Ονειρεύονται τα ζώα;

Κάποτε αναρωτήθηκα, αν τα ζώα ονειρεύονται. Δεν ξέρω πώς μού 'ρθε, αλλά είναι γεγονός πως μου γεννήθηκε αυτή η απορία. Σήμερα είμαι βέβαιος πως ονειρεύονται. Δεν αποκλείω π.χ. να ονειρεύονται οι ελέφαντες ότι συνουσιάζονται με πεταλούδες. Ακριβώς όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αυτό το όνειδος της πολιτικής, ο νομπελίστας του καιροσκοπισμού, ο πρωταθλητής της ακατάσχετης μπουρδολογίας και γίγαντας του ψεύδους, ονειρεύεται πως την 18.06.2012 το σάπιο (εκείνος έφα) κόμμα του θα είναι πρωταγωνιστής των πολιτικών εξελίξεων. «Χωρίς το ΠΑΣΟΚ δεν νοείται αξιόπιστη κυβέρνηση» μας ενημέρωσε και η ορντινάντσα του, ο κ. Κουκουλοκωλοτουμπαρόπουλος. Απ’ την άλλη μεριά η Αντώρα επιτίθεται, λέει, με σφοδρότητα στον ΣΥΡΙΖΑ για να τον γονατίσει. Ονειρεύονται, λοιπόν, ή δεν ονειρεύονται τα ζώα; Ασφαλώς και ονειρεύονται.

Διάβασα στο taxalia ένα άρθρο του κ. Αναστάσιου Καζαντζίδη που εξηγεί γιατί δεν απεδέχθη την πρόσκληση του... ΣΥΡΙΖΑ να πυκνώσει τις τάξεις του. Εύλογα τα ερωτήματα που προβάλλει, αλλά καθόλου εύλογη η σιωπή του ως προς το τι έκαναν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ για όλα τα θέματα που θίγει. Αντιληπτόν, αφού δεν έχουν κάνει τίποτε.

Διάβασα και το άρθρο υπό τον τίτλο «Το έγκλημα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ δεν συμψηφίζεται με το έγκλημα του ΣΥΡΙΖΑ» από το resalto και δεν μπορώ, φυσικά, να συμφωνήσω. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα διεθνιστικό συνονθύλευμα που στην ουσία κάνει τα γλυκά μάτια στην παγκοσμιοποίηση, τότε θα πρέπει να κατηγορηθεί ότι επαγγέλλεται μία πολιτική και ένα πρόγραμμα ολόιδιο με αυτό των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, οπότε δεν διατρέχουμε τον παραμικρό κίνδυνο, αφού και ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει την 18.06.2012 ως κυβέρνηση ακριβώς ό,τι κάνει μέχρι σήμερα η ΝΕΑ ΠΑΣΟΚΡΑΤΙΑ. Απλώς θα αλλάξουμε νταβατζή. Με άλλα λόγια: αφού μας έχουν πηδήξει όλοι, γιατί να μη μας πηδήξει και ο Τσίπρας; Άσε που πολλοί μικρόνοες βουλευτές των δύο κωμάτων βομβαρδίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ με το ερώτημα «Ποιο είναι το πρόγραμμά σας;». Η πιο σωστή απάντηση είναι: δεν έχουμε κανένα πρόγραμμα και εν πάση περιπτώσει αφ’ ενός η έλλειψη προγράμματος είναι καλλίτερη από τα προγράμματα που εφαρμόσατε σεις μέχρι σήμερα και θα συνεχίζετε να εφαρμόζετε αφ’ ετέρου έχουμε προγραμματίσει να μην έχουμε στις τάξεις μας κλεφτρόνια, σε αντίθεση με ό,τι κάνετε εσείς τριάντα τόσα χρόνια τώρα και συνεχίζετε να κάνετε.

Άκουσα, επίσης, ότι ανάμεσα στα βέλη της φαρέτρας των μνημονιακών κομμάτων βρέθηκε και ένα με ανάγλυφο σμιλεμένο το ερώτημα: «γιατί ο Τσίπρας δεν έκανε κάποια δήλωση για τον δολοφονημένο Λαχανά;». Η ΝΕΑ ΠΑΣΟΚΡΑΤΙΑ ποιά δήλωση έκανε; Η ΝΕΑ ΠΑΣΟΚΡΑΤΙΑ ποια δήλωση έκανε για τις αυτοκτονίες Χριστούλα και Περρή; Για τις χιλιάδες των αυτοκτονιών από την 04.10.2009 και μετά;

Ας φαντασθούμε, λοιπόν, την 18.06.2012 μία κυβέρνηση με την ακόλουθη σύνθεση:
Πρωθυπουργός Σαμαράς
Υπουργός Εξωτερικών και Αντιπρόεδρος Ντόρα
Υπουργός Υγείας και Αντιπρόεδρος ο κ. Τίποτα
Υπουργός Οικονομικών Σταϊκούρας
Υπουργός Εσωτερικών Γιακουμάτος
Υπουργός Αμύνης Μεϊμαράκης
Υπουργός Ανάπτυξης Χατζηδάκης
Υπουργός Εργασίας Πάκης
Υπουργός Παιδείας Κόκκινος Πάνος
Υπουργός Υποδομών Συμπιλίδης
Υπουργός Δικαιοσύνης Κακλαμάνης
Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Μπουμπούκος
Υπουργός Επικρατείας Τσεκουράτος
Υπουργός κ.λπ.
Φοβερή κυβέρνηση, δεν είναι;

Ας φαντασθούμε, τώρα, και μία παραλλαγή με τη συμμετοχή τρισμέγιστων στελεχών του ΠΑΣΟΚ όπως ο Βενιζέλος, η Διαμαντοπούλου, ο Χρυσοχοΐδης, ο Πρωτόπαππας, ο Πετσάλνικος, ο Παπουτσής, ο Μπόλαρης, ο Κουτρουμάνης, ο Λοβέρδος, η Τζάκρη, η Χριστοφιλοπούλου κ.λπ. Ψωνίσαμε από σβέρκο.

Ας φαντασθούμε, τέλος, μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με υπουργούς τους Παπαδημούλη, Μπαλάφα, Μήλιο, Δραγασάκη, Γλέζο, Στρατούλη, Λαφαζάνη, Σκουρλέτη. Ποι είναι το πρόβλημα; Μα δεν έχουν κυβερνητική εμπειρία! Και λοιπόν; Ποια κυβερνητική εμπειρία είχε η πρώτη κυβέρνηση Α. Παπανδρέου το 1981; Την ίδια θα έχει και η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και στο κάτω-κάτω η εμπειρία όλων των στελεχών της ΝΕΑΣ ΠΑΣΟΚΡΑΤΙΑΣ μου είναι παντελώς άχρηστη. Γουστάρω απειρία που πάει παρέα με την καθαρότητα και τη φρεσκάδα. Άλλη ερώτηση!

Και ας έλθω σε όσους διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους λέγοντας ότι αν φύγουμε από το ευρώ θα πεινάσουμε. Ο μέγιστος, μάλιστα, ΓΑΠ είπε ότι αν φύγουμε από το ευρώ, θα έλθουν οι ξένοι και θα αγοράσουν τα πάντα μπιρ παρά. Τον έπιασε ο πόνος για τον πλούτο της χώρας, τον οποίον θα αγοράσουν αντί πινακίου φακής οι ξένοι. Όταν τον αγοράζουν αντί πινακίου φακής οι Έλληνες νταβατζήδες, δεν υπάρχει πρόβλημα;  Θέλετε ένα παράδειγμα; Ο χρυσός της Χαλκιδικής.

Πέρα τούτου, όμως, αυτοί που προβάλλουν το γελοίο αυτό και αβάσιμο επιχείρημα είναι οι έχοντες και κατέχοντες. Δεν άκουσα έναν εργάτη, ένα μισθωτό, ένα χαμηλοσυνταξιούχο, έναν ελεύθερο επαγγελματία, έναν άνεργο να βασανίζεται με αυτό το ερώτημα. Για τον πολύ απλό λόγο ότι είτε με ευρώ είτε με δραχμή η μοίρα του είναι η ίδια. Μόνον η μοίρα των τραπεζιτών και των λυμεώνων του ιδρώτα του λαού θα αλλάξει προς το χειρότερο, αν εγκαταλείψουμε το ευρώ (διαβάστε το άρθρο του Βαρουφάκη στο τελευταίο τεύχος του Hot Doc και θα καταλάβετε το γιατί. Είναι όλα τόσο απλά).

Αφού, λοιπόν, οι έχοντες και κατέχοντες ευρώ, κυρίως στο εξωτερικό, δεν πρόκειται να πάθουν τίποτε, αλλά αντιθέτως θα μπορούν να εισαγάγουν τα ευρουδάκια τους και να αγοράσουν τα πάντα πάμφθηνα σε δραχμούλες, τι τους κόφτει τόσο πολύ να παραμείνουμε στο ευρώ; Αν επανέλθουμε στη δραχμή, θα δραχμοποιήσουν τα ευρουδάκια τους και θα αγοράσουν μπιρ παρά σε πλειστηριασμό το σπίτι μου που θα βγάλει στο σφυρί η τράπεζα που με έχει δανειοδοτήσει. Μήπως, λοιπόν, δεν τους έχει όλως οψίμως πιάσει ο πόνος για το σπίτι μου και τον ορυκτό πλούτο της χώρας; Μήπως κάτι άλλο φοβούνται; Μήπως φοβούνται π.χ. ότι θα αναγκασθούν να φύγουν κατά Λόντρα ή Γενεύη μεριά αφήνοντας πίσω τους απαξιωμένες βίλες και φιλέτα-οικόπεδα, επειδή δεν θα μπορούν να συγχρωτίζονται με τους ροζ μπολσεβίκους; Αυτές τις βίλες που έχτισαν ένας Θεός ξέρει πώς! (πότε θα δημοσιοποιηθεί η έκθεση της Black Rock;)

Υ.Γ. 1 Εγώ δεν ψήφισα και δεν θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ. Ψήφισα και θα ψηφίσω αυτόν που διακήρυξε με στεντόρεια φωνή ότι ΔΕΝ είναι δύο πράγματα: ΑΛΑΝΘΑΣΤΟΣ και ΠΡΟΔΟΤΗΣ. Γιατί να τον προδώσω εγώ; Άλλωστε, είναι ο μόνος που πληροί τα 4 κριτήρια της κλίμακας Φώτη Μακρίδη.

Υ.Γ. 2 Είναι μεγάλη η πίκρα που νοιώθω όταν βλέπω τον Καραμανλή να χειροκροτεί τον Σαμαρά και τη Ντόρα. Μου φέρνει στη μνήμη τις άθλιες σκηνές των πράσινων τυφεκιοφόρων που χειροκροτούσαν όρθιοι τον broker των διεθνών τοκογλύφων μετά από κάθε πανωλεθρίαμβο που ανεκοίνωνε στο πόπολο, τον κατά Λαζόπουλο Forest Gumb της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Και θλίβομαι αφάνταστα!
γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης
δικηγόρος

από το taxalia