Μια φορά κι έναν καιρό... ήταν μια ωραία χώρα που την έλεγαν Ελλάδα

Είχε και έναν πρωθυπουργό που εκλέχτηκε με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο.
Και βάλθηκε να την τινάξει αυτήν την ηρεμία για να εξοφλήσει το χρέος του προς τους συμμάχους που τον βοήθησαν στην εκλογή του. Αρχικά αρνήθηκε ότι είχε γίνει μέχρι τότε στον τόπο του θαρρείς και ήταν εξωγήινος που τα έβλεπε για πρώτη φορά όλα και ας είχε επίθετο τρίτης γενιάς πρωθυπουργών. Έφταιγε λέει η κακιά ΝΔ. Αυτήν ο λαός επειδή είναι κακιά την είχε ξεχάσει είκοσι χρόνια στον πάγκο και την έβαλε να παίξει στο παρά πέντε μήπως κάτι αλλάξει και μετά πάλι ΠΑΣΟΚ.

Επειδή λοιπόν ο άνθρωπος ήξερε τι έπρεπε να κάνει είπε αρχικά ότι η χώρα θα καταστραφεί από ένα παγόβουνο.
Και τότε ως δια μαγείας οι κερδοσκόποι βάλθηκαν να χρεοκοπήσουν τι χώρα μας αντί να πιστώσουν χρόνο στον καπετάνιο που πάσχιζε να ξεφύγει από το παγόβουνο. Τότε ήταν που ο ελληνικός λαός έμαθε τον καινούριο του εχθρό τα spreads. Πριν τον κυρ καπετάνιο του παγόβουνου η χώρα δανείζονταν σαν χώρα Ευρώπης, μετά φθάσαμε τις χίλιες μονάδες.

Μετά αναγκαστήκαμε κατά τον... καπετάνιο να πάμε στο μνημόνιο με βοηθό τους άλλοτε εχθρούς.
Η προσπάθεια ξεκίνησε με τους κακούς να μας δίνουν πίστωση χρόνου.
Ο ελληνικός λαός πολέμησε γενναία, αν και το μνημόνιο του έπαιρνε πολλά, κρατήθηκε δεν λιποτάχτησε και αυτό το είδαν κάποιοι σοβαροί επενδυτές και ξεκίνησαν να δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στη χώρα. Τα spreads άρχισαν να πέφτουν στην αρχή αργά αλλά η ολοένα και μεγαλύτερη αντοχή του ελληνικού λαού ενθάρρυνε και άλλους και έπειτα και άλλους. Φθάσαμε σε οριακό σημείο αν τα πράγματα πήγαιναν έτσι η Ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να σκέφτεται την είσοδο στις αγορές και ο ελληνικός λαός την ελευθερία του.

Εκείνη τη στιγμή κάποιοι φοβήθηκαν ότι το παιχνίδι των υψηλών spreads τελείωνε και από εκεί και πέρα ο ελληνικός λαός θα μπορούσε να είναι πάλι δυνατός και να ασκήσει μόνος τα δικαιώματά του.
Τότε ήρθε ο από μηχανής θεός (πρωθυπουργός) και σκέφτηκε τις εκλογές.Το αποτέλεσμα είναι η όλη προσπάθεια να αναιρεθεί και να φτάσουμε στην αρχή.

Όμως τώρα το θεριό ξέρει ότι ο ελληνικός λαός είναι πληγωμένος και πιο ευαίσθητος και θα φέρει τον πανικό εύκολα.
Δεν ξέρει όμως ότι όταν αρνηθήκαμε στους Ιταλούς το έκανε ένας δικτάτορας.
Δεν ξέρει όμως ότι τώρα ξέρουμε και εμείς και είμαστε έτοιμοι να παίξουμε το παιχνίδι του.

Γι αυτό οτιδήποτε είναι να γίνει σε αυτόν τον τόπο είτε λέγεται μνημόνιο είτε χρεωκοπία πρέπει να γίνει ομαδικά. Τότε ναι έχει νόημα ο κόπος μας και είμαστε και σίγουροι για το αποτέλεσμα. Μην αφήνεται το χρόνο να κυλάει αυτοί που μιλάνε σήμερα για χρεοκοπία την ξεχνάν όταν περνάει λίγο θετικός χρόνος και τανάπαλιν.

Ποιος ευθύνεται για τη χρεοκοπία;
Η χρεοκοπία της χώρας το 2010 κατά τη γνώμη μου οφείλεται στις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης κατά 80% και κατά 20% στη σύγχυση και τις άστοχες κινήσεις της τωρινής. Η προηγούμενη κυβέρνηση από το 2004 μέχρι το 2008 αύξησε τις δαπάνες για μισθούς στο δημόσιο κατά 80%. Το 2009-09 αντί να πάρει μέτρα έδινε ψεύτικα στοιχεία για το έλλειμμα και έκανε εκλογές.

Φυσικά τώρα οι ευθύνες για τους χειρισμούς εξόδου από την κρίση βαρύνουν την τωρινή κυβέρνηση, ειδικά αν πάμε σε εκλογές ή δεν προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις.

Για το χρεοκοπημένο μοντέλο της ελληνικής οικονομίας που εφαρμόστηκε από την μεταπολίτευση και μετά ευθύνεται κατά 80% ο Ανδρέας Παπανδρέου. Η Ν.Δ. έχει ευθύνες γιατί, αντί να το αλλάξει, βολεύτηκε με αυτό για πελατειακούς λόγους.

Για να κερδηθεί ο πόλεμος δε γίνεται με πρωθυπουργό αυτόν. Θέλουμε οικουμενική κυβέρνηση που θα έχει σα σκοπό μετά από 2-3 χρόνια μνημονίου να μας βγάλει στις αγορές, στην ελευθερία μας.