Ο Πειραιάς της Ελλάδας... Το λιμάνι του ΠΑΜιστάν

Η χθεσινή κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στο λιμάνι του Πειραιά μου έχει γεννήσει μία απορία: Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ πολεμούν τις αποφάσεις της κυβέρνησης ή τον τουρισμό; Γιατί έχουν μπει σε ένα παιχνίδι δύναμης με φόντο τον τουρισμό;

Μπορεί τα μέτρα να είναι σκληρά, μπορεί να μας πλήττουν όλους και να προσπαθούμε να δούμε τι θα κάνουμε, όμως αυτός δεν είναι λόγος να καταστρέφουμε τις ελπίδες μας. Μην κρυβόμαστε, λανθασμένες επιλογές (επιχειρηματικές - πολιτικές - οικονομικές) έχουν καταστρέψει κάθε πιθανότητα ανάπτυξης στην βιομηχανία και τα αγροτικά. Το μόνο που μας έχει μείνει είναι ο τουρισμός και πρέπει να τον διαφυλάξουμε με νύχια και με δόντια.

Το δικαίωμα στην απεργία, όπως και οποιοδήποτε άλλο κεκτημένο δικαίωμα, έχει αξία μόνο αν του δίνουμε αξία. Στην Ελλάδα, ορισμένοι έχουν παρεξηγήσει τα δικαιώματα και με τις πράξεις τους τα καταστρέφουν αντί να τα διαφυλάττουν.

Κανείς δεν διαφωνεί ότι τα... μέτρα είναι σκληρά. Ακόμα και συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ έχουν ξεσηκωθεί και συγκρούονται ευθέως με την κυβέρνηση. Τι είναι αυτό που κάνει τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ να καταπατούν τα δικαιώματα των άλλων πολιτών (τους οποίους επίσης επηρεάζουν τα μέτρα) και να παρανομούν;

Χθες, με το "έτσι θέλω", δύο σωματεία της ΠΝΟ (από τα 14) αποφάσισαν να κλείσουν το λιμάνι και να καταπατήσουν το δικαίωμα των συμπολιτών τους για ελεύθερες μετακινήσεις. Πάνω στα πλοία την κατάληψη την έκαναν ορισμένοι -ελάχιστοι- ναυτικοί και πολλοί φοιτητές, για να ενισχύσουν την εικόνα που θα μεταδώσουν τα ΜΜ"Ε".

Ακόμα και αν δεχθούμε ότι αυτά τα δύο σωματεία διακρίνουν σοβαρούς λόγους απεργίας -έναντι των υπολοίπων 12-, αυτό δεν είναι λόγος για να καταστρέφουν την τουριστική εικόνα της χώρας και τις ανάγκες της κοινωνίας για μετακινήσεις.

Αν ήθελαν πραγματικά να πιέσουν την κυβέρνηση και τους πλοιοκτήτες, υπήρχαν και άλλοι τρόποι. Π.χ. θα μπορούσαν να αποκλείσουν τα γραφεία των εταιριών που εργάζονται ή θα μπορούσαν να έκλειναν τα κυλικεία των πλοίων (τεράστιο ποσό εσόδων των εταιριών είναι από τις πωλήσεις στα κυλικεία) ή ακόμα και να "παρακρατούσαν" τις εισπράξεις των κυλικείων μέχρι να βρεθεί λύση.

Σε ηπιότερη μορφή κινητοποιήσεων, θα μπορούσαν να είναι στις εισόδους των πλοίων, χωρίς να εμποδίζουν την επιβίβαση - αποβίβαση και να μοιράζουν φυλλάδια (μεταφρασμένα και σε άλλες γλώσσες) λέγοντας ότι: "Εμείς οι ναυτικοί δουλεύουμε για να απολαμβάνετε ασφαλή ταξίδια και δεν απεργούμε σεβόμενοι το δικαίωμα σας... μπλα μπλα μπλα... Τα αιτήματά μας είναι.... μπλα μπλα μπλα... Σας ζητάμε να μας στηρίξετε αν θέλετε και να υπογράψετε στο βιβλίο που είναι στην ρεσεψιόν... μπλα μπλα μπλα..."

