Και επειδή τους... κουτόφραγκους τους πιάσαμε κορόιδα όχι μία, αλλά τρεις φορές, μία για να μπούμε στο ευρώ, μία για να πάρουμε το πρώτο δάνειο με την υπογραφή του Μνημονίου και άλλη μία για τη συμφωνία του Οκτωβρίου, έθεσαν οι ίδιοι τους όρους της συμφωνίας των Βρυξελλών και θα επιβλέψουν την εκτέλεσή τους. Μας έδωσαν χρήματα, τα οποία θα μπαίνουν στον ειδικό λογαριασμό για την αποπληρωμή των δανείων με την προϋπόθεση τα επόμενα χρόνια να μη δημιουργούμε πρωτογενή ελλείμματα.
Όμως, είναι τόσο σκληροί οι όροι της συμφωνίας, που σύντομα η Ελλάδα θα κληθεί να λάβει μέτρα ύψους 11 δισ. ευρώ για την επόμενη τριετία, επιπλέον από όλα αυτά που όλοι γνωρίζουμε. Μας δόθηκαν 130 δισ. ευρώ για την επόμενη τριετία προκειμένου να αποπληρώσουμε τα χρέη μας, προκειμένου να πάρουν δηλαδή τα λεφτά τους οι τράπεζες και οι εταίροι δανειστές μας. Για την ανάπτυξη και το μέλλον της Ελλάδας δεν υπάρχει ουδεμία λέξη. Και το ερώτημα είναι πώς αυτή η χώρα θα καταφέρει να προχωρήσει με ένα τόσο εκβιαστικό χρονοδιάγραμμα και με τόσο σκληρούς όρους;
Μόνιμη επιτροπεία στην Ελλάδα, η οποία γίνεται η πρώτη «αποικία» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Ολι Ρεν είπε ότι θα ενισχυθεί η ομάδα δράσης του Ρέιχενμπαχ και η τρόικα ουσιαστικά θα έχει μόνιμη και ισχυρή παρουσία στην Αθήνα. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Φ. Μπαρουέν: «Η επιτροπεία είναι μια λέξη που δεν ανήκει στο λεξιλόγιό μας. Ένας έλεγχος, μια επιτήρηση, μια συνοδεία, συμβουλές, η συνέχιση της παροχής τεχνογνωσίας από την τρόικα, ναι, αλλά επιτροπεία, σε καμία περίπτωση». Ευτυχώς...
Να σημειωθεί ότι η μόνιμη επιτροπεία και η δημιουργία γενικού γραμματέα φορολογικών και τελωνειακών θεμάτων θα προβλέπονται και συνταγματικά. Όπως επίσης και ο ειδικός λογαριασμός που μπαίνει στη ζωή μας με βίαιο τρόπο. Ουσιαστικά, το Σύνταγμά μας θα λέει ξεκάθαρα ότι αναλαμβάνουν οι ξένοι το χρέος, αναλαμβάνουμε εμείς το έλλειμμα. Αν παρεκκλίνουμε, θα έρχεται η μόνιμη επιτροπεία και θα ζητάει πρόσθετα μέτρα!
Όμως, ουδείς δείχνει να αντιλαμβάνεται το δράμα. Δείχνει να αγνοεί το γεγονός ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ελλάδα δεν είναι η χρεοκοπία αυτή καθαυτή. Οι «λεονταρισμοί» ορισμένων παραπέμπουν στον ήρωα του Μπρεχτ, ο οποίος, αν και έχει βουτηχτεί μέχρι τον λαιμό στον βούρκο, πασχίζει να κρατήσει τη χωρίστρα του στη θέση της!..
Οι εσωτερικές υποχρεώσεις μιας χώρας είναι να καταβάλλει μισθούς και συντάξεις και να εξασφαλίζει την παροχή υπηρεσιών και αγαθών στους πολίτες. Όταν αφαιρεί από αυτές τις παροχές προκειμένου να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις των δανειστών μας, υποθηκεύει αυτούς τους πολίτες και την περιουσία του κράτους ως ενέχυρο για το χρέος. Σε... ελληνικότερη και πολιτικότερη διατύπωση: «Έγινε αντιληπτό ότι τα μνημόνια δεν μπορούν να αποτρέψουν τη χρεοκοπία και τη στάση πληρωμών».
Προφανώς και δεν φταίνε οι δανειστές μας. Η διαπίστωση ότι, ακόμα και με τη μεγαλύτερη προσπάθεια και με τις μεγαλύτερες θυσίες, που θα προστεθούν σε αυτές που ήδη έχουν γίνει, η κατάσταση θα είναι αβίωτη με την εφαρμογή του κύκλου ζωής του νέου Μνημονίου, εξαναγκάζει τους δανειστές μας σε πολιτικά εκβιαστικές επιταγές, διότι το πολιτικό σύστημα έχει χάσει πλήρως την αξιοπιστία του.
Να λοιπόν ο φαύλος κύκλος: Δάνεισαν την Ελλάδα για να σωθεί, αλλά οι μαύρες τρύπες μάς οδηγούσαν στην άτακτη κατάρρευση. Κανένας στόχος δεν επετεύχθη και οι θυσίες χάθηκαν στον τετριμμένο πίθο των Δαναΐδων. Και για να μας δώσουν το νέο δάνειο και το βαθύ «κούρεμα», οι δανειστές απαιτούν να αποδείξουμε εμπράκτως ότι θα σταματήσουμε να παράγουμε ελλείμματα, άρα ότι θα μπορούμε να αποπληρώσουμε τις δόσεις μας, χωρίς νέα θαλασσοδάνεια.
Ας υποθέσουμε, όμως, ότι θα γλιτώσουμε, ότι σωθήκαμε από την άτακτη χρεοκοπία με τη νέα βοήθεια, ότι εμείς μειώσαμε για πολλοστή φορά τις συντάξεις, τις αμοιβές, χάσαμε επιδόματα και «δώρα», πληρώσαμε πενταπλά αυξημένους φόρους και το έλλειμμα άρχισε να μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ. Και λοιπόν τι σημαίνει αυτό; Ότι σώθηκε η ελληνική οικονομία; Ασφαλώς και όχι.
γράφει η Ζέζα Ζήκου
από την Καθημερινή
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου