Το κατά Χαζών (απόκρυφον)... Ευαγγέλιον

Τω καιρώ εκείνω εγένετο της εκδιδομένης το κιγκλίδωμα εις την ιεράν και ένδοξον γην της Ελλαδιστάν. Από τας εποχάς του εκλιπόντος πατρός του άρχοντος Γαπώδη όπου ο λαός το έριξε στο σορολόπ παρατήσας την παραγωγήν και ξεκοκαλίζων τα δανεικά, έρευσεν ύδωρ αρκετόν εις την πορείαν του υπερηφάνου και περιουσίου λαού.

Ούτως ειπείν όλα έγιναν μπάχαλο αφού άπαντες εις την ιεράν γην έναν και μόνον λόγο ακολουθούσαν πια πιστά εως θανάτου: Την ιεράν επιταγήν του πατρός του άρχοντος που έγινε σημαία και πιστις ιερά , την περίφημον σκέψιν «φάτε τα όλα κι ας λείπει το τσοβόλα». Η κατάστασις εκτραχύνθει επικινδύνως και οι άρχοντες την εκμεταλλεύτηκαν δια να αποδείξουν παγκοσμίως την δύναμιν των.

Φοβηθέντες την θεωρίαν του... χάους και αφού επί άρχοντος Κινέζου τα μάζεψαν όλα με τα χρηματιστήρια, ύστερα είπαν να τα διαλύσουν όλα επί άρχοντος Μπουχεσώδη. Ο ιερός λαός όμως δεν καταλάβαινε από αυτά και έκανε λυσσαλέα αντίσταση κατά των κατακτητών βαρβάρων και αλλόθρησκων.

Τότε οι κατακτηταί χεσμένοι πατοκόρφως εσυσκεύθησαν δια να λάβουν αποφάσεις σοβαράς. Εις εξ αυτών ο μαύρος ο αράπης ο νταμ ταμ ταμ, συνέλαβε την ιδέαν δια να μην αντιδρά ο λαός να τον κάνουν εξουσίαν. Έτσι με συνοπτικάς διαδικασίας ο άρχων Γαπώδης, υιός εκλεκτός του πατρός, ανέλαβε τας τύχας του ιερού λαού. Κατόπιν τούτου αφού και ο λαός είναι εις την εξουσίαν όλα θα είναι μια χαρά καμωμένα εσκέφθησαν και θα τα αρπάξουμε όλα.
«Αμ δε», ανεφώνησεν ό λαός που θα ξεχάσουμε εμείς τα καλά και τα ωραία μας, «τι μας λέτε, ρε παπάρες».

Έσκασαν από το κακό τους οι άρχοντες και φώναξαν τον άρχοντα Γαπώδη δια εντολάς: το και το μεγάλε, φράγκο δεν υπάρχει ούτε σάλιο πες τους, τέλος η καλοπέραση αν δεν πάρετε μέτρα.

Επιστρέψας ο άρχων με δάκρυα στα μάτια ενημέρωσε τον συγκυβερνώντα λαόν δια το τραγικόν της θέσεως που ήταν. Ο συγκυβερνήτης χέστηκε και έβαλε τα γέλια. Ο άρχων αποκαράφλιασε εντελώς και αγωνιών έτρεξε να ενημερώσει διότι δεν είναι να παίζεις τώρα και να χάνεις το αρχοντιλίκι που απέκτησες.

Τραβώντες τα μαλλιά των οπισθίων τους οι άρχοντες εκέκραξαν : «κόψτα όλα, ρε μάπα. και μισθούς και δουλειές, πάρτους το σκάλπ».
Φοβηθείς ο άρχων άρχισε με τους σφογγοκωλάριους να εφαρμόζει τα μέτρα και να τρομάζει τον συγκυβερνήτη λαόν. Αφού το παρατράβηξαν το σχοινί, οι άρχοντες του πέταξαν και κάτι ψιλά για τον κόπο του. Ό άρχων και οι σφογγοκωλάριοι επανηγύρισαν τας επιτυχίας μετά το ξεφτιλίκι.

Οι μοναδικοί που συνέχισαν τους κλαυθμούς και τα «ανάθεμά σε κερατά παπατζή» ήτο ελάχιστοι μικροεπαγγελματίες και συνταξιούχοι. Αυτοί ούτως ή άλλως ποτέ δεν θα εγένοντο συγκυβερνήτες.
γράφει ένας απλός άνθρωπος