Το λεξικό της απανθρωπίας

Aποχή: πολιτικός ναρκισσισμός αόματου ψηφοφόρου.

Αυτοδιοίκηση: οργανωτικό σχήμα όπου ο κουμπάρος κερνά τον μπατζανάκη κι ο κουνιάδος τραπεζώνει το γαμπρό.

Door-a: η Μεγάλη Πύλη του Κιέβου.

Κάλπη: το βάθρο της δημοκρατικής νομιμότητας. Το βάραθρο της λαϊκής κυριαρχίας. Μετασχηματιστής της λαϊκής θελήσεως σε κυβερνητική ασυναρτησία.

Μητσοτάκης: το Zeitgeist (πνεύμα) της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Μνημόνιο: σύμφωνο που επιτρέπει σʼ ένα δανειστή να σού υπενθυμίζει συνεχώς πόσα ακόμη χρωστάς, ενώ σού απαγορεύει να θυμάσαι πόσα έχεις ήδη πληρώσει.

Πολιτική συνεργασία: καταναγκαστική συμπόρευση με αντίπαλο που ελέγχει το... πηνίο σου. Το να σφίγγεις οικειοθελώς το χέρι εκείνου που σού πρήζει τους όρχεις.

Προπαγάνδα: ο μεγάλος αδελφός της πεποίθησης.

Τιποτίλα: η ικανότητα να εργάζεσαι χωρίς να... παράγεις έργο. Ο συνδετικός ιστός του Ελληνικού Δημοσίου.

Τόκος: ιδρυτική πράξη της Βασιλείας του Σκότους επί της γης. Το γονίδιο του Διαβόλου στις ανθρώπινες σχέσεις. Ο χρόνος ως χρήμα.