Βίρα τις άγκυρες. Σαλπάρουμε...

Σήμερα ταχυδρόμησα την εγγραφή μου ως μέλος του "Κόμματος Πειρατών Ελλάδας".
Οι λόγοι που αποφάσισα να προσχωρήσω στους "Πειρατές" είναι πολλοί και ορισμένοι αρκετά εξειδικευμένοι. Οι βασικοί όμως είναι:

1) Η αίσθηση φρεσκάδας που νοιώθω συμμετέχοντας σε κάτι νέο και διαυγές (μου έλειψε ο καθαρός αέρας),
2) οι Αρχές και το Πρόγραμμά τους. Για αυτά συμμετέχω τόσα χρόνια στα κοινά (διαδικτυακά και μη),
3) σε κόμματα που εξαρτούν την ύπαρξή τους από το πολιτικο-μιντιακό σύστημά μας, δεν θα ξαναδώσω την ψήφο μου (Ούτε σε όσα βάζουν πάνω απ' όλα το "πολιτικό κόστος"),
4) στη δομή του...κόμματος αυτού, οι λέξεις "συμμετοχή" και "συνεργασία" αποκτούν πραγματική ουσία και αξία (ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έζησα στο ΠΑΣΟΚ),
5) προτιμώ να συμμετέχω σε κάτι μικρό, που έστω και το ένα λιθαράκι που θα βάλει θα πιάσει τόπο (και δεν θα "εξαργυρωθεί" από "αετονύχηδες" προς ίδιο όφελος), και...
6) επειδή είμαι ρομαντικός. Ναι ρε! Είμαι ρομαντικός. Ενοχλώ κανέναν;

Το σίγουρο πάντως είναι ότι, για όσο καιρό οι "Πειρατές" παραμείνουν αυτό που είναι σήμερα, θα είμαι μαζί τους. Εύχομαι να μεγαλώσουν, αλλά να μην "ωριμάσουν" όπως τα υπόλοιπα κόμματα.

Ξέρω πολλούς που το σκέφτονται ακόμα. Αν συνειδητοποιήσουν ότι οι ενδοιασμοί τους προέρχονται από την πλύση εγκεφάλου που μας έχει κάνει το υπάρχον πολιτικο-μιντιακό σύστημα, θα απελευθερωθούν...

Σαλπάρω.