Αριστερά: Γιατί ενώ δεν κυβέρνησε ευθύνεται, ίσως, περισσότερο;!!!

Ναι! Ευθύνεται η αριστερά –κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική- για τη σημερινή μας χρεοκοπία και ίσως πιο πολύ από τα κόμματα της εξουσίας η οποία είναι και αυτοσκοπός τους, γιατί η αριστερά διακινούσε και διακινεί τα ποτισμένα με αίμα αγώνων ευγενή οράματα των ανθρώπων για μια άλλη ζωή σε έναν αλλιώτικο και δίκαιο κόσμο.

Κάτι που, δυστυχώς, τα τελευταία 30 χρόνια μεταφράστηκε από τη μεριά της σε έναν αχαλίνωτο οικονομισμό και με τις απλουστευτικές ερμηνείες της: «πλουτοκρατία-λαός» «πλούσιοι και φτωχοί» «έχοντες και μη έχοντες» έδωσε άλλοθι και εξέθρεψε με τη στάση της αυτή τη γιγαντιαία homo katanaloticus μεσαία τάξη των Mall των φοροκλεφτών και των φακελάκηδων των καταπατητών των δασών και των αυθαιρετούχων.

Μια τάξη που στη συντριπτική της πλειοψηφία απαρτίζεται από τα επαγγέλματα που μονίμως φοροδιαφεύγουν λαδώνουν και χρηματίζονται και από τους υψηλά αμειβόμενους υπαλλήλους του Δημοσίου των ΔΕΚΟ και των Οργανισμών. Από αυτούς δηλαδή που, ασχέτως πολιτικών πεποιθήσεων, εγκολπώθηκαν τα συνθήματα της Αριστεράς και πιστεύουν ακράδαντα ότι για όλα που συμβαίνουνε γύρω μας, φταίνε κάποιοι άλλοι: οι μεγαλοκαρχαρίες και οι πλουτοκράτες!

Όλες μα όλες οι... συντεχνιακές διεκδικήσεις της δημοσιοϋπαλληλικής «τζάμπα μαγκιάς» των τελευταίων 30 χρόνων είχανε πάντα την αμέριστη υποστήριξη όλου του φάσματος της Αριστεράς. Και όλο το βάρος του συνδικαλισμού στην Ελλάδα ρίχτηκε εκεί. Ποιος δεν θυμάται τα αεροπλάνα της Ολυμπιακής που αράζανε με ξαφνικές απεργίες μέσα στο Πάσχα και το καλοκαίρι, τα τηλέφωνα του ΟΤΕ που νεκρώνανε και τους λεβιέδες της ΔΕΗ που κατέβαιναν με τα «δίκαια» πάντα αιτήματα των απεργών, μεταξύ των οποίων και η πληρωμή των ημερών απεργίας που διαρκώς κερδιζόταν;

Ακόμη και συνδικάτα που είχαν και σωστά αιτήματα και που εδώ και πολλά χρόνια ελέγχονται από την Αριστερά, όπως αυτά των καθηγητών και των νοσοκομειακών γιατρών, δεν βγήκαν ποτέ να καταγγείλουν στα ίσια την παραπαιδεία των φροντιστηρίων και το φακελάκι των νοσοκομείων που κάνουν τα ελληνικά νοικοκυριά να γογγύζουν μέσα σε μια τάχα μου δωρεάν υγεία και παιδεία!

Μέχρι και οι γκρουπιέρηδες του καζίνου της Πάρνηθας –οι γνωστοί τοκογλύφοι- που απέργησαν πριν κάποια χρόνια με αφορμή την ιδιωτικοποίηση του, χρίστηκαν από την Αριστερά: «σκληρά εργαζόμενοι» ...και έπιαναν την κοιλιά τους από τα γέλια οι τζογαδόροι! Και αν δεν θυμάστε αυτά ας πάμε πιο πρόσφατα: στη γνωστή Καμόρα των «λιμενεργατών» με τις 160.000 ευρώ ετήσιες απολαβές που διορίζουνε τα παιδιά τους και χειρίζονται μόνο τους γερανούς και για τα χαμαλίκια προσλαμβάνουν ανασφάλιστους μετανάστες!

Ενώ την ίδια ώρα έξω στην αγορά εργασίας μια λαίλαπα που όλο δυνάμωνε άρχισε να σαρώνει τα πάντα! Αφημένοι οι άνθρωποι του πραγματικού μόχθου στην τύχη τους και με το φόβο της απόλυσης, βλέποντας από πάνω και τους εργατοπατέρες να εξαργυρώνουν με βουλευτιλίκια και υπουργικούς θώκους τις θέσεις τους, έγιναν εύκολα θύματα της πιο σκληρής εκμετάλλευσης. Χαθήκανε όλα αυτά που κατακτήθηκαν με αγώνες. Δεν πληρώνονται πια οι υπερωρίες και το ωράριο κοντεύει να φτάσει τις 12 ώρες ενώ στις μεγάλες και νομότυπες εταιρίες οργιάζει η ωρομίσθια 4ωρη απασχόληση των 400 ευρώ το μήνα χωρίς δώρα και άδειες.

Και φτάσαμε να διαβάζουμε τώρα ότι το 65% των συντάξεων του ΙΚΑ είναι κάτω από τα 600 ευρώ και ότι στη ΔΕΗ υπάρχουν συντάξεις των 5.500 ευρώ το μήνα! Και όταν μετά τις εκλογές του Οκτώβρη βγήκε, αν θυμάστε, το πρώτο πολύ soft σενάριο περικοπών που έλεγε ότι για τις πάνω από 3.000 ευρώ καθαρές αμοιβές του δημοσίου δεν θα δοθούν αυξήσεις, οι άνθρωποι της Αριστεράς, οι ταγμένοι να υπερασπίζονται αυτούς τους αδύναμους συμπολίτες μας που προανέφερα, έβγαιναν στα κανάλια και τόνιζαν με μια έπαρση: «μα είναι πολλά τα 3.000 ευρώ;» και ήταν έτσι σαν να έφτυναν στα μούτρα αυτούς τους ανθρώπους!

Αλλά παρ’ όλα αυτά και επειδή «έρχονται χρόνια δύσκολα μέσα στη Γάζα» και «το μέλλον έχει πολύ ξηρασία» όπως λένε και οι ποιητές, νομίζω ότι δεν πρέπει να ενδώσουμε στον αναχωρητισμό και να κλειστούμε στο σπίτι και ότι πάλι η Αριστερά πιο σοφή από αυτά που τώρα διδάσκεται θα είναι το ανάχωμα στην επερχόμενη βαρβαρότητα (και δεν εννοώ μόνο την οικονομική) με μπροστάρηδες τα νέα παιδιά γιατί όπως λέει η ποιήτρια:

οι μόνοι που -ίσως- καταλάβουν θα ναι τα παιδιά, πλούσια απ' την κληρονομιά μας πρώτη φορά, τα παιδιά σκληρά στη μνήμη, σκληρά σε μας, θα διαβάζουν ίσως έγκαιρα τ' αδέξια μηνύματα των προτελευταίων ναυαγών διορθώνοντας τα λάθη, σβήνοντας τα ψέματα, ονοματίζοντας σωστά, χωρίς ρομαντισμούς τα παιδιά, χωρίς αναγραμματισμούς ηλικίας σημαδεμένα από την αστραπή τη γνώση της μοναξιάς της δύναμης που σε μας άργησε τόσο πολύ να 'ρθεί.

ΡΕΝΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ (Κατάσταση Πολιορκίας)
από το navarino-s