Βρισκόμαστε σε αδιέξοδο είναι πασιφανές...

Οι χρηματιστηριακές αγορές συνηθίζουν να εκπλήσσουν. Όπερ, να πράττουν τελικά αυτό που ο κοινός νους δεν αναμένει να λάβει χώρα. Θα έλεγε κανείς μάλλον ότι οι αγορές υπάρχουν ακριβώς γιατί εκπλήσσουν.

Εκ του μακρόθεν και σε χρόνο παρελθόντα ο χρηματιστηριακός ρους μοιάζει βαρετά προβλέψιμος. Εκ του συστάδην όμως και σε χρόνο ενεστώτα μοιάζει με καυτή πατάτα που ψάχνεις γρήγορα να ξεφορτωθείς από τα χέρια σου.

Όπως έχουμε ξαναγράψει πολλάκις αυτό που συμβαίνει τελικά στις χρηματιστηριακές αγορές είναι το αδιανόητο. Το ίδιο συμβαίνει και στη λοιπή ανθρώπινη ιστορία...

Στις αρχές του 2007 τόσο στο Χ.Α. όσο και στις λοιπές χρηματιστηριακές αγορές η άνοδος από το 2003 μέχρι και το 2006 είχε εθίσει τον κοινό νου στη μακαριότητα των θετικών προσδοκιών. Το σκηνικό ανατράπηκε το καλοκαίρι του 2007.

Στις 30 Ιανουαρίου του 2009 γράφαμε: «Τα χαμηλά του Μαρτίου του 2008 στις 3.700 μονάδες θεωρήθηκαν από πολλούς ο πυθμένας αυτής της κρίσης. Το αδιανόητο! Αυτό που δεν περίμενε κανείς προέκυψε το Φθινόπωρο του 2008. Από τις 3.500 μονάδες τον Αύγουστο του 2008 στα τέλη του Οκτωβρίου του ιδίου χρόνου ο Γενικός Δείκτης του ΧΑ είχε προσγειωθεί ανώμαλα στις 1.700 μονάδες.

Τώρα κοντά στις 1.700 μονάδες αρχές του 2009, άπαντες εθισμένοι στην αρνητική ψυχολογία που δημιούργησε η καταστροφή του 2008 αδυνατούν να πιστέψουν σε ένα θετικό ενδεχόμενο».

Περί τις 300 μονάδες παρακάτω ο συρμός θεωρούσε δεδομένη την βουτιά για άλλες 1.000 μονάδες. Ακολούθησε όμως μέσα σε μισό χρόνο μια άνοδος της τάξης του 100% και έδωσε τα τελευταία εύκολα κέρδη πριν μια περίοδο νευρικότητας και βασανιστικής συσσώρευσης.

Όπως επίσης λέμε κατά τακτά διαστήματα από τα τέλη του 2008 και εντεύθεν κάθε ανοδικός χρηματιστηριακός κύκλος έχει τρεις φάσεις. Τα εύκολα κέρδη τα δίνει στην πρώτη και στην τρίτη φάση...

Η πρώτη τα έδωσε. Μπορεί το ΧΑ να φλερτάρει με τα χαμηλά του Μάρτη του 2009 μετά το ράλι, αλλά οι διεθνείς αγορές παραμένουν στις παρυφές των 1.100 μονάδων.
Υπάρχει μια σύγχυση για τα όρια της αμερικάνικης και κινέζικης οικονομικής ανάκαμψης στο δεύτερο εξάμηνο. Νομίζω ότι κι αυτό ήταν αναμενόμενο. Μέχρι να ξεκαθαρίσει αυτή η κατάσταση, οι αγορές προσφέρονται μόνο για εξερεύνηση των μετοχών που θα σκυταλοδρομήσουν στον επόμενο κύκλο.

Ανάλογα με το αν μπούμε σε νέα ύφεση ή όχι. Υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να έχουμε μια δεύτερη υφεσιακή βουτιά αλλά ας μη τη θεωρούμε δεδομένη.

Όλα τα θεμελιώδη επιχειρήματα συγκλίνουν στο ότι βρισκόμαστε στο μεγαλύτερο αδιέξοδο όλων των εποχών. Μια προσεκτική παρατήρηση της χρηματιστηριακής ιστορίας μαρτυρά ότι όλες οι διορθώσεις κάπως έτσι τελειώνουν χωρίς να διαφαίνεται διέξοδος.
του Κώστα Στούπα στο capital