Οι μικρές αυγοκομμένες

Εδώ και λίγο καιρό μια σκέψη διαπερνάει το μυαλό μου σαν μοτοσακό: η τιμωρία του ανθρώπου για την πτώση του από τον παράδεισο δεν είναι ο θάνατος, αλλά το δούλεμα.

Από τη μέρα που γεννιέσαι σε δουλεύουν οι πάντες.

Ο μαιευτήρας που πληρώνεται για να αναμοχλεύει το απαυτό της μάνας σου, η μάνα σου που επειδή πηδήχτηκε και σ΄ έκανε απαιτεί σεβασμό σε όποια μακακία λέει, ο πατέρας σου που ζει στην κοσμάρα του και επιμένει πως μένει σπίτι, τα αδέλφια σου που αν τους δανειστείς μια γόμα στο σχολείο ή εκατό Ευρώ όταν μεγαλώσεις θα τους το ξεπληρώνεις μέχρι να γυρίσει η τρύπα σου τα μέσα-έξω, οι δάσκαλοι στο Δημοτικό που με το ένα χέρι ξύνουν το πράμα τους και με το άλλο γράφουν στον πίνακα, οι καθηγητές που διαθέτουν τόση γνώση όση και ένα σεσουάρ κομμωτηρίου, οι γκόμενοι και οι γκόμενες που σε γράφουν στα παπαραιδοία τους, οι φίλοι που σε ξεχνάνε σαν στίχο από τραγούδι, τα αφεντικά που βαφτίζουν τις υπερωρίες σου "εργατικότητα", οι σύζυγοι που σε βλέπουν δήμιο αλλά συμβιβάζονται, τα κανάλια της τηλεόρασης που σου μοστράρουνε σκατά μονταρισμένα για τηλεοπτικό πρόγραμμα, οι έμποροι, οι δημοσιογράφοι, οι καλλιτέχνες, οι ευεργέτες, οι πολιτικοί, οι διανοούμενοι, οι επιστήμονες, τα έθνη, ο ίδιος σου ο εαυτός, αφού εκεί που είσαι καλά τα τινάζεις χωρίς να το καταλάβεις.

Ήμουνα νια και γέρασα και το μ@υ@ί μου ξέρασα.

ΥΓ:Όλα αυτά τα γράφω από την κακία μου, επειδή διαβάζω σε κάποια γυναικεία blogs, μερικά κείμενα που ούτε με μορφίνη δεν θα μπορούσα να τα γράψω.

Γυναίκες που φτιάχνουν ωραία κεκάκια, βάζουν κρέμα από την τάδε πουατσερί στον καφέ τους, έχουν άντρα, παιδί, σκύλο ευτυχισμένους, φουσκωτά παπλώματα, μάλλινα χαλιά, φλιτζάνια αγορασμένα από την Ελβετία, δέκα είδη τσαγιού στο ντουλάπι τους, βουτήματα από τον φούρνο του Ντελακαριόλη, τρώνε έξω με τους φίλους τους στον "Κόκκυγα" όπου ο σερβιτόρος τον βάζει δεξιά, κάνουν τραπέζια σπίτι τους με πίτες, πουρέ μελιτζάνας και φιογκάκια στρουθοκάμηλου, έχουν ροζ λάπτπτοπ, νύχια, κραγιόν, παπούτσια με μπαρέτα και φόρεμα σιφόν, ενώ γνωρίζουν καλά πως η ευτυχία είναι μικρές στιγμές.

Κορίτσια μη μας δουλεύετε, από τη στιγμή που χέζετε, σκατά περνάτε.
από την tsaousa