Οι μάγκες περισσεύουν, ηγέτες άραγε υπάρχουν;

Δήλωσε στους δημοσιογράφους κορυφαίος πολιτειακός παράγων, με αφορμή τη συζήτηση στη Βουλή για το σχέδιο «Καλλικράτης» "Μαγκιά είναι να ακούς τους πολίτες και όχι τους τεχνοκράτες". Τα τελευταία 35 χρόνια, στην Ελλάδα περίσσεψαν οι μάγκες, που «ακούγοντας», έπρατταν αντίστοιχα. Γι’ αυτό και βουλιάξαμε, αφού ταυτόχρονα είχαμε και μεγάλη ανεπάρκεια σε ηγέτες.

Ηγεσία είναι να καθοδηγείς τον πολίτη προς τη σωστή κατεύθυνση, τολμώντας να επιχειρηματολογήσεις εύστοχα και κυρίως κρυστάλλινα, ενάντια σε συντεχνιακές αντιλήψεις και σε απόψεις ξεπερασμένες, ακόμα και επικίνδυνες. Έλειψαν δηλαδή και λείπουν οι πραγματικοί ηγέτες που θα συμβάλλουν στην τιτάνια προσπάθεια που κάνει η χώρα μας, να διαγράψει απ’ άκρου εις άκρον τις ανεκδιήγητες πρακτικές του παρελθόντος, προκειμένου να αποφύγουμε την χρεοκοπία.

Η κοινωνία αντιλαμβάνεται φαίνεται πολύ ταχύτερα από τους πολιτικούς, ότι η Ελλάδα μας όχι μόνο δεν χρειάζεται «μαγκιές», αλλά πρέπει ταχύτατα να τις ξεχάσει. Χρειαζόμαστε ηγέτες σοβαρούς, εργατικούς, σεμνούς, αποφασισμένους, που θα δουλέψουν σκληρά και υπεύθυνα για την ανόρθωση της χώρας. Επί 35 χρόνια, χάρη στις «μαγκιές» και λαμογιές πολλών από μας, το ασύδοτο πάρτι καλά κράτησε. Ήρθε, όμως, δυστυχώς η ώρα να πληρώσουμε και μάλιστα πανάκριβα τις «μαγκιές» αυτές... Και επειδή το τελικό αποτέλεσμα μετράει, η σκληρή σημερινή αλήθεια δείχνει πόσο τραγικά αποτυχημένοι είμαστε, δυστυχώς όλοι μας.

Επιτέλους, ας σταματήσουμε να... σκεφτόμαστε και να λειτουργούμε με τόση αφροσύνη, υποκρισία και προκλητικότητα. Είναι η δωδεκάτη ώρα να αλλάξουμε πορεία. Να κάνουμε δηλαδή στροφή 180ο σε κουλτούρα και να επαναφέρουμε δοκιμασμένες αρχές και αξίες που όποτε ίσχυσαν στο παρελθόν, έκαναν την Ελλάδα και τους Έλληνες να μεγαλουργήσουν και να κατακτήσουν νίκες περιφανείς: εθνικές, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές!

Σοβαροί και υπεύθυνοι άνθρωποι από κάθε κοινωνικό χώρο, ανησυχούν βαθύτατα βλέποντας την αδυναμία μας να πειστούμε να αλλάξουμε ρότα. Ένα σύστημα που καταρρέει και αποσυντίθεται, ανθίσταται λυσσαλέα προκειμένου να διατηρήσει τα κεκτημένα του, συνεχίζοντας να μεταδίδει τη σαπίλα του στα λιγοστά υγιή κύτταρα που απέμειναν. Ας κάνουμε εμείς την επανάστασή μας, διότι αν το πιστέψουμε, θα είναι σχετικά εύκολο τα υγιή κύτταρα να βοηθήσουν τα άρρωστα να γιατρευτούν.

Ας το πάρουμε απόφαση ότι δεν νοείται ηγέτης εμποτισμένος μέχρι το κόκαλο στο λαϊκισμό, στη διγλωσσία, στην υποκρισία, στον κομματισμό και στην πελατειακή αντίληψη. Δεν νοείται ηγέτης που να ασχολείται με δημοσιεύματα ασήμαντων περιοδικών οποιασδήποτε άλλης χώρας, όσο προσβλητικά κι αν είναι για τη χώρα του. Δεν νοείται ηγέτης που να δικαιολογεί κατασπατάληση δημοσίου χρήματος με την αιτιολογία ότι το ποσό προέρχεται από... κοινοτικά κονδύλια. Ηγέτης που δεν καταλαβαίνει, δηλαδή, ότι η λεηλασία δημοσίου πλούτου είναι έγκλημα κατά της κοινωνίας. Με αυτή την απίστευτη νοοτροπία, κατασπαταλήσαμε κοινοτικά κονδύλια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, αντί να τα αξιοποιήσουμε για να γίνουμε περισσότερο παραγωγικοί και ανταγωνιστικοί. Κονδύλια που μας δόθηκαν για την ανάπτυξη της χώρας και όχι για το φούσκωμα της τσέπης διάφορων «αετονύχηδων». Κάθε στοιχειωδώς ευφυής άνθρωπος με κοινό νου, τα καταλαβαίνει πλήρως όλα αυτά. Και η ευφυΐα δεν λείπει από τους πολιτικούς μας. Λείπει όμως η κατανόηση ότι το «δούλεμα» όχι μόνο δεν πουλάει πλέον, αλλά ευτελίζει ραγδαία. Όταν επιτέλους το καταλάβουν, τότε μάλλον γρήγορα οι μάγκες θα μπορέσουν να γίνουν ηγέτες.

του Στέλιου Σταυρίδη γενικού γραμματέα της Λέσχης Επιχειρηματικότητας
από το capital