Πολιτική επιπέδου... Focus!

Αυτό που μας απασχόλησε αυτή την εβδομάδα περισσότερο ήταν το δημοσίευμα του Γερμανικού περιοδικού Focus και ο "βιασμός" της Αφροδίτης της Μήλου. Αυτό το δημοσίευμα όμως δεν ήταν ικανό να μας κάνει να σκεφτούμε λογικά και να μας πεισμώσει ώστε να "στρώσουμε τον κώλο μας κάτω" και να δούμε τι θα κάνουμε για να ξεκολλήσουμε. Αντ' αυτού, αρχίσαμε τις εθνικιστικές μας κορώνες και θυμηθήκαμε αποζημιώσεις, χρυσό... ακόμα και τα αγάλματα που έχουν οι Γάλλοι (μαζί με αυτά και η Αφροδίτη της Μήλου).

Δεν διαφωνώ καθόλου ότι με την "παραποίηση" του αγάλματος, οι Γερμανοί μας προκαλούν. Ο χαρακτηρισμός ως "κακόγουστο" είναι πολύ ελαφρύς. Είναι ένα κατάπτυστο άρθρο και ένα πολύ προκλητικό μοντάζ.

Οι λεπτομέρειες που αναφέρουν στο άρθρο, μπορεί να είναι αληθινές σε μεγάλο βαθμό, όμως ακολουθούνται από τεράστια ειρωνεία και μηδενισμό. Μπορεί να είμαστε ένας λαός έξω καρδιά, όμως αυτό δεν είναι καινούριο... Δεν φάνηκε να τους ενοχλεί όσο τους παρουσιάζαμε παραποιημένα στοιχεία, ούτε όταν τους διασκεδάσαμε σε τουριστικές ή επαγγελματικές επισκέψεις στην χώρα μας. Αν λοιπόν οι ίδιοι, ως "αρχηγοί" της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είχαν αντιληφθεί ότι τους παρουσιάζαμε τα νούμερα μπερδεμένοι αν τα νούμερα είναι απέναντί μας ή στο χαρτί, δεν φταίμε μόνο εμείς.

Επειδή όμως σε κάθε νόμισμα υπάρχουν δύο όψεις, οφείλουμε να τονίσουμε αυτή που μας αντιστοιχεί. Οι Γερμανοί δεν λένε ψέματα, μπορεί εν θερμώ να μας κατηγορούν με άσχημο τρόπο ή εκφράσεις, αλλά δεν είναι άδικοι.

Από το σχόλιό τους για τις πινακίδες στους δρόμους, έως τα καυστικά σχόλια για τους πολιτικούς, φαίνεται ότι μας γνωρίζουν καλά... Μία απλή αρχική ερώτηση θα μπορούσε να είναι: "Ποιος φταίει για το χάλι μας;". Και η απάντηση είναι: Εμείς!!! Όχι μόνο οι πολιτικοί, αλλά όλοι. Γιατί μάλλον πρέπει να το θυμίζουμε ότι από την δικτατορία και μετά, όλοι οι πολιτικοί που κατηγορούμε και βρίζουμε, όλες οι κυβερνήσεις που "μας κάνουν κακό", είναι εκλεγμένοι με δημοκρατικό τρόπο από τους πολίτες της χώρας.

Όταν λοιπόν ψηφίζουμε έχοντας στο μυαλό μας το ρουσφέτι και "εκείνο το γραφείο στην εφορία", όταν σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας και αδιαφορούμε για τον διπλανό μας, τότε φτύνοντας τους πολιτικούς είναι σαν να φτύνουμε τον ουρανό και το φτύσιμο γυρίζει σε εμάς...

Βγαίνουν διάφοροι στο ίντερνετ και στα ΜΜΕ κλαίγοντας και φωνάζουν "μα εγώ δεν έφαγα, γιατί να πληρώσω, δεν μπορούσα να φοροδιαφύγω...". Ναι ρε φίλε, δεν έφαγες, δούλευες όμως σε μία εταιρεία που ξέρεις ότι έτρωγε, ή ζήτησες έκπτωση για τα παπούτσια σου χωρίς απόδειξή, ή κάλεσες τον υδραυλικό χωρίς απόδειξη για να πληρώσεις λιγότερο, ή οτιδήποτε άλλο. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι τα πράγματα είναι απαραίτητο να μπουν στην θέση τους, βοηθώντας όλοι, χωρίς εξαιρέσεις. Δεν μπορεί άλλωστε ο Πρωθυπουργός ή ο υπουργός να πουν "θα πληρώσουμε όλοι την κρίση εκτός από τον κυρ Κώστα στην Πατησίων που δεν έκλεβε"...

Το δημοσίευμα των αποζημιώσεων συνέβαλε στην εμφάνιση μίας μερίδας πολιτών, που υποστηρίζουν ότι πρέπει να πάρουμε τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Ναι, είναι ένα ανοιχτό θέμα που οι κυβερνήσεις μας δεν έχουν διεκδικήσει. Τι περιμένουμε όμως; Να έρθει η Γερμανία και να πει "ρε παιδιά σας χρωστάμε κάτι εκατομμύρια, ελάτε να σας τα δώσουμε;" Το θέμα είναι σοβαρό, είναι ανοιχτό, όμως είναι ότι πιο άκαιρο μπορούσαμε να θυμηθούμε.

Δεν μπορούμε την στιγμή που η οικονομία μας είναι χάλια και ζητάμε την στήριξη της Ευρώπης να θέτουμε αυτό το θέμα. Όχι από δουλοπρέπεια ή από εξευτελιστική - υποτακτική συμπεριφορά, αλλά από θέμα τακτικής. Μπορούμε να ζεσταίνουμε το θέμα όταν παραγγέλνουμε οπλικά συστήματα και διαπραγματευόμαστε για να τους δώσουμε λεφτά, όμως όχι όταν τους ζητάμε χρήματα και στήριξη.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι πάνω από οτιδήποτε άλλο είμαστε Έλληνες (όχι Ελληναράδες) και η οικονομική καταστροφή της χώρας δεν μπορεί να διορθωθεί αν δεν βάλουμε πλάτη όλοι μας. Η οικονομική κρίση μπορεί να έχει επηρεαστεί από εξωγενείς παράγοντες, όμως υπάρχουν σε τεράστιο βαθμό εσωτερικές ευθύνες, για τις οποίες είμαστε μόνοι μας στην εύρεση λύσης. Τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και το βάρος που τους αναλογεί, όμως για το υπόλοιπο του λογαριασμού είμαστε υπεύθυνοι εμείς!

Πάνω από όλα πρέπει επιτέλους να αλλάξουμε νοοτροπία. Ακόμα και αν ξεπεράσουμε την κρίση, ακόμα και αν βρεθούμε με ένα μαγικό τρόπο με πλεόνασμα στα ταμεία μας, είναι σίγουρο ότι θα βρεθούμε πολύ σύντομα στην ίδια θέση αν δεν ανοίξουμε τα μάτια μας και τα μυαλά μας και δεν ξεκολλήσουμε από την καταστροφική νοοτροπία του νεοέλληνα.
Σας ευχαριστώ
Γιώργος Φακίτσας