Φταίνε οι Γερμανοί; Φταίνε τα λαμόγια; Ή μήπως κι εμείς;

Η επίθεση των ανθελλήνων εκδηλώθηκε, το πρώτον από το Focus;
Οι Γερμανοί συντάκτες του περιοδικού μας κήρυξαν πόλεμο;

Δεν προηγήθηκαν οι επιθέσεις από τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, το Μπλούμπεργκ, τους διεθνείς χρηματιστηριακούς οίκους (ανοχής;), η απέραντη και εκκωφαντική σιωπή αρχικά στήριξης των συνεταίρων μας, η άνοδος των επιτοκίων, οι ευρωπαϊκές δημοσκοπήσεις που ζητούν έξοδο από ΕΕ και άρνηση οικονομικής βοήθειας;

Δεν προηγήθηκε η απαγόρευση της συμμετοχής μας στις αποφάσεις που θα πάρουν για την χώρα μας οι "συνεταίροι" μας; ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΜΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ.

Δεν αντιληφθήκαμε την δήλωση του Πρωθυπουργού ότι απωλέσαμε μέρος της Εθνικής κυριαρχίας;

Δεν υποδεχθήκαμε εις Αθήνας τους απεσταλμένους της Αγίας Τριάδας των αγορών; ( ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ ) που θα ελέγξουν ως καπιταλιστική ΥΠΕΔΑ την πορεία μας ως χώρας;

Δεν υπήρξε η αισιόδοξη δήλωση ότι... η πορεία της χώρας μοιάζει μ' αυτήν του Τιτανικού;

Δεν μας έγινε, ως πολίτες, κατανοητή η κατάσταση την οποία περνάμε, και θα περνάμε, και θα περνάμε και τελειωμό δεν θα έχει;

Δεν έχουμε καταλάβει ότι το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο έχει φάει, όχι απλά το ψητό, αλλά έχει ρουφήξει ακόμη και το μεδούλι της δόλιας Ελλαδίτσας;

Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει, ότι παρ' ότι γνωρίζουμε όλοι πλέον τους κοπρίτες που άδειασαν τα ταμεία και τα έχουν ήδη φυγαδεύσει στο εξωτερικό, ότι κι εμείς - οι υποτιθέμενοι αθώοι - έχουμε συμμετάσχει σ' αυτό το καταστροφικό πλιάτσικο που έχει στήσει πλέον την χώρα μας με την πλάτη στον τοίχο;

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ:
Και εννοούμε όλους όσοι "εκπορνεύτηκαν" αφού με τον άλφα ή βήτα τρόπο συμμετείχαν σε ξεπούλημα της συνείδησης των αρχών και της αξιοπρέπειας τους υιοθετώντας πρακτικές του εκπορνευθέντος πολιτικού κατεστημένου. Όμοιος στον όμοιο και κοπριά στα λάχανα.

Δεν είμαστε εμείς που δίναμε .... άλλοι κώλο κι άλλοι χρήμα για να συναλλαχθούμε με κρατικά και κομματικά λαμόγια, ώστε να διοριστούμε, μεταταγούμε, κλπ σε κρατικές υπηρεσίες. Πόσοι πλήρωσαν θέσεις δημιουργώντας κομματικούς παράγοντες και αρχοντοχωριάτες, ξεπουλώντας την αξιοπρέπεια και αυτοεκτίμησή τους;

Δεν είμαστε εμείς, που με 1 ή 2 ή 5 στρέμματα, παίρναμε, λαδώνοντας φυσικά, εοκικές γεωργικές επιδοτήσεις χιλιάδων στρεμμάτων και εικονικών (ψεύτικων) χιλιάδων τόνων παραγωγής;

Δεν είμαστε εμείς που "καρφώναμε" στέλνοντας τον συγχωριανό μας στα δικαστήρια για καταπάτηση δημοσίων εκτάσεων, ώστε σε συμφωνία μαζί του, και με την απαραίτητη βοήθεια από κρατικοκομματικά λαμόγια, να οικειοποιηθούμε - εξ ημισίας - με τον τρόπο της χρησικτησίας προς όφελός μας, την δημόσια περιουσία;

Δεν είμαστε εμείς, που με ψεύτικες γνωματεύσεις επίορκων γιατρών, από τα 40 βγαίνουμε σε σύνταξη, συμμετέχοντας στην καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων;

Δεν είμαστε εμείς που σπανιότατα δίνουμε αποδείξεις, για υπηρεσίες που προσφέρουμε και ακριβοπληρωνόμαστε, και δηλώνουμε έσοδα λιγότερα από αυτά των χαμηλοσυνταξιούχων; Αν και κυκλοφορούμε με ακριβά αυτοκίνητα και πετάμε κατοστάρικα στις λουλουδούδες στα σκυλομάγαζα;

Δεν είμαστε εμείς που τα παίρνουμε κάτω από το τραπέζι, εκβιάζοντας, ως διοικούντες ή και εργαζόμενοι στην εφορία, τελωνεία, πολεοδομία, τοπική αυτοδιοίκηση, νοσοκομεία, δικαστήρια, εκκλησία;

Δεν είμαστε εμείς που στήνουμε τις απίθανες δραστηριότητες ΜΚΟ, συλλόγων και οργανώσεων προκειμένου να προσπορισθούμε ποσά από τον δημόσιο κορβανά;

Δεν είμαστε εμείς που συστήνουμε τα διάφορα ινστιτούτα που δεν παράγουν καμία καινοτομία αλλά φροντίζουν να εισπράττουν γενναίες κρατικές επιχορηγήσεις;

Δεν είμαστε εμείς που στήσαμε μια τεράστια κλίκα γαλαζιοπρασινοκόκκινων συνδικαλιστών που μόνο το εθνικό συμφέρον δεν προασπίζουν, φροντίζοντας την εξυπηρέτηση ημετέρων, την ρεμούλα, την διατήρηση στις ίδιες τρισάθλιες καρέκλες με απώτερο στόχο στην αναρρίχησή τους στα βουλευτικά έδρανα;

Και μας πείραξαν, όχι όλα τα παραπάνω που τα γνωρίζουμε και τα μηρυκάζουμε σε κάθε συζήτηση όλοι - και κυρίως οι μεγαλοκοπρίτες πρώτοι απ' όλους- αλλά οι κρίσεις που έκανε για μας ο Γερμανός αρθρογράφος του Focus.

Και εντάξει ρε πατριώτες υπάρχουν και κακόβουλες κρίσεις του συντάκτη - ο οποίος φαίνεται να γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα - στο κείμενο, και κρίσεις του που αποπνέουν συμπλεγματική συμπεριφορά έναντι των Ελλήνων, αλλά και σημεία που μάλλον θα έπρεπε να αντιμετωπισθούν με χιούμορ και όχι με τον χορό τον τόμαχόουκ από τους εκπρόσωπους του Ελληνικού πολιτικού κατεστημένου.

Αλλά κάποια σημεία του θα μπορούσαμε να τα γράψουμε κι εμείς. Μερικά δε άλλα θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε και ως κολακευτικά.

Ιδού η μετάφραση του κειμένου, την οποία λάβαμε από το Είμαστε κι εμείς εδώ, και το ευχαριστούμε. Μπορείτε να κρίνετε αν θα πρέπει να ξεκινήσει Ελληνογερμανικός πόλεμος με αφορμή το συγκεκριμένο άρθρο του περιοδικού:

Τίτλος: “Πολιτισμικό σοκ της Ελλάδας”

Αρθρογράφος Κ.Boetig από το Focus on line

“Η Ε.Ε. ζητάει από την Ελλάδα όχι μόνο μια σκληρή οικονομική πολιτική αλλά απαιτεί και αλλαγή της νοοτροπίας.

Οι ρίζες όμως της διαφορετικότητας είναι βαθιές και δεν θα αλλάξει τίποτα πέραν μιας αισθητικής εξωτερικής επέμβασης

Μπορούμε να καταλάβουμε τους Έλληνες;

Οι Έλληνες δεν γνωρίζουν προβλήματα προσαρμoγής. Έχουν κατακλείσει τον κόσμο ψήνοντας και τηγανίζοντας γύρω τους, και παίζοντας σε ρόλο κομπάρσου σε κάποια μικρά εργάκια. Σε αυτόν τον συμπαθητικό μικρό λαό που φαίνεται να χορεύει συνεχώς τον Ζορμπά και να γλεντάει, δεν εκπλήσσεται ο γνωστής των πραγμάτων καθόλου με όσα γίνονται.

