Τα Χριστούγεννα της Goldman Sachs

Σας καλωσορίζουμε στον νέο θαυμαστό κόσμο των τραπεζιτών με τις δανεικές ζωές. Καλούμαστε να ζήσουμε τα πρώτα Χριστούγεννα της κυριαρχίας της Goldman Sacks, με το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι άδειο, χωρίς δέντρο με πολύχρωμα λαμπάκια, χωρίς δώρα και με τα παιδάκια να μην μπορούν να πουν τα κάλαντα, είτε γιατί ο κόσμος δεν θα ανοίγει τις πόρτες του σπιτιού του, από ντροπή που δεν θα έχει λίγα ψιλά να δώσει, είτε από φόβο μήπως τον κλέψουν, είτε γιατί το υπουργείο οικονομικών θα ξαμολήσει τους οικονομικούς ράμπο στους δρόμους, ώστε να ελέγχουν αν τα παιδάκια κόβουν αποδείξεις όταν λένε τα κάλαντα.

Σε περίπτωση που δεν έχουν μπλοκάκι καλαντικών υπηρεσιών θεωρημένο από την εφορία, θα... κατάσχονται τα χρήματα και θα επιβάλετε πρόστιμο στα παιδάκια. Το πιθανότερο είναι τα παιδιά να μην έχουν να πληρώσουν το πρόστιμο, οπότε θα κατάσχονται τα παιχνίδια τους, τα ρούχα τους, ακόμα και αυτά τα ίδια, ώστε να αναγκάζονται οι γονείς τους να πληρώσουν για να τα πάρουν πίσω. Τώρα όσοι γονείς δεν έχουν να πληρώσουν, τα παιδιά θα παρακρατούνται και θα δίνονται στην Μέρκελ που θα τα χρησιμοποιεί σαν σκλάβους στα γερμανικά εργοστάσια.

Πέρα από την πλάκα, πολλοί άνθρωποι ζουν εδώ και καιρό σε απόγνωση, μια απόγνωση που πάντα τις γιορτές μεγαλώνει και κάνει τα δευτερόλεπτα να μοιάζουν με αιώνες πόνου.Μια πραγματική κόλαση, που πολλές φορές οδηγεί σε πράξεις όπως ακόμα και να θέσουν τέλος στην ζωή τους.

Είναι γνωστό, παρότι τα συστημικά μέσα το κρύβουν, πως οι αυτοκτονίες έχουν πολλαπλασιαστεί, δίνοντας στην χώρα μας το καθόλου τιμητικό σε αυτή την περίπτωση χρυσό μετάλλιο αυτοκτονιών. Σε όποια χώρα και αν πήγε το ΔΝΤ χιλιάδες άνθρωποι έβαλαν τέλος στην ζωή τους. Η τρόικα και οι κυβερνώντες, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά στυγνοί δολοφόνοι και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, τόσο περισσότερες πιθανότητες θα έχουμε να σωθούμε.

Ζούμε μια εποχή, που πέφτουν οι μάσκες και όλα τα παραμύθια που μας πότιζαν εδώ και αιώνες. Ένα παραμύθι, είναι και τα Χριστούγεννα. Στην πραγματικότητα μιλάμε για την μεγαλύτερη γιορτή του καπιταλισμού. Καμιά γιορτή αγάπης δεν υπήρχε ποτέ. Γιορτή αγάπης, θα είχαμε αν οι άνθρωποι, έλεγαν συγνώμη ο ένας στον άλλο, αν παραδεχόντουσαν τα λάθη τους, αν αποφάσιζαν να ζήσουν με άλλες αρχές και αξίες.

Τα Xριστούγεννα όπως γιορτάζονταν, ήταν η αποθέωση του καταναλωτισμού. Τεράστιοι τζίροι έκαναν τις πολυεθνικές να γίνονται ακόμα πιο πλούσιες και οι άνθρωποι απλά κατανάλωναν ρούχα, γλυκά, γαλοπούλες, δίνοντας όλο και περισσότερη δύναμη στον καπιταλισμό. Τα αποτελέσματα είναι αυτά που ζούμε σήμερα.

Ας το δούμε λοιπόν σαν μια ευκαιρία να αλλάξουμε, να γίνουμε καλύτεροι ουσιαστικά, να υιοθετήσουμε ένα άλλο αξιακό σύστημα με περισσότερη αγάπη, έστω και με λιγότερα δώρα. Το ακριβότερο άλλωστε δώρο, είναι η ίδια η αγάπη.

Σε έναν πραγματικά χριστιανικό κόσμο, δεν θα περιμέναμε τα Χριστούγεννα για να δώσουμε αγάπη, θα το κάναμε κάθε μέρα. Ο Χριστός άλλωστε, είπε όποιος έχει δυο χυτώνες να δίνει τον ένα, δεν είπε να αποκτά και τρίτο και τέταρτο, αδιαφορώντας αν ο διπλανός του δεν έχει ούτε έναν.

