Επιστολή προς απελπισμένους πατεράδες

Το τελευταίο διάστημα διαβάζουμε στα ελληνικά Μπλογκ ιστορίες χωρισμένων πατεράδων που ζουν μακριά ή έχουν αποκοπεί από τα παιδιά τους και ξετυλίγουν στις διηγήσεις τους το τεράστιο δράμα που αντιμετωπίζουν. Άνθρωποι που ενώ μόχθησαν να δημιουργήσουν οικογένεια και ευτύχησαν να κάνουν παιδιά είδαν σε κάποια στιγμή με πολύ πόνο να παίρνουν τα βλαστάρια τους μακριά τους και να μετατρέπονται από μοχθώντες πατεράδες σε απλούς θιασώτες του μεταδιαζυγιακού δράματος αλλά και κομπάρσους της προβληματικής ανατροφής των παιδιών τους.

Μας εξιστορούν πολλά κωμικοτραγικά γεγονότα που συνέβησαν μετά το διαζύγιο στη προσπάθεια τους να πλησιάσουν τα παιδιά τους και να τους δώσουν λίγη πατρική στοργή. Δηλώνουν απογοητευμένοι από τη εχθρική συμπεριφορά που αντιμετωπίζουν από τα ελληνικά δικαστήρια και εξομολογούνται ότι ζουν ένα εφιάλτη χωρίς τέλος.
Έτσι είναι η κατάσταση μέχρι σήμερα, με τη βασανιστική ελπίδα του καινούργιου που κάποτε θα έλθει και θα τους λυτρώσει, κάτι που έχει φωλιάσει για τα καλά στη ψυχή τους. Αυτό το καινούργιο που τόσο καιρό περίμεναν μάλλον έκανε την εμφάνιση του.

Η Αφορμή
Πρόκειται για... μια μοναδική επιστημονική/ιατρική εξέλιξη, που εάν χρησιμοποιηθεί έξυπνα και προσαρμοστεί σωστά από τους πολυβασανισμένους πατεράδες στις δικές τους περιπτώσεις, πιστεύουμε ότι το τεράστιο αυτό πρόβλημα «επικοινωνίας» που αντιμετωπίζουν με τα παιδιά τους θα βρει επιτέλους τη λύση του. Να μη ξεχνάμε ότι για να μεγαλώσει σωστά και ακίνδυνα ένα παιδί χρειάζεται τη συμπαράσταση και συνεργασία και των δυο γονέων ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ. Ας γίνουμε όμως πιο σαφείς.
Οι θεραπείες ανίατων μέχρι σήμερα παθήσεων επικεντρώνονταν στην εύρεση γονιδιακής λύσης. Σε γονιδιακή θεραπεία ένα ελαττωματικό γονίδιο ασθενούς μπορεί να αντικατασταθεί προκειμένου να απαλειφθεί η γενετική αιτία μιας ασθένειας, επιχειρείται δηλαδή ορισμένες φορές να αφαιρεθούν κάποια κύτταρα από ένα ασθενή και να διαφοροποιηθούν προκειμένου να υπάρξει ανάσχεση της γενεσιουργούς αιτίας της ασθένειας.

Πολύ ενδιαφέρονται όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια όμως έχουν καταγραφεί πολλά δυσάρεστα γεγονότα (θάνατοι και τραυματισμοί) που σχετίζονται με θεραπείες ασθενών, οι οποίες μερικές φορές σχετίζονται με τη πειραματική ακόμα φύση των γονιδιακών θεραπειών και το προβληματικό η ανύπαρκτο ιατρικό ιστορικό ασθενών. Οι επιστήμονες δεν μπορούσαν, μέχρι πριν λίγο καιρό, να δώσουν εξήγηση στα ατυχήματα αυτά μέχρι ότου ένα περιστατικό γονιδιακής θεραπείας, με μοιραία δυστυχώς κατάληξη, αφού αναλύθηκε έριξε επιτέλους φως στα ατυχήματα αυτά. Στο μοιραίο αυτό περιστατικό, ενός Ασθενή που εισήχθη σε νοσοκομείο του εξωτερικού για γονιδιακή θεραπεία, οι γιατροί του προκειμένου να προσδιορίσουν το βαθμό κινδύνου για το ελαττωματικό γονίδιο, άρχισαν να συγκεντρώνουν πληροφορίες πάνω στο ιατρικό ιστορικό της οικογένειας του ασθενή και φυσικά του πατέρα του και να οδηγηθούν σε συγκεκριμένο σχήμα θεραπείας, όπως και έτσι έγινε.

Βασίστηκαν δηλαδή εν μέρει στο γονιδίωμα του πατέρα για να δημιουργήσουν το σχήμα θεραπείας για τον Ασθενή. Ποια ήταν η έκπληξη όμως όταν πληροφορήθηκαν μετά το θάνατο του ασθενή ότι ο πατέρας για τον οποίο αθόρυβα συνέλεγαν πληροφορίες και με τον οποίο συνομιλούσαν οι θεράποντες γιατροί δεν ήταν ο βιολογικός. Ο Ασθενής αυτός ήταν υιοθετημένος και συνεπώς οι γιατροί, λανθασμένα όπως αποδείχτηκε, προσπαθούσαν να πάρουν ιατρικές πληροφορίες από ένα άνθρωπο βιολογικά ξένο προς το παιδί.
ΑΥΤΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΥΠΗΡΞΕ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΠΑΤΕΡΑΔΩΝ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ!

Η Συνειδητοποίηση
Σε μια τριμελή οικογένεια* ήρθε σε κάποια στιγμή ένα ακόμη ευτυχές γεγονός: ένα υγιέστατο αγοράκι. Η συμπεριφορά της μητέρας όμως άλλαξε δραματικά φτάνοντας σε σημείο να σπρώχνει βίαια και με φωνές το πατέρα μακριά από το δωματιάκι του παιδιού τους! Όλοι μιλούσαν για παρατεταμένη μεταλογχιακή ανισορροπία και έτσι συνεχίζονταν τα πράγματα όταν σε κάποια στιγμή ο πατέρας επισκέφτηκε ένα φίλο του γενετιστή, ο οποίος αφού προχώρησε σε πολύ ειδικευμένες ιατρικές εξετάσεις (εργαστηριακές και κλινικές) πληροφόρησε τον πατέρα ότι δυστυχώς κινδυνεύει από την ύπαρξη γονιδίου στον οργανισμό και όχι μόνο από αυτό.

Πράγματι το γονίδιο αυτό σε συνδυασμό με το πολύ δυσάρεστο και (θανατηφόρο) οικογενειακού ιατρικό ιστορικό (αρκετά μέλη της οικογένειας του είχαν αποβιώσει, κάποια σε μικρή ηλικία από την πάθηση αυτή) δημιουργήσει μια δυνητικά επικίνδυνη κατάσταση απαιτώντας γρήγορη αντιμετώπιση του. (Όλοι μας έχουμε ακούσει ένα γιατρό σε κάποια στιγμή να μας ρωτά: είχε κανείς στην οικογένεια σας υψηλή πίεση η χοληστερίνη;)
«Συνεπώς» κατέληξε ο γιατρός «προκειμένου να αποφύγουμε την πολύ πιθανή εμφάνιση κάποια στιγμή της ασθενείας σε σένα θα πρέπει να προχωρήσουμε σε αφαίρεση του ένοχου γονιδίου. Καλό θα είναι όμως να εξετάσουμε και τα δυο σου παιδιά για τυχόν ύπαρξη επίσης σε αυτά του ένοχου γονιδίου. Η ενδεχόμενη ύπαρξη του πιθανό να τα έχει ήδη βάλει έτσι σε κίνδυνο όχι εξαιτίας του γονιδίου αυτού κυρίως λόγω της βιολογικής σχέσεως με σένα και του θλιβερού οικογενειακού ιστορικού σου»
Λυπημένος από την εξέλιξη ο πατέρας ανακοίνωσε τα καθέκαστα στη γυναίκα του και τη παρακάλεσε να ετοιμάσει τα παιδιά ώστε να επισκεφτούν και εκείνα τον γιατρό για να τα εξετάσει επειδή μπορεί να έχουν το γονίδιο μέσα τους και να κινδυνεύουν επίσης λόγω του δικού του οικογενειακού ιστορικού να εμφανίσουν την ίδια ασθένεια.
Τότε προς μεγάλη του έκπληξη ακούει τη γυναίκα του να λέει.
«Να πας τη κόρη σου στο Γιατρό για να την εξετάσει, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ, γιατί δεν είναι δικό σου!»

Τι είχε συμβεί στη γυναίκα του και είχε εκστομίσει κάτι τόσο συγκλονιστικό! Τι την είχε αναγκάσει να ομολογήσει ότι το αγοράκι δεν ήταν του μέχρι εκείνη τη στιγμή συζύγου της αλλά του εραστή της; Δυστυχώς ένα φαινόμενο πολύ συχνό στις μέρες μας η συμβία να κάνει το δεύτερο παιδί με τον εραστή της έχοντας σαν δικαιολογία για τη απάτη αυτή τη λύπηση για ένα διαζύγιο.
Η ομολογία αυτή δεν ήταν τίποτα άλλο παρά αποτέλεσμα του φόβου που τη κατέλαβε ότι εάν έστελνε το παιδί στο γιατρό για εξέταση θα αποκαλυπτόταν όχι μόνο η απάτη που είχε διαπράξει με τον εραστή της αλλά θα καταγραφόταν και η απειλή κατά της ζωής του μικρού με ανυπολόγιστες αντιδράσεις από την εισαγγελία. Σαν έξυπνη δικηγόρος αμέσως εκτίμησε το κίνδυνο να βρεθεί κατηγορούμενη και την έκανε να αποκαλύψει την απάτη.
ΑΠΕΙΛΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΛΟΓΩ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ. Δεν είναι μικρό πράγμα να βρεθεί, σκέφτηκε, εκείνη κατηγορούμενη στο κακουργιοδικείο για απόπειρα κατά της ζωής του παιδιού της. Και έκανε πίσω.

Η Απάντηση
Σε δεύτερο περιστατικό* σε ζευγάρι που ευρισκόταν σε διάσταση η μητέρα δεν επέτρεπε στο πατέρα να πλησιάσει τα παιδιά με την (αβάσιμη) δικαιολογία της βίαιης συμπεριφοράς του πατέρα απέναντι τους. Τότε αυτός σε συνεργασία με το γιατρό, βασιζόμενοι στο ιατρικό ιστορικό της οικογένειας και καθοδηγούμενοι από δικηγόρο, μέσα από εξώδικο, ζητήσει από τη μητέρα να διευκολύνει τα μέγιστα την επικοινωνία ανάμεσα σε ΟΛΑ τα μέλη της οικογένειας προκειμένου να υποστηριχτεί ο ενδιαφερόμενος ιατρός και συλλέξει εκείνες τις ιατρικές πληροφορίες και προγραμματίσει τελικά το ενδεχόμενο ιατρικό σχήμα θεραπείας. Την καλούσε να βοηθήσει επίσης με τη στάση της να αποφύγει οποιεσδήποτε ενέργειες θα μπορούσαν να θεωρηθούν εχθρικές όχι μόνο από τον ίδιο αλλά και από τα λοιπά μέλη της οικογένειας (ΠΑΠΠΟΥΣ ΓΙΑΓΙΑ, ΑΔΕΛΦΙΑ) επειδή η συνδρομή και αυτών μπορεί να θεωρηθεί απαραίτητη από το γιατρό.

Με το εξώδικο καλούσε δηλαδή τη μητέρα να συμπεριφερθεί αυτή, όχι μόνο κόσμια, αλλά μέσα από μια πολιτισμένη επικοινωνία, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, να προσελκύει και τα λοιπά συγγενικά ΑΤΟΜΑ του πατέρα να βοηθήσουν το δύσκολο έργο το γιατρού. Σημειωτέον τα συγγενικά άτομα δεν επιθυμούν μετά την διάλυση ενός γάμου να συμμετέχουν σε κοινωνικές εκδηλώσεις με όλους τους πρώην, αποτραβιούνται και αποφεύγουν να έρχονται σε επαφή με αυτούς για να μη θεωρηθεί παρέμβαση στη «δύσκολη» κατάσταση.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΤΗΝ ΕΧΘΡΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΕΙΔΑΛΛΩΣ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΕΙ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Στο καινούργιο σκηνικό επικοινωνίας, που στήνεται με τη παρουσία γιατρού στο παιγνίδι απαιτείται συνεργασία όλων των μελών της οικογένειες. Στη νέα γονιδιακή εποχή που έχει ανατείλει απαιτείται η στενή συνεργασία ανάμεσα σε όλα τα μέλη της οικογένειας προκειμένου να καταγραφεί από το γιατρό το ιατρικό ιστορικό τους. Οιασδήποτε τρίτος άνθρωπος ήθελε παρεισφρήσει στην οικογένεια (βλέπε εραστής) θα θεωρείται από δω και στο εξής ΞΕΝΟ γονιδίωμα αλλά και εν δυνάμει εχθρικό στοιχείο (βλέπε θάνατο νεαρού ατόμου που αναφέραμε στην αρχή)
ΕΜΠΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΓΙΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στη προσπάθεια σας αυτή να αποκτήσετε έστω και μερικό έλεγχο της επικοινωνίας με τα παιδιά σας ενδέχεται να αντιμετωπίσετε τρία μεγάλα εμπόδια ή αντιπάλους στη προσπάθεια σας.
Πρώτο: από τους περισσότερους ιδιώτες γιατρούς γιατί αυτοί με την είσοδο της γονιδιακής διάγνωσης ενδέχεται να θεωρήσουν ότι η πελατεία τους θα μειωθεί η εξαφανιστεί επιχειρώντας στη συνέχεια να μειώσουν η υποβαθμίσουν την αξία της. (Φαντάζεστε τι έχει να γίνει όταν στην κάθε εκδρομή για ψώνια στο Λονδίνο θα προγραμματίζει κανείς και κάποια γονιδιακή εξέταση για να δει τι θα του συμβεί στο μέλλον;)
Δεύτερο: από το ίδιο το σύστημα Υγείας γιατί η αναβάθμιση των υπηρεσιών τους σε όλο το διαγνωστικό και θεραπευτικό φάσμα θα απαιτεί την ύπαρξη ενός αρχείου γονιδιώματος, ειδικών εργαστηριών και ειδικευμένων στην γονιδιακή επιστήμη γιατρών που σήμερα δυστυχώς δεν διαθέτει. (Το σύστημα χρειάζεται πολλά λεφτά που όμως δεν έχει)
Τρίτο: από τους συνηθισμένους θεράποντες γιατρούς οι οποίοι φοβούνται ότι θα κατηγορηθούν για ελλιπείς διαγνώσεις και θα διωχθούν ποινικό (προβλέπουν δηλαδή ποινικές διώξεις για ασθενείς, η θεραπεία των όποιων απαιτούσε μεν γονιδιακή αντιμετώπιση, που όμως αυτοί οι γιατροί λόγω έλλειψης γνώσης και μέσων δε μπόρεσαν να κάνουν με αποτέλεσμα να υπάρξουν ανάμεσα τους θάνατοι η τραυματισμοί.)

*Οι πληροφορίες από τα περιστατικά που αναφέρονται δεν αντιστοιχούν με τις πραγματικές αλλά αποσκοπούν στο να δώσουν μια εικόνα του νέου σκηνικού που διαμορφώνεται
Disasters