Βέβαια, με αυτές τις μορφές κινητοποίησης, δεν θα είχαν πιθανότητα να "ακουστούν" πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Στην "τηλεοπτική δημοκρατία" βλέπετε, μείζον θέμα είναι το πρώτο και τα υπόλοιπα είναι απλά συζήτηση για να περάσει η ώρα.

Όμως είτε με την σημερινή αντίδραση, είτε με ηπιότερη, δεν νομίζω ότι θα λυθεί κάποιο πρόβλημά τους. Με μία διαφορά: Σήμερα έχασαν την κοινή γνώμη από δίπλα τους και την έβαλαν απέναντι...

Και κάπως έτσι φτάνουμε σε αυτό που ανέφερα πριν: την χρήση των δικαιωμάτων μας! Οι συνδικαλιστές θέλουν απλά να φωνάζουν, να γκρινιάζουν, να ξεσηκώνουν γιατί αυτό τους δίνει λόγο ύπαρξης και δύναμη για να πλησιάσουν στον στόχο τους που είναι μία έδρα στην Βουλή.

Κανένα συνδικαλιστικό όργανο δεν συμμετέχει και δεν θέλει να υπάρχει διάλογος για λύση των προβλημάτων. Όμως οι πολίτες-εργαζόμενοι, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να υποστηρίζουμε τις προσωπικές και πολιτικές φιλοδοξίες των συνδικαλιστών.

Καλούμαστε να διαφυλάξουμε τα δικαιώματά μας από την "χούντα" των συνδικαλιστών. Μία "χούντα" που στην σημερινή κατάσταση έχει μετακινηθεί από την άκρα δεξιά στην άκρα αριστερά. Μία "χούντα" που λέει ότι αγωνίζεται για τα εργασιακά μας δικαιώματα, προσπαθώντας να παγιώσει την παρουσία της μέσω της καταστροφής.

Πραγματικά σέβομαι την άποψη οποιουδήποτε συνδικαλιστή, από οποιοδήποτε πολιτικό χώρο. Επίσης, είμαι έτοιμος να δεχτώ την θέλησή του να υποστηρίξει τα δικαιώματα όλων των εργατών. Αρκεί και εκείνος να σέβεται τους νόμους και την κοινή λογική της δημοκρατίας που μοιραζόμαστε. Αρκεί να με αντιμετωπίζει ως ίσο προς αυτόν πολίτη και να μου αναγνωρίζει το δικαίωμα να έχω διαφορετική άποψη. Η πάγια τακτική του ΠΑΜΕ στις διαφορετικές απόψεις, είναι "είστε ζώα, δεν καταλαβαίνετε"...

Στην δημοκρατία μας, πρέπει να σεβόμαστε τους νόμους και τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Πρέπει επίσης να σεβόμαστε την κοινή λογική και να πράττουμε για το συμφέρον της χώρας μας. Όταν οι πολιτικοί κάνουν λάθη, δεν θα λυθεί τίποτα αν αρχίσουν και οι πολίτες να κάνουν λάθη.

Πάνω από όλα, πρέπει να σεβόμαστε την θέση του καθενός... Δεν μπορεί το 7% (του ΚΚΕ) να διεκδικεί το αλάθητο από το υπόλοιπο 93%, που δεν υποστήριζε την σημερινή απεργία... Με τις πράξεις του, το ΚΚΕ δεν προσπαθεί να μεγαλώσει το ποσοστό του στην κοινωνία, αλλά να διατηρήσει αυτό που έχει...

Και έρχεται η απορία: Μήπως το ΚΚΕ σημαίνει: Κάνουμε Καταστροφές Ελεύθερα;
από τον Γιώργο Φακίτσα