Σκασμός!!!

Από αυτό το διαμέρισμα των 30τ.μ που βγήκε η σορός της μικρής Σάρας, βγήκε για άλλη μια φορά και η σορός της Ελλάδας. Αντάμα στο ίδιο φέρετρο θα στριμωχθεί η μία σορός δίπλα στην άλλη. Να πορευτούμε σε μία ησυχία διότι ο θόρυβος από τις πολλές κουβέντες και τα λόγια, λόγια, λόγια, λόγια, που ακούγονται από τηλεοράσεις και ραδιόφωνα πολυλογάδων σωτήρων είναι πιο θανατηφόρα από τις αναθυμιάσεις ενός μαγκαλιού. Η Σάρα πέθανε από την ανάγκη της θέρμανσης και η Ελλάδα πεθαίνει από την ανάγκη της πολιτικής σάρας και μάρας να περπατήσει πάνω από τα πτώματά μας για την δικής της αθανασία.

Πεθαίνουμε βουβά από το διοξείδιο της... αρλουμπολογίας. Μάς κοιμίζει σιγά-σιγά και στο τέλος μάς βρίσκει ο θάνατος στην ύπνωση. Δεν χωράμε πουθενά στο ημερήσιο πρόγραμμα επανάστασης κανενός σωτήρα. Βλέπεις ο αρχηγός αφού ξεκινήσει τις επαναστατικές ομιλίες στο ελληνοαμερικάνικο επιμελητήριο, μετά θα συγκαλέσει την κομματική ομάδα να μιλήσουν και μετά θα ξαμοληθούν όλοι μαζί στα κανάλια για να ξαναμιλήσουν. Ανάμεσα στις αρλούμπες θα χρησιμοποιήσουν και τον θάνατο της Σάρας ως αντιπολιτευτικό όπλο, θα θυμηθούν και τους ακόμα 67 που για λίγη ζέστη δεν είδαν την επόμενη ημέρα. Λόγια, λόγια, λόγια μα κανείς να ανοίξει το παράθυρο να μπει αέρας.

Στοιβαγμένοι όλοι στο διαμέρισμα Ελλάδα με το ΠΩΛΕΙΤΑΙ να χάσκει στην πόρτα της εισόδου, πεθαίνουμε αργά και ήσυχα. Δεν μάς σκοτώνουν μόνο οι αναθυμιάσεις αλλά και η μπόχα των επιτροπών. Επιτροπές Σοφών ο ένας, επιτροπές Ανάπτυξης ο άλλος, Επιτροπές Εξέγερσης ο δίπλα, Επιτροπές Καθαρότητας Φυλής ο παραδίπλα και πάει λέγοντας. Λόγια, λόγια, λόγια...

Έχει στηθεί ένα τεράστιο μαγκάλι που 9 εκατομμύρια Ελλήνων σπρώχνονται για να ζεσταθεί η ελπίδα τους. Ένα μαγκάλι που τα κάρβουνα μπαίνουν φτυαριές από τις κομματικές μπάντες και ένας- ένας από εμάς, αντί να νιώσουμε ελπίδα στο κόκαλό μας, καταλαβαίνουμε -άλλος αργά κι άλλος γρήγορα- ότι από εδώ μέσα θα μάς βγάλουν τέσσερις. Τιμή είναι αυτό. Την Σάρα την έβγαλαν μόνο δύο. Ήταν ελαφρύ φορτίο. Τόσο ελαφρύ όσο η συνείδηση αυτών που μιλάνε και δεν πράττουν βρομίζοντας με χρηματοξείδιο τα τελευταία κυβικά ελεύθερου αέρα που μάς έχουν απομείνει.

Ασφυκτιούμε και αυτοί συνεχίζουν να αγορεύουν λες και χάνεται άλλος λαός ενός άλλου πλανήτη. Από άνθρωποι έχουμε γίνει κινούμενα σχέδια στα σενάρια του κάθε σωτήρα. Το σενάριο κλείνει με το σύνθημα όλων των σωτήρων να πεθάνουμε από ασφυξία. Κανένας τους δεν έχει κανέναν ηθικό φραγμό. Το αποδεικνύουν τα λόγια, λόγια, λόγια...

Από τα 30τμ του διαμερίσματος που βγήκε η σορός της Σάρας, βγήκε και η σορός εκατομμυρίων ψυχών που νομίζουν ότι επειδή ακόμα αναπνέουν ζουν. Αλλά δεν ζουν και δεν θα ζουν μέχρι την στιγμή που, ή θα σταματήσουν να ακούν χρηματοξείδιους λόγους ή θα κόψουν με ψαλίδι σύριζα τις γλώσσες αυτών που τους ξεστομίζουν.
από το Στον τοίχο