Συνάδελφοι Μπλόκερς
Αυτή την Κυριακή - 23 του Γενάρη - γιορτάζουμε!
Γιορτάζουμε μαζί με το Βαρτίμαιο, τον τυφλό της Ιεριχώς.
Τον τυφλό, που φώναζε για τη θεραπεία του. Γιατί δεν άντεχε άλλο τη φυλακή του σκοταδιού, μέσα στην οποία ζούσε.
Και βέβαια οι βολεμένοι ανοιχτομάτηδες τον επέπλητταν να σωπάσει…
Όπως συμβαίνει και σε τόσες άλλες, ανάλογες περιπτώσεις: Όταν οι φυλακισμένοι στη Βαστίλη της αδικίας και πεινασμένοι για ψωμί, δικαιοσύνη και ελευθερία φωνάζουν και διαμαρτύρονται.
Και οι έχοντες και κατέχοντες τον πλούτο και την...εξουσία συνιστούν ψυχραιμία και ησυχία: Για να μπορούν να κλέβουν και να ληστεύουν αυτοί…«με την ησυχία τους»! Και ο λαός να δυστυχεί και να πεθαίνει μέσα στην παθητικότητα και την αδράνεια. Κι αυτός… «με την ησυχία του»!
Και, για να πετυχαίνουν αυτοί την-με ή χωρίς «σοσιαλισμό»- βάρβαρη ησυχία, έχουν-σαν πρώτη γραμμή επίθεσης και άμυνας απέναντι στο λαό- τα συντάγματα και τους νόμους.
Με τα οποία και τους οποίους περιφρουρούν το καθεστώς της κλοπής και της απάτης. Και -συλλήβδην -παντός ,σε βάρος του λαού, εγκλήματος.
Και το δηλητηριώδες αυτό δολοφονικό, για το λαό, συνοθύλευμα και παρασκεύασμα το σερβίρουν περιτυλιγμένο, με το χρυσόχαρτο της-τάχα-«Δικαιοσύνης».
Την οποία, με πομπώδες και φανφαρόνικο ύφος, χαρακτηρίζουν αδέσμευτη και ανεξάρτητη. Τη στιγμή, που, την έχουν αλυσοδεμένη χειροπόδαρα… Κι όχι μόνο δεν θέλουν ν’ ακούν γι’ αυτήν, αλλά έχουν κηρύξει εναντίον της απροκάλυπτο και αμείλικτο διωγμό.
Ως δεύτερη γραμμή άμυνας και επίθεσης-μετά τα συντάγματα και τους νόμους και την έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτη δικαιοσύνη τους-έχουν τα σώματα ανασφάλειας και αταξίας:
Ανασφάλειας, αφού οι ίδιοι αισθάνονται ανασφαλείς, εξαιτίας της απροκάλυπτα εχθρικής και επιθετικής εναντίον του λαού συμπεριφοράς τους. Έτσι ώστε, όσο εχθρικότερα και ληστρικότερα απέναντι στο λαό πολιτεύονται, τόσο περισσότερους ασφαλίτες να χρειάζονται, για να τους περιφρουρούν….
Και αταξίας, επειδή κανένα καθεστώς καταπίεσης και αδικίας δεν μπορεί να σταθεί, χωρίς τη βία και τα όπλα.
Όσο όμως περισσότερο οι βολεμένοι ανοιχτομάτηδες-για να ξαναγυρίσουμε στο Βαρτίμαιο -του φώναζαν να σιωπήσει, τόσο περισσότερο εκείνος φώναζε, μέχρι, που πέτυχε τη θεραπεία του.
Κι έρχεται τώρα και φωνάζει και σε μας. Και μας λέει: Πώς μπορείτε να ζείτε μέσα στο σκοτάδι της αδικίας! Τόσο πολύ σας έχουν αδρανοποιήσει οι αεροψεκασμοί της Νέας Τάξης καθαρμάτων. Και οι τηλε-ψεκασμοί κάποιων εξωνημένων δημοσιογράφων!
Φωνάξτε, για τους εαυτούς σας και τους άλλους! Για όλους όσοι ζουν στη θανατηφόρα Βαστίλη και το κρεματόριο του ντόπιου και διεθνούς κανιβαλισμού.
