Οι ανατροπές σκόνταψαν στη λακκούβα

Οι άγαµοι θύται είχαν αναφερθεί εκτεταµένα στο βαλκάνιο φαινόµενο της λακκούβας, παρουσιάζοντας σχετικό άσµα. «Σε λακκούβα ζοφερή όποιος πέσει πώς να βγει», λέει το άσµα και προφανώς περιγράφουν µε λεπτοµερή τρόπο τη σηµερινή µας κατάσταση...

Πιστέψαµε αφελώς οι περισσότεροι ότι η κρίση αυτή ίσως αποτελούσε µια ευκαιρία για να µπορέσουµε να αλλάξουµε, να εκσυγχρονίσουµε αυτή τη χώρα.

Ότι θα µπορούσαµε να ξεφύγουµε από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Δεν είχαµε υπολογίσει τη λακκούβα...

Έχουµε πέσει σε µεγάλη λακκούβα και το ερώτηµα είναι πώς βγαίνουµε από αυτή! Είµαστε παγιδευµένοι στις ιδεοληψίες µας, στις φαντασιώσεις µας, στις προσδοκίες µας.

Ο κόσµος όµως εξακολουθεί να... κινείται µε εκπληκτική ταχύτητα και ουδόλως ασχολείται µε το αν εµείς σκάβουµε στο χώµα και πιστεύουµε δήθεν ότι ανοίγουµε δίοδο για την επιφάνεια.

Οι ανατροπές που έπρεπε να γίνουν δεν έχουν σχέση µε τον εργασιακό µεσαίωνα που επιβάλλει η κυβέρνηση στο όνοµα της κρίσης. Δεν έχουν σχέση µε τον απίστευτο κυνισµό που αποπνέει ο σφαγιασµός των συνταξιούχων, ο οποίος ονοµάζεται κατ’ ευφηµισµό «ασφαλιστική µεταρρύθµιση».

Η ανάπτυξη δεν µπορεί να επιτευχθεί µε την ισοπέδωση των πάντων προς τα κάτω, αλλά µε διαφάνεια, µε δικαιοσύνη και µε κίνητρα για παραγωγικότητα και επενδύσεις.

Πάρτε για παράδειγµα το Ασφαλιστικό: Ποιος τους είπε ότι αν πάρουν όλοι οι Έλληνες συντάξεις των 100 ευρώ θα λυθεί το πρόβληµα; Το πρόβληµα, κύριοι «βολευτές», που έχετε µάθει να βολεύετε τους ψηφοφόρους σας, είναι ότι χιλιάδες συµπατριώτες µας, ολόκληροι νοµοί, έχουν πάρει ψεύτικες συντάξεις. Το πρόβληµα είναι ότι τα αποθεµατικά των ταµείων τα διαχειρίζονται σκανδαλωδώς τα κοµµατικά σας στελέχη. Και µέσα σε όλα αυτά προσθέτετε ένα ακόµη πρόβληµα: Δεν έχει κανείς διάθεση πλέον για εργασία, για δηµιουργία, επειδή γνωρίζει πως ό,τι και να κάνει είναι καταδικασµένος από εσάς. Δεν φέρατε την πολυπόθητη δικαιοσύνη, αλλά δηµιουργήσατε νέες ανισότητες στο όνοµα της δικαιοσύνης.

Τιµωρήσατε σκληρά εκείνους που χρόνια τώρα πληρώνουν κανονικά τις εισφορές τους για να µην τιµωρήσετε τους βολεµένους...

Οι µεγάλες ανατροπές δεν έρχονται. Δεν έχουµε δει ένα αναπτυξιακό µέτρο. Το πρόβληµα για µια επιχείρηση 30 ανθρώπων, κύριοι σωτήρες του Έθνους, δεν είναι να γλιτώσει 3.000 ευρώ το χρόνο. Αλλά να πάψει να πληρώνει τους υποτακτικούς σας στη δηµόσια διοίκηση, να µπλέκεται στα πλοκάµια της πολυνοµίας.

Αλλά είπαµε. Πέσαµε σε λακκούβα. Το χειρότερο όλων όµως είναι ότι νοµίζουµε ότι ταξιδεύουµε προς το φεγγάρι και όχι προς τα έγκατα της γης.
Θανάσης Μαυρίδης στο capital