Βοήθεια πνιγόμαστε στη δημοκρατία!

Ήθελε και τα 'παθε ο χιτλερίσκος.

Ο Νίκος Μιχαλολιάκος πληρώνει σήμερα το τίμημα μιας απύθμενης αλαζονείας που είναι αντιστρόφως ανάλογη του δείκτη νοημοσύνης του, και τον διακατέχει από τότε που τα παραληρήματά του απόκτησαν βήμα στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Ενώ γνώριζε ότι το μακρύ κατηγορητήριο για σύσταση “εγκληματικής οργάνωσης” που διερευνούσε η εισαγγελία του Αρείου Πάγου εναντίον της Χρυσής Αυγής, περιλάμβανε τον “αρχηγό” της ως εξ ορισμού κύριο ύποπτο για ηθική αυτουργία σε σωρεία βαρύτατων κακουργημάτων (μεταξύ των οποίων τουλάχιστον 3 φόνους, και πάμπολλα περιστατικά “απόπειρας φόνου”), ο χιτλερίσκος απειλούσε δημοσίως την κυβέρνηση με “αποσταθεροποίηση” της χώρας, ως “νόμιμη άμυνα με όλα τα μέσα”.

Ο οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του ο οποίος θα... είχε πραγματικά τέτοιο σκοπό και ελάχιστη δόση πολιτικής προνοητικότητας, όχι μόνο δεν θα εκβίαζε ανοιχτά έναν απείρως ισχυρότερο αντίπαλο, αλλά θα έκανε ακριβώς το αντίθετο:
Θα διέψευδε αμέσως κατηγορηματικά κάθε ενδεχόμενο παραιτήσεων βουλευτών από την πρώτη στιγμή που o Νίκος Χατζηνικολάου κυκλοφόρησε αυτό το σενάριο στο δελτίο του Star της Δευτέρας.

Θα περίμενε δηλαδή να έρθει το Σαββατοκύριακο χωρίς να προκαλέσει το συντριπτικό χτύπημα της κυβέρνησης και, από το πρωί του Σαββάτου, θα “παραιτούσε” έναν-έναν τους βουλευτές του, ξεκινώντας μάλιστα από αυτόν με τις λιγότερες ψήφους στις περσινές εκλογές, ώστε να δώσει στην κυβέρνηση και τους εισαγγελείς δυνατότητα “υποχώρησης” χωρίς πολιτικές απώλειες.

Όχι μόνο δεν έκανε κάτι τέτοιο, αλλά εκ των υστέρων, είναι αμφίβολο ότι θα σκεφτόταν ο ίδιος σοβαρά τις παραιτήσεις βουλευτών ως μέσο εκβιασμού αν δεν του προσέφερε την ιδέα στο πιάτο ο δημοσιογράφος με το οξύτερο πολιτικό αισθητήριο στο επάγγελμά μας.

Γι’ αυτό μάλλον άργησε 4 μέρες να υιοθετήσει αυτό το σενάριο της αποσταθεροποίησης ενώ μέχρι τότε πίστευε ότι τον εξωθούσαν σε “πολιτική αυτοκτονία”.

“Χρυσή Καληνύχτα”

Με άλλα λόγια, το σχέδιο ...“Χρυσή Καληνύχτα”, θα μπορούσε να έχει αρχίσει να ξεδιπλώνεται πολύ πριν την αποτρόπαια δολοφονία του Παύλου Φύσσα, στοχεύοντας πολλά τρυγόνια μ’ένα σμπάρο.

Πρώτον, πέτυχε ήδη την ανέλπιστη ενίσχυση του Αντώνη Σαμαρά έναντι όλων των μνημονιακών φίλων και αντιπάλων του, εντός και εκτός Νέας Δημοκρατίας.

Ο Πρωθυπουργός εμφανίζεται ήδη διεθνώς ως ο πρώτος πολιτικός ηγέτης στον κόσμο που επέδειξε την αυτοπεποίθηση και πυγμή, εν μέσω βαθειάς κρίσης, να σκοτώσει εγκαίρως το “φίδι” του εκκολαπτόμενου (έστω σε δοκιμαστικό σωλήνα ξένων και ντόπιων εργαστηρίων) νεο-Ναζισμού.

Δεύτερον, ανέκοψε αποφασιστικά την ανοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις της προηγούμενης εβδομάδος, παρά τη συνεχιζόμενη κοινωνική και οικονομική κατάρρευση, αδιάφορα αν το κόμμα αυτό έχει ή δεν έχει προγματικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση.

Τρίτον, κατάφερε καίριο πλήγμα στις πολυδιασπασμένες, αντιφατικές και σπασμωδικές πολιτικές κινήσεις του λεγόμενου “αντι-μνημονιακού τόξου” αφού πρώτα επέτρεψε στο μνημονιακό καθεστώς να εξαντλήσει τον προβοκατόρικο και δυσφημιστικό ρόλο της Χρυσής Αυγής σ‘ αυτόν τον πολιτικό χώρο.

Ας κάτσει λοιπόν τώρα να σκεφτεί (αν μπορεί) ο κ. Μιχαλολιάκος και οι συγκρατούμενοί του γιατί τελικά τους “έδωσαν" τόσο άδοξα οι υψηλοί προστάτες τους στο Τρίτο και Τέταρτο Ράιχ, αφού βέβαια τους χρησιμοποίησαν για να σφυρηλατήσουν το καθεστώς της πρώτης Ευρωπαϊκής αποικίας χρέους.

Αφού έκαναν τη δουλειά τους, δεν δίστασαν ούτε στιγμή να πετάξουν στο τέλος το "μόρφωμα" σαν στυμμένη λεμονόκουπα στο καλάθι των αχρήστων.

Ας κάτσει να σκεφτεί, μετά από ποίων μυστικοσυμβούλων τις αυστηρές διαταγές δεν τολμούσε ο ίδιος και οι υφιστάμενοί του, ούτε καν να βάλουν στο στόμα τους το Γερμανικό κράτος.

Μήπως το ίδιο περίπου δεν συνέβη - χωρίς τις σημερινές τυμπανοκρουσίες - με τον Γιώργο Παπανδρέου ή και τον Μπερλουσκόνι;
γράφει ο Δημήτρης Γιαννόπουλος
από το spirospero