Φωνάξτε! Γιατί, αν δεν φωνάξετε εσείς, θα φωνάξουν οι πέτρες.
Κι όχι μόνο θα φωνάξουν, αλλά και θα σηκωθούν απ’ τη γη και θα σας βαρέσουν στο κεφάλι…
Υ. Γ. Αγαπητοί συνάδελφοι
Δε νομίζετε ότι κάποτε θα πρέπει ν’ αφήσουμε ο καθένας τον πύργο του. Με τις δονκιχωτικές του επάλξεις και την ατελέσφορη ομφαλοσκόπηση. Και να συνασπισθούμε σε έναν κοινό αγώνα: Με τη «Σπίθα» του Θεοδωράκη, τη «Σεισάχθεια», τη «Χριστιανική», το «Ρεσάλτο», την «Κοινωνία». Και όποιους άλλους ο καθένας μας γνωρίζει…
Χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς «ναι μεν, αλλά», χωρίς «το εμόν και το σον, το ψυχρόν τούτο ρήμα», όπως θα έλεγε και ο Χρυσόστομος.
Με κοινό παρονομαστή και όραμα τον Ήλιο της Δικαιοσύνης!
Ως πότε οι «γιοί του σκότους» θα είναι σοφότεροι απ’ τους «γιούς του φωτός»!
Ως πότε, ενώ αυτοί "τα βρίσκουν" μεταξύ τους, εμάς διαιρεμένους θα μας σύρουν, ως αιχμάλωτους και δούλους δορυάλωτους, πίσω απ’ το θριαμβευτικό άρμα των εφιαλτών του ντόπιου δικομματισμού και των κανιβάλων της διεθνούς τοκογλυφίας!…
Δεν νομίζετε πως ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε;
Ο τυφλός της Ιεριχώς σαλπίζει εκκωφαντικά εγερτήριο!
Δεν ξεχωρίζουμε το σκοτάδι από το φως; Ή έχουμε σφαλιστά τα μάτια μας!
Με αγάπη και τιμή
από τον παπα-Ηλία
Αυτή την Κυριακή - 23 του Γενάρη - γιορτάζουμε!
Γιορτάζουμε μαζί με το Βαρτίμαιο, τον τυφλό της Ιεριχώς.
Τον τυφλό, που φώναζε για τη θεραπεία του. Γιατί δεν άντεχε άλλο τη φυλακή του σκοταδιού, μέσα στην οποία ζούσε.
Και βέβαια οι βολεμένοι ανοιχτομάτηδες τον επέπλητταν να σωπάσει…
Όπως συμβαίνει και σε τόσες άλλες, ανάλογες περιπτώσεις: Όταν οι φυλακισμένοι στη Βαστίλη της αδικίας και πεινασμένοι για ψωμί, δικαιοσύνη και ελευθερία φωνάζουν και διαμαρτύρονται.
Και οι έχοντες και κατέχοντες τον πλούτο και την...εξουσία συνιστούν ψυχραιμία και ησυχία: Για να μπορούν να κλέβουν και να ληστεύουν αυτοί…«με την ησυχία τους»! Και ο λαός να δυστυχεί και να πεθαίνει μέσα στην παθητικότητα και την αδράνεια. Κι αυτός… «με την ησυχία του»!
Και, για να πετυχαίνουν αυτοί την-με ή χωρίς «σοσιαλισμό»- βάρβαρη ησυχία, έχουν-σαν πρώτη γραμμή επίθεσης και άμυνας απέναντι στο λαό- τα συντάγματα και τους νόμους.
Με τα οποία και τους οποίους περιφρουρούν το καθεστώς της κλοπής και της απάτης. Και -συλλήβδην -παντός ,σε βάρος του λαού, εγκλήματος.
Και το δηλητηριώδες αυτό δολοφονικό, για το λαό, συνοθύλευμα και παρασκεύασμα το σερβίρουν περιτυλιγμένο, με το χρυσόχαρτο της-τάχα-«Δικαιοσύνης».
Την οποία, με πομπώδες και φανφαρόνικο ύφος, χαρακτηρίζουν αδέσμευτη και ανεξάρτητη. Τη στιγμή, που, την έχουν αλυσοδεμένη χειροπόδαρα… Κι όχι μόνο δεν θέλουν ν’ ακούν γι’ αυτήν, αλλά έχουν κηρύξει εναντίον της απροκάλυπτο και αμείλικτο διωγμό.
Ως δεύτερη γραμμή άμυνας και επίθεσης-μετά τα συντάγματα και τους νόμους και την έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτη δικαιοσύνη τους-έχουν τα σώματα ανασφάλειας και αταξίας:
Ανασφάλειας, αφού οι ίδιοι αισθάνονται ανασφαλείς, εξαιτίας της απροκάλυπτα εχθρικής και επιθετικής εναντίον του λαού συμπεριφοράς τους. Έτσι ώστε, όσο εχθρικότερα και ληστρικότερα απέναντι στο λαό πολιτεύονται, τόσο περισσότερους ασφαλίτες να χρειάζονται, για να τους περιφρουρούν….
Και αταξίας, επειδή κανένα καθεστώς καταπίεσης και αδικίας δεν μπορεί να σταθεί, χωρίς τη βία και τα όπλα.
Όσο όμως περισσότερο οι βολεμένοι ανοιχτομάτηδες-για να ξαναγυρίσουμε στο Βαρτίμαιο -του φώναζαν να σιωπήσει, τόσο περισσότερο εκείνος φώναζε, μέχρι, που πέτυχε τη θεραπεία του.
Κι έρχεται τώρα και φωνάζει και σε μας. Και μας λέει: Πώς μπορείτε να ζείτε μέσα στο σκοτάδι της αδικίας! Τόσο πολύ σας έχουν αδρανοποιήσει οι αεροψεκασμοί της Νέας Τάξης καθαρμάτων. Και οι τηλε-ψεκασμοί κάποιων εξωνημένων δημοσιογράφων!
Φωνάξτε, για τους εαυτούς σας και τους άλλους! Για όλους όσοι ζουν στη θανατηφόρα Βαστίλη και το κρεματόριο του ντόπιου και διεθνούς κανιβαλισμού.
Φωνάξτε! Γιατί, αν δεν φωνάξετε εσείς, θα φωνάξουν οι πέτρες.
Κι όχι μόνο θα φωνάξουν, αλλά και θα σηκωθούν απ’ τη γη και θα σας βαρέσουν στο κεφάλι…
Υ. Γ. Αγαπητοί συνάδελφοι
Δε νομίζετε ότι κάποτε θα πρέπει ν’ αφήσουμε ο καθένας τον πύργο του. Με τις δονκιχωτικές του επάλξεις και την ατελέσφορη ομφαλοσκόπηση. Και να συνασπισθούμε σε έναν κοινό αγώνα: Με τη «Σπίθα» του Θεοδωράκη, τη «Σεισάχθεια», τη «Χριστιανική», το «Ρεσάλτο», την «Κοινωνία». Και όποιους άλλους ο καθένας μας γνωρίζει…
Χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς «ναι μεν, αλλά», χωρίς «το εμόν και το σον, το ψυχρόν τούτο ρήμα», όπως θα έλεγε και ο Χρυσόστομος.
Με κοινό παρονομαστή και όραμα τον Ήλιο της Δικαιοσύνης!
Ως πότε οι «γιοί του σκότους» θα είναι σοφότεροι απ’ τους «γιούς του φωτός»!
Ως πότε, ενώ αυτοί "τα βρίσκουν" μεταξύ τους, εμάς διαιρεμένους θα μας σύρουν, ως αιχμάλωτους και δούλους δορυάλωτους, πίσω απ’ το θριαμβευτικό άρμα των εφιαλτών του ντόπιου δικομματισμού και των κανιβάλων της διεθνούς τοκογλυφίας!…
Δεν νομίζετε πως ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε;
Ο τυφλός της Ιεριχώς σαλπίζει εκκωφαντικά εγερτήριο!
Δεν ξεχωρίζουμε το σκοτάδι από το φως; Ή έχουμε σφαλιστά τα μάτια μας!
Με αγάπη και τιμή
από τον παπα-Ηλία
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου