“Σωτηρία” ή η λίθινη εποχή

Οι τίτλοι τέλους είναι έτοιμοι να πέσουν στο παιγνίδι του παραλόγου που ξεκίνησε λίγους μήνες πριν τις εκλογές. Όταν ο κ. Καραμανλής αποφάσισε να σύρει τη χώρα στις εκλογές, φοβούμενος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της δικής του πολιτικής. Κι όταν ο κ. Παπανδρέου είπε απίστευτα πράγματα στους πολίτες για να πραγματοποιήσει το όνειρο της ζωής του και να γίνει πρωθυπουργός. Το παιγνίδι τελείωσε. Τώρα υπάρχουν δύο δρόμοι. Δύο επιλογές. Σκληρές και οι δύο...

Η πρώτη επιλογή είναι εκείνη της...εθνικής συνεννόησης. Το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα καλείται να αναγεννηθεί από τις στάχτες του και να βρει τη δύναμη να οδηγήσει τη χώρα μακριά από την θύελλα της κρίσης. Είναι κάτι που προϋποθέτει τη συνεννόηση τουλάχιστον των δύο μεγάλων κομμάτων σε ένα κοινό πρόγραμμα. Οι πιθανότητες για να συμβεί κάτι τέτοιο είναι περιορισμένες. Δυστυχώς. Η μέχρι σήμερα συμπεριφορά τους δεν μας προϊδεάζει για τόσο γενναίες αποφάσεις.

Κακώς στη Νέα Δημοκρατία θεωρούν ότι η διευρυμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που απαιτείται για την υπογραφή ενός νέου μνημονίου είναι «εκβιασμός» εκ μέρους της κυβέρνησης. Τι πιστεύουν, δηλαδή; Ότι θα βάλει την υπογραφή του ο οποιοσδήποτε ξένος σε μία νέα συμφωνία, έχοντας την αμφιβολία για το αν η συμφωνία αυτή θα γίνει σεβαστή από μία μελλοντική κυβέρνηση; Ο κ. Σαμαράς έχει κάθε λόγο να διαμαρτύρεται για το γεγονός ότι δεν εισακούστηκαν οι προτάσεις τους. Από την άλλη, όμως, έφτασε η στιγμή που θα πρέπει να πάρει μία απόφαση: Μέσα ή έξω από την Ενωμένη Ευρώπη;

Στις Βρυξέλλες είναι έτοιμοι να αντικρούσουν τους Γερμανούς εκείνους που μας θέλουν έξω από το ευρώ. Δεν θα το κάνουν όμως μόνοι τους. Δεν θα βάζουν αυτοί πλάτη να μείνουμε στην Ευρώπη για να τους πετάμε εμείς από εδώ πέτρες...

Η δεύτερη επιλογή, ο δεύτερος δρόμος, είναι εκείνος που επιτάσσει η προσήλωση στις αρχές του παλαιοκομματισμού. Ο κ. Παπανδρέου μπορεί να επιλέξει τις προσφυγή στις κάλπες. Αλήθεια, ποιο θα είναι το όφελος; Θα κερδίσει κάτι η χώρα από μία τέτοια απόφαση; Θα ψηφίσουμε τον έναν ή τον άλλον και θα ανακαλυφθεί δια αυτού του τρόπου ο μαγικός τρόπος που θα μας βγάλει από την κρίση;

Αν κάποιοι νομίζουν ότι έτσι θα κερδίσουν χρόνο, κάνουν λάθος. Δεν αντιλαμβάνονται το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην Ευρώπη. Μας έχουν βαρεθεί, εμάς και τα τερτίπια μας. Την μία μέρα λέμε ναι στο μνημόνιο και την άλλη υπερασπιζόμαστε την ΔΕΗ της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Την μία μέρα λέμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε τα πάντα για να σώσουμε τη χώρα από τη χρεοκοπία και την άλλη βγαίνει η κυρία Κατσέλη και μας θυμίζει το ΠΑΣΟΚ του 1980. Έτσι δεν πάμε πουθενά...

Οι εκλογές αυξάνουν τις πιθανότητες να βρεθούμε ένα βήμα πιο κοντά στη χρεοκοπία. Παίζουμε με την φωτιά και αυτό το θεωρούμε πολιτική σοφία.

Αλίμονο! Δεν ξέρουμε ποια τι είναι καλύτερο. Να σωθούμε από εκείνους που μας έχουν καταστρέψει ή να ξεκινήσουμε και πάλι από τη λίθινη εποχή;
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital