Παιδοφιλία ή Παιδομανία;

Σε μια κοινωνία που τα ηθικά αντανακλαστικά της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών της έχουν παραλύσει, κοινωνία όπου οι δεσπόζουσες “αρχές” και “αξίες” είναι η ηδονή και το χρήμα, κοινωνία όπου η διαφορά μεταξύ καλού και κακού, δίκαιου και άδικου, σωστού και λάθους, λογικού και παράλογου, φυσιολογικής σεξουαλικότητας και διαστροφής, είναι δυσδιάκριτη, με τάση προς το μηδενισμό και την ταύτιση, είναι επόμενο και οι ανθρωπόμορφοι παιδοψυχοκτόνοι – στυγνοί και αμετανόητοι παιδομανείς – ν’ αποκαλούνται χαϊδευτικά “παιδόφιλοι”. Οποία ειρωνεία και γλωσσική κακοποίηση να ονομάζονται “φίλοι των παιδιών” οι πιο αδίστακτοι και ύπουλοι εχθροί τους!

Η είδηση ήταν... ανατριχιαστική και προκαλεί απόγνωση και απελπισία στους πολίτες που σέβονται την ανθρώπινη υπόστασή τους και νοιάζονται για τις αθώες και ανυπεράσπιστες παιδικές ψυχές. Τι έγινε λέει; Δυο γιατροί, ένας καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, ένας υπαξιωματικός του στρατού και άλλοι πολίτες υπεράνω υποψίας, περιλαμβάνονται ανάμεσα στα 21 άτομα που κατηγορούνται από τη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος για διακίνηση υλικού σκληρής παιδικής πορνογραφίας, μέσω Διαδικτύου… Οι δράστες είναι από 30 έως 50 ετών, στην πλειονότητά τους οικογενειάρχες και με παιδιά!

Εκείνο όμως που με κάνει έξω φρενών είναι η προσπάθεια κάποιων καθωσπρέπει “επώνυμων” να παρουσιάσουν τους ενόχους των κακουργημάτων αυτών ως ψυχασθενείς! Βγήκε ο γνωστός ψυχίατρος κ. Μανώλης Μυλωνάκης στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Νίκου Χατζηνικολάου στο ALTER (21/05/2008) για να δικαιολογήσει τα κουμάσια αυτά λέγοντας ότι οι άνθρωποι τούτοι είναι άρρωστοι, κι ότι εκτός από επικίνδυνοι και βδελυροί είναι και δυστυχείς! Τόνισε ότι οι “παιδόφιλοι” δεν διάλεξαν τη διαστροφή της παιδεραστίας αλλά τους διάλεξε αυτή. Δεν διαμορφώθηκαν έτσι αλλά γεννήθηκαν με αυτό το επικίνδυνο κουσούρι – άκουσον, άκουσον! – κι ότι το ζήτημα πρέπει ν' αντιμετωπιστεί τόσο επιστημονικά όσο και πολιτικά. Κάπως έτσι… Στο σχόλιο αυτό του “ειδικού” συμφώνησε και ο ερωτηθείς δημοσιογράφος κ. Γιώργος Τράγκας. «Ναι, η παιδεραστία είναι ασθένεια…», είπε.

Τελικά είμαστε μια κοινωνία για κλάματα… Πείτε μου παρακαλώ, είναι ή δεν είναι να βγαίνει κανείς από τα ρούχα του με τέτοιες ανεύθυνες δηλώσεις που κανακεύουν τους κακούργους παιδεραστές; Ώστε οι απεχθείς αυτοί παιδομανείς είναι δυστυχείς! Τους καημένους! Χρειάζονται την κατανόηση και την αγάπη μας! Πώς λοιπόν μπορούμε να τους συμπαρασταθούμε; Όπως και στους άλλους “ασθενείς”, τους ναρκομανείς, που η στοργική πολιτεία τους παρέχει μεθαδόνη ως υποκατάστατο; Και τι να δώσουμε ως υποκατάστατο για να θεραπεύσουμε τους αμετανόητους “ασθενείς” παιδεραστές, που η κακιά μοίρα τους έταξε να γίνουν ανώμαλοι και αδίστακτοι; Μήπως πρέπει να φτιάξουμε παιδιά του σωλήνα που να τους προσφέρονται για να ικανοποιούν τις διεστραμμένες ορέξεις τους;

Το πρόβλημα, μας είπε ο “ειδικός”, είναι και πολιτικό! Αλήθεια; Μήπως η κυβέρνηση πρέπει να χρηματοδοτήσει σχετικές έρευνες ώστε επιστήμονες να επέμβουν στο DNA των παιδεραστών για να τους επαναφέρουν στα ίσια; Βρε τι έχουμε ν’ ακούσουμε ακόμη στην εποχή της ηθικής εξαχρείωσης, όπου έχουμε χάσει και τ' αυγά και τα καλάθια, ενώ οι λέξεις 'αμαρτία' και 'μετάνοια' έχουν βγει από το λεξιλόγιο των ανθρώπων ως αναχρονιστικές και κενές περιεχομένου…

