Η κάλπη της δικής μας ευθύνης

Να ‘μαστε, λοιπόν, ξανά στο δρόμο προς τις εκλογές. Στον δρόμο προς την κάλπη την εγκυμονούσα, προκειμένου να αποφασίσουμε, να διατάξουμε ως «κυρίαρχος λαός», εάν θέλουμε να είμαστε αφέντες στην πατρίδα μας ή νοικάρηδες στο ίδιο μας το σπίτι.

Αυτή η απόφαση, υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν είναι δύσκολη. Επειδή όμως οι συνθήκες μόνο φυσιολογικές και ομαλές δεν είναι, το δύσκολο είναι να ξεχωρίσουμε ποιος είναι εκείνος ο οποίος θα κάνει πράξη την επιθυμία μας, την ανάγκη μας να ζούμε ελεύθεροι μέσα στην ίδια μας την πατρίδα. Το ζητούμενο αυτής της κάλπης είναι ακριβώς αυτό, η ανάκτηση της ελευθερίας που πρόθυμα παρεδόθη δια υπογραφών των βραβευμένων σκεπτόμενων και των μετέπειτα συνεργών τους.

Οι καλοθελητές διασώστες μας είναι... πραγματικά πολλοί! Ποιος είναι, όμως, αυτός ο ένας που πρώτα θα βάλει το όφελος των παιδιών μας κι έπειτα την οποιαδήποτε ματαιοδοξία του ή υποχρέωση του πολιτικού του παρελθόντος; Προτάσεις πολλές και όλες στοχεύουν στην λήθη και στην αλήθεια. Μόνο που κάποιοι στοχεύουν την αλήθεια προκειμένου να την… εξολοθρεύσουν, αφού είναι πραγματικά πάρα πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς το ειλικρινές των προθέσεων ανάμεσα στα ψέματα (παλιά συνήθεια των «ταγών») που έντεχνα απλώθηκαν μπροστά μας, σαν την πραμάτεια που θέλει να ξεφορτωθεί ο έμπειρος έμπορος της ελπίδας.

Πόσο ειρωνικό είναι πράγματι, το ότι:

• εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για τα όσα τραγικά συμβαίνουν σήμερα σε ετούτη την πολύπαθη χώρα,
• εκείνοι που φρόντισαν για την διολίσθηση της χώρας και την κατολίσθηση των αξιών,
• εκείνοι που επί δεκαετίες φρόντισαν επιμελώς να διασύρουν την δημοκρατία, να εξευτελίσουν αξίες και ιδανικά, να υπογράψουν την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και τον εξανδραποδισμό της Ελληνικής κοινωνίας,
• εκείνοι που κατέστρεψαν την Παιδεία,
• εκείνοι που ισοπέδωσαν την Υγεία,
• εκείνοι που κατέκλεψαν (ή επέτρεψαν να συμβεί αυτό) τα ασφαλιστικά ταμεία,
• εκείνοι που παρέλαβαν κράτος και παρέδωσαν χώρο προς ενοικίαση, πώληση ή… οτιδήποτε θελήσει ο «αγοραστής»,
• εκείνοι που προέτασσαν το κόμμα έναντι της πατρίδας,
• εκείνοι που δημιούργησαν ένα νοσηρό κρατικό σύστημα,
• εκείνοι που διέλυσαν την Δικαιοσύνη,
• εκείνοι που διαφήμισαν πως υπάρχει καλύτερο αύριο μακριά από την πατρίδα μας και κατόρθωσαν να καταστρέψουν τα όνειρα των νέων,
• εκείνοι που κατέστρεψαν τις επόμενες δύο (τουλάχιστον) γενιές…
• εκείνοι που… συμπλήρωσαν έναν ατελείωτο κατάλογο πράξεων και παραλείψεων που σε φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσε να είναι ένα σοβαρότατο κατηγορητήριο που αποδεικνύει την «εσχάτη προδοσία»…

έρχονται σήμερα να μας ζητήσουν να τους εμπιστευθούμε, να τους δώσουμε μία ακόμη ευκαιρία… Για να κάνουν τι; Να συνεχίσουν όσα καταστροφικά δεν πρόλαβαν να κάνουν εις βάρος μας; Είναι άραγε τόσο θρασείς, που δεν διστάζουν να ζητάνε από τα θύματά τους να εμπιστευτούν τον… βασανιστή και δήμιό τους; Υπάρχει τόση ασυνειδησία των πεπραγμένων τους, που τολμάνε να παρουσιάζονται μπροστά μας ως… εθνοσωτήρες, τη στιγμή που η χώρα βυθίζεται εξαιτίας τους και ο εφιάλτης της πείνας (κυριολεκτικής) χτυπά καθημερινά την πόρτα ολοένα και περισσότερων Ελλήνων, ενώ δεν θεωρείται διόλου απίθανο να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την χώρα, η οποία τελεία υπό την κατοχή τραπεζιτών, οικονομικών δολοφόνων και ξένων πολύ-εθνικών εταιρειών; Πώς, άραγε, τολμούν οι εκποιητές της πατρίδας, να μας ζητάνε να τους εμπιστευθούμε; Και πώς καταφέρνουν να πείθουν μία σημαντική μερίδα συμπατριωτών μας, πως είναι προτιμότερο να πεθάνουν αργά και σαν δούλοι, παρά να τολμήσουν να βαδίσουν στο αύριο -χωρίς εκείνους που υπέγραψαν την εξαθλίωσή τους- χτίζοντας με κόπο μία πατρίδα περήφανη και ανεξάρτητη;

Τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα τις γνωρίζουμε όλοι, αφού είναι γνωστό πως επιτελεία ειδικών επιστημόνων (που έχουν ενσωματωθεί στα ΜΜ"Ε") εργάζονται στο «πείραμα Ελλάδα» και προσπαθούν να επιβάλουν την εξαθλίωση και την αυτοχειρία ως μοναδικές λύσεις!!! Παρ’ όλο, όμως, που γνωρίζουμε τις απαντήσεις, που ξέρουμε πολύ καλά που θέλουν να μας πάνε οι ριψάσπιδες σύγχρονοι εφιάλτες, δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε πως αυτό το τσούρμο των πωλητικών συνεργάστηκε άψογα επί χρόνια (η αναφορά δεν γίνεται μόνο για τα κόμματα εξουσίας, αλλά για όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου) και κατόρθωσε να θέσει υπό ομηρεία και στη συνέχεια υπό κατοχή, μία ολόκληρη χώρα, την δική μας χώρα, την Ελλάδα. Και τώρα που χάσανε τον δικομματισμό, κινήθηκαν οι απαραίτητες δυνάμεις για να δημιουργήσουν ένα δίπολο «δεξιάς και αριστεράς», για να συνεχίσουν να έχουν την δημοκρατία κάτω από το καθεστώς του μαύρου – άσπρου, για να μην κατανοήσουν οι πολίτες πως υπάρχουν και άλλα χρώματα και άλλες λύσεις. Συνένοχοι, όλοι τους, παίζουν μία νέα (παραλλαγμένη) παράσταση που σαν στόχο έχει να δημιουργήσει σύγχυση σε όλους εμάς, φυτεύοντας τον σπόρο της αμφιβολίας για το… δίκαιό μας!

Αυτοί, λοιπόν, που θεωρούν ηθικό οτιδήποτε οι ίδιοι όρισαν ως νόμιμο, αυτοί που θεωρούν νόμιμο οτιδήποτε ακολουθεί το γράμμα -αλλά όχι απαραίτητα και το πνεύμα- του νόμου, αυτοί που η ηθική τους υπόσταση (τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, που λέει και το τραγούδι) βρίσκεται μεταξύ του πρωινού της έναρξης της εκλογικής διαδικασίας και της βραδιάς των εκλογικών αποτελεσμάτων, επιχειρούν και σήμερα να μας πείσουν για την ικανότητά τους… να μας διοικήσουν!!! Και θα μας ξαναδιοικήσουν, εάν εμείς τους το επιτρέψουμε. Και θα ολοκληρώσουν το «project» που ανέλαβαν, με την δική μας συναίνεση, με την δική μας πλέον συνενοχή. Και θα μας καταστρέψουν χωρίς να νιώσουν τύψεις, προτάσσοντάς μας το «έχουμε την λαϊκή εντολή»…

Προχωρώντας, λοιπόν, προς την κάλπη, καλό είναι να αναλογιστούμε ποιους πάμε να ψηφίσουμε.
Εκείνους που μας βλέπουν σαν αριθμούς,
εκείνους που βλέπουν την πατρίδα μας σαν «οικόπεδο»,
εκείνους που βλέπουν μόνο οικονομικά προβλήματα και αγνοούν τα βαθύτατα και σοβαρότατα εθνικά θέματα;

Η απόφαση είναι δική μας, όσο και αν θέλουμε να απαλλασσόμαστε των ευθυνών μας λέγοντας πως «εγώ είμαι ένας, τι μπορώ να κάνω απέναντι σε αυτούς;». Ακόμη κι αν νιώθεις έτσι, μίλησε με τον διπλανό σου και γίνετε δύο, μετά τρεις… στο τέλος εμείς θα είμαστε οι πολλοί και απέναντί μας οι ελάχιστοι, που θα περιμένουν τρέμοντας την τιμωρία τους. Και αυτή η (επαναληπτική) κάλπη είναι η δεύτερη ευκαιρία να τσακίσουμε τα όρνεα που κατασπάραξαν την ζωή μας, τα παιδιά μας και την πατρίδα μας.
γράφει ο Κωνσταντίνος

από το Ας μιλήσουμε επιτέλους

Σχόλιο apneagr: Στις 17 Ιούνη ψηφίζουμε για την αξιοπρέπειά μας, τη ζωή μας, το μέλλον των παιδιών μας, αδέρφια! Ξανά ίδια ψήφο, αντίστασης, αξιοπρέπειας, ανατροπής! Δεν τσιμπάμε στην τρομοκρατία τους, δεν δεχόμαστε μαθήματα πατριωτισμού απ’ τους ολετήρες, τους δίνουμε περήφανη απάντηση!