Ο φόβος είναι το τηλεκοντρόλ του ανθρώπινου μυαλού!

Θα προσπαθήσουμε σήμερα να περιγράψουμε όσο πιο απλά μπορούμε την μέθοδο με την οποία επιχειρούν σήμερα τα διάφορα κέντρα εξουσίας να ελέγξουν τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης. Αφορμή γι’ αυτό το άρθρο είναι η οφθαλμοφανής πλέον -διότι είναι συνεχής και εντεινόμενη όσο περνάει ο καιρός και πλησιάζουμε τις εκλογές- εκστρατεία χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Χειραγώγησης που αποσκοπεί, επιδιώκει και στοχεύει στην ομοιογενή εκλογική συμπεριφορά της κοινής γνώμης υπέρ των φιλομνημονιακών πολιτικών και των φιλομνημονιακών κομμάτων.

Πως όμως μπορεί να γίνει όμως μία τέτοια προσπάθεια που σίγουρα αντίκειται στους... εθιμικούς κυρίως νόμους της δημοκρατίας και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών;

Μέσα από την παραγωγή συνεχών και εναλλασσόμενου περιεχομένου αλλά ομοειδούς λογικής στόχευσης μηνυμάτων, τα οποία αφού πρώτα γίνουν ευρέως γνωστά μέσω κυρίως των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης, στην συνέχεια επηρεάζουν είτε το συνειδητό είτε (και αυτό είναι το πιο ύπουλο και παράνομο) ασυνείδητο μέρος του εγκεφάλου και της ανθρώπινης νοημοσύνης.

Προσέξτε, δεν μιλάμε για μία μαζική παραγωγή π.χ. video clips υπέρ ενός υποψηφίου ή ενός πολιτικού κόμματος, αλλά για μία μαζική παραγωγή ενός μηνύματος μέσα από διαφορετικές ιστορίες που θα συνεγείρει είτε στο συνειδητό, είτε στο ασυνείδητο μέρος της ανθρώπινης νοημοσύνης, ένα συγκεκριμένο συναίσθημα το οποίο τελικά θα οδηγήσει τον άνθρωπο-δέκτη σε μία συγκεκριμένη συμπεριφορά.

Όλοι κατανοούμε ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με τους αγράμματους Γκαιμπελίσκους του Μαξίμου και του ΔΝΤ. Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με δαιμόνιους επιστήμονες που επιδιώκουν να εξομοιώσουν την ανθρώπινη νοημοσύνη και πνευματική λειτουργία με ένα Ηλεκτρονικό Υπολογιστή.
• Τελικός στρατηγικός στόχος: Να προγραμματίσουν την ανθρώπινη νοημοσύνη και λειτουργία όπως προγραμματίζεται ένας Ηλεκτρονικός Υπολογιστής.
• Πως θα το πετύχουν αυτό; Με τον έλεγχο του αντίστοιχου συναισθήματος που διέπει κατά κύριο λόγο την εκάστοτε επιθυμητή γι’ αυτούς ανθρώπινη συμπεριφορά.

Η επιστήμη που ασχολείται με όλα αυτά τα τερατώδη ονομάζεται Κυβερνητική και ο θεμελιωτής της είναι ο Γερμανός Μαθηματικός Νόρμπερτ Βίνερ που έγραψε το περίφημο «Κυβερνητική, ή Έλεγχος και Επικοινωνία στο ζώο και την μηχανή». Ενδεικτικός ο τίτλος έλεγχος και επικοινωνία στο ζώο και την μηχανή. Τα ίδια αντικείμενα είναι για τον συγγραφέα η μηχανή (Ηλεκτρονικός Υπολογιστής) και το Ζώο (ντρέπεται και ο ίδιος να γράψει την λέξη άνθρωπος και χρησιμοποιεί την πιο αθώα λέξη ζώο).

Ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα: Για να κατανοήσουμε τα παραπάνω, οι περισσότεροι από εμάς φοβόμαστε την εισαγωγή και νοσηλεία σε ένα νοσοκομείο γιατί γνωρίζουμε τους πόνους και τις ταλαιπωρίες που θα υποστούμε προκειμένου να θεραπευτούμε. Ελάχιστοι όμως φοβούνται να πεθάνουν. Ο λόγος; Κανείς δεν γνωρίζει τι συμβαίνει στην μετά θάνατο… ζωή.

Συμπέρασμα: Ο άνθρωπος φοβάται για το μέλλον αυτό που γνωρίζει.
Πάμε τώρα να εισάγουμε αυτό το συμπέρασμα στα προαναφερόμενα περί κυβερνητικής και στην σύγχρονη πραγματικότητα που ζούμε στην πατρίδα μας.

Από το πρωί μέχρι το βράδυ βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη με τα δεινά της χρεοκοπίας στην περίπτωση που αντισταθούμε στις μνημονιακές πολιτικές. Στο συνειδητό ή το ασυνείδητο του κάθε ανθρώπου κυριαρχούν σκόρπιες εικόνες φόβου με πεινασμένα παιδιά, στρατιές ανέργων, φτώχεια, μιζέρια, εξαθλίωση. Ο μέσος Έλληνας φοβάται για το μέλλον του την εμφάνιση της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Είναι δεδομένα που είτε γνωρίζει, είτε μπορεί πολύ εύκολα να τα φανταστεί πως θα διαμορφώσουν την ζωή του. Και για να καθησυχάσει το συναίσθημα του φόβου που του τρώει το μυαλό και την ψυχή υπακούει στις μνημονιακές πολιτικές.

Ο φόβος είναι το συναίσθημα που υπερτονίζεται κάθε βράδυ από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων καθ’ εντολή όσων επιδιώκουν να ελέγξουν μέσου του φόβου την συμπεριφορά μας. Για τον εξής απλό λόγο:
Ο Φόβος είναι το τηλεκοντρόλ του ανθρώπινου μυαλού!
γράφει ο Δευκαλίωνας

από το ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Σχόλιο apneagr: Πιστεύω ότι για δύο κυρίως λόγους δεν αντιδρά ο λαός και ανέχεται την παραμονή του σάπιου συστήματος.

Ο πρώτος λόγος είναι ο φόβος. Το κυριότερο όπλο του συστήματος για να κάμψει τις αντιστάσεις του λαού. Τα κόμματα μηδενός εξαιρουμένου προπαγανδίζουν και επενδύουν πάνω στον φόβο. Ο λαός ανήμπορος και χωρίς εναλλακτική ηγεσία-πρόταση σκύβει όλο και περισσότερο το κεφάλι.

Τα ΜΜ"Ε" σχεδόν όλα διατυμπανίζουν σε όλους τους τόνους τα χειρότερα που έρχονται και κατηγορούν ανερυθρίαστα κάθε προσπάθεια αντίδρασης του λαού. Θα χρεοκοπήσουμε, θα πτωχεύσουμε, θα καταστραφούμε.

Ο άλλος λόγος που οι πολίτες είναι εγκλωβισμένοι στα δύο κόμματα εξουσίας είναι η ελπίδα. Μία εντελώς φρούδα ελπίδα ότι θα ξαναγίνουν διορισμοί απ’ το παράθυρο, θα ξαναυπάρξουν τα «ρουσφέτια» όταν ο πολιτικός που στηρίζουν θα γίνει εξουσιαστής. Την ελπίδα αυτή την υποδαυλίζουν όλοι οι πολιτικάντηδες του συστήματος σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις. «Μπόρα είναι, θα περάσει», «θα ξεπεράσουμε τον σημερινό σκόπελο και όλα θα είναι όπως πριν».

Το ερώτημα είναι θα βρεθεί κάποιος να γκρεμίσει το σύστημα πριν πεθάνει η ελπίδα; Είναι σίγουρο ότι αν πεθάνει η ελπίδα και νικηθεί ο φόβος οι εξελίξεις δεν θα είναι καθόλου ήπιες και ειρηνικές με ότι αυτό σημαίνει και για τους πολιτικάντηδες και για το μέλλον της χώρας.