Πώς και να εκπλήσσεται εξάλλου με έναν λαό που ανακατεύει ρετσίνι με κρασί, τυλίγει ρύζι με χορταρικά σε αμπελόφυλλα , παίρνει το ευρωπαϊκό κύπελλο σχεδόν χωρίς κανένα γκολ, αλλά γνώριζε πριν 2.500 χρόνια ότι η ύλη αποτελείται από άτομα και η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο;

Οι Έλληνες ένιωθαν πάντα σαν τους γονείς του πολιτισμού και δεν δίσταζαν όμως να παίρνουν τα λεφτά των παιδιών τους. Σήμερα αυτό το κράτος μπαίνει στο γηροκομείο και δέχεται κηδεμόνα να το επιβλέπει.

Αλλά φυσικά αυτό δεν απασχολεί καθόλου τον Έλληνα πολίτη. Αυτός πότε δεν περίμενε κάτι από τον υπουργό του, πέρα από την ανταλλαγή της ψήφου του με την άδεια να κτίσει το αυθαίρετο του.

Δεν βαριέσαι σου λέει το ελληνικό κράτος θα επιβιώσει και χωρίς δική του κυβέρνηση. Εξάλλου γιατί να αλλάξει κάποιος όταν είναι τόσο τέλειος όσο ο Έλληνας;

Γλώσσα και γραφή

Οι Έλληνες είναι μοναδικοί! Μόνο αυτοί γράφουν ελληνικά. Το να ξεφορτωθούν επιτέλους την 2500 χρονών παλαιά γραφή ούτε που το σκέφτηκαν πότε. Εξάλλου το ελληνικό αλφάβητο ήταν υπεύθυνο για την δημιουργία της λατινικής και κυριλλικής γραφής. Στο πέρασμα των χρόνων δεν άλλαξε ιδιαίτερα πάρα μόνο στην έννοια των λέξεων. Φυσικά στα σχολεία είναι κύριο μάθημα και διδάσκεται από την πρώτη Γυμνασίου. Είναι σαν να μαθαίναμε εμείς τα αρχαία γερμανικά η τα γοτθικά.

Έχουν φροντίσει όμως να διευκολύνουν τους ξένους τουρίστες τους με πινακίδες που αναγράφουν τις τοποθεσίες με λατινικά γράμματα, αν και σε μια απόσταση μερικών μέτρων θα δεις την ίδια ονομασία με τρεις διαφορετικούς τρόπους γραμμένη. Agia , Aghia, Αyia.

Οι κανόνες υπάρχουν για να τους παραβιάζουν.

Στα μικρά όσο και στα μεγάλα. Εγωισμός και αίσθηση του “εμείς”. Ο ένας εναντίον του αλλού, αλλά όλοι μαζί εναντίον του εχθρού. Ο καθένας προσπαθεί στους δρόμους είτε με αυτοκίνητο είναι είτε με μηχανάκι, να κόψει την προτεραιότητα του αλλού.

“Ο ένας εναντίον του αλλού και όλοι μαζί ενάντια στον πεζό φυσικά”, είναι ο σκοπός.

Για να δοθεί μια λύση μπαίνει στη μέση ο τροχονόμος να ρυθμίσει την κίνηση. Και ξάφνου όλοι οι οδηγοί μαζί συμφωνούν και συνεργάζονται σε έναν εκκωφαντικό θόρυβο κορναρίσματος που τελικά οδηγεί τον τροχονόμο στην φυγή. Με ελεύθερο το πεδίο λοιπόν πάλι οι οδηγοί επιδίδονται στο εγωιστικό τους έργο.

Μεταξύ τους βασικά οι Έλληνες μισιούνται.

Δεν είναι τυχαίο που στον ελληνικό εμφύλιο του 1944-1949 σκοτώθηκαν περισσότεροι Έλληνες απ’ ότι στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.

Τον εισβολέα όμως τον αντιμετωπίζουν όλοι μαζί. Είτε Αριστεροί είναι είτε Δεξιοί.Η μεγαλύτερη φιλοφρόνηση που μπορείς να αποσπάσεις από Έλληνα είναι το “είσαι δικός μας”.Με την πλάτη γυρισμένη.

Υπάρχουν άνθρωποι και Έλληνες

Μέχρι και πριν 30 χρόνια οι Έλληνες μετρούσαν έξι ηπείρους.Τις γνωστές πέντε που ξέρουμε όλοι και την …Ελλάδα. Για μερικούς μάλιστα υπήρχαν και τεσσάρων ειδών ζωντανά πλάσματα. Τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι και οι Έλληνες. Την ΕΟΚ την περνούσαν κάποιοι για συνεργασία του διαόλου με τον Πάπα που σκοπό είχαν να καταδυναστεύσουν και να μυήσουν τους χριστιανούς ορθόδοξους σε ρωμαϊκές αιρέσεις.

Έτσι μάλιστα δεν υποδουλώθηκαν ούτε στους Τούρκους. Η “Ισταμπουλ” ονομάζεται ακόμη επισήμως Κωνσταντινούπολη και η κιτρινόμαυρη σημαία της βυζαντινής αυτοκρατορίας κυματίζει ακόμη σε εκκλησίες και μοναστήρια. Ακριβώς και πάντα δίπλα της έχει την γαλανόλευκη ελληνική, του μόλις κατά το 1829 απελευθερωμένου ελληνικού κράτους.

Ωστόσο οι Έλληνες ως χριστιανοί δίνουν ονόματα αρχαιοελληνικά στα παιδιά τους χωρίς ενδοιασμούς. Έτσι έρχεται σε αντίθεση η μεγαλοπρέπεια της ελληνικής αρχαιότητας με την σημερινή τους εικόνα.

Η παρέα μετράει.

Όμως είναι παρέα της μιας στιγμήςΟι περισσότεροι Έλληνες είναι πολύ της παρέας. Δεν τους αρέσει να τρώνε μόνοι τους ή δυο -δυο. Θέλουν μεγάλες παρέες και ο ένας φέρνει και τον άλλο μαζί του.

Οπότε βλέπεις συχνά μεγάλες παρέες στα τραπέζια τους. Η πίστα στον χορό μονοπωλείται και θεωρούν αγένεια να μπεις μαζί τους στο συρτάκι ή στο χασάπικο.Και το μπουρμπουάρ στην ορχήστρα πάει για την ατομική του ευχαρίστηση σε δική του παραγγελία.

Τρώνε διαφορετικά, και τσακώνονται ψεύτικα για τον λογαριασμό. Οι Έλληνες παραγγέλνουν όλοι μαζί στο τραπέζι και όχι ο καθένας το πιάτο του. Το κρασί ρέει άφθονο στα ποτήρια και πάντα πρέπει να φροντίζουν να υπάρχει ανεφοδιασμός. Δεν αδειάζει κάνεις το πιάτο του, γιατί αυτό θα σήμαινε πως το φαγητό έπεσε λίγο και ίσως δεν θα χόρτασαν όλοι.

Όταν έρχεται ο λογαριασμός όλοι προθυμοποιούνται δήθεν να πληρώσουν ενώ ξέρουν πολύ καλά ποιανού η σειρά είναι. Όσο για το μπουρμπουάρ, τους είναι πιο βολικό να αφήνουν τα ψιλά στο τραπέζι , αντί να στρογγυλοποιήσουν το ποσό λεκτικά στον σερβιτόρο.

Ο Θεός βοηθός: Καινούργιοι άγιοι για καινούρια προβλήματα

Το 97% των Ελλήνων είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Οι εικόνες των αγίων τους κρέμονται όπου μπορεί κανείς να φανταστεί. Έχουν ρόλο υπουργού και γενικού γραμματέα του Θεού και κρέμονται εκτός από τις εκκλησίες και στις ταβέρνες στα σπίτια, στα σούπερ μάρκετ δίπλα στο ταμείο. Όποιος έχει προβλήματα απευθύνεται σε αυτούς και μάλιστα κατευθείαν στους ειδικούς. Στον Άγιο Νικόλαο (οι ναυτικοί) ή στην Άγια Παρασκευή (όσοι έχουν προβλήματα οράσεως). Όταν βέβαια εμφανιστεί καμιά καινούρια ασθένεια, τότε βαφτίζουμε κάποιον καινούριο Άγιο όπως το 1959 τον Αγ.Ραφαηλ για τους καρκινοπαθείς.

