Φιλία μεταξύ γυναικών…

Φιλία μεταξύ γυναικών…

Άλλοι λένε πως όταν υπάρχει, είναι πολύ ισχυρή…
Άλλοι πάλι πως κάτι τέτοιο υπάρχει, αλλά μόνο στη σφαίρα της φαντασίας…

Εγώ πάλι πιστεύω, πως η φιλία ανήκει στους πιο ισχυρούς λόγους που σε κάνουν να θέλεις να ζεις και πως κανείς είτε άντρας είτε γυναίκα δεν θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς «κολλητούς».
Το θέμα είναι πως εμείς οι γυναίκες μερικές φορές μπερδεύουμε συναισθήματα, μεταφράζουμε κάποιες συμπεριφορές λανθασμένα έτσι ώστε να οδηγούμαστε σε συμπεράσματα και αξιολογήσεις που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα με αποτέλεσμα να χαλούν κάποιες σχέσεις, των οποίων η ημερομηνία λήξεως δεν είχε ακόμη έρθει. Η φιλία ανάμεσα στο «ωραίο» φύλο, πολλές φορές αμφισβητήθηκε από το «ισχυρό» και ακόμη περισσότερες κατακρίθηκε ως υποκριτική και ανούσια. Άλλωστε όταν οι άντρες θέλουν να σνομπάρουν κάτι τέτοιο ασχολούνται διεξοδικά λέγοντας μια και μόνο φράση: γυναίκες…

Έτσι λοιπόν... αρκούνται να αναλύσουν μια κατάσταση και να εξηγήσουν τους λόγους που οδήγησαν δύο καλές φίλες στην θέση των αντίθετων στρατοπέδων και μάλιστα σε εμπόλεμη κατάσταση. Ναι δεν αντιλέγω, πως οι γυναίκες χειρίζονται διαφορετικά το θέμα φιλία, αλλά μόνο και μόνο επειδή αυτές είναι εκείνες που τα εξετάζουν όλα μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας. Και από την άλλη τι πιο υπέροχο να σηκώνεις ένα τηλέφωνο και να μπορείς να μιλάς ώρες για κάτι τόσο ασήμαντο που εσύ όμως το τοποθετείς στα top των προβλημάτων σου, όπως το αν θα κάνεις ανταύγειες στα μαλλιά ή αν θα φορέσεις τελικά το πράσινο χρώμα μια που η μόδα το υιοθετεί και εσύ το σιχαίνεσαι. Επίσης τι πιο χαλαρωτικό από το να απολαμβάνεις για ώρες έναν καφέ συζητώντας, αναλύοντας και κριτικάροντας, πρόσωπα, καταστάσεις και συμπεριφορές που σε προβλημάτισαν σε χάλασαν ή σου έδωσαν ευχαρίστηση μαζί με τις φίλες σου…

Ειδικά όταν εμείς οι γυναίκες αναλύουμε το άλλο φύλο είμαστε ικανές να καταναλώσουμε τόνους καφέ προσπαθώντας να το κατανοήσουμε και πάλι άκρη δεν βρίσκουμε!
Όπως συνέβη πρόσφατα με τη φίλη μου τη Χριστίνα που ενώ αντιμετωπίζει πρόβλημα μένοντας σε μια σχέση που εδώ και πολύ καιρό θεωρήθηκε ότι έχει τελειώσει, εκείνη θεωρεί πως αντιμετωπίζει σωστά την κατάσταση, πιστεύοντας πως κάποια στιγμή θα τον ξαναέχει κοντά της. Μεταξύ μας, ουτοπία. Άντε τώρα όμως να το καταλάβει…
Ή όπως με την Νατάσα που επιμένει να νομίζει πως είναι παντρεμένη ενώ όλα γύρω της φωνάζουν όχι, μια που ο καλός της τράβηξε την άγκυρα και πλέει σε πελάγη ευτυχίας με μια συνάδελφό του.

Τι λένε λοιπόν οι γυναίκες μεταξύ τους;
ΔΙΑΦΟΡΑ… και η λέξη χρησιμοποιείται στην κυριολεκτική της μορφή.
Συζητούν για όλα, προβληματίζονται για τα παραμικρά και αναλύουν συνεχώς, ψάχνοντας να βρουν τη σωστή λύση. Κάποιες φορές με επιτυχία, κάποιες όχι. Έτσι χτίζουν τη σχέση που μεταξύ τους που ονομάζεται φιλία.

