ριζοσπάστης που τώρα ξαφνικά εμφανίζεστε. Το αντίθετο μάλιστα, τολμούμε να πούμε. Χειροκροτήσατε, για να αναφερθούμε μόνο στα τελευταία, κάθε ανοησία του πρώην πρωθυπουργού σας, κάθε πρωτοβουλία του που έφερνε όλο και πιο κοντά την καταστροφή, κάθε αβροφροσύνη του προς τους επικυρίαρχους εις βάρος της εθνικής κυριαρχίας. Ακόμα και για την ηλιθιότητα του δημοψηφίσματος σιωπήσατε αιδημόνως, αν και εδώ πια μιλάμε για τεκμήριο ευφυΐας.

Και τώρα μας κάνετε διαλέξεις τεκμηρίων - πού είναι όμως το δικό σας τεκμήριο εμπιστοσύνης, σε ποια υπουργεία από όσα υπηρετήσατε πιστά θα πρέπει να το αναζητήσουμε και στην ποδιά ποιου αρχηγού και ποιας πολιτικής να το ψάξουμε; Πού είναι το τεκμήριο πολιτικής σοβαρότητας - πρέπει να σκάψουμε εκεί που θάφτηκαν τα λεφτά που υπάρχουν, εκεί που βυθίστηκε ο Τιτανικός ή ανάμεσα στις φρέσκες σελίδες της εξεταστικής για το έλλειμμα του 2009 για να το βρούμε; Πού είναι το τεκμήριο της ρηξικέλευθης σκέψης σας - κάπου ανάμεσα στα εκατομμύρια σκέψεις του global thinker Παπανδρέου που παπαγαλίζατε ίσως; Πού είναι το τεκμήριο της αξιοπιστίας σας - στις υπογραφές σας στο κάτω μέρος των Μνημονίων, στις θεωρίες σας περί ρεαλισμού ή στον μεγάλο εθνικό σας στόχο της πρωτιάς του ΠΑΣΟΚ; Και πού είναι τελικώς το τεκμήριο της πολιτικής σας γενναιότητας - εξαντλήθηκε κι αυτό στην οργή σας για τον καφέ που κάποτε λέρωσε το λευκό σας πολιτικό μητρώο;

Εν κατακλείδι, αγαπητέ Ευάγγελε. Με την περί τεκμηρίων προσέγγισή σας απλώς τεκμηριώνετε ότι ακόμα και στο πολιτικό σας σύστημα υπάρχει αρετή. Αλλά ως ιδιοτροπία, για να θυμηθούμε τον Καμύ...
γράφει ο Θανάσης Καρτερός

από την Αυγή