Η εκτροπή δεν έχει χρώμα ούτε το μπάχαλο έχει πατρότητα...

Ας πούμε ότι μέλη της Χρυσής Αυγής καταλαμβάνουν ένα υπουργείο. Την ίδια ώρα άλλα μέλη της ακραίας αυτής οργάνωσης κάνουν επίθεση κατά κουκουλοφόρων, με την αστυνομία να κρατιέται σε απόσταση από τα γεγονότα. Τι θα λέγαμε σήμερα; Ότι καταλύθηκε το κράτος, ότι ανέλαβε δράση το παρακράτος και ότι κινδυνεύει η Δημοκρατία. Αλήθεια, πόσες ανοχές έχει η συνείδησή μας και πόσο παραμορφωτικοί είναι οι φακοί που φοράμε;

Προσωπικά πιστεύω ότι το κράτος και μόνο αυτό έχει την ευθύνη της περιφρούρησης της έννομη τάξης. Όχι... κάποια ομάδα διαδηλωτών, όχι κάποια οργάνωση. Ακόμη κι αν η οργάνωση αυτή απαρτίζεται από μοναχούς του Αγίου Όρους.

Οι σκηνές που παρακολουθήσαμε χτες με τις ομάδες περιφρούρησης του ΠΑΜΕ να κάνουν εφόδους κατά των κουκουλοφόρων δεν θα έπρεπε να είναι αποδεκτές σε μία ευνοούμενη κοινωνία. Τα παιδιά μπορεί να είχαν ακούσει για την δράση των οικοδόμων στα Πανεπιστήμια πριν από τριάντα χρόνια, να παρασύρθηκαν από μυθοπλασίες του παρελθόντος. Η ουσία, όμως, παραμένει: Προσπάθησαν να υποκαταστήσουν το κράτος. Όπως επίσης είναι γεγονός ότι τις τελευταίες εβδομάδες έχουν αναβαθμίσει τις ενέργειές τους. Καταλαμβάνουν κτίρια, επιχειρούν να ξυπνήσουν σε κάποιες ομάδες της κοινωνίας τα επαναστατικά τους αντανακλαστικά.

Κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι περιφρούρησαν την πορεία. Θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι είναι άλλο πράγμα η περιφρούρηση μιας πορείας και η απομόνωση των προβοκατόρων και άλλο πράγμα οι έφοδοι ταγμάτων με σκοπό την σύλληψη των κουκουλοφόρων.

Το κράτος από την άλλη πλευρά είναι ανίκανο να κάνει τα αυτονόητα. Να περιφρουρήσει ένα δημόσιο κτίριο, να περιορίσει και να συνθλίψει την δράση των δήθεν γνωστών αγνώστων. Αυτή την αδυναμία του κράτους εκμεταλλεύονται τα άκρα και προσπαθούν να αντλήσουν έτσι πολιτικά οφέλη.

Χτες ένας άνθρωπος πέθανε. Είναι ένα τραγικό γεγονός. Νομίζω ότι δεν χωράει ταμπέλα στο φέρετρο ενός ανθρώπου. Είναι αδιανόητο ακόμη και να το συζητάμε. Είναι απίστευτο το γεγονός ότι ένας συμπολίτης μας έχασε την ζωή του διότι συμμετείχε σε μία πορεία με σκοπό να εκφράσει τις απόψεις του. Ήταν μέλος του ΠΑΜΕ, θα μπορούσε να είναι του Συνασπισμού, του ΠΑΣΟΚ ή της Νέας Δημοκρατίας. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε την υπεύθυνη στάση της κυρίας Παπαρήγα μετά από το γεγονός. Να την σημειώσουν κάποιοι άλλοι κύριοι που θέλουν να κυβερνήσουν την χώρα και αναπαράγουν συνεχώς τα περί κρεμάλας και άλλα...

Σημασία, πάντως, έχει το γεγονός ότι ένας άνθρωπος χάθηκε, στην διάρκεια μιας ειρηνικής διαδήλωσης. Ή καλύτερα μιας διαδήλωσης που θα έπρεπε να είναι ειρηνική με την παρέμβαση ενός ισχυρού και αποτελεσματικού κράτους. Στο παρελθόν το έχει αποδείξει, όταν συλλάβανε μέσα στο Πολυτεχνείο όλους τους κουκουλοφόρους – καταληψίες. Αν η αστυνομία πραγματικά το ήθελε δεν θα είχαν φτάσει οι κουκουλοφόροι στην Πλατεία Συντάγματος.

Αλήθεια, σκεφτήκατε όλα όσα σας είπαμε στην αρχή για τα μέλη της Χρυσής Αυγής; Η εκτροπή δεν έχει χρώμα. Το μπάχαλο δεν έχει πατρότητα...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital