Ανοιχτή επιστολή προς τον Ελληνικό λαό

Αγαπητοί Έλληνες φίλοι

«Όποιος θέτει σε ένα λαό δίλημμα μεταξύ οικονομικής βοήθειας και εθνικής αξιοπρέπειας αγνοεί βασικά ιστορικά διδάγματα». Διπλωματική στη διατύπωση, αλλά σαφής επί της ουσίας η αντίδραση του υπουργού Οικονομικών, Ευ. Βενιζέλου. Ως βουλευτής του γερμανικού κοινοβουλίου και αναπληρωτής πρόεδρος της Ελληνογερμανικής κοινοβουλευτικής ομάδας τον ευχαριστώ γι’ αυτήν τη συνετή απάντηση σε μεμονωμένες γερμανικές διεκδικήσεις περί Ευρωπαίου επιτρόπου στην Ελλάδα. H συνταγματικά κατοχυρωμένη αναγνώριση του... απαραβίαστου της αξιοπρέπειας είναι η απάντηση της δημοκρατικής Γερμανίας απέναντι στα εγκλήματα που διεπράχθησαν στη διάρκεια της Κατοχής. Ακόμη και όταν οι πολιτικές συζητήσεις παίρνουν τόσο αμφιλεγόμενη τροπή, η αξιοπρέπεια του άλλου είναι η αδιαφιλονίκητη βάση του δημοκρατικού διαλόγου.

Μόνο μια λέξη υπάρχει για τον εκνευρισμό, την οργή και τα πλήγματα που προκλήθηκαν από την πρόταση περί επιτρόπου: Συγγνώμη! Ασφαλώς όμως ο σεβασμός στην αξιοπρέπεια και την εθνική κυριαρχία ισχύει για αμφότερες πλευρές. Όσο απαράδεκτη είναι η καταστροφική επίπτωση της απερίσκεπτης συζήτησης στη Γερμανία για τον ελληνικό λαό τόσο αφόρητες είναι οι αντιδράσεις στην Ελλάδα, που παρομοιάζουν το φιλελεύθερο, δημοκρατικό κράτος δικαίου μας με την τυραννία των ναζί. Ας ορθώσουμε το ανάστημά μας απέναντι σε όσους πιστεύουν ότι μπορούν να αποκομίσουν εσωτερικά οφέλη από τη χρήση ισοπεδωτικών προκαταλήψεων, όπως οι «άσχημοι Γερμανοί» και οι «τεμπέληδες Έλληνες». Ο δρόμος εξόδου από την κρίση μόνο κοινός μπορεί να είναι, αν κοιταχτούμε στα μάτια, ίσος προς ίσο. Αν σεβαστούμε την εθνική κυριαρχία και την αξιοπρέπεια του άλλου, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα τις θεμιτές ανησυχίες και τα δικαιολογημένα συμφέροντά του.

Αγαπητοί φίλοι, η Ελλάδα είναι εδώ και καιρό η δεύτερη πατρίδα μου. Τα τελευταία 12 χρόνια περνάω μαζί με τη γυναίκα μου αρκετές εβδομάδες τον χρόνο σε αυτήν τη συναρπαστική χώρα. Έχουμε κάνει πολλούς φίλους, γνωρίσαμε υπέροχους ανθρώπους, με τους οποίους τρώμε, πίνουμε, γελάμε, συζητάμε, ενίοτε τσακωνόμαστε, πάντα στα ελληνικά. Και χτίσαμε ένα σπίτι. Πιστέψτε με, αποκομίσαμε ακριβώς τις ίδιες εμπειρίες που έχει και ένας Έλληνας όταν έρχεται σε επαφή με τις αρχές και η πορεία του δεν οδηγεί στον στόχο, όπως προβλέπεται από τον νόμο, ούτε η άδεια εξαρτάται απαραίτητα από την ποιότητα της αίτησης.

Στη διάρκεια της πολιτικής μου σταδιοδρομίας όμως έμαθα ότι οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις μπορούν να πετύχουν μόνο όταν παρέχονται τα απαραίτητα εργαλεία, ώστε να γίνει δύσκολη η ζωή των υπευθύνων και ευκολότερη η ζωή των υπολοίπων. Προκειμένου η βοήθεια που δίνεται από αλληλεγγύη να μην καταλήγει σε έναν βάλτο νεποτισμού και διαφθοράς, αλλά να εξυπηρετεί τους πολίτες. Αυτός είναι ο στόχος μας, η δέσμευσή μας. Και για να υλοποιηθεί δεν χρειάζεται ένας έξωθεν επιβεβλημένος επίτροπος, αλλά το θάρρος ενός λαού. Οι Έλληνες, όπως τους ξέρω, έχουν άφθονο κουράγιο και θα πράξουν ανάλογα. Τους έχω εμπιστοσύνη.

Δικός σας,  
Δρ Ερβιν Λοτερ, Γερμανός βουλευτής των Ελεύθερων Δημοκρατών

από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