Κάποτε, μια πλούσια φίλη μου, κάτι μου έλεγε για την θρησκεία, κάτι που την βόλευε. Την ρώτησα αν θα ήθελε το παιδί της να γίνει σαν τον Χριστό. Τρελός είσαι; Μου απάντησε έξαλλη, το παιδί μου δεν θέλω να βασανιστεί. Δυστυχώς κανείς δεν θέλει να κουραστεί, να θυσιάσει κάτι για το κοινό καλό.

Κανείς δεν καταλαβαίνει πως υπηρετώντας το κοινό καλό, ο πλανήτης μετατρέπεται σε παράδεισο, πως υπηρετώντας ο καθένας τον εαυτό του ο πλανήτης γίνετε κάθε μέρα και πιο πολύ κόλαση όπως καθαρά βλέπουμε πια. Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία, δεν θα έχουμε καμιά τύχη να επιβιώσουμε και απλά θα συνεχίσουμε να είμαστε υποκριτές.

Κάπου εδώ, θα αναφέρω πως ο Χριστός δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου όπως νομίζουμε. Στις 25 Δεκεμβρίου, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν μια μεγάλη τους γιορτή. Εκείνες τις ημέρες κανένας Ρωμαίος δεν ασχολούνταν με τους Χριστιανούς και έτσι οι Χριστιανοί, έβρισκαν την ευκαιρία να γιορτάζουν και αυτοί την πίστη τους χωρίς τον φόβο των διωγμών από τους Ρωμαίους.

Για τους πιο προχωρημένους, θα πω ότι είναι αδύνατον άλλωστε ο Χριστός να είχε γεννηθεί στον αστερισμό του Αιγόκερου, που συμβολίζει την ανάγκη για υλικά αγαθά, εξουσία και γενικά γήινες απολαβές. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως τα Χριστούγεννα όπως τα ξέρουμε, είναι η αποθέωση του καταναλωτισμού και δεν έχουν καμιά πνευματικότητα.

Αν τώρα αυτά τα βρίσκετε περίεργα, ας θυμηθείτε πως οι τρεις μάγοι, ήταν αστρολόγοι, που είδαν την έλευση στον κόσμο μας του Χριστού, διαβάζοντας τον έναστρο ουρανό. Σύμφωνα με έρευνες που έγιναν, οι αστρονόμοι βρήκαν πως εκείνη την εποχή, έγινε μια σπάνια σύνοδος Δία, Κρόνου, Αφροδίτης, που έλαμπε στον ουρανό σαν μεγάλο άστρο. Αυτό για τους αστρολόγους που μελετούν όχι την ύλη, όπως οι αστρονόμοι, αλλά την πνευματικότητα του ουρανού, μεταφραζόταν πως ερχόταν στην γη ένα θεϊκό πνεύμα με αποστολή να ελευθερώσει τους ανθρώπους από τα δεσμά της ύλης, της εξουσίας, μέσα από τον δρόμο της αγάπης.

Όμως το θέμα μας δεν είναι να ανακαλύψουμε τα μυστικά της ιστορίας και του ουρανού τώρα, αλλά να χαλάσουμε τα Χριστούγεννα της Goldman Sacks και να βρούμε ξανά το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων.

Μην ντρέπεστε αν δεν έχετε λεφτά να κάνετε δώρα, έχετε όλοι το πιο πολύτιμο δώρο. Την αγάπη. Μην φοβηθείτε να την δώσετε και σκεφθείτε κάτι απλό. Το σύστημα των τοκογλύφων, μας θέλει μόνους μας για να μην έχουμε δύναμη και να μας ελέγχει. Με χίλιους τρόπους μας μπλοκάρει ώστε να μην μπορούμε να εκφράσουμε αγάπη και να ενωθούμε με τους συνανθρώπους μας.

Αν όμως εμείς τα καταφέρουμε, θα έχουμε κάνει μια μεγάλη επανάσταση που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο και να στείλει στην κόλαση όλα αυτά τα λαμόγια που μας κλέβουν την ζωή. Μην ξεχνάτε άλλωστε, πως ο Χριστός ήταν, είναι και θα είναι ο μεγάλος τους εχθρός και ας λένε πως τον πιστεύουν. Μόνο σφαγές έκαναν στο όνομα του και εύκολα το βλέπει κανείς μελετώντας την ιστορία.

Μην τους πιστεύετε άλλο, απλά μην φοβηθείτε να δώσετε αγάπη και θα δείτε τα λαμόγια να τρέμουν μπροστά στην δύναμη που έχει η αγάπη.
γράφει ο Χρήστος Λογαρίδης

από το Κουρδιστό Πορτοκάλι