Το νόμισμα του ισοβίτη

Αν περιμένουμε από το πολιτικό σύστημα να ορθώσει κεφάλι στον Παπανδρέου και να οργανώσει την αντίσταση του λαού, σωθήκαμε. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, 8 μήνες μετά την υπογραφή του μνημονίου και της αδιανόητης δανειακής σύμβασης τώρα αρχίζουν και κουνιούνται και αρχίζουν να ντρέπονται γι΄αυτά που ψηφίζουν και κάνουν τα κοκόρια στον αρχηγό. Μέχρι οι ντροπές να γίνουν κρίση συνείδησης, πολιτικής και υπαρξιακής, που θα οδηγήσει σε «ηρωικές» ρήξεις, θα έχουμε φτάσει στο μνημόνιο νούμερο τάδε, κατά πάσα πιθανότητα διψήφιο νούμερο.

Η ΝΔ μέχρι να δέσει το...«μείγμα» οικονομικής πολιτικής, θα έχει συρρικνωθεί στα επίπεδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Όσον αφορά την Αριστερά (απ’ άκρου εις άκρον) - από την οποία κυρίως περιμένουμε -μέχρι να κάνει τις ανασυνθέσεις της, να ισορροπήσει τους εσωτερικούς συσχετισμούς δύναμης – προϋπόθεση για να ανατρέψει τους συσχετισμούς στην κοινωνία – και να έρθει η «θεωρία» να ταιριάξει με την πραγματικότητα, στην Ευρώπη τα κράτη - μέλη μπορεί να έχουν χωρίσει τα τσανάκια τους ακόμη και σε γεωγραφικό επίπεδο: κάθε χώρα θα την έχει κάνει κατακεί που είναι οι συμφερότερες συμμαχίες – αγορές για άρμεγμα ή απλώς για επιβίωση. Άλλη κατά λατινική Αμερική, άλλη κατά Ρωσία και Κίνα.

Το πράγμα επείγει προφανώς, η πτώχευση ετοιμάζεται και μέχρι τότε η οικονομία σιγά σιγά στραγγίζει. Μετά την περαίωση των ελεύθερων επαγγελματιών, ό,τι εισόδημα και καβάντζα έχει απομείνει σε μισθωτούς και συνταξιούχους τα ρουφάει η πρωθυπουργεύουσα εισπρακτική μηχανή του ΔΝΤ, η οποία έχει φορολογήσει την ύπαρξή μας πατόκορφα κι έχει τιμολογήσει ακριβά όλες τις ανάγκες της. Η διατροφή και τα είδη λαϊκής κατανάλωσης παίρνουν μπόνους σε... φόρους. Και δίαιτα να θες να κάνεις (πλέον αναγκαστικά) θα πληρώσεις, αφού φρούτα και λαχανικά ανεβάζουν ΦΠΑ στο 13% (κάτι σαν πυρετό δηλαδή). Δάνεια, καύσιμα και ρεύμα έχουν ήδη καταστήσει πτωχευμένα τα νοικοκυριά. Και παρακάτω γίνεται καλύτερο.Υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια, ασφάλιση, μεταφορές, ενέργεια φιλετάρονται καταλλήλως στον πάγκο του χασάπη Γιώργου και οι μερίδες ξεπουλιούνται όσο όσο, σαν να ήταν μπαγιάτικες, σε επίδοξους «μάστερ σεφ» που θα τις σερβίρουν μετά στους ανυποψίαστους πελάτες σε τιμή γκουρμέ.

Το σαρκίο μας βρίσκεται υπό επίταξη καθώς έχει χρεωθεί να αναπνέει όχι για να ζει αλλά για να εξασφαλίζονται οι φόροι υπέρ ΔΝΤ και σία,και δευτερευόντως τα κέρδη των επιχειρήσεων. Σταδιακά φορολογείται και η ψυχοσύνθεση αρχής γενομένης από τις έξεις και εξαρτήσεις, όπως η ροπή στο τζόγο και τα «φρουτάκια», από τη νόμιμη «καλλιέργεια» των οποίων θα θεριστούν κι άλλοι φόροι.

Αν η ζωή γίνεται φυλακή στην ίδια σου τη χώρα ή θα αλλάξεις νοοτροπία όπως ζητάει ο Παπανδρέου και θα δεχτείς τη μοίρα του ισοβίτη ή θα ξεσηκωθείς και ως μονάδα και ως συλλογικότητα και ως χώρα. Εναντίον των πάσης φύσης ατομικών, συλλογικών κι εθνικών «δεσμοφυλάκων»....

Απλό είναι μέχρι εδώ. Από δω και πέρα το χάνουμε. Στο να συμφωνήσουμε ποιοι είναι οι «δεσμοφύλακες». Οι ... «νοοτροπίες» του Έλληνα ή τα παχύδερμα της ντόπιας εξουσίας; Ο δημόσιος τομέας και το κοινωνικό κράτος ή το επαχθές χρέος; Η «εθνική αναδίπλωση» ή οι αγορές και το ευρώ;

γράφει το Μαρικάκι στο Ποντίκι