Μόνο που για τους πολιτικούς τους δεν βρέθηκε ακόμη κανένας.

Χωρίς χρόνο και χώρο

Οι Έλληνες ζουν μέσα σε ανοιχτό όριο του αιωνίου χρόνου. Ο χρόνος δεν έχει αρχή και δεν έχει τέλος…Το “τώρα” σπάνια το συναντάς και η λέξη “αύριο” είναι πολύ συχνή. Ομως τα λεωφορεία και τα τρένα πρέπει να κρατήσουν ένα ωράριο και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο.

Όσο για τους δρόμους που έχουν ονομασίες, αυτές τις γνωρίζει μόνο ο ταχυδρόμος γιατί σχεδόν πότε δεν βλέπεις τις πινακίδες στην θέση τους.

Μια προφορική κοινωνία

Ο Έλληνας πολύ εύκολα θα ρωτήσει να μάθει τον δρόμο παρά θα χρησιμοποιήσει τον χάρτη. Δεν ξέρει ούτε να τον διαβάζει και έτσι
γέλασε πολύς κόσμος όταν ένας νταλικέρης ερχόμενος από την Βενετία έκανε τον κύκλο της Ελβετίας για να φτάσει στην Νυρεμβέργη. Είχε σημειώσει στον χάρτη που αγόρασε για πρώτη φορά στην ζωή του την διαδρομή που του φάνταζε πιο ωραία.

Συνάδελφοι του εξήγησαν ότι θα ερχόταν πολύ πιο σύντομα μέσα από τη σήραγγα του Brenner. Πέταξε τον χάρτη του και από δω και στο εξής λέει θα ρωτάει.

Με τα τυπωμένα γράμματα φαίνεται δεν τα πηγαίνουν γενικώς καλά οι Έλληνες. Ετσι και τα ωράρια των μουσείων στις ηλεκτρονικές σελίδες του υπουργείου Πολιτισμού ποτέ δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Πνεύμα δημιουργικό: I have inspiration

Πολλοί Έλληνες είναι πνεύματα δημιουργικά και αυτό όχι μόνο στο να παραποιούν στατιστικά στοιχεία.

Έτσι και ο Κρητικός Γιώργος Πετράκης που έχει το δικό του μουσείο που μας ξεναγεί από την εποχή των πρώτων ανθρώπων έως την εφεύρεση του τροχού έως και την προσγείωση στην σελήνη.

Το ίδιο και ο Κώστας Κοτσανάς από το Κατάκολο που λειτουργεί έκθεση με τίτλο την τεχνολογία από το πρώτο ρομπότ έως και το ξυπνητήρι.

Όσο για την ζωγράφο στα νότια της Κρήτης που διατηρεί και πλυντήριο ρούχων, αυτή έχει την έκθεση της ανάμεσα στα πλυντήρια και συχνά μια ταμπελίτσα στην πόρτα που γράφει: ”I have inspiration. Come back tomorrow”

Οι Έλληνες στις διακοπές τους

Οι Έλληνες προτιμούν να κάνουν διακοπές με παρέες και στην πατρίδα τους. Το καλοκαίρι στην θάλασσα και τον χειμώνα στα βουνά.

Όπως επίσης και στα αρκετά χιονοδρομικά κέντρα που υπάρχουν. Τα καταλύματα τους κάθε άλλο πάρα ταπεινά χαρακτηρίζονται και έχουν συνήθως τον τζάκι τους και το τζακούζι τους. Οι παραγγελίες στο φαγητό γίνονται προφορικά και τα γκαρσόνια γνωρίζουν

πολύ καλά πως εδώ έχουν να κάνουν με ντόπιους και όχι με τουρίστες. Βλέπετε οι Ελληνίδες μαμάδες μπορούν να κρίνουν το καλό φαγητό. Πολλά από αυτά τα καταλύματα φτιάχτηκαν με χορηγήσεις της Ε.Ε. και έχουν πάρει τέτοια μορφή ώστε αργότερα να μπορούν να τροποποιηθούν σε κατοικίες για τα παιδιά τους”.
από τον ακτιβιστή