Τα παπαγαλάκια είπαν την... αλήθεια!

Εκ φύσεως είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφής φορολογία. Αλλά από τη στιγμή που θα πρέπει να υπάρχουν φόροι, δεν είναι «άδικο» να φορολογηθούν όσοι διαθέτουν σκάφη, πολυτελή αυτοκίνητα ή μιλούν με τις ώρες στα κινητά. Το ερώτημα, πάντως, είναι αν τα μέτρα αυτά μπορούν να σώσουν την κατάσταση. Λίγοι έχουν προσέξει, για παράδειγμα, ότι η χώρα θα δανειστεί από το 2009 για το 2010...

Η αλήθεια είναι ότι τα... ταμεία είναι άδεια. «Πληρώνουμε» μία αδιέξοδη πολιτική δεκαετιών και μακάρι το «χρέος» μας να τελείωνε με αυτά τα μέτρα. Όταν όμως η κυβέρνηση ανακοινώνει ότι θα δανειστεί από φέτος για το 2010, τότε είναι φανερό ότι τα πράγματα είναι πιο άσχημα απ’ ότι υπολόγιζαν ακόμη και όσοι είχαν προβάλει επιφυλάξεις στα σενάρια των αισιόδοξων...

Υπό αυτές τις συνθήκες θα πρέπει να θεωρούμε κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι θα υπάρξει και νέα φόρο-καταιγίδα. Ή αλλιώς, ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται...

Ο κ. Παπαθανασίου, ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζει, ως άνθρωπος της αγοράς, ότι αυτού του είδους τα μέτρα δίδουν πρόσκαιρα μόνο οφέλη. Ότι αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στην ρίζα του, θα πρέπει η κυβέρνηση να κάνει όσα δεν έκανε εδώ και πέντε χρόνια, να υλοποιήσει τις αρχικές της υποσχέσεις για αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος και για φορολογική δικαιοσύνη.

Το κράτος αν θέλει μπορεί! Για παράδειγμα, είναι εύκολο για το κράτος να ελέγχει όλες τις μεγάλες συναλλαγές που λαμβάνουν χώρα. Το κράτος αν θέλει μπορεί να φορολογήσει το λεγόμενο μαύρο χρήμα. Αρκεί να έχει τη θέληση και να επιδείξει σοβαρότητα και αποφασιστικότητα. Θα μας πείτε, αν είναι τόσο απλό όσο περιγράφουμε γιατί, τότε, δεν επιχειρείται. Απλό είναι, αλλά όχι κι εύκολο. Μία τέτοια απόφαση θα σήμαινε ευθεία σύγκρουση με όσους σήμερα νέμονται για τον εαυτό τους και μόνο το... «δικαίωμα των φορολογικών ελέγχων» και πάνω απ’ όλα με την μεγάλη μάζα των ελεύθερων επαγγελματιών, οι οποίοι και αποτελούν μία μεγάλη δεξαμενή ψήφων για τας δύο κόμματα εξουσίας.

Αν επικεντρώσουμε την κριτική μας στα μέτρα αυτά καθαυτά θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε γενικές γραμμές ότι είναι δίκαια. Αν δεν πληρώσει φόρους ο κάτοχος ενός πολυτελούς αυτοκινήτου ή ο ιδιοκτήτης σκάφους αναψυχής, ποιος άλλος θα πληρώσει; Ο νέος των 700 ευρώ; Αν όμως μετακινήσουμε το κέντρο βάρους της κριτικής στον χαρακτήρα αυτών των μέτρων, τότε θα πρέπει να κατηγορήσουμε την κυβέρνηση για πασαλείμματα. Κι η κρίση δεν αντιμετωπίζεται με τσαπατσουλιές, αλλά με σοβαρότητα και με μέτρα μακράς πνοής.

Θα θυμάστε την προεκλογική διαφήμιση της Νέας Δημοκρατίας με τα παπαγαλάκια, τα οποία φώναζαν «έρχονται φόροι – έρχονται φόροι». Πόσες μέρες άραγε πέρασαν από τότε; Λίγες, για να δικαιωθούν τόσο γρήγορα οι... «παπαγάλοι» και να αποδειχτεί πόσο δίκιο είχαν οι ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος που διάλεξαν την ημέρα των εκλογών τις παραλίες...
Θανάσης Μαυρίδης στο capital η φωτό είναι από το ideodoxeio