Η φτώχεια είναι παντού

Η έρευνα-σοκ του Οικονομικού Πανεπιστημίου, ότι ένας στους 11 κατοίκους του Λεκανοπεδίου Αττικής ζει στα όρια και κάτω από τα όρια της φτώχειας και καταφεύγει στα συσσίτια για να επιβιώσει, δείχνει μια ζοφερή πραγματικότητα που διαμορφώνεται καθημερινά στην ελληνική κοινωνία.

Η πραγματικότητα αυτή μάλλον δεν έχει γίνει αντιληπτή από τους ηγέτες, τα στελέχη και τα επιτελεία των κομμάτων εξουσίας και ο καθημερινός λόγος τους, ανούσιος και αόριστος, δεν αγγίζει καν το θέμα. Ας δώσουμε μερικά παραδείγματα για να καταλάβουν τι γίνεται.

* Στη Θεσσαλονίκη, φιλόδοξη «μητρόπολη των Βαλκανίων», όπως αρέσει στους παράγοντές της να την αποκαλούν, η φτώχεια τους τελευταίους δέκα μήνες εκτινάχτηκε κατά 30% τουλάχιστον, σύμφωνα με τα στοιχεία των μεγαλύτερων δήμων.

Και όταν λέμε φτωχοί, δεν εννοούμε μόνο άστεγους ή μετανάστες, αλλά ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Μπορεί να διακρίνει κανείς στην ουρά των συσσιτίων νέους που παρά τα πτυχία τους δεν έχουν δουλειά ούτε τα βασικά για να ζήσουν, 40άρηδες και 50άρηδες που έμειναν ξαφνικά χωρίς δουλειά, ανύπαντρες μητέρες. Με χαμηλωμένο το κεφάλι και στραπατσαρισμένη αξιοπρέπεια αναζητούν εκτός από τροφή, ρούχα και παπούτσια στα κοινωνικά παντοπωλεία και μικρά χρηματικά ποσά στις υπηρεσίες της Πρόνοιας.

Και δεν μιλάμε για τις φτωχές δυτικές συνοικίες, αλλά και για περιοχές με υψηλό βιοτικό επίπεδο, όπως η Θέρμη και το Ωραιόκαστρο.

* Πιο ανάγλυφα την κατάσταση αυτή μας δίνει η πιο τουριστική περιοχή της χώρας, η Ρόδος. Πίσω από τη βιτρίνα της ευμάρειας και του πλούτου, που φέρνει μαζί του ο υψηλός τουρισμός, κρύβονται η φτώχεια, η ανέχεια και η δυστυχία. Εκατοντάδες άνθρωποι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Από το Τμήμα Πρόνοιας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου έχουν καταγραφεί 200 οικογένειες που βρίσκονται σε κατάσταση ένδειας και κάνουν έναν καθημερινό αγώνα για την επιβίωσή τους, ενώ στο Νομό Δωδεκανήσου 3.700 άτομα λαμβάνουν τα προνοιακά επιδόματα.

Το νούμερο αυτό είναι το υψηλότερο σε όλη την Ελλάδα αναλογικά με τον πληθυσμό του νομού. Το κοινωνικό παντοπωλείο που λειτουργεί από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου εξασφαλίζει τρόφιμα για 200 οικογένειες που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Πρόσφατα εγκαινιάστηκε και το παρασκευαστήριο εδεσμάτων του Δήμου Ροδίων στο χώρο του Παλαιού Νοσοκομείου. Εκεί καταφεύγουν για φαγητό 600 οικογένειες του νησιού.

* Αλλά και για την Κρήτη, που ως τώρα δεν είχε προβλήματα ανάπτυξης και απασχόλησης, σφίγγει ο κλοιός της ανεργίας, που τρέχει με τριπλάσιο ρυθμό σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα, όπως κατέδειξε η έρευνα του Πολυτεχνείου Κρήτης. Τα συσσίτια, όπως στη Σπλάντζια των Χανίων, εκεί που είχαν μόνο μετανάστες ή ηλικιωμένους, τώρα έχουν όλες τις κατηγορίες των πολιτών.

Οι στρατιές των φτωχών είναι άνθρωποι απελπισμένοι. Από την καταγραφή που έχει κάνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, διαπιστώθηκε ότι το 85% των ανθρώπων αυτών πάσχουν από κατάθλιψη.

Αυτό πρέπει να προσέξει η πολιτική ηγεσία. Καθημερινά ο αριθμός των ανθρώπων αυτών αυξάνει και δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να επανέλθουν στην κατάσταση που ήταν. Χιλιάδες καταθλιπτικοί άνθρωποι, εξαρτημένοι από την ελεημοσύνη δήμων και Εκκλησίας.
Και φως πουθενά.

του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΤΑΛΗ στην Ελευθεροτυπία