Τα ποντίκια και λοιπά τρωκτικά

Για την ξιπασιά της μεγαλοαστικής τάξης έχω γράψει αρκετές φορές (τελευταία εδώ>>). Προσέξτε λοιπόν πώς έννοιες όπως κοινωνική συνείδηση, αλληλεγγύη, πατριωτισμός (με την έννοια της αγάπης προς την πατρίδα σου κι όχι του μίσους προς τις άλλες), φιλότιμο σε τελική ανάλυση, απουσιάζουν εντελώς από την σκέψη των μεγαλοαστών.

Ένα μικρό ατύχημα με έφερε, μέσω γνωστού του γνωστού ώ γνωστέ, στο ιατρείο κάποιου ορθοπεδικού. Ο συγκεκριμένος γιατρός λοιπόν, εκτός από τις ιατρικές του συμβουλές, μου χάρισε αυθορμήτως και αφιλοκερδώς (λαλίστατος γαρ) και τις οικονομοτεχνικές του γνώσεις.

Μου εξήγησε πως προνόησε για την μεταφορά των καταθέσεων του στο εξωτερικό και μάλιστα με λεπτομέρειες. Ένα μέρος των καταθέσεών του το μετέφερε στην Κύπρο και ένα στην Αυστρία. Ιδιαίτερη εντύπωση μάλιστα μου έκανε η κινηματογραφική περιγραφή του κλίματος ευφορίας που επικρατούσε μέσα στο αεροπλάνο για την Κύπρο (!) καθώς “σχεδόν όλοι οι επιβάτες πήγαιναν γι’ αυτή την δουλειά” (για να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους).

Έμαθα επίσης πόσο… κουραστικό είναι να “σπας” τις καταθέσεις σου σε “μικροποσά” των 13.000 και να τα μεταφέρεις είτε με εμβάσματα, είτε μέσω internet, στις Αυστριακές τράπεζες προκειμένου να μην υποστείς έλεγχο πόθεν έσχες. Έμαθα πόσο ταλαιπωρούνται οι λεφτάδες συμπατριώτες μας μιας και οι Γερμανικές τράπεζες αρνούνται να δεχθούν τις καταθέσεις τους.

Όταν το καράβι βουλιάζει τα ποντίκια και τα λοιπά τρωκτικά το εγκαταλείπουν πρώτα.
από το βαρόμετρο