Αλαζονική αλαζονεία αλαζόνων μέχρι τέλους

Το πολιτικό προσωπικό που εκπροσωπεί τα δύο κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ) που κατέστρεψαν μεθοδικά τη χώρα, δεν εννοεί να καταλάβει το μήνυμα της κάλπης. Επιμένει να θεωρεί μονόδρομο το Μνημόνιο της χρεοκοπίας, με την ίδια ψεύτικη επιχειρη-ματολογία που προσφάτως απέρριψαν οι ψηφοφόροι.

Οι φιλομνημονιακοί παρατρεχάμενοι του δικομματισμού επιχειρούν τεχνηέντως να συνδέσουν την εφαρμογή του αντισυνταγματικού και ουτοπικού Μνημονίου, των κερδοσκόπων «εταίρων», με την παραμονή της Ελλάδας στην ΟΝΕ ή/και στην Ε.Ε.

Αυτό το τελευταίο ψέμα, μοιάζει με... μήνυμα που στέλνεται προς τα έξω, στους ευρω-Γερμανούς, για να εξακολουθήσουν τους εκβιασμούς και προς τις ανερχόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις (δεξιές και αριστερές) που θα επιχειρήσουν να απελευθερώσουν την Ελλάδα καταγγέλλοντας το Μνημόνιο: Όπως το απαιτεί η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.

Εκείνοι που μέχρι πρότινος κυβερνούσαν (εναλλάξ) και αποφάσιζαν με αλαζονεία εναντίον των Ελλήνων, κάνουν μαθήματα πολιτικής ταπεινοφροσύνης στους νικητές των τελευταίων εκλογών. Προς τα πού ζητούν να κατευθυνθεί το ταπεινό πολιτικό φρόνημα; Μα, φυσικά, προς τους Ευρωπαίους «εταίρους». Για να μην θυμώσουν και πτωχεύσουν την Ελλάδα μιαν ώρα αρχύτερα (λες και δεν θα πτωχεύσει μιαν ώρα αργότερα με τα μνημόνιά τους).

Ο κ. Βενιζέλος είπε χαρακτηριστικά, στην ομιλία του στην Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ, ότι δήθεν κινδυνεύει η Ελλάδα «να οδηγηθεί σε πλήρη αλβανοποίηση – στη δεκαετία του ’60». Ούτε τα ρητορικά σχήματα δεν μπορούν να βοηθήσουν τους «ρήτορες» του ξεπεσμένου ΠΑΣΟΚ. Ξέχασε, φαίνεται, ο κ. Βενιζέλος, ότι η δεκαετία του ’60 είναι πολλούς αιώνες μπροστά από το μεσαίωνα που βιώνει σήμερα η κοινωνία εξαιτίας των δουλικών μνημονίων.

Αυτός είναι ο ορισμός της αλαζονείας: η προσπάθεια παραποίησης της πραγματικότητας, η διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, η άρνηση των καταφανών λαθών και της αυτοκριτικής. Είναι το διακριτικό γνώρισμα των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων που προσπαθούν να παρουσιαστούν ως σπουδαία και ανώτερα από τα υπόλοιπα. Ενώ κατά βάθος φοβούνται την επιτυχία των αντιμνημονιακών κομμάτων. Γιατί αυτή η επιτυχία θα σημάνει και το ιστορικό τέλος του δικομματισμού, με τη διάλυση των κομμάτων που εναλλάσσονταν στην εξουσία τα τελευταία 38 χρόνια.

Η διάλυσή τους θα είναι τα επίχειρα της ύβρης που γέννησε η αλαζονεία.
«Γιατί και ο ήλιος δεν μπορεί να υπερβεί τα όριά του, αλλιώς θα τον βρουν οι Ερινύες που βοηθούν τη Δικαιοσύνη» (Ηράκλειτος).

από το massmedia-gr