Ας μην κοροϊδευόμαστε, όμως. Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη ότι η παιδεραστία είναι μια νοητική ασθένεια όπως η σχιζοφρένεια και η κατάθλιψη. Είναι απλά μια διεστραμμένη επιλογή που βεβαίως προκαλεί εθισμό και οδηγεί από το κακό στο χειρότερο. Κι όπως γίνεται με τα ναρκωτικά, ο πορνολάγνος αρχίζει από τα "μαλακά" και σιγά σιγά εθίζεται και χρειάζεται σκληρότερο παιδικό πορνό για να φτιαχτεί... Και φυσικά, όλα ξεκινούν από την αχαλίνωτη φαντασία του ανθρώπου στην οποία η σύγχρονη υποκουλτούρα του συβαριτισμού επενδύει σπέρνοντας τον κατάλληλο σπόρο μέσω των διεγερτικών θεαμάτων που προσφέρει. Ο σπόρος της διαστροφής με τον καιρό θα φέρει καρπό κατά το είδος αυτού. Τίποτα το μυστήριο και το μυστηριώδες.

Ωστόσο, αν οι κακούργοι παιδεραστές είναι εκ γενετής άρρωστοι, τότε γιατί να μη θεωρήσουμε εκ γενετής άρρωστους και τους κάθε λογής εγκληματίες που έχουμε εγκλείσει στις φυλακές; Κι αυτοί δυστυχείς είναι. Κανένας φονιάς δεν είναι ευτυχισμένος μετά το έγκλημα που διαπράττει. Κι αυτοί συμπαράσταση θέλουν. Αν όμως η πολιτεία θεωρεί τους κλέφτες και τους φονιάδες επικίνδυνους για τη δημόσια ασφάλεια, και γι’ αυτό τους φυλακίζει, δεν πρέπει να κάνει το ίδιο και για τους παιδομανείς που είναι άκρως επικίνδυνοι για την ασφάλεια των ανήλικων παιδιών; Το αίμα του μικρού Άλεξ από τη Βέροια βοά κάτω από το χώμα και ζητά εκδίκηση. Τι προτείνετε; Να χτίσει η πολιτεία ειδικά ψυχιατρικά ιδρύματα για να θεραπεύει τους εγκληματίες παιδεραστές; Ή μήπως να προσλάβει κοινωνικούς λειτουργούς που θ’ ασχολούνται αποκλειστικά με δαύτους;

Μέχρι όμως να κάνει όλα αυτά τα “φιλανθρωπικά”, ας δίνει η πολιτεία στη δημοσιότητα τα ονόματα όσων παιδεραστών συλλαμβάνονται επί τω έργω ώστε να τους περιφρονήσουν οι πάντες όπως τους αξίζει. Γιατί να προστατεύσει εκείνους που δεν έχουν ιερό και όσιο και συμμετέχουν σε κυκλώματα αδίστακτων παιδομανών που κακοποιούν σωματικά και σκοτώνουν ψυχικά αθώα πλάσματα;

Ελεύθερος, λέει, αφέθηκε με την καταβολή εγγύησης, γιατρός από τη Βέροια, ο οποίος «κατέβαζε» πορνογραφικό υλικό από υπολογιστή του νοσοκομείου, στο οποίο εργαζόταν. Προφανώς αφέθηκε ελεύθερος για να συνεχίσει την εγκληματικότητά του μέσα από το χώρο του νοσοκομείου. Διότι αν ήταν εκ γενετής άρρωστος, όπως τον θέλει ο ψυχίατρος κ. Μυλωνάκης, ασφαλώς και δεν θα θεραπευτεί μ’ ένα πρόστιμο, όσο τσουχτερό κι αν είναι. Κοντά στο νου κι η γνώση, κύριε Μυλωνάκη μου. Ο συγκεκριμένος γιατρός είναι απλά σεξουαλικά και ηθικά διεστραμμένος. Οι αποτρόπαιες εν κρυπτώ δραστηριότητές του, και μάλιστα σε ώρα υπηρεσίας, είναι ελεύθερη επιλογή του κι όχι κάποια πάθηση με την οποία γεννήθηκε.

Όλοι οι άνθρωποι κρύβουν ένα κτήνος μέσα τους. Αν τα ηθικά αντανακλαστικά τους είναι αμβλυμμένα έως ανύπαρκτα και αφήσουν το κτήνος (κατά τους θρησκευόμενους ‘διάβολο’) να εκδηλωθεί ικανοποιώντας τις ανώμαλες ορέξεις του, μπορεί να γίνουν παιδεραστές, κτηνοβάτες, νεκρόφιλοι και δε συμμαζεύεται. Στον ηθικό εκτροχιασμό δεν υπάρχουν όρια. Απλά πράγματα. Αυτός ακριβώς είναι και ο ρόλος της ηθικής παιδείας: να εξανθρωπίσει το κτήνος μέσα στον άνθρωπο και να προλαμβάνει τέτοιες επικίνδυνες, εκφυλιστικές και εκφυλίζουσες επιλογές και δραστηριότητες. Ψιλά γράμματα, θα μου πεις…
Posted by Μαρία Σεφέρου