Βίρα τις άγκυρες. Σαλπάρουμε για Βρυξέλλες.

Το πειρατικό του κάπταιν-Τζιμ, κυλάει στα νερά των καναλιών του Άμστερνταμ. Ήταν άνοιξη του 1973.
Το καράβι του Ντούσαν Μακαβέγιεφ, με τον Μαρξ στο ακρόπρωρο, κουβαλάει τα παιδικά όνειρα της Μεγάλης Ανατροπής.
Ο Χατζιδάκις, μέλος του επαναστατικού εκείνου πληρώματος, τραγουδάει για την απόβαση των τρελών παιδιών.

«Τα παιδιά κάτω στον... κάμπο, κυνηγάνε τους αστούς…» Οι μικροαστική κοινωνία σκανδαλίζεται. Η τέχνη αφήνει τη θέση της στην ερωτική πρόκληση. Η τόλμη των εικόνων στην φαντασία. Από κει και πέρα, το ανικανοποίητο ένστικτο της πολιτικής δράσης, φτάνει ως εναλλακτική παρουσία στη Σουηδία του 2006.

Μεσάνυχτα και κάτι της πρωτοχρονιάς. Στα σαλόνια και στα μπαρ, οι αστοί γιορτάζουν με βεγγαλικά και ποτό, την αρχή ενός ακόμη χρόνου.
Σ’ ένα γκαράζ της Στοκχόλμης, οι νεαροί πειρατές, ρίχνουν μια τρελή ιδέα.
Θα φτιάξουμε ένα κίνημα. Ένα σαν κόμμα και θα κατέβουμε στις εκλογές, απέναντι σ’ όλους αυτούς, που μας την σπάνε…

«Δεν την πέφτουμε στις τζαμαρίες. Δεν βάζουμε φωτιές. Δεν μας φταίνε τα κτίρια, αλλά η χλιδή της βασιλικής οικογένειας και όλοι οι πολιτικοί τους ακόλουθοι…»

Το σύνθημα ελήφθη:
Το πειρατικό κόμμα, μπήκε στη ζωή των Σουηδών, για να τους γκρεμίσει τα πρότυπα, την πλήξη, για να δείξει, ότι η αντίδραση θέλει χιούμορ, προτάσεις και ριζοσπαστικές ρήξεις.

Το Μάη του 2006, η αστυνομία μπουκάρει σ’ ένα κτίριο με το συμβολικό όνομα «Κόλπος των Πειρατών», για να κατασχέσει το ηλεκτρονικό υλικό των νεαρών «ταραξιών». Περισσότερα από 200 άτομα είχαν φτιάξει ηλεκτρονικές σελίδες και βομβάρδιζαν με τα μηνύματά τους, την κοινή γνώμη.

«Μην δεχθείς να πληρώσεις το γάμο της Βικτόριας». Αυτής της περιβόητης πριγκίπισσας του θρόνου, που για να δείξει τη χλιδή της, χρεώνει τους χαζοχαρούμενους πολίτες».
«Το παλάτι να πληρώσει τα έξοδα, φτάνει πια».
«Μην καταθέτεις την φορολογική σου δήλωση, αν δεν εγγυηθούν ότι θα κάνουν, αυτό που ζητάς»!

Αυτά τα E-mail, γέμισαν τα κομπιούτερ των Σουηδών.
Κομπλάρανε οι συντηρητικοί. Τρίβουν τα μάτια τους από την έκπληξη.

Η επίθεση της αστυνομίας, έφερε τα πολυπόθητα αποτελέσματα.
Τρελάθηκαν τα γκάλοπ.
Το πειρατικό κόμμα της Σουηδίας (Piratpartiet), από το 0,6% του 2006, έχει φτάσει στο 5,5% τον τρέχοντα μήνα κι όλο ανεβαίνει…

Στις εκλογές του Ιουνίου, θα μπει (κατά πάσα πιθανότητα), πανηγυρικά στο Ευρωκοινοβούλιο. Και τότε βλέπουμε…

Η νεολαία, οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες, οι οικολόγοι (οι πραγματικοί όχι οι γιαλαντζί), οι φεμινίστριες, οι αντιρρησίες του σκανδιναβικού εφησυχασμού, όλοι χωράνε στο πειρατικό ταξίδι.

Η πολιτική πορεία του «Πειρατικού κόμματος» σαρώνει και τρελαίνει. Μέχρι που θα φτάσουν…
Τον περασμένο Δεκέμβρη, οι πειρατές ξεπέρασαν το Πράσινο κόμμα. Το Φεβρουάριο το Αριστερό κόμμα. Τον Απρίλιο το Φιλελεύθερο κόμμα. Τώρα τους Χριστιανοδημοκράτες.

Στο τέλος Απριλίου, σε μια μέρα κέρδισαν 3.000 νέα μέλη. Τώρα η χούφτα των 2.000 υπογραφών του 2006, έχει μετατραπεί στις 43.500 μέλη.
Το «πειρατικό κίνημα» εξαπλώνεται. Παρόμοια κόμματα στην Αυστρία, Γερμανία, Δανία, Πολωνία Ισπανία και μεγαλώνει η λίστα… μέχρι το Περού (αλλά όχι στο Ελλαδιστάν).

Η επαναστατημένη σκέψη των νέων, τα σκάνδαλα και η διαφθορά των χρηματιστών, τρέμουν στην εμφάνιση των πειρατών. Το κόμμα των ανεξάρτητων οικολόγων της Ισλανδίας, που πήρε πρόσφατα 21,7% στις εθνικές εκλογές (δεν ανήκει στο ΕΠΚ), είναι το πρότυπό τους.

Οι Γάλλοι του αντικαπιταλιστικού γκρουπ, στο πλευρό τους.

Η επαναστατημένη αντίδραση των χαμένων της οικονομικής κρίσης, δεν έχει σπαθιά και βία. Δεν είναι σαν τους πειρατές της Καραϊβικής. Δεν κρεμάνε τους εχθρούς στα κατάρτια. Δεν κάνουν ρεσάλτα και καταστροφές.

Δεν είναι σαν τα κατεστημένα κόμματα, με τα καλοσχεδιασμένα προγράμματα και τις αοριστολογίες.
Οι «πολιτικοποιημένοι πειρατές», δεν τάζουν όνειρα της ομπαμανίας.

Δεν παίζουν με ηγετίσκους, κονέξια, λόμπι και κρυφές διακομματικές συνομιλίες. Δεν κρατάνε λουλουδάκια, για ν’ αποκαταστήσουν «τη χαμένη τιμή του περιβάλλοντος».

Η «άλλη αντίδραση» είναι απλή, κατανοητή… Πες αυτό που σου την σπάει. Βρες και άλλους κι έλα να σηκώσουμε τους βολεμένους, από τα βουλευτικά έδρανα. «Τι κοιτάς και δεν μιλάς; Έχεις ψήφο. Όμως δεν έχεις λόγο! Λοιπόν; Do it».
Γράφει ο Μιχάλης Μιχελής στο Η καλύβα ψηλά στο βουνό
Σχόλιο apneagr: «Δεν την πέφτουμε στις τζαμαρίες. Δεν βάζουμε φωτιές. Δεν μας φταίνε τα κτίρια, αλλά η χλιδή της βασιλικής οικογένειας και όλοι οι πολιτικοί τους ακόλουθοι…»
Καταλάβατε τώρα πόσα έτη φωτός απέχουμε εδώ στο Ελλαδιστάν από του πολιτισμένους και σωστά σκεπτόμενους ανθρωπους;