Περί κατώτερου μισθού και τρόικας... βοήθειά μας!

Οι μισθοί των Ελλήνων είναι συγκρίσιμοι με εκείνους των Βούλγαρων και των Πορτογάλων εργαζομένων; Η απάντηση θα μπορούσε να είναι «ναι» και ότι οι μισθοί θα έπρεπε να είναι οι ίδιοι. Το ίδιο φαγητό καταναλώνουμε, τα ίδια πράγματα ποθούμε, τις ίδιες ώρες εργαζόμαστε. Με την ίδια λογική, όμως, θα έπρεπε και ο μισθός του Έλληνα, του Πορτογάλου και του Βούλγαρου εργαζόμενου να είναι ο ίδιος με εκείνος του Γερμανού!

Η τρόικα έχει βάλει στο στόχαστρο τους κατώτερους μισθούς. Για την ακρίβεια κάποια στελέχη προσπαθούν να κρύψουν την δική τους ανικανότητα πίσω από έναν πόλεμο που έχουν κηρύξει κατά ενός ανύπαρκτου εχθρού.

Κατ΄ αρχάς θα πρέπει να πούμε ότι η... πολιτική της μείωσης των κατώτερων μισθών δεν εξυπηρετεί κάποιον ιδιαίτερα. Επίσης, οι συγκρίσεις μοιάζουν να έχουν κάποια σχέση με την λογική, αλλά αυτό, τελικά δεν συμβαίνει. Η αγοραστική αξία των 100 ευρώ στην Ελλάδα δεν είναι η ίδια με την αντίστοιχη στην Βουλγαρία. Ούτε καν στην Γερμανία! Τα προϊόντα πωλούνται στην Ελλάδα σε πολύ ακριβότερες τιμές. Κάτι που θα έπρεπε να είχε ήδη κινητοποιήσει τα κατά τα άλλα ευαίσθητα στελέχη της τρόικας.

Πίσω από αυτή την ιστορία, όμως, κρύβεται μία από τις μεγαλύτερες απάτες των καιρών μας. Πολυεθνικές φοροδιαφεύγουν και ταυτόχρονα πουλάνε πανάκριβα τα προϊόντα τους στις χώρες εκείνες που έχουν καταφέρει να εξαφανίσουν τον ανταγωνισμό.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο: Ο κατώτερος μισθός είναι μία ένδειξη. Όχι όμως και η αποκλειστική για το μισθολογικό κόστος. Το ερώτημα δεν είναι πόσο πληρώνεται ένας ανειδίκευτος εργάτης, αλλά πόσο καταρτισμένο είναι το προσωπικό και πόσο τελικά κοστίζουν οι υπηρεσίες του. Κι η αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι εξακολουθούν και προσφέρουν υψηλή ποιότητα υπηρεσιών, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια δεν έχουν γίνει σοβαρές επενδύσεις στον τομέα της Παιδείας και της επιμόρφωσης. Μπορεί οι εργαζόμενοι άλλων χωρών να μας ξεπεράσουν, αλλά αυτό δεν έχει ακόμη συμβεί. Σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν οι βουλγάρικες επιχειρήσεις που θα σάρωναν την Νοτιοανατολική Ευρώπη και όχι οι ελληνικές.

Εκτός κι αν αυτό είναι τελικά το «πρόβλημα». Το γεγονός ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις εξακολουθούν και έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή ακόμη και σήμερα! Αλλά αυτά είναι σενάρια συνωμοσίας και καλό είναι να τα αποφύγουμε. Ωστόσο, αδυνατούμε να αντιληφθούμε τι ακριβώς συμβαίνει. Και πολύ περισσότερο ποιος τους το ζήτησε! Όσο λάθος είναι να ορίζεται ο κατώτερος μισθός από το κράτος και αυτός να μην είναι αποτέλεσμα συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά τόσο λάθος είναι να μετατρέψουμε την αγορά εργασίας σε ζούγκλα. Σε κάθε πάντως περίπτωση η τακτική της τρόικας είναι ακατανόητη και αντίθετη στις βασικές φιλελεύθερες αξίες της Ευρώπης.
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital