Οι εκπομπές μαγειρικής των καναλιών... και το Μνημόνιο

Όλα ξεκίνησαν τη μέρα που ζήτησα από τη γυναίκα μου να ετοιμάσει για το μεσημέρι, κάτι που είχα ακούσει στην TV, "Ριζότο με φινόκιο, ρικότα και πεπεροντσίνο". (για τους "αγράμματους" - "μπατίρηδες" - "τσαμπατζήδες" - "βρωμάει το χνώτο τους" δείτε φωτό)

Το τι έγινε δεν περιγράφεται….
- Είχατε και στο χωριό σου τέτοια;;;
- Πολύ καλομαθημένο σε έχει η μαμά σου!
- Ποια νομίζεις ότι είμαι… η Βέφα Αλεξιάδου ή η Αργυρώ Μπαρμπαρήγου
- Να πας στο master chef, στο top chef ή όπου διάολο… chef!!
- Δεν με Χ…..εις!!!
Και έκλεισε με το
- Σκέτη φακή θα φας το μεσημέρι και χωρίς σαρδέλες.

Προσπάθησα με φιλοσοφική διάθεση, γιατί...εδώ που τα λέμε δεν με έπαιρνε…, να της εξηγήσω τα παρακάτω, που είχα διαβάσει στο ethnos.

"Δεν είναι καθόλου παράξενο, ούτε τυχαίο, όταν μία κοινωνία βρίσκεται σε οικονομική κρίση να αναδεικνύονται κοινωνικά προβλήματα που, σε ακραίες περιπτώσεις, μπορούν να οδηγήσουν και σε παγκόσμιους πολέμους. Ο κόσμος, κάτω από την πίεση της έλλειψης εισοδήματος και κυρίως χωρίς την προσδοκία άμεσων βελτιωτικών προοπτικών, γίνεται πιο ευάλωτος να αποδεχθεί οτιδήποτε του «σερβιριστεί» αρκεί να είναι «καλομαγειρεμένο»".

Στάθηκα στις λέξεις «σερβιριστεί» και «καλομαγειρεμένο» και προσπάθησα με ευγενική διάθεση, σαν τον Στέλιο Παρλιάρο, να της δώσω να καταλάβει αυτά που σήμερα συμβαίνουν γύρω μας.

Να της εξηγήσω πώς σήμερα, όλοι… φροντίζουν για μας και πρώτα - πρώτα τα ΜΜ"Ε". Σήμερα είναι όλα σε gourmet έκδοση και ειδικά οι ειδήσεις.
Πλήρης και σφαιρική ενημέρωση για τα καλά που… έρχονται με το μνημόνιο και για να μην μας κουράζουν με χρονικούς υπολογισμούς, όλα τα προσδιορίζουν σε τέρμινα.
Σε λίγο καιρό δεν θα χρειάζεται ούτε να υποβληθώ στην ταλαιπωρία, να τρέχω για να ψηφίζω σε εκλογές. Υπάρχουν τα gallops, που αποφασίζουν πριν από μας για μας .
Για τη δύναμη των πολιτικών κομμάτων, κάθε εβδομάδα, μου δείχνουν ένα διάγραμμα, που σχεδιάζουν κάποιοι (δεν τους ξέρω), ρωτώντας κάποιους άλλους ανθρώπους που… ξέρουν (ούτε αυτούς τους ξέρω), εμένα το μ….α δεν με ρωτάει κανείς, αλλά και να με ρωτήσουν τι να απαντήσω (δεν ξέρω)?.
Έχω πεισθεί ότι όλα είναι under control με το αυτόματο update, που έχουν εγκαταστήσει στον εγκέφαλο μου.
Βέβαια, αν κρίνω από την συμπεριφορά των γειτόνων μου… κάτι δεν κολλάει, αλλά… δεν με ενδιαφέρει και δεν το ψάχνω.
Για τις απεργίες, όπως όλοι, ακολουθώ και εγώ τον κανόνα: ΝΑ ΜΑΖΕΥΤΟΥΜΕ... ΝΑ ΠΑΤΕ.

Τι κούραση, αγωνία, ζόρια τραβάνε και αυτοί που παρουσιάζουν τις ειδήσεις!!! Τους λυπάμαι τους κακόμοιρους, ειδικά όταν οι… "κακοί απεργοί" που φταίνε για όλα, κάποιοι… "αχάριστοι" συνταξιούχοι και κάποιες "νοικοκυρές" στις λαϊκές, τους βρίζουν σε βαθμό να τους χαλάει το make up (… για άντρες και γυναίκες), που με τόσο κόπο και ιδρώτα επιμελούνται. Κρίμα!

Φροντίζουν βέβαια και για τη διατροφή μας.
Δεν ασχολούμαι πλέον με πρωινό, δεκατιανό, μεσημεριανό, απογευματινό και βραδινό, διότι όποτε και αν ανοίξω την καλή TV όλο και κάτι θα βρω να τσιμπήσω. Ακόμη και μεταμεσονύχτια, εάν για κάποιο λόγο δεν προλάβω όλη μέρα.

Ζούμε σε μια prime time εποχή.

Ο Θεός να μου κόβει μισθό και να τους δίνει δάνεια. Έχω βρει την ησυχία μου.

Άσε που μου έχουν δώσει και πολλές φρέσκες ιδέες όπως:
-εφαρμόζουμε κάτι που είδαμε στο master chef, την καθημερινή δοκιμασία και όποιος χάσει, δεν τρώει. Φοβερή οικονομία!!!! Επίσης,
-στο super market βάζω χρόνο στη γυναίκα μου 5 λεπτά για να ψωνίσει και ότι προλάβει (... και αυτό από το master chef)

Νοιώθω βέβαια και μια ικανοποίηση, που οι πλούσιοι ταλαιπωρούνται για να βρουν αυτά τα περίεργα υλικά σε κάποια φαγητά και αναγκάζονται να καταφεύγουν ακόμη και σε ειδικές αποστολές. Καλά να πάθουν! Ενώ εμείς με λίγα χόρτα και λίγη τηλεόραση, έχουμε όλες τις απαραίτητες θερμίδες, ιχνοστοιχεία, σίδηρο, χρώμιο (όχι εξασθενές) κλπ και χωρίς ταλαιπωρία.

Βέβαια έχω ένα παράπονο, κάποιες φορές βαρυστομαχιάζω...

από το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