Θεμέλιοι λίθοι; Η ειλικρίνεια, η εμπιστοσύνη, η κατανόηση και κάποιες φορές τα στραβά μάτια σε λάθος συμπεριφορές. Στοιχεία που συνθέτουν κάθε σχέση που θέλουμε να ονομάσουμε υγιή. Στοιχεία που βοηθούν κάθε άνθρωπο, άντρες και γυναίκες να μπορούν να ζουν, έχοντας στο πλευρό τους κάποιους άλλους που τους στηρίζουν και που ξέρουν πως στα «δύσκολα» θα είναι εκεί και στα εύκολα θα χαίρονται μαζί τους. Τώρα αν κάποιες φορές χαλάει κάτι, ίσως να φταίει η ανταγωνιστικότητα που νιώθουμε εμείς οι γυναίκες και που ειδικά τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται σε πιο άγριες μορφές. Ίσως αν καταφέρουμε να αποβάλλουμε τις εγωιστικές τάσεις και ακόμη να δούμε την φίλη μας χωρίς να ψαχνόμαστε συνεχώς για να επιβεβαιώσουμε το δικό μας εγώ και τις απόψεις μας, μέσω της σχέσης. Αν για παράδειγμα επισημάνουμε το γεγονός ότι φοράει συνεχώς μαύρα, χωρίς να εννοούμε πως εγώ φοράω σπάνια αυτό το χρώμα ή ακόμη αν την συμβουλέψουμε να μην κάνει το πρώτο βήμα για να προχωρήσει μια σχέση, γιατί εμείς ποτέ δεν θα το κάναμε. Απλά να δούμε με πιο τρόπο θα πλησιάσουμε, θα βοηθήσουμε, θα στηρίξουμε τη «φίλη» μας χωρίς να υποδυθούμε τον κριτή της ζωής της, τον ελεγκτή των συναισθημάτων της και τον σωτήρα της κάθε στραβής κατάστασης που αντιμετωπίζει. Ας μην ξεχνάμε ότι οι χειρότερες και αναποτελεσματικές συμβουλές δίνονται με φράσεις του τύπου «σου το λέω σαν φίλη» ή «για το καλό σου». Γιατί όταν κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι είναι καλό ακόμη και για τον ίδιο του τον εαυτό, πως μπορεί να κάνει τον τροχονόμο στην ζωή του άλλου; Το μυστικό βρίσκεται, νομίζω, στο να αφήνεις τα πράγματα να εξελίσσονται χωρίς εσύ να εισχωρείς, δίνοντας λύσεις που καλό θα έκαναν μόνο σε εσένα. Το θέμα είναι να ξέρει πως εσύ όταν θα πιάσει πάτο, θα είσαι εκεί για να προσφέρεις το χέρι σου, ώστε να μπορέσει να αναρριχηθεί. Καθώς η φιλία είναι συνώνυμη λέξη της βοήθειας η οποία φυσικά θα πρέπει να λειτουργεί αμφίδρομα.
Όπως και να ΄χει μιλάμε για μια σχέση και όπως όλες οι σχέσεις διατηρεί κι αυτή την πολυπλοκότητα και την γοητεία της. Το σίγουρο είναι πως δεν υπάρχει κανείς ο οποίος θα παραδεχτεί ότι η ζωή του θεωρείται πλήρης χωρίς φίλους, οι οποίοι είτε βρίσκονται σε συχνή επικοινωνία μαζί του ή μιλάνε μια στο τόσο, στο τηλέφωνο και είναι σαν να μην έχουν απομακρυνθεί ποτέ.

Και τώρα που το σκέφτομαι και που με κάνει να ανησυχώ, είναι πως έχω να μιλήσω στη φίλη μου την Κατερίνα δύο μέρες και δεν ξέρω αν τελικά μπόρεσε να καταφέρει να αγοράσει εκείνες τις μπότες που ήθελε να σετάρει, με το πανάκριβο φόρεμα που τελικά αγόρασε με τις εκπτώσεις… γιατί αν όχι, τότε πρέπει να έχει τα νεύρα της και να έχει μαλώσει με το μισό ημισφαίριο…
Ανησυχώ!
Επίκαιρο