Οργή στο Facebook για τον αναίτιο θάνατο

«Για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη, γκρεμίζω ουρανούς, λυτρώνω μάνες και γιους… Ρίχνω το κάστρο σας, φτύνω του άστρου σας την κόχη. Γίνομαι αύρα αλμυρή και στερνοβρόχι». Με αυτά τα λόγια συμμετέχουν οι χρήστες του Διαδικτύου στην τεράστια κινητοποίηση τους αναρτώντας τη χαρακτηριστική μαύρη κορδέλα που από σήμερα βρίσκεται σε κάθε δικτυακό τόπο.

Με επίκεντρο το Facebook, χιλιάδες χρήστες οργανώνουν γκρουπ συμπαράστασης και καλέσματα σε ειρηνικές διαδηλώσεις, ενώ δε λείπουν σελίδες που πενθούν για τον άδικο χαμό του άτυχου νέου, ο οποίος μένει έτσι στην αιωνιότητα του διαδικτύου.

Με θυμωμένες φωνές και... πνεύμα σύμπνοιας συγκεντρώνονται οι διαδικτυακές παρέες που καλούν σήμερα όλη την Ελλάδα σε πορείες διαμαρτυρίας αλλά και απόδοση φόρου τιμής στο νεαρό Αλέξη που έγινε το σύμβολο των νέων για συλλογική δράση.

«Ολοι στους δρόμους για τον Αλέξη», με αυτά τα λόγια καλούν οι χρήστες του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης τους συμπολίτες τους.

Με στίχους των Αctive Member και του Μανώλη Αναγνωστάκη, με σχόλια που καταδικάζουν τη βία που γεννά τη βία, τα γκρουπ του Facebook για τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο δημιουργούνται από χιλιάδες χρήστες από όλο τον κόσμο και μεγεθύνονται κάθε λεπτό που περνά.

Το γκρουπ «Εγκλημα στο κέντρο της Αθήνας» με 10.000 μέλη, μια κίνηση του Κυττάρου Εναλλακτικών Αναζητήσεων Νέων καλεί σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 9.00 μμ με το σύνθημα «Η Ελληνική Νεολαία Πενθεί».

Το παγκόσμιο γκρουπ ALEXANDROS GRIGOROPOULOS (R.I.P.) μετρά μέχρι στιγμής 10.000 μέλη και ανατρέχει τόσο στο ίδιο το τραγικό συμβάν όσο και σε ότι έχει ακολουθήσει από το Σάββατο το βράδυ.

Περί τα 31.000 μέλη συγκεντρώνει και η ομάδα «ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ Ο ΜΠΑΤΣΟΣ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΟΥ 16ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ», όπου οι χιλιάδες χρήστες καταδικάζουν τη βία που γεννά η βία και καλούν σε ειρηνικές διαδηλώσεις κάθε Ελληνα πολίτη.

Με 4.000 μέλη και η ομάδα «Νεκρος ο 16χρονος Αλεξης Γρηγοροπουλος», όπου αυτόπτες μάρτυρες καταθέτουν τη δική τους συγκλονιστική εμπειρία και εκδηλώνουν άλλοτε θυμωμένα και άλλοτε με πυγμή την καταδίκη του γεγονότος.

«Θα μπορούσα να πω ότι ήταν ένα ήσυχο βράδυ στα Εξάρχεια μέχρι που ακούστηκαν οι πυροβολισμοί» λέει ο Γκρεκ, ενώ μια φίλη αρκείται στο στίχο του ποιητή: «Αν μες στις φωνές που τα βράδια τρυπούνε ανελέητα τα τείχη, Ξεχώρισες μια: είν΄ η δική του. Ανάβει μικρές πυρκαγιές. Χιλιάδες μικρές πυρκαγιές που πυρπολούν την ατίθαση νιότη μας».
